Chapitre
[7]	τὰ θεῖα νοητέον οὐ καθ᾿	ἡμᾶς,	ἀλλ᾿ ὅλους ἑαυτοὺς ὅλων ἑαυτῶν
[13]	καὶ διασώζεται. Καὶ χρὴ καὶ	ἡμᾶς	ἀπὸ τῶν πολλῶν ἐπὶ τὸ
[3]	ἀρίστη διάταξις τὰ μὲν ὑπὲρ	ἡμᾶς	ἀποφάσκουσα πολυπραγμονεῖν καὶ ὡς ὑπὲρ
[4]	λόγους. Νῦν δὲ ὡς καθ᾿	ἡμᾶς	ἀρκούντως ὕμνηται τἀγαθὸν ὡς ὄντως
[3]	ταῖς θείαις μνήμαις καὶ ἐπικλήσεσιν	ἡμᾶς	αὐτοὺς ἐγχειρίζοντας αὐτῇ καὶ ἑνοῦντας.
[3]	ἐφ᾿ ἡμᾶς τὴν πέτραν, ἀλλ᾿	ἡμᾶς	αὐτοὺς τῷ ἀληθεῖ καὶ τὴν
[2]	ἄῤῥητον θεουργίαν, ἣν ἔδρακε καθ᾿	ἡμᾶς	γεγονὼς ὁ ἀναλλοίωτος, ἦ θεὸς
[3]	τῶν θεοχρήστων ἀκόλουθα. Τοῖς καθ᾿	ἡμᾶς	δὲ ἡμεῖς ἀναλόγως ἡμῖν τὰ
[5]	ὡς πρὸς ἀγγέλους, ὡς πρὸς	ἡμᾶς	δὲ ὑπερκοσμίως. Καὶ αἱ ψυχαὶ
[13]	ἐκ τἀγαθοῦ λαμβάνοντα καὶ εἰς	ἡμᾶς	διαβιβάσαι. Μηδὲ ἀποκάμῃς φίλον ἄνδρα
[3]	οἷον ἡμῖν καὶ ὅσοι καθ᾿	ἡμᾶς	διδάσκαλοι τῶν νεοτελῶν ψυχῶν ἐγκελευόμενος
[11]	ἐξ αἰῶνος προωρισμένην καὶ ἀποκαταλλάσσοντος	ἡμᾶς	ἑαυτῷ ἐν πνεύματι καὶ δι᾿
[1]	ἀΐδιος καὶ εἴσω τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	ἐγεγόνει φύσεως ὁ πάσης τῆς
[12]	μὲν οὖν ἐστιν, ὡς καθ᾿	ἡμᾶς	εἰπεῖν, ἡ παντὸς ἄγους ἐλευθέρα
[6]	καὶ ὑπερβλύσει φιλανθρωπίας καὶ ἀποφοιτῶντας	ἡμᾶς	εἰς ἑαυτὴν ἐπιστρέφουσα καὶ ἀνακαλουμένη
[3]	τῶν ἔκ τινος πέτρας εἰς	ἡμᾶς	ἐκτεινομένων πεισμάτων καὶ οἷον ἡμῖν
[4]	τὴν πάντων ἀφαίρεσιν. Ἀλλ᾿ ὅπερ	ἡμᾶς	ἐν μέσῳ παραδραμὸν διαπέφευγε, καὶ
[2]	Εἰ δέ τις φαίη σύγχυσιν	ἡμᾶς	ἐν τούτῳ κατὰ τῆς θεοπρεποῦς
[10]	ἄλλοτε ἄλλως ἔχοντα. Διὸ καὶ	ἡμᾶς	ἐνθάδε κατὰ χρόνον ὁριζομένους αἰῶνος
[2]	ἕτερον νοοῦμεν ἢ τὰς εἰς	ἡμᾶς	ἐξ αὐτῆς προαγομένας δυνάμεις ἐκθεωτικὰς
[2]	εἰς ἡμᾶς θεουργίας τὸ καθ᾿	ἡμᾶς	ἐξ ἡμῶν ὁλικῶς καὶ ἀληθῶς
[3]	θείων γνώσεως ἀμελεῖν. Καὶ τοῦτο	ἡμᾶς	ἔπεισαν οὐ μόνον αἱ κατὰ
[4]	φασι τὴν πρόνοιαν καὶ ἄκοντας	ἡμᾶς	ἐπὶ τὴν ἀρετὴν ἄγειν, τὸ
[4]	καὶ τὸν ἀέρα τὸν περὶ	ἡμᾶς	ἐσκοτῶσθαί φαμεν ἐλλείψει καὶ ἀπουσίᾳ
[4]	Καὶ γὰρ ὥσπερ ὁ καθ᾿	ἡμᾶς	ἥλιος οὐ λογιζόμενος ἢ προαιρούμενος,
[5]	ἐπιλάμπων. Εἰ γὰρ ὁ καθ᾿	ἡμᾶς	ἥλιος τὰς τῶν αἰσθητῶν οὐσίας
[4]	ὁρίσαι τὴν πρώτην τῶν καθ᾿	ἡμᾶς	ἡμερῶν τριάδα. Καὶ ὥσπερ πάντα
[2]	ἑτέροις ἔφην, οἱ τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	θεολογικῆς παραδόσεως ἱερομύσται τὰς μὲν
[7]	Οὕτω γοῦν οἱ τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	θεοσοφίας ἀρχηγικοὶ καθηγεμόνες ὑπὲρ ἀληθείας
[2]	Διακέκριται δὲ τῆς ἀγαθοπρεποῦς εἰς	ἡμᾶς	θεουργίας τὸ καθ᾿ ἡμᾶς ἐξ
[4]	ὄνομα μὴ φοβηθῶμεν μηδέ τις	ἡμᾶς	θορυβείτω λόγος περὶ τούτου δεδιττόμενος.
