HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δι 37
Δι 3
Διὰ 2
διὰ 66
διαβαῖνον 1
διαβαίνουσα 1
διαβαινούσαις 1

Fréquences [« »]
66 αὐτὸ
65 ἔστι
63 οὐδὲ
66 διὰ
66 ὅτι
66 τοῦτο
69 εἰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys l'Aréopagite (Pseudo-), Des noms divins, texte complet

διὰ

Chapitre

[7]   γνώσεως ὁ θεὸς γινώσκεται καὶ διὰ ἀγνωσίας. Καὶ ἔστιν αὐτοῦ καὶ

[4]   δυνάμεων. Καὶ εἰ πάντα τὰ διὰ γενέσεως ἐν χρόνῳ ἔχει τὸ

[7]   γινώσκεται καὶ χωρὶς πάντων. Καὶ διὰ γνώσεως ὁ θεὸς γινώσκεται καὶ

[4]   οὔτε ὂν οὔτε ὄντων ποιητικόν, διὰ δὲ τὸ ἀγαθὸν καὶ ὂν

[5]   οὖσιν ἀρχηγικώτερα, πρόεισι μὲν οὐ διὰ κυρίων καὶ παντελῶν καὶ ἁπλῶν

[9]   καὶ διαστήματος ἐκβεβηκὸς καὶ τὸ διὰ πάντων ἀκωλύτως χωροῦν. Καίτοι καὶ

[9]   ἐκληπτέον ὡς ἐπὶ πάντα καὶ διὰ πάντων ἀνεμποδίστως χωροῦν καὶ ἐνεργοῦν

[10]   ἢ ἀμφοῖν τὸ ἐξ ἀρχῆς διὰ πάντων ἄχρι τέλους αὐτὸν προιέναι

[4]   καὶ ἀπ᾿ ἐκείνου πάλιν ἑξῆς διὰ πάντων εἰς τἀγαθὸν ἐξ ἑαυτῆς

[9]   καὶ ὡς ἐπὶ πάντα καὶ διὰ πάντων ἐπ᾿ ἴσης διαφοιτῶντα καὶ

[5]   προόδου καὶ ἀγαθότητος ἀρξαμένη καὶ διὰ πάντων φοιτῶσα καὶ πάντα ἐξ

[4]   ἀναλόγως ἔσται ἀγαθόν, ἐπείπερ ἡ διὰ πάντων φοιτῶσα παντελὴς ἀγαθότης οὐ

[11]   ἐν ἑνὶ πάντα δεικνυούσης καὶ διὰ πάντων φοιτώσης καὶ τῆς οἰκείας

[7]   ἑαυτῷ μονοειδῶς προείληφε καὶ ὅτι διὰ πάντων χωρεῖ διικνούμενος, ὡς τὰ

[13]   ψυχὴν τῶν ἑαυτῇ συμφύλων καὶ διὰ πασῶν τῶν θείων νοήσεων ὁδεύουσαν,

[6]   ἀῤῥεπῆ καὶ ἀπαρέγκλιτον ἀεικινησίαν ὑπερεκτεινομένη διὰ περιουσίαν ἀγαθότητος καὶ εἰς τὴν

[8]   πάντα ὑπερεχούσης αὐτοῦ δυνάμεως ἢ διὰ περιουσίαν τοῦ δυνατοῦ καὶ τὴν

[3]   ὅτι πάντως ἂν εἰς τοῦτο διὰ περισσὴν εὐλάβειαν ἐληλύθαμεν εἰς τὸ

[2]   ὡς ἐν ταῖς Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσι διὰ πλειόνων ἐκ τῶν λογίων ἀπεδείξαμεν,

[9]   ἀναπτύξεως τὰς ἀσωμάτους θεωνυμίας ταῖς διὰ συμβόλων αἰσθητῶν συμφύροντες, διὸ περὶ

[4]   διαφερόντως ὥσπερ τις ἀΐδιος κύκλος διὰ τἀγαθόν, ἐκ τἀγαθοῦ καὶ ἐν

[4]   ὅση ἄψυχος καὶ ἄζωος οὐσία διὰ τἀγαθὸν ἔστι καὶ δι᾿ αὐτὸ

[4]   ἢ ζωήν, καὶ ταῦτα πάντα διὰ τἀγαθὸν ἐψύχωται καὶ ἐζώωται. Καὶ

[4]   καὶ γραφαῖς καὶ λόγοις χρώμεθα διὰ τὰς αἰσθήσεις. Ὡς ὅταν ἡμῶν

[4]   οὐσίαι καὶ δυνάμεις καὶ ἐνέργειαι, διὰ ταύτας εἰσὶ καὶ ζωὴν ἔχουσι

[4]   ὑπερούσιον καλὸν κάλλος μὲν λέγεται διὰ τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς

