Chapitre
[8]	Ἢ οὐχὶ τότε μᾶλλον πλησιάζουσι	ταῖς	ἀγγελικαῖς ἀρεταῖς, ὅταν, ὡς δυνατόν,
[4]	ὅταν ἀτράνωτα ᾖ τὰ παρακείμενα	ταῖς	αἰσθήσεσιν, οὐδὲ αὐταὶ τῷ νῷ
[4]	λέγονται νόες κυκλικῶς μὲν ἑνούμενοι	ταῖς	ἀνάρχοις καὶ ἀτελευτήτοις ἐλλάμψεσι τοῦ
[13]	πάντα ἅμα καὶ ὑπὲρ πάντα	ταῖς	ἀνεκλείπτοις ἐπιδόσεσι καὶ ἀτελευτήτοις ἐνεργείαις.
[4]	τοῦ ἀπροσίτου φωτὸς ἀκτῖσιν ἐπιβάλλει	ταῖς	ἀνομμάτοις ἐπιβολαῖς. Ὅταν δὲ ὁ
[8]	μὲν ταῖς προόδοις, συνάγει δὲ	ταῖς	ἀποκαταστάσεσι καὶ τὰς τοῦ πυρὸς
[7]	τὰ τέλη τῶν προτέρων συνάπτουσα	ταῖς	ἀρχαῖς τῶν δευτέρων καὶ τὴν
[4]	ἀγαθὴ μὲν ἡ ψυχῆς φύσις,	ταῖς	δὲ ἐνεργείαις ποτὲ μὲν οὕτως
[4]	ἐσχάτων, ταῖς μὲν ὁλικῶς παροῦσα,	ταῖς	δὲ ὑφειμένως, ἄλλαις δὲ ἐσχάτως,
[9]	μορφῶν ἀναπτύξεως τὰς ἀσωμάτους θεωνυμίας	ταῖς	διὰ συμβόλων αἰσθητῶν συμφύροντες, διὸ
[13]	τὸ πολλὰ τῷ ἀριθμῷ ἢ	ταῖς	δυνάμεσιν ἑν τῷ εἴδει καὶ
[11]	ἰδιότητος ἡ παντελὴς εἰρήνη φυλακτικὴ	ταῖς	εἰρηνοδώροις αὑτῆς προνοίαις τὰ πάντα
[4]	ἐρωτικῆς ἀγαθότητος ἔξω ἑαυτοῦ γίνεται	ταῖς	εἰς τὰ ὄντα πάντα προνοίαις
[1]	μονίμως τὴν ὑπερούσιον ἱδρῦσαν ἀκτῖνα	ταῖς	ἑκάστου τῶν ὄντων ἀναλόγοις ἐλλάμψεσιν
[4]	πάντα ταύτης ἔκγονα. Εἰ δὲ	ταῖς	ἐνεργείαις, οὐδὲ τοῦτο ἀμετάβλητον. Εἰ
[4]	εἶτα ὡς ἑνοειδῆ γενομένην ἑνοῦσα	ταῖς	ἑνιαίως ἡνωμέναις δυνάμεσι καὶ οὕτως
[11]	ἀποπερατώσεσι καὶ πάντα ὁμόγνια ποιοῦσα	ταῖς	ἑνότησι, ταῖς ταὐτότησι, ταῖς ἑνώσεσι,
[11]	ποιοῦσα ταῖς ἑνότησι, ταῖς ταὐτότησι,	ταῖς	ἑνώσεσι, ταῖς συναγωγαῖς ἀδιαιρέτως δηλαδὴ
[9]	τῇ πάντων ἀσχέτῳ περιοχῇ καὶ	ταῖς	ἐπὶ τὰ ὄντα πάντα προνοητικαῖς
[11]	τὸ ἀπολαύειν αὑτῆς δωρουμένη καὶ	ταῖς	ἐσχάταις τοῦ παντὸς ἀποπερατώσεσι καὶ
[3]	περιληπτικῆς ἀπειρίας. Ἡμᾶς οὖν αὐτοὺς	ταῖς	εὐχαῖς ἀνατείνωμεν ἐπὶ τὴν τῶν
[3]	ἀγαθωτάτων προνοιῶν. Χρὴ γὰρ ἡμᾶς	ταῖς	εὐχαῖς πρῶτον ἐπ᾿ αὐτὴν ὡς
[3]	καὶ οὐδαμῆ δύναμιν, ἀλλ᾿ ὡς	ταῖς	θείαις μνήμαις καὶ ἐπικλήσεσιν ἡμᾶς
[3]	ὀπτικώτερον ἐκείνου καὶ θειότερον οἰηθῆναι	ταῖς	θεολογίαις ἐπιβάλλειν ἢ δὶς τὰ
[2]	ὅλης Θεότητός ἐστιν, ὡς ἐν	ταῖς	Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσι διὰ πλειόνων ἐκ
[2]	λογίοις θεοπρεπεῖς αἰτίας εὑρήκαμεν, ἐν	ταῖς	Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσιν ἰδίᾳ περὶ ἑκάστου
[11]	Περὶ ὧν ὑπερφυῶν δώρων ἐν	ταῖς	Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσιν ἱκανῶς εἴρηται προσεπιμαρτυρούντων
[2]	ἀνατίθεσθαι. Καὶ γοῦν, ὡς ἐν	ταῖς	Θεολογικαῖς ὑποτυπώσεσιν ὑπεμνήσαμεν, εἰ μὴ
