Chapitre
[12]	θεωρὸς καὶ συνοχικὴ τῶν προνοουμένων,	ἑαυτὴν	ἀγαθοπρεπῶς ἐπιδιδοῦσα πρὸς ἐκθέωσιν τῶν
[2]	τῆς ἑνώσεως τῆς θείας ὑπερηνωμένως	ἑαυτὴν	ἀγαθότητι πληθυούσης τε καὶ πολλαπλασιαζούσης,
[4]	ἑαυτῆς ἑαυτὴν ἀνακυκλοῦσα καὶ εἰς	ἑαυτὴν	ἀεὶ ταὐτῶς ἀνελιττομένη. Καίτοι φαίη
[4]	δι᾿ ἑαυτῆς καὶ ἐφ᾿ ἑαυτῆς	ἑαυτὴν	ἀνακυκλοῦσα καὶ εἰς ἑαυτὴν ἀεὶ
[4]	ἐκτὸς οὖσα ἡ ὕλη καθ᾿	ἑαυτὴν	ἄποιός ἐστι καὶ ἀνείδεος, πῶς
[11]	εἰς ἑαυτὴν εἰσιοῦσα καὶ πολλαπλασιάζουσα	ἑαυτὴν	ἀπολείπει τὴν ἑαυτῆς ἕνωσιν, ἀλλὰ
[4]	εὐθεῖαν δέ, ὅταν οὐκ εἰς	ἑαυτὴν	εἰσιοῦσα καὶ ἑνικῇ νοερότητι κινουμένη,
[11]	ὅλη ὑπερήνωται καὶ οὔτε εἰς	ἑαυτὴν	εἰσιοῦσα καὶ πολλαπλασιάζουσα ἑαυτὴν ἀπολείπει
[4]	ἐστι κυκλικὴ μὲν ἡ εἰς	ἑαυτὴν	εἴσοδος ἀπὸ τῶν ἔξω καὶ
[2]	ἡ σφραγὶς αἰτία, πᾶσαν γὰρ	ἑαυτὴν	ἐκείνη καὶ ταὐτὴν καὶ ἑκάστῳ
[4]	φωτὸς καὶ μᾶλλον ἐφιεμένων μᾶλλον	ἑαυτὴν	ἐνδιδόναι καὶ περισσῶς ἐπιλάμπειν, ὅτι
[1]	ἐπὶ τὸ ἄναντες ἀνανεύοντας, ὅσον	ἑαυτὴν	ἐνδίδωσιν ἡ τῶν θεαρχικῶν λογίων
[1]	φρουρὰ καὶ ἑστία καὶ πρὸς	ἑαυτὴν	ἐπιστρεπτικὴ καὶ ταῦτα ἡνωμένως, ἀσχέτως,
[6]	φιλανθρωπίας καὶ ἀποφοιτῶντας ἡμᾶς εἰς	ἑαυτὴν	ἐπιστρέφουσα καὶ ἀνακαλουμένη καὶ τὸ
[4]	μηδὲ τὸ πάσχειν δύνασθαι καθ᾿	ἑαυτὴν	ἔχουσα; Ἄλλως τε πῶς ἡ
[4]	τριάδα. Καὶ ὥσπερ πάντα πρὸς	ἑαυτὴν	ἡ ἀγαθότης ἐπιστρέφει καὶ ἀρχισυναγωγός
[7]	ὄντα πάντα συλλαμβάνουσαν. Αὐτὴ γὰρ	ἑαυτὴν	ἡ πάντων αἰτία γινώσκουσα σχολῇ
[1]	αὐτῆς ὑποστάσεων ἐκοινώνησεν ἀνακαλουμένη πρὸς	ἑαυτὴν	καὶ ἀνατιθεῖσα τὴν ἀνθρωπίνην ἐσχατιάν,
[11]	εἴσω ἑαυτῆς ἔστι καὶ πρὸς	ἑαυτὴν	ὅλην ὅλη ὑπερήνωται καὶ οὔτε
[4]	κύκλον, ἀλλὰ πρὸς τὰ περὶ	ἑαυτὴν	προιοῦσα καὶ ἀπὸ τῶν ἔξωθεν
[10]	ῥίζης παντοκρατορικῆς προάγουσαν καὶ εἰς	ἑαυτὴν	τὰ πάντα καθάπερ εἰς πυθμένα
[11]	πρὸς ὅλην καὶ καθ᾿ ὅλην	ἑαυτὴν	ὑπερηνωμένη. Πῶς δέ, φαίη τις,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010