[1]   ὡς μονάδα μὲν καὶ ἑνάδα διὰ τὴν ἁπλότητα καὶ ἑνότητα τῆς

[4]   μᾶλλον ἀναθεῖναι τὸν ὄντως ἔρωτα διὰ τὴν ἄτοπον τῶν τοιούτων ἀνδρῶν

[1]   καὶ οὐσίας ἀρχὴ καὶ αἰτία διὰ τὴν αὐτῆς εἰς τὸ εἶναι

[1]   πάντα πρὸς τὸ εἶναι παρήχθη διὰ τὴν αὐτῆς οὐσιοποιὸν ἀγαθότητα, σοφὴν

[4]   ἀτελῆ ἐστιν ἀγαθὰ καὶ μεμιγμένα διὰ τὴν ἔλλειψιν τοῦ ἀγαθοῦ. Καὶ

[9]   πάρεστι καὶ πάντα ἐν πᾶσι διὰ τὴν πάντων σωτηρίαν γίγνεται μένων

[1]   θεομίμητον ἕνωσιν, ὡς τριάδα δὲ διὰ τὴν τρισυπόστατον τῆς ὑπερουσίου γονιμότητος

[4]   ψυχαὶ καὶ ὅσα ψυχῶν ἀγαθὰ διὰ τὴν ὑπεράγαθον ἔστιν ἀγαθότητα τὸ

[13]   ἑν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς ὅλης θεικῆς

[7]   παντοδαπῆ τῆς πλάνης ποικιλίαν φορᾶς διὰ τῆς ἁπλῆς καὶ ἀεὶ κατὰ

[11]   οἰκείως ἑαυταῖς ὁδῷ καὶ τάξει διὰ τῆς ἀΰλου καὶ ἀμεροῦς νοήσεως

[7]   αὐτοὺς ἐκ πλάνης τῇ ἀληθείᾳ διὰ τῆς ὄντως πίστεως ἐξεστηκώς, αὐτὸς

[1]   φῶς ἕνωσις, ὑμνοῦσιν αὐτὸ κυριώτατα διὰ τῆς πάντων τῶν ὄντων ἀφαιρέσεως

[4]   τῶν ὀρθογράμμων ἢ τὴν μητρίδα διὰ τῆς πατρίδος ἢ ἕτερόν τι

[11]   ἕκαστα εἶδος ἕστηκεν οὐκ ἐπιθολούμενα διὰ τῆς πρὸς τὰ ἀντικείμενα κράσεως

[5]   πορεύεσθαι ὀπίσω αὐτῶν, ἀλλ᾿ ἵνα διὰ τῆς τούτων ἀναλογικῆς γνώσεως ἐπὶ

[4]   ὁ θεῖος ἔρως ἀγαθὸς ἀγαθοῦ διὰ τὸ ἀγαθόν. Αὐτὸς γὰρ ὁ

[4]   μόνον, γένεσις δὲ καὶ οὐσία διὰ τὸ ἀγαθὸν γίγνεται, καὶ ἔσται

[4]   τοῖς οὖσι, τὸ δὲ μικτὸν διὰ τὸ ἀγαθὸν ἐν τοῖς οὖσι

[4]   μὲν δι᾿ ἑαυτό, γενεσιουργὸν δὲ διὰ τὸ ἀγαθὸν καί, ᾗ μὲν

[4]   κίνησις. Κακοὶ δὲ εἶναι λέγονται διὰ τὸ ἀσθενεῖν περὶ τὴν κατὰ

[4]   ἐφίεται καὶ πάντα, ὅσα ποιεῖ, διὰ τὸ δοκοῦν ἀγαθὸν ποιεῖ καὶ

[4]   οἰκεῖον λόγον ἕκαστα καλά, καὶ διὰ τὸ καλὸν αἱ πάντων ἐφαρμογαὶ

[4]   ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἐκδιδομένης

[4]   πάντα, ὅσα ἔστι καὶ γίνεται, διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἔστι

[4]   καλῷ καὶ ἀγαθῷ προΐδρυται καὶ διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἔστι

[4]   ἐν τῷ καλῷ καὶ ἀγαθῷ διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν προϋφεστώσης

