Chapitre
[4]	εἰς τὰ αὐτὰ περιοδικῆς ἀποκαταστάσεως,	καθ᾿	ἃς αἱ παρ᾿ ἡμῖν ἡμέραι
[2]	δωρεαὶ τῆς πάντων αἰτίας ἀγαθότητος,	καθ᾿	ἃς ἐκ τῶν μετοχῶν καὶ
[4]	οὐδὲ ἐπὶ πάντων οὐδὲ αὐτὰ	καθ᾿	αὑτὰ κακά. Καὶ γὰρ ἐφ᾿
[5]	μετέχει, μᾶλλον δὲ καὶ αὐτὰ	καθ᾿	αὑτὰ πάντα, ὧν τὰ ὄντα
[4]	ἄν τις φαίη περὶ αὐτῆς	καθ᾿	αὑτὴν τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος; Ἐκ
[5]	τὰ ὄντα μετέχει, τοῦ αὐτὸ	καθ᾿	αὑτὸ εἶναι μετέχει, καὶ οὐδὲν
[5]	εἶναι προβέβληται, καὶ ἔστιν αὐτὸ	καθ᾿	αὑτὸ τὸ εἶναι πρεσβύτερον τοῦ
[5]	τὸ εἶναι πᾶν, αὐτό φημι	καθ᾿	αὑτὸ τὸ εἶναι, προϋπεστήσατο καὶ
[4]	τούτων ἐκτὸς οὖσα ἡ ὕλη	καθ᾿	ἑαυτὴν ἄποιός ἐστι καὶ ἀνείδεος,
[4]	ἡ μηδὲ τὸ πάσχειν δύνασθαι	καθ᾿	ἑαυτὴν ἔχουσα; Ἄλλως τε πῶς
[9]	πᾶσιν ὡσαύτως παρὸν καὶ αὐτὸ	καθ᾿	ἑαυτὸ ἐφ᾿ ἑαυτοῦ σταθερῶς καὶ
[9]	αὐτοτελὲς ὂν καὶ ταὐτὸν ὂν	καθ᾿	ἑαυτὸ καὶ ὑφ᾿ ἑαυτοῦ μονοειδῶς
[4]	οὐ καλόν, ἀλλ᾿ ὡς αὐτὸ	καθ᾿	ἑαυτὸ μεθ᾿ ἑαυτοῦ μονοειδὲς ἀεὶ
[13]	οὐ μόνον ὡς αὐτοτελὲς καὶ	καθ᾿	ἑαυτὸ ὑφ᾿ ἑαυτοῦ μονοειδῶς ἀφοριζόμενον
[6]	καὶ πάσῃ ζωῇ καὶ τῇ	καθ᾿	ἕκαστα τὸ εἶναι οἰκείως ἑκάστην,
[8]	ἢ τὴν ὅλην ἢ τὴν	καθ᾿	ἕκαστον αἴτιος ὢν καὶ ὡς
[11]	εἶναι. Καὶ ἔστι καὶ τῆς	καθ᾿	ἕκαστον ἀμιγοῦς ἰδιότητος ἡ παντελὴς
[4]	ἔστιν αὐτῇ τὸ ἐναντίον. Τῇ	καθ᾿	ἕκαστον δὲ τὸ μὲν κατὰ
[7]	καὶ τῆς ὅλης καὶ τῆς	καθ᾿	ἕκαστόν ἐστιν ὑποστάτις. Ἐξ αὐτῆς
[11]	καὶ τῆς ὅλης καὶ τῆς	καθ᾿	ἕκαστόν ἐστιν ὑποστάτις καὶ ὅτι
[4]	καὶ τῶν ὅλων καὶ τῶν	καθ᾿	ἕκαστον οἰκείως ὅλῳ καὶ ἑκάστῳ,
[5]	ὅλων φύσει πάντες οἱ τῆς	καθ᾿	ἕκαστον φύσεως λόγοι συνειλημμένοι εἰσὶ
[2]	ὅλης φήσουσι τῆς θεότητος ὑμνεῖσθαι,	καθ᾿	ἑν δὲ μέρος αὐτὸ περιγράψαι
[2]	ἐμὸν λόγον, εἰ μή που	καθ᾿	ἕτερον ταῦτα εἴποι τρόπον, ὅτι
[7]	οὖν τὰ θεῖα νοητέον οὐ	καθ᾿	ἡμᾶς, ἀλλ᾿ ὅλους ἑαυτοὺς ὅλων
[4]	παράφρονας λόγους. Νῦν δὲ ὡς	καθ᾿	ἡμᾶς ἀρκούντως ὕμνηται τἀγαθὸν ὡς
