Chapitre
[4]	τὰ τρανέστερα τῶν ὁρατῶν. Ὡς	ὅταν	ἀτράνωτα ᾖ τὰ παρακείμενα ταῖς
[1]	τῷ μέλλοντι; Πολυώνυμον δέ, ὡς	ὅταν	αὖθις αὐτὴν εἰσάγουσι φάσκουσαν· Ἐγώ
[9]	ἀσάλευτα διαφυλαττόμενα. Τί δέ, καὶ	ὅταν	αὖθις οἱ θεολόγοι καὶ ἐπὶ
[3]	δὲ αὐτῇ πάρεστι. Τότε δέ,	ὅταν	αὐτὴν ἐπικαλούμεθα πανάγνοις μὲν εὐχαῖς,
[1]	ὁ Θεός, ἡ ἀλήθεια, καὶ	ὅταν	αὐτοὶ τὸν πάντων αἴτιον οἱ
[1]	τε καὶ διαπλαττούσης. Τότε δέ,	ὅταν	ἄφθαρτοι καὶ ἀθάνατοι γενώμεθα καὶ
[4]	καὶ αὐτὸ καλὸν καὶ ἀγαθόν,	ὅταν	ἐν θεῷ κατὰ τὴν πάντων
[4]	ὥσπερ καὶ αἱ νοεραὶ δυνάμεις,	ὅταν	ἡ ψυχὴ θεοειδὴς γενομένη δι᾿
[4]	χρώμεθα διὰ τὰς αἰσθήσεις. Ὡς	ὅταν	ἡμῶν ἡ ψυχὴ ταῖς νοεραῖς
[2]	θεαρχικὴν ὑμνῳδίαν περιληπτικῶς μέν, ὡς	ὅταν	λέγει· Τὰ πάντα ἐκ τοῦ
[10]	ἀναλλοίωτα καὶ ὄντα ὡσαύτως, ὡς	ὅταν	λέγῃ τό· Ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι,
[7]	κατὰ τὴν ὑπὲρ νοῦν ἕνωσιν,	ὅταν	ὁ νοῦς τῶν ὄντων πάντων
[4]	ἐνεργείαις. Τὴν κατ᾿ εὐθεῖαν δέ,	ὅταν	οὐκ εἰς ἑαυτὴν εἰσιοῦσα καὶ
[2]	τοῦ θεοῦ, διεξοδικῶς δέ, ὡς	ὅταν	φαίη· Τὰ πάντα δι᾿ αὐτοῦ
[1]	παντὸς ὀνόματος. Ἀνώνυμον μέν, ὡς	ὅταν	φασὶ τὴν θεαρχίαν αὐτὴν ἐν
[9]	θείαν ἐμφαινούσῃ σμικρότητα. Καὶ ταὐτός,	ὅταν	φῇ τὰ λόγια· Σὺ δὲ
[8]	μᾶλλον πλησιάζουσι ταῖς ἀγγελικαῖς ἀρεταῖς,	ὅταν,	ὡς δυνατόν, ἐφέσει τῶν θείων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010