[4]   φῶς νοητὸν ὁ ἀγαθὸς λέγεται διὰ τὸ πάντα μὲν ὑπερουράνιον νοῦν

[1]   εἰπεῖν οὔτε ὅλως πως θεωρῆσαι διὰ τὸ πάντων αὐτὴν ἐξῃρημένην εἶναι

[10]   δὲ παλαιὸς ὁ θεὸς ὑμνεῖται διὰ τὸ πάντων αὐτὸν εἶναι καὶ

[10]   ὑμνῆσαι. Τὸ μὲν γὰρ λέγεται διὰ τὸ πάντων αὐτὸν εἶναι παντοκρατορικὴν

[4]   οὐκ ἔξον τὸν τέσσαρα ἀριθμὸν διὰ τοῦ δὶς δύο σημαίνειν ἢ

[4]   ἀγάπης καὶ τοῦ ἔρωτος ὄνομα, διὰ τοῦτο δὲ τοῖς θείοις μᾶλλον

[5]   καὶ μεσότης καὶ τελευτή. Καὶ διὰ τοῦτο πρὸς τῶν λογίων ὁ

[4]   ἐπιβολαῖς. Ὅταν δὲ ὁ νοῦς διὰ τῶν αἰσθητῶν ἀνακινεῖσθαι σπεύδει πρὸς

[13]   ἀπολειφθησόμεθα. Διὸ καὶ αὐτοὶ τὴν διὰ τῶν ἀποφάσεων ἄνοδον προτετιμήκασιν ὡς

[1]   μεμυήμεθα νῦν μὲν ἀναλόγως ἡμῖν διὰ τῶν ἱερῶν παραπετασμάτων τῆς τῶν

[11]   πάντα καὶ συνδέουσα τὰ ἄκρα διὰ τῶν μέσων τοῖς ἄκροις κατὰ

[4]   δύο σημαίνειν ἢ τὰ εὐθύγραμμα διὰ τῶν ὀρθογράμμων ἢ τὴν μητρίδα

[4]   φωτιστικῆς αὐτοῦ διαδόσεως, ἀλλὰ τῶν διὰ φωτοληψίας ἀνεπιτηδειότητα μὴ ἀναπλουμένων εἰς