[2]	καὶ ἄῤῥητον θεουργίαν, ἣν ἔδρακε	καθ᾿	ἡμᾶς γεγονὼς ὁ ἀναλλοίωτος, ἦ
[3]	καὶ τῶν θεοχρήστων ἀκόλουθα. Τοῖς	καθ᾿	ἡμᾶς δὲ ἡμεῖς ἀναλόγως ἡμῖν
[3]	ὡς οἷον ἡμῖν καὶ ὅσοι	καθ᾿	ἡμᾶς διδάσκαλοι τῶν νεοτελῶν ψυχῶν
[1]	ὁ ἀΐδιος καὶ εἴσω τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς ἐγεγόνει φύσεως ὁ πάσης
[12]	Ἁγιότης μὲν οὖν ἐστιν, ὡς	καθ᾿	ἡμᾶς εἰπεῖν, ἡ παντὸς ἄγους
[2]	ἀγαθοπρεποῦς εἰς ἡμᾶς θεουργίας τὸ	καθ᾿	ἡμᾶς ἐξ ἡμῶν ὁλικῶς καὶ
[4]	ἀγαθότητα. Καὶ γὰρ ὥσπερ ὁ	καθ᾿	ἡμᾶς ἥλιος οὐ λογιζόμενος ἢ
[5]	ἀχράντως ἐπιλάμπων. Εἰ γὰρ ὁ	καθ᾿	ἡμᾶς ἥλιος τὰς τῶν αἰσθητῶν
[4]	ἐκείνην ὁρίσαι τὴν πρώτην τῶν	καθ᾿	ἡμᾶς ἡμερῶν τριάδα. Καὶ ὥσπερ
[2]	ἐν ἑτέροις ἔφην, οἱ τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς θεολογικῆς παραδόσεως ἱερομύσται τὰς
[7]	ἠλευθερωμένον. Οὕτω γοῦν οἱ τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς θεοσοφίας ἀρχηγικοὶ καθηγεμόνες ὑπὲρ
[3]	καὶ ὅσους δυνατὸν ἐπὶ τὴν	καθ᾿	ἡμᾶς ἱερογνωσίαν προσαγαγεῖν, ὅπως ὑπερεῖχε
[4]	ὑμνεῖται. Καίτοι ἔδοξέ τισι τῶν	καθ᾿	ἡμᾶς ἱερολόγων καὶ θειότερον εἶναι
[2]	τὸ πάσης θεολογίας ἐκφανέστατον ἡ	καθ᾿	ἡμᾶς Ἰησοῦ θεοπλαστία καὶ ἄῤῥητός
[2]	αὖθις πρὸς τούτῳ διακεκριμένον ἡ	καθ᾿	ἡμᾶς Ἰησοῦ παντελὴς καὶ ἀναλλοίωτος
[1]	συναπτόμεθα κατὰ τὴν κρείττονα τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς λογικῆς καὶ νοερᾶς δυνάμεως
[2]	Ἀλλ᾿ ἄχρι τούτου πᾶσα τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς νοερᾶς ἐνεργείας ἡ δύναμις,
[7]	λόγον μεταδιώκοντες. Δέον εἰδέναι τὸν	καθ᾿	ἡμᾶς νοῦν τὴν μὲν ἔχειν
[13]	ἔχοι τὰ εἰρημένα καὶ ὡς	καθ᾿	ἡμᾶς ὄντως ἐφηψάμεθα τῇ διανοίᾳ
[13]	τοῦτο ταῖς νοηταῖς θεωνυμίαις τὸ	καθ᾿	ἡμᾶς πέρας. Ἐπὶ δὲ τὴν
[1]	φιλάνθρωπον δὲ διαφερόντως, ὅτι τοῖς	καθ᾿	ἡμᾶς πρὸς ἀλήθειαν ὁλικῶς ἐν
[7]	τῶν αἰσθήσεων ἐνιλλόμενοι καὶ τοῖς	καθ᾿	ἡμᾶς τὰ θεῖα παραβάλλοντες ἀπατώμεθα
