Alphabétiquement     [«   »]
οὐδαμῶς 2
Οὐδὲ 2
οὐδέ 2
οὐδὲ 63
οὐδεὶς 1
Οὐδεὶς 1
οὐδεμία 1
Fréquences     [«    »]
62 αὐτῆς
60 ἡμᾶς
59 κακόν
63 οὐδὲ
65 ἔστι
66 αὐτὸ
66 διὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys l'Aréopagite (Pseudo-), Des noms divins, texte complet

οὐδὲ


Chapitre
[7]   ἡμεῖς θεὸν γινώσκομεν οὐδὲ νοητὸν  οὐδὲ   αἰσθητὸν οὐδέ τι καθόλου τῶν
[8]   εἰσδύεσθαι. Τὸ γὰρ πάντη ἀνήκοον  οὐδὲ   ἀκοὴ καὶ τὸ καθόλου μὴ
[13]   ἀριθμὸς οὐδὲ ἑνότης γονιμότης  οὐδὲ   ἄλλο τι τῶν ὄντων
[11]   τῆς πρὸς τὰ ἀντικείμενα κράσεως  οὐδὲ   ἀπαμβλύνοντά τι τῆς ἑνωτικῆς ἀκριβείας
[13]   Οὐδεμία δὲ μονὰς τριάς,  οὐδὲ   ἀριθμὸς οὐδὲ ἑνότης γονιμότης
[4]   τῇ φύσει τὸ παρὰ φύσιν,  οὐδὲ   ἀτεχνίας ἐν τῇ τέχνῃ λόγος.
[4]   οὐ πάντη οὐδὲ ἐπὶ πάντων  οὐδὲ   αὐτὰ καθ᾿ αὑτὰ κακά. Καὶ
[4]   τὰ παρακείμενα ταῖς αἰσθήσεσιν,  οὐδὲ   αὐταὶ τῷ νῷ παραστῆσαι τὰ
[4]   ὄντων ἐκ τοῦ κακοῦ. Καὶ  οὐδὲ   αὐτὸ ἔσται τὸ κακόν, εἴπερ
[13]   ἀλλ᾿ ἐν ἀβάτοις ἐξῄρηται. Καὶ  οὐδὲ   αὐτὸ τὸ τῆς ἀγαθότητος ὡς
[2]   εἰσάγειν, τὸν τοιόνδε λόγον ἡμεῖς  οὐδὲ   αὐτὸν οἰόμεθα πείθειν ἱκανόν, ὡς
[9]   κατὰ θείαν εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν,  οὐδὲ   γὰρ αὐτοῖς τὸν θεὸν ὅμοιον,
[6]   καὶ εἰς τὴν δαιμονίαν ζωήν,  οὐδὲ   γὰρ ἐκείνη τὸ εἶναι παρ᾿
[4]   καὶ ἀόριστον, οὐ κατὰ φύσιν,  οὐδὲ   γὰρ ἐν τῇ φύσει τὸ
[4]   καὶ ἀγαθῶν ποιητικόν. Μᾶλλον δὲ  οὐδὲ   γὰρ ἔσται τὸ αὐτὸ κατὰ
[4]   Καὶ οὐδὲν τῶν ὄντων ἀπρονόητον,  οὐδὲ   γάρ ἐστι τὸ κακὸν ὂν
[4]   ἐκ τἀγαθοῦ ἐστιν, οὐ κακόν,  οὐδὲ   γὰρ πυρὸς τὸ ψύχειν οὔτε
[2]   θεογόνου θεότητος τῆς υἱικῆς  οὐδὲ   εἰπεῖν ἔστιν, ὡς οἶμαι, ποσαχῆ
[4]   τὸ κακὸν οὐκ ἔνθεον. Ἀλλ᾿  οὐδὲ   ἐκ θεοῦ τὸ κακόν.
[4]   καὶ θεὸς οὐκ ἀπήμων  οὐδὲ   ἐκτὸς δυσχερείας. Εἴπερ εἴη τι
[4]   ἐν ἀδύτοις σιγῆς. Οὐκ ἄρα  οὐδὲ   ἐν ἀγγέλοις ἐστὶ τὸ κακόν.
[4]   τῶν οἰκείων ἀγαθῶν τελειότητος. Ἀλλ᾿  οὐδὲ   ἐν ζῴοις ἀλόγοις ἐστὶ τὸ
[4]   τἀγαθῷ οὐκ ἔσται, καὶ γὰρ  οὐδὲ   ἐν πυρὶ τὸ ψυχρὸν οὐδὲ
[4]   τῆς οἰκείας φύσεως ἐκτελεῖν. Ἀλλ᾿  οὐδὲ   ἐν σώμασι τὸ κακόν. Αἶσχος
[4]   πάντη παρὰ πᾶσαν φύσιν. ~Ἀλλ᾿  οὐδὲ   ἐν τῇ ὅλῃ φύσει τὸ
[4]   Οὐκ ἄρα ὂν τὸ κακόν,  οὐδὲ   ἐν τοῖς οὖσι τὸ κακόν.
[4]   ἄρα ὂν τὸ κακόν. ~Ἀλλὰ  οὐδὲ   ἐν τοῖς οὖσίν ἐστι τὸ
[7]   οὐκ ἔστι τι τῶν ὄντων,  οὐδὲ   ἔν τινι τῶν ὄντων γινώσκεται.
[11]   ὄντων ἰδιότητα καὶ ὅτι ταύτην  οὐδὲ   ἑν τῶν ὄντων ὄν, ὅπερ
[13]   μονὰς τριάς, οὐδὲ ἀριθμὸς  οὐδὲ   ἑνότης γονιμότης οὐδὲ ἄλλο