Chapitre
[7]	γνώσεως ὁ θεὸς γινώσκεται καὶ	διὰ	ἀγνωσίας. Καὶ ἔστιν αὐτοῦ καὶ
[4]	δυνάμεων. Καὶ εἰ πάντα τὰ	διὰ	γενέσεως ἐν χρόνῳ ἔχει τὸ
[7]	γινώσκεται καὶ χωρὶς πάντων. Καὶ	διὰ	γνώσεως ὁ θεὸς γινώσκεται καὶ
[4]	οὔτε ὂν οὔτε ὄντων ποιητικόν,	διὰ	δὲ τὸ ἀγαθὸν καὶ ὂν
[5]	οὖσιν ἀρχηγικώτερα, πρόεισι μὲν οὐ	διὰ	κυρίων καὶ παντελῶν καὶ ἁπλῶν
[9]	καὶ διαστήματος ἐκβεβηκὸς καὶ τὸ	διὰ	πάντων ἀκωλύτως χωροῦν. Καίτοι καὶ
[9]	ἐκληπτέον ὡς ἐπὶ πάντα καὶ	διὰ	πάντων ἀνεμποδίστως χωροῦν καὶ ἐνεργοῦν
[10]	ἢ ἀμφοῖν τὸ ἐξ ἀρχῆς	διὰ	πάντων ἄχρι τέλους αὐτὸν προιέναι
[4]	καὶ ἀπ᾿ ἐκείνου πάλιν ἑξῆς	διὰ	πάντων εἰς τἀγαθὸν ἐξ ἑαυτῆς
[9]	καὶ ὡς ἐπὶ πάντα καὶ	διὰ	πάντων ἐπ᾿ ἴσης διαφοιτῶντα καὶ
[5]	προόδου καὶ ἀγαθότητος ἀρξαμένη καὶ	διὰ	πάντων φοιτῶσα καὶ πάντα ἐξ
[4]	ἀναλόγως ἔσται ἀγαθόν, ἐπείπερ ἡ	διὰ	πάντων φοιτῶσα παντελὴς ἀγαθότης οὐ
[11]	ἐν ἑνὶ πάντα δεικνυούσης καὶ	διὰ	πάντων φοιτώσης καὶ τῆς οἰκείας
[7]	ἑαυτῷ μονοειδῶς προείληφε καὶ ὅτι	διὰ	πάντων χωρεῖ διικνούμενος, ὡς τὰ
[13]	ψυχὴν τῶν ἑαυτῇ συμφύλων καὶ	διὰ	πασῶν τῶν θείων νοήσεων ὁδεύουσαν,
[6]	ἀῤῥεπῆ καὶ ἀπαρέγκλιτον ἀεικινησίαν ὑπερεκτεινομένη	διὰ	περιουσίαν ἀγαθότητος καὶ εἰς τὴν
[8]	πάντα ὑπερεχούσης αὐτοῦ δυνάμεως ἢ	διὰ	περιουσίαν τοῦ δυνατοῦ καὶ τὴν
[3]	ὅτι πάντως ἂν εἰς τοῦτο	διὰ	περισσὴν εὐλάβειαν ἐληλύθαμεν εἰς τὸ
[2]	ὡς ἐν ταῖς Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσι	διὰ	πλειόνων ἐκ τῶν λογίων ἀπεδείξαμεν,
[9]	ἀναπτύξεως τὰς ἀσωμάτους θεωνυμίας ταῖς	διὰ	συμβόλων αἰσθητῶν συμφύροντες, διὸ περὶ
[4]	διαφερόντως ὥσπερ τις ἀΐδιος κύκλος	διὰ	τἀγαθόν, ἐκ τἀγαθοῦ καὶ ἐν
[4]	ὅση ἄψυχος καὶ ἄζωος οὐσία	διὰ	τἀγαθὸν ἔστι καὶ δι᾿ αὐτὸ
[4]	ἢ ζωήν, καὶ ταῦτα πάντα	διὰ	τἀγαθὸν ἐψύχωται καὶ ἐζώωται. Καὶ
[4]	καὶ γραφαῖς καὶ λόγοις χρώμεθα	διὰ	τὰς αἰσθήσεις. Ὡς ὅταν ἡμῶν
[4]	οὐσίαι καὶ δυνάμεις καὶ ἐνέργειαι,	διὰ	ταύτας εἰσὶ καὶ ζωὴν ἔχουσι
[4]	ὑπερούσιον καλὸν κάλλος μὲν λέγεται	διὰ	τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς
[1]	ὡς μονάδα μὲν καὶ ἑνάδα	διὰ	τὴν ἁπλότητα καὶ ἑνότητα τῆς
[4]	μᾶλλον ἀναθεῖναι τὸν ὄντως ἔρωτα	διὰ	τὴν ἄτοπον τῶν τοιούτων ἀνδρῶν
[1]	καὶ οὐσίας ἀρχὴ καὶ αἰτία	διὰ	τὴν αὐτῆς εἰς τὸ εἶναι
[1]	πάντα πρὸς τὸ εἶναι παρήχθη	διὰ	τὴν αὐτῆς οὐσιοποιὸν ἀγαθότητα, σοφὴν
[4]	ἀτελῆ ἐστιν ἀγαθὰ καὶ μεμιγμένα	διὰ	τὴν ἔλλειψιν τοῦ ἀγαθοῦ. Καὶ
[9]	πάρεστι καὶ πάντα ἐν πᾶσι	διὰ	τὴν πάντων σωτηρίαν γίγνεται μένων
[1]	θεομίμητον ἕνωσιν, ὡς τριάδα δὲ	διὰ	τὴν τρισυπόστατον τῆς ὑπερουσίου γονιμότητος
[4]	ψυχαὶ καὶ ὅσα ψυχῶν ἀγαθὰ	διὰ	τὴν ὑπεράγαθον ἔστιν ἀγαθότητα τὸ