[1]	ἀνατεινόμεθα καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν	καθ᾿	ἡμᾶς τῶν θεοειδῶν νόησιν ἀποπαύοντες
[6]	φύσιν. Ὑπὲρ φύσιν δὲ τὴν	καθ᾿	ἡμᾶς φημι τὴν ὁρωμένην, οὐ
[2]	που πάντως ἔσται καὶ τῆς	καθ᾿	ἡμᾶς φιλοσοφίας, καὶ εἰ μὴ
[2]	ἀρχῆς λόγον. Καὶ ἵνα τοῖς	καθ᾿	ἡμᾶς χρήσωμαι παραδείγμασιν, ἡδοναὶ καὶ
[10]	δὲ αὖθις ἐσθ᾿ ὅτε τοῦ	καθ᾿	ἡμᾶς χρόνου παράτασιν αἰῶνα προσαγορεύει,
[4]	ὡρῶν, ἡμερῶν καὶ παντὸς τοῦ	καθ᾿	ἡμᾶς χρόνου τὸ φῶς. Αὐτὸ
[11]	κατὰ τὴν ἀσύγχυτον αὐτῶν ἕνωσιν,	καθ᾿	ἣν ἀδιαιρέτως ἡνωμένα καὶ ἀδιαστάτως
[8]	τούτων καὶ περὶ δικαιοσύνης εἴρηται,	καθ᾿	ἣν ἡ πάντων ἰσότης μετρεῖται
[4]	δικαιωτηρίου κατὰ δύναμιν ἱκανῶς εἰρήσθω,	καθ᾿	ἣν ἱερὰν πραγματείαν ἡ τῶν
[9]	καὶ ὡς τῆς αὐτοισότητος ὑποστάτην,	καθ᾿	ἣν ἰσουργεῖ τὴν δι᾿ ἀλλήλων
[4]	κακόν, ἀλλ᾿ ἔχει τινὰ τἀγαθοῦ,	καθ᾿	ἣν ὅλως ἔστι, μοῖραν. Καὶ
[13]	καὶ ὑπερπλήρη καὶ ἀνελάττωτον χορηγίαν,	καθ᾿	ἣν τὰ τέλεια πάντα τελεσιουργεῖ
[1]	τῆς πνευματοκινήτου τῶν θεολόγων δυνάμεως,	καθ᾿	ἣν τοῖς ἀφθέγκτοις καὶ ἀγνώστοις
[4]	φαίη τις ἄν, ἀλλ᾿ οὐ,	καθ᾿	ὃ εἰσίν, ἐκ τἀγαθοῦ γάρ
[4]	οὐ πάντη ἄμοιροι τοῦ ἀγαθοῦ,	καθ᾿	ὃ καὶ εἰσὶ καὶ ζῶσι
[4]	στέρησις, ἔχει τὴν δύναμιν, ἀλλὰ	καθ᾿	ὃ οὐ παντελής ἐστι στέρησις.
[4]	καὶ ἀγαθὴν ἔλαχον οὐσίαν, ἀλλά,	καθ᾿	ὃ οὐκ εἰσὶν ἀσθενήσαντες, ὡς
[4]	λέγονται κακοί. Καὶ εἰσὶ κακοί,	καθ᾿	ὃ οὐκ εἰσίν. Καὶ τοῦ
[4]	οὐδὲ φθείρεταί τι τῶν ὄντων,	καθ᾿	ὃ οὐσία καὶ φύσις, ἀλλὰ
[13]	ὄντων, ὃ μὴ τῷ ἑνί,	καθ᾿	ὃ πᾶσα ἡ Θεότης ὑπερουσίως
[4]	ἀδύναμος, ἡ δὲ μερικὴ οὐ,	καθ᾿	ὃ στέρησις, ἔχει τὴν δύναμιν,
[4]	τελειότητος. Καὶ ἐφίενται τοῦ ἀγαθοῦ,	καθ᾿	ὃ τοῦ εἶναι καὶ ζῆν
[4]	ὕλῃ τὸ κακόν, ὥς φασι,	καθ᾿	ὃ ὕλη. Καὶ γὰρ καὶ
[11]	ἑνώσεως ὅλη πρὸς ὅλην καὶ	καθ᾿	ὅλην ἑαυτὴν ὑπερηνωμένη. Πῶς δέ,
[2]	εἰμι ὁ ὢν εἰ μὴ	καθ᾿	ὅλης φήσουσι τῆς θεότητος ὑμνεῖσθαι,
[11]	καὶ ὑπερφυὲς πάντη ὑπερέχοι τῶν	καθ᾿	ὁποίαν ποτὲ οὐσίαν καὶ φύσιν.