[4]   ἔστιν ἐν δαίμοσιν, οὐ πάντη  οὐδὲ   ἐπὶ πάντων οὐδὲ αὐτὰ καθ᾿
[11]   ἀρχὴ καὶ οὐσία καὶ αἴτιον,  οὐδὲ   ζωογόνον ἄλλην Θεότητα παρὰ τὴν
[11]   ἐθέλει ποτὲ ἀπολλύειν, οὐκ ἂν  οὐδὲ   ἡμεῖς πρὸς τοῦτο ἀντιφήσομεν, ἀλλὰ
[4]   αὐτὸ τὸ σῶμα. Ὅτι δὲ  οὐδὲ   κακίας αἴτιον τῇ ψυχῇ τὸ
[4]   καὶ γαῦρον λέων ἀπολέσας  οὐδὲ   λέων ἔσται, προσηνὴς δὲ πᾶσι
[13]   ὑπερθεότητος, οὐδὲ ὄνομα αὐτῆς ἔστιν  οὐδὲ   λόγος, ἀλλ᾿ ἐν ἀβάτοις ἐξῄρηται.
[4]   δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν  οὐδὲ   μὴν τὸ ἀνάπαλιν. Εἰ δὲ
[13]   ὑπὲρ πάντα Θεότης οὐκ ἔστιν  οὐδὲ   μονάς, οὐδὲ τριὰς πρὸς
[7]   χρή, πῶς ἡμεῖς θεὸν γινώσκομεν  οὐδὲ   νοητὸν οὐδὲ αἰσθητὸν οὐδέ τι
[13]   ὑπὲρ πάντα ὑπερουσίως ὑπερούσης ὑπερθεότητος,  οὐδὲ   ὄνομα αὐτῆς ἔστιν οὐδὲ λόγος,
[8]   καὶ τὸ καθόλου μὴ βλέπον  οὐδὲ   ὅρασις. Αὕτη δ᾿ οὖν
[2]   οὐκ ὄντος υἱοῦ τοῦ πατρὸς  οὐδὲ   πατρὸς τοῦ υἱοῦ, φυλαττόντων δὲ
[5]   ἔστι, τόδε δὲ οὐκ ἔστιν  οὐδὲ   πῇ μὲν ἔστι, πῇ δὲ
[5]   τὴν ζωὴν τὴν σοφίαν,  οὐδὲ   πολλὰ τὰ αἴτια καὶ ἄλλων
[4]   τοτὲ μέν, τοτὲ δὲ οὔ,  οὐδὲ   πρὸς μὲν τὸ καλόν, πρὸς
[4]   ἀπολλύμενον οὔτε αὐξανόμενον οὔτε φθίνον,  οὐδὲ   τῇ μὲν καλόν, τῇ δὲ
[13]   γὰρ ἀληθῶς καὶ ἄγγελοι φαῖεν,  οὐδὲ   τῆς κατὰ ἀγγέλους αὐτῶν ὑμνῳδίας,
[4]   ἐν χρόνῳ ἔχει τὸ τέλειον,  οὐδὲ   τὸ ἀτελὲς πάντη παρὰ πᾶσαν
[4]   ἑνότητι καὶ φιλίᾳ χαίρει. Καὶ  οὐδὲ   τὸ ἔλαττον ἀγαθὸν τῷ μείζονι
[4]   οὐδὲ ἐν πυρὶ τὸ ψυχρὸν  οὐδὲ   τὸ κακύνεσθαι τῷ καὶ τὸ
[4]   ἀλλὰ τὸ ἄξιον γενέσθαι κολάσεως,  οὐδὲ   τὸ κατ᾿ ἀξίαν ἀπείργεσθαι τῶν
[4]   τῶν θείων μυστηρίων ἀπείργοντες. Καίτοι  οὐδὲ   τὸ κολάζεσθαι κακόν, ἀλλὰ τὸ
[4]   ἀγαθῶν ἀσθένεια καὶ ἀπόπτωσις. Ἀλλ᾿  οὐδὲ   τὸ πολυθρύλητον· Ἐν ὕλῃ τὸ
[4]   μέρει τῇ ἀνὰ λόγον  οὐδὲ   τὸ τῇ ἀρετῇ μαχόμενον ἔσται
[4]   μὲν καλόν, τῇ δὲ αἰσχρὸν  οὐδὲ   τοτὲ μέν, τοτὲ δὲ οὔ,
[4]   αὐτὸ καὶ ἀγαθὸν καὶ κακόν,  οὐδὲ   τοῦ αὐτοῦ φθορὰ καὶ γένεσις
[4]   ἔκγονα. Εἰ δὲ ταῖς ἐνεργείαις,  οὐδὲ   τοῦτο ἀμετάβλητον. Εἰ δὲ μή,
[4]   τὸ ἀναγκαῖον κακόν; Ἀλλ᾿  οὐδὲ   τοῦτο, φαμεν· στέρησις
[4]   ἀλλὰ τὰ δεκτικὰ φθορᾶς. Ἔπειτα  οὐδὲ   τοῦτο παντὶ καὶ πάντη κακόν.
[13]   Θεότης οὐκ ἔστιν οὐδὲ μονάς,  οὐδὲ   τριὰς πρὸς ἡμῶν
[13]   οὔτε μὴν αὐτῶν τῶν θεολόγων  οὐδὲ   τῶν αὐτῶν ἀσκητῶν συνοπαδῶν,
[7]   διεξοδικῶν συνάγουσαι τὴν θείαν γνῶσιν  οὐδὲ   ὑπό τινος κοινοῦ πρὸς ταῦτα
[4]   παντὶ καὶ πάντη κακόν. Ἀλλ᾿  οὐδὲ   φθείρεταί τι τῶν ὄντων, καθ᾿




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 21/01/2010