[10]	ἡμερῶν αἴτιον. Διὸ καὶ ἐν	ταῖς	ἱεραῖς τῶν μυστικῶν ὁράσεων θεοφανείαις
[3]	εἰσηγεῖσθαι τολμῶντες, λεπτοτέραις δὲ καὶ	ταῖς	κατὰ μέρος ἕκαστον ἐξετάσεσι τὰ
[5]	μὲν πρεσβεῖα τοῦ εἶναι νέμει	ταῖς	κρείττοσιν οὐσίαις, ἃς καὶ αἰωνίας
[4]	δυνάμει τοῦ σκοποῦ προσέχειν, ἀλλὰ	ταῖς	λέξεσιν. Καὶ τοῦτο οὐκ ἔστι
[3]	καθαρότητι καὶ ἀποδείξεων ἀκριβείᾳ καὶ	ταῖς	λοιπαῖς ἱερολογίαις, ὥστε οὐκ ἄν
[4]	ἀποτυπούμεναι καὶ ἀγαθοειδεῖς εἰσι καὶ	ταῖς	μεθ᾿ αὑτὰς κοινωνοῦσιν, ὡς ὁ
[4]	ἐκτείνεται δὲ ἄχρι τῶν ἐσχάτων,	ταῖς	μὲν ὁλικῶς παροῦσα, ταῖς δὲ
[6]	ἑκάστην, ὃ εἶναι πέφυκεν. Καὶ	ταῖς	μὲν ὑπερουρανίαις ζωαῖς τὴν ἄϋλον
[9]	ἔχουσιν ὑπερπληρότητα καὶ οὐκ ἐλαττοῦνται	ταῖς	μετοχαῖς, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὑπερβλύζουσιν.
[2]	θεῖα, καὶ ὅσα ἡμῖν ἐκπέφανται,	ταῖς	μετοχαῖς μόναις γινώσκεται. Αὐτὰ δέ,
[4]	Ὡς ὅταν ἡμῶν ἡ ψυχὴ	ταῖς	νοεραῖς ἐνεργείαις ἐπὶ τὰ νοητὰ
[11]	ἣν οἱ θεῖοι νόες ἑνούμενοι	ταῖς	νοήσεσιν ἑαυτῶν ἑνοῦνται καὶ τοῖς
[13]	λεγέσθω, καὶ ἔστω δὴ τοῦτο	ταῖς	νοηταῖς θεωνυμίαις τὸ καθ᾿ ἡμᾶς
[2]	εἴδεσιν ὡς ὑπὲρ εἶδος, οὐσία	ταῖς	ὅλαις οὐσίαις ἀχράντως ἐπιβατεύουσα καὶ
[1]	ἐν ἑαυτῇ τὰ ὄντα προείληφε	ταῖς	παντελέσι τῆς μιᾶς αὐτῆς καὶ
[4]	ἐμὸς ἔρως ἐσταύρωται. Καὶ ἐν	ταῖς	προεισαγωγαῖς τῶν λογίων εὑρήσεις τινὰ
[13]	τῷ γένει καὶ τὸ πολλὰ	ταῖς	προόδοις ἑν τῇ ἀρχῇ, καὶ
[8]	τοῦ χρόνου περιελίξεις διακρίνει μὲν	ταῖς	προόδοις, συνάγει δὲ ταῖς ἀποκαταστάσεσι
[11]	ἑνότησι, ταῖς ταὐτότησι, ταῖς ἑνώσεσι,	ταῖς	συναγωγαῖς ἀδιαιρέτως δηλαδὴ τῆς θείας
[2]	περὶ τοῦ Ἰησοῦ φησιν ἐν	ταῖς	συνηγμέναις αὐτῷ Θεολογικαῖς στοιχειώσεσιν· Ἡ
[11]	πάντα ὁμόγνια ποιοῦσα ταῖς ἑνότησι,	ταῖς	ταὐτότησι, ταῖς ἑνώσεσι, ταῖς συναγωγαῖς
[4]	θεοειδὴς γενομένη δι᾿ ἑνώσεως ἀγνώστου	ταῖς	τοῦ ἀπροσίτου φωτὸς ἀκτῖσιν ἐπιβάλλει
[1]	εἰπεῖν, θεωρίας καὶ ὦτα ἱερὰ	ταῖς	τῶν ἱερῶν θεωνυμιῶν ἀναπτύξεσι παραθώμεθα
[8]	ἀπολλύειν τῶν ἀρίστων τὴν ἀῤῥενότητα	ταῖς	τῶν ὑλικῶν διαδόσεσι, μηδέ, εἴ
[1]	τῆς ὑπὲρ νοῦν ἑνώσεως ἐν	ταῖς	τῶν ὑπερφανῶν ἀκτίνων ἀγνώστοις καὶ
[8]	πρὸς τοῦτο λίαν ἀνδρικῶς ἐν	ταῖς	ὑπὲρ τοῦ καλοῦ περιστάσεσιν; Ὥστε
[2]	υἱαρχίας δεδώρηται καὶ ἡμῖν καὶ	ταῖς	ὑπερουρανίαις δυνάμεσιν, ἐξ ἧς καὶ
[2]	~Ἔστι δὲ καὶ διάκρισις ἐν	ταῖς	ὑπερουσίοις θεολογίαις, οὐχ ἣν ἔφην
[7]	ἔπειτα καὶ ἑαυτὸν ἀφεὶς ἑνωθῇ	ταῖς	ὑπερφαέσιν ἀκτῖσιν ἐκεῖθεν καὶ ἐκεῖ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010