| Chapitre |
|---|
| [4] |
τῆς
ἀναυξοῦς
καὶ
ἀμειώτου
καὶ
|
ὅλως |
ἀναλλοιώτου
ταύτης
εὐροίας,
καὶ
τῶν |
| [4] |
ἑαυτοῦ
στέρησιν
τὸ
ἀγαθὸν
τῇ
|
ὅλως |
αὐτοῦ
μεθέξει.
Πάντη
γὰρ
ἀπελθόντος |
| [4] |
ἑαυτοῦ
στέρησιν
δυναμοῖ
κατὰ
τὸ
|
ὅλως |
αὐτοῦ
μετέχειν.
Καὶ
εἰ
χρὴ |
| [5] |
τῶν
ὄντων
ὤν.
Καὶ
οὔτε
|
ὅλως |
αὐτῷ
προσήκει
τι
τῶν
αἰωνίως |
| [11] |
τῶν
μερικῶν
αὐτῶν,
εἶτα
τῶν
|
ὅλως |
αὐτῶν
μετεχόντων,
εἶτα
τῶν
μερικῶς |
| [4] |
μηδαμῶς
μηδαμῆ
μηδὲν
ὄν.
Πῶς
|
ὅλως |
δύναταί
τι
τὸ
κακὸν
τῇ |
| [3] |
κατὰ
ἔκφανσιν
σαφῆ
διηυκρινημένοις
μηδ᾿
|
ὅλως |
ἐγκεχειρηκέναι
ποτὲ
πρὸς
ταὐτολογίαν
εἰς |
| [4] |
κατὰ
τοσοῦτον
ἔστι
καὶ
τὸ
|
ὅλως |
εἶναι
καὶ
τὸ
μὴ
ὂν |
| [1] |
μᾶλλον
δὲ
αὐτοὺς
ἐκείνους,
εἴπερ
|
ὅλως |
εἰσὶ
τοιοίδε
τινὲς
ἄνθρωποι,
τῆς |
| [4] |
ὅσα
κακύνεσθαι
λέγεται;
Πῶς
δὲ
|
ὅλως |
ἐκ
τἀγαθοῦ
παραχθὲν
τὸ
δαιμόνιον |
| [4] |
καὶ
ζῶσι
καὶ
νοοῦσι
καὶ
|
ὅλως |
ἐστί
τις
ἐν
αὐτοῖς
ἐφέσεως |
| [4] |
ἔχει
τινὰ
τἀγαθοῦ,
καθ᾿
ἣν
|
ὅλως |
ἔστι,
μοῖραν.
Καὶ
εἰ
τὰ |
| [4] |
τῆς
χειρίστης
ζωῆς
ἐφιέμενος
ὡς
|
ὅλως |
ζωῆς
ἐφιέμενος
καὶ
τῆς
ἀρίστης |
| [4] |
ἔστι
τὸ
κακὸν
ἢ
γινόμενον
|
ὅλως |
ἢ
μὴ
ἀναιρούμενον,
καὶ
πῶς |
| [11] |
κάλλος
καὶ
μερικὸν
κάλλος
καὶ
|
ὅλως |
καλὰ
καὶ
ἐν
μέρει
καλά, |
| [2] |
οὐδεμιᾶς
ἐν
τούτοις
ἀντιστροφῆς
ἢ
|
ὅλως |
κοινότητος
ἐπειςαγομένης.
Ἔστι
δὲ
αὖθις |
| [2] |
Εἰ
μὲν
γάρ
ἐστί
τις
|
ὅλως |
ὁ
τοῖς
λογίοις
ἀντανιστάμενος,
πόρρω |
| [4] |
ἔστι
καὶ
γίνεται.
Τί
δὲ
|
ὅλως |
οἱ
θεολόγοι
βουλόμενοι
ποτὲ
μὲν |
| [4] |
κακὸν
ἐν
τοῖς
οὖσιν
ἢ
|
ὅλως |
ὂν
τῆς
τοιαύτης
ἀγαθῆς
ὀρέξεως |
| [8] |
τοῦτο
τοῖς
ἐκθεουμένοις
παρέχουσα.
Καὶ
|
ὅλως |
οὐδὲν
ἔστι
καθόλου
τῶν
ὄντων |
| [4] |
ἐστι
γεννητικὸν
ἢ
θρεπτικὸν
ἢ
|
ὅλως |
ποιητικὸν
ἢ
σωστικόν.
Εἰ
δὲ |
| [1] |
ἐννοῆσαι
δυνατὸν
οὔτε
εἰπεῖν
οὔτε
|
ὅλως |
πως
θεωρῆσαι
διὰ
τὸ
πάντων |
| [4] |
καὶ
φωτίζεσθαι
καὶ
θερμαίνεσθαι
καὶ
|
ὅλως |
συνέχεσθαι
πρὸς
τοῦ
φωτὸς
ἐφιέμενα. |
| [8] |
τὰς
ἐπικαίρους
ἡδονὰς
αἰωνίας,
καὶ
|
ὅλως |
τὰ
ἄλλων
ἄλλοις
ἀποδιδόασιν.
Δέον |
| [4] |
σώματι
τὸ
παρὰ
φύσιν.
Πῶς
|
ὅλως |
τὰ
κακὰ
προνοίας
οὔσης;
Οὐκ |
| [4] |
τί
τὸ
κακῦναν
αὐτὸ
καὶ
|
ὅλως |
τί
τὸ
κακόν
ἐστι,
καὶ |
| [4] |
τὴν
ἀσθένειαν
τῆς
βουλήσεως.
Καὶ
|
ὅλως |
τὸ
κακόν,
ὡς
πολλάκις
εἰρήκαμεν, |
| [4] |
προνοουμένων
ὄντων
αὐτῷ
ζηλωτῶν.
Καὶ
|
ὅλως |
τοῦ
καλοῦ
καὶ
ἀγαθοῦ
ἐστι |
| [4] |
τὰ
φωτιζόμενα,
τὰ
θερμαινόμενα,
τὰ
|
ὅλως |
ὑπὸ
τῶν
αὐτοῦ
μαρμαρυγῶν
συνεχόμενα. |
| [11] |
ὄντα
ὑπερὼν
ὑπερουσίως.
Τί
δὲ
|
ὅλως, |
φῄς,
τὸ
αὐτοεῖναι
λέγομεν
ἢ |