[13]	ἑν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα	διὰ	τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς ὅλης θεικῆς
[7]	παντοδαπῆ τῆς πλάνης ποικιλίαν φορᾶς	διὰ	τῆς ἁπλῆς καὶ ἀεὶ κατὰ
[11]	οἰκείως ἑαυταῖς ὁδῷ καὶ τάξει	διὰ	τῆς ἀΰλου καὶ ἀμεροῦς νοήσεως
[7]	αὐτοὺς ἐκ πλάνης τῇ ἀληθείᾳ	διὰ	τῆς ὄντως πίστεως ἐξεστηκώς, αὐτὸς
[1]	φῶς ἕνωσις, ὑμνοῦσιν αὐτὸ κυριώτατα	διὰ	τῆς πάντων τῶν ὄντων ἀφαιρέσεως
[4]	τῶν ὀρθογράμμων ἢ τὴν μητρίδα	διὰ	τῆς πατρίδος ἢ ἕτερόν τι
[11]	ἕκαστα εἶδος ἕστηκεν οὐκ ἐπιθολούμενα	διὰ	τῆς πρὸς τὰ ἀντικείμενα κράσεως
[5]	πορεύεσθαι ὀπίσω αὐτῶν, ἀλλ᾿ ἵνα	διὰ	τῆς τούτων ἀναλογικῆς γνώσεως ἐπὶ
[4]	ὁ θεῖος ἔρως ἀγαθὸς ἀγαθοῦ	διὰ	τὸ ἀγαθόν. Αὐτὸς γὰρ ὁ
[4]	μόνον, γένεσις δὲ καὶ οὐσία	διὰ	τὸ ἀγαθὸν γίγνεται, καὶ ἔσται
[4]	τοῖς οὖσι, τὸ δὲ μικτὸν	διὰ	τὸ ἀγαθὸν ἐν τοῖς οὖσι
[4]	μὲν δι᾿ ἑαυτό, γενεσιουργὸν δὲ	διὰ	τὸ ἀγαθὸν καί, ᾗ μὲν
[4]	κίνησις. Κακοὶ δὲ εἶναι λέγονται	διὰ	τὸ ἀσθενεῖν περὶ τὴν κατὰ
[4]	ἐφίεται καὶ πάντα, ὅσα ποιεῖ,	διὰ	τὸ δοκοῦν ἀγαθὸν ποιεῖ καὶ
[4]	οἰκεῖον λόγον ἕκαστα καλά, καὶ	διὰ	τὸ καλὸν αἱ πάντων ἐφαρμογαὶ
[4]	ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ	διὰ	τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἐκδιδομένης
[4]	πάντα, ὅσα ἔστι καὶ γίνεται,	διὰ	τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἔστι
[4]	καλῷ καὶ ἀγαθῷ προΐδρυται καὶ	διὰ	τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν ἔστι
[4]	ἐν τῷ καλῷ καὶ ἀγαθῷ	διὰ	τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν προϋφεστώσης
[4]	φῶς νοητὸν ὁ ἀγαθὸς λέγεται	διὰ	τὸ πάντα μὲν ὑπερουράνιον νοῦν
[1]	εἰπεῖν οὔτε ὅλως πως θεωρῆσαι	διὰ	τὸ πάντων αὐτὴν ἐξῃρημένην εἶναι
[10]	δὲ παλαιὸς ὁ θεὸς ὑμνεῖται	διὰ	τὸ πάντων αὐτὸν εἶναι καὶ
[10]	ὑμνῆσαι. Τὸ μὲν γὰρ λέγεται	διὰ	τὸ πάντων αὐτὸν εἶναι παντοκρατορικὴν
[4]	οὐκ ἔξον τὸν τέσσαρα ἀριθμὸν	διὰ	τοῦ δὶς δύο σημαίνειν ἢ
[4]	ἀγάπης καὶ τοῦ ἔρωτος ὄνομα,	διὰ	τοῦτο δὲ τοῖς θείοις μᾶλλον
[5]	καὶ μεσότης καὶ τελευτή. Καὶ	διὰ	τοῦτο πρὸς τῶν λογίων ὁ
[4]	ἐπιβολαῖς. Ὅταν δὲ ὁ νοῦς	διὰ	τῶν αἰσθητῶν ἀνακινεῖσθαι σπεύδει πρὸς
[13]	ἀπολειφθησόμεθα. Διὸ καὶ αὐτοὶ τὴν	διὰ	τῶν ἀποφάσεων ἄνοδον προτετιμήκασιν ὡς
[1]	μεμυήμεθα νῦν μὲν ἀναλόγως ἡμῖν	διὰ	τῶν ἱερῶν παραπετασμάτων τῆς τῶν
[11]	πάντα καὶ συνδέουσα τὰ ἄκρα	διὰ	τῶν μέσων τοῖς ἄκροις κατὰ
[4]	δύο σημαίνειν ἢ τὰ εὐθύγραμμα	διὰ	τῶν ὀρθογράμμων ἢ τὴν μητρίδα
[4]	φωτιστικῆς αὐτοῦ διαδόσεως, ἀλλὰ τῶν	διὰ	φωτοληψίας ἀνεπιτηδειότητα μὴ ἀναπλουμένων εἰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 21/01/2010