[3]	ὅσους δυνατὸν ἐπὶ τὴν καθ᾿	ἡμᾶς	ἱερογνωσίαν προσαγαγεῖν, ὅπως ὑπερεῖχε τοὺς
[4]	Καίτοι ἔδοξέ τισι τῶν καθ᾿	ἡμᾶς	ἱερολόγων καὶ θειότερον εἶναι τὸ
[2]	πάσης θεολογίας ἐκφανέστατον ἡ καθ᾿	ἡμᾶς	Ἰησοῦ θεοπλαστία καὶ ἄῤῥητός ἐστι
[2]	πρὸς τούτῳ διακεκριμένον ἡ καθ᾿	ἡμᾶς	Ἰησοῦ παντελὴς καὶ ἀναλλοίωτος ὕπαρξις
[3]	ἐκείνου δυνάμεως συνελίξεις, καὶ πολλάκις	ἡμᾶς	καὶ αὐτὸς εἰς τοῦτο προέτρεψας
[13]	τι τῶν ὁμοδυνάμων παραλέλειπται, κἀκεῖνο	ἡμᾶς	κατὰ τὰς αὐτὰς μεθόδους εἶναι,
[1]	θεσμὸς προδιωρισμένος τὸ τὴν ἀλήθειαν	ἡμᾶς	καταδείσασθαι τῶν περὶ θεοῦ λεγομένων
[1]	κατὰ τὴν κρείττονα τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	λογικῆς καὶ νοερᾶς δυνάμεως καὶ
[2]	ἄχρι τούτου πᾶσα τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	νοερᾶς ἐνεργείας ἡ δύναμις, ὅτι
[7]	μεταδιώκοντες. Δέον εἰδέναι τὸν καθ᾿	ἡμᾶς	νοῦν τὴν μὲν ἔχειν δύναμιν
[4]	γενητικὴν ὑπερβολήν. ~Καὶ μή τις	ἡμᾶς	οἰέσθω παρὰ τὰ λόγια τὴν
[13]	τὰ εἰρημένα καὶ ὡς καθ᾿	ἡμᾶς	ὄντως ἐφηψάμεθα τῇ διανοίᾳ τῆς
[7]	ἔφην, οἰκείως ἡμῖν τὰ ὑπὲρ	ἡμᾶς	παραλαμβάνοντες καὶ τῷ συντρόφῳ τῶν
[13]	ταῖς νοηταῖς θεωνυμίαις τὸ καθ᾿	ἡμᾶς	πέρας. Ἐπὶ δὲ τὴν Συμβολικὴν
[1]	πανάγνοις θεωρίαις ἀποπληρούμενοι φανοτάταις μαρμαρυγαῖς	ἡμᾶς	περιαυγαζούσης ὡς τοὺς μαθητὰς ἐν
[1]	δὲ διαφερόντως, ὅτι τοῖς καθ᾿	ἡμᾶς	πρὸς ἀλήθειαν ὁλικῶς ἐν μιᾷ
[7]	αἰσθήσεων ἐνιλλόμενοι καὶ τοῖς καθ᾿	ἡμᾶς	τὰ θεῖα παραβάλλοντες ἀπατώμεθα κατὰ
[3]	ἑαυτῆς ἀγαθωτάτων προνοιῶν. Χρὴ γὰρ	ἡμᾶς	ταῖς εὐχαῖς πρῶτον ἐπ᾿ αὐτὴν
[3]	εἰς ἀντίληψιν ἐκδιδομένων οὐκ ἐφ᾿	ἡμᾶς	τὴν πέτραν, ἀλλ᾿ ἡμᾶς αὐτοὺς
[2]	δέ, ὡς οἶμαι, μᾶλλον ἀναλαβόντας	ἡμᾶς	τὸν παντελῆ τῆς θείας ἑνώσεώς
[3]	διδάσκαλον καὶ φίλον ὄντα καὶ	ἡμᾶς	τοὺς μετὰ Παῦλον τὸν θεῖον
[1]	καὶ μετὰ πᾶσαν τὴν καθ᾿	ἡμᾶς	τῶν θεοειδῶν νόησιν ἀποπαύοντες ἡμῶν
[2]	τὰ ἡμῶν ἐξ ἡμῶν ὑπὲρ	ἡμᾶς	ὑπερέχων. Τούτων μὲν οὖν ἅλις.
[6]	Ὑπὲρ φύσιν δὲ τὴν καθ᾿	ἡμᾶς	φημι τὴν ὁρωμένην, οὐ τὴν
[2]	πάντως ἔσται καὶ τῆς καθ᾿	ἡμᾶς	φιλοσοφίας, καὶ εἰ μὴ τῆς
[2]	λόγον. Καὶ ἵνα τοῖς καθ᾿	ἡμᾶς	χρήσωμαι παραδείγμασιν, ἡδοναὶ καὶ λῦπαι
[10]	αὖθις ἐσθ᾿ ὅτε τοῦ καθ᾿	ἡμᾶς	χρόνου παράτασιν αἰῶνα προσαγορεύει, καθ᾿
[4]	ἡμερῶν καὶ παντὸς τοῦ καθ᾿	ἡμᾶς	χρόνου τὸ φῶς. Αὐτὸ γάρ
[6]	δὴ θειότερον ὅτι καὶ ὅλους	ἡμᾶς,	ψυχάς φημι καὶ τὰ συζυγῆ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010