[9]	καὶ τὰς πηγαίας αὑτοῦ δωρεάς,	καθ᾿	ὅσον αὗται πρὸς πάντων μετεχόμεναι
[5]	αὐτῷ καὶ ἀλλήλαις ἥνωνται, καί,	καθ᾿	ὅσον αὐτοῦ, κατὰ τοσοῦτον καὶ
[4]	ἀγαθά ἐστι καὶ ἐκ τἀγαθοῦ,	καθ᾿	ὅσον δὲ ἐστέρηται τοῦ ἀγαθοῦ,
[7]	ᾗ νοῦς, ἐξ αὐτῆς ἐστι,	καθ᾿	ὅσον δὲ νοῦς ἐστιν ἠλογημένος
[5]	ἥνωται μὲν ἐν τῇ μονάδι,	καθ᾿	ὅσον δὲ τῆς μονάδος πρόεισι,
[4]	τοῦ ἀεὶ ὄντος, οὐκ ἔστι,	καθ᾿	ὅσον δὲ τοῦ εἶναι μετείληφε,
[8]	τὸ μὴ εἶναι διαπεσεῖν καὶ	καθ᾿	ὅσον, εἰ καί τι πρὸς
[4]	συλλαβὼν εἴπω, τὰ ὄντα πάντα,	καθ᾿	ὅσον ἔστι, καὶ ἀγαθά ἐστι
[8]	τῶν οἰκείων ἀγαθῶν ἀποπτώσεως ἀπολυτρουμένην,	καθ᾿	ὅσον ἡ ἐκάστου τῶν σωζομένων
[4]	ἕκαστον οἰκείως ὅλῳ καὶ ἑκάστῳ,	καθ᾿	ὅσον ἡ τῶν προνοουμένων φύσις
[13]	δὲ τῶν ὅλων αὐτῷ συνάπτουσαν,	καθ᾿	ὅσον καὶ ἡμῖν ἐκείνῳ συνάπτεσθαι
[10]	ἡμᾶς χρόνου παράτασιν αἰῶνα προσαγορεύει,	καθ᾿	ὅσον καὶ ἰδιότης αἰῶνός ἐστι
[4]	δύναμις, ἀλλ᾿ ἥττονος ἀγαθοῦ παρουσία,	καθ᾿	ὅσον καὶ νόσος ἔλλειψίς ἐστι
[10]	καὶ αὖθις πρὸ αἰώνων ὑπάρχοντα,	καθ᾿	ὅσον καὶ πρὸ αἰῶνός ἐστι
[4]	ὄν, πῇ δὲ μὴ ὄν,	καθ᾿	ὅσον μὲν ἀποπέπτωκε τοῦ ἀεὶ
[4]	ἀτελεύτητον. Ἑλικοειδῶς δὲ ψυχὴ κινεῖται,	καθ᾿	ὅσον οἰκείως ἑαυτῇ τὰς θείας
[8]	αὐτὴν ὀνομάζουσιν οἱ θεολόγοι, καὶ	καθ᾿	ὅσον οὐκ ἐᾷ τὰ ὄντως
[4]	τοσοῦτον ἔσται μᾶλλον καὶ ἧττον,	καθ᾿	ὅσον τοῦ ἀγαθοῦ μετέχει, καὶ
[4]	ἐν τοῖς οὖσι καὶ ὄν,	καθ᾿	ὅσον τοῦ ἀγαθοῦ μετέχει. Μᾶλλον
[5]	δὲ ἀποστᾶσαι, μᾶλλον. Καὶ ἁπλῶς,	καθ᾿	ὅσον τῷ κέντρῳ πλησιαίτεραί εἰσι,
[5]	τῶν ὄντων ἀφοριστικὰ καὶ ποιητικά,	καθ᾿	οὓς ὁ ὑπερούσιος τὰ ὄντα
[8]	τι μὴ δύνασθαι πρὸς τοῦ	καθ᾿	ὑμᾶς θεολόγου; Λοιδορεῖται δὲ τῷ
[12]	ἁγίων ὑμνεῖται καὶ τὰ λοιπὰ	καθ᾿	ὑπερβλύζουσαν αἰτίαν καὶ ἐξῃρημένην ὑπεροχήν,
[4]	τῶν ὄντων ἔρως ἐν τἀγαθῷ	καθ᾿	ὑπερβολὴν προϋπάρχων οὐκ εἴασεν αὐτὸν
[7]	Τὸ γὰρ ἄνουν καὶ ἀναίσθητον	καθ᾿	ὑπεροχήν, οὐ κατ᾿ ἔλλειψιν ἐπὶ
[7]	γνόφον τῷ φωτὶ τῷ ἀπροσίτῳ	καθ᾿	ὑπεροχὴν τοῦ ὁρατοῦ φωτός. Ὥστε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010