Chapitre
[2]	ἑνὸς θεοῦ διάκρισις καὶ πολλαπλασιασμός,	ἔστι	δὲ οὐδὲν ἧττον ὁ ἀρχίθεος
[8]	Ἀλλ᾿ εἴποι ἄν τις· Οὐκ	ἔστι	δικαιοσύνης ἄνδρας ὁσίους ἐᾶν ἀβοηθήτους
[1]	τὸ ὄνομά μου; καί· Τοῦτο	ἔστι	θαυμαστόν. Ἢ οὐχὶ τοῦτο ὄντως
[4]	ἀποπέπτωκε τοῦ ἀεὶ ὄντος, οὐκ	ἔστι,	καθ᾿ ὅσον δὲ τοῦ εἶναι
[4]	ἔλλειψιν τοῦ ἀγαθοῦ. Καὶ οὐκ	ἔστι	καθόλου τὸ κακὸν οὔτε ἀγαθὸν
[8]	ἐκθεουμένοις παρέχουσα. Καὶ ὅλως οὐδὲν	ἔστι	καθόλου τῶν ὄντων τὴν παντοκρατορικὴν
[4]	τὰ ὄντα πάντα, καθ᾿ ὅσον	ἔστι,	καὶ ἀγαθά ἐστι καὶ ἐκ
[9]	ὁ θεὸς αἴτιος γίγνεται καὶ	ἔστι	καὶ αὐτῆς τῆς αὐτοομοιότητος ὑποστάτης.
[4]	ἀγαθὸν ἐπιστρέφεται. Καὶ πάντα, ὅσα	ἔστι	καὶ γίνεται, διὰ τὸ καλὸν
[4]	διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν	ἔστι	καὶ γίνεται. Καὶ πρὸς αὐτὸ
[4]	διὰ τὸ καλὸν καὶ ἀγαθὸν	ἔστι	καὶ γίνεται. Τί δὲ ὅλως
[4]	καὶ ἄζωος οὐσία διὰ τἀγαθὸν	ἔστι	καὶ δι᾿ αὐτὸ τῆς οὐσιώδους
[4]	καὶ δημιουργεῖ καὶ δύναται καὶ	ἔστι	καὶ δρᾷ, πόθεν αὐτῷ ταῦτα;
[4]	ἐν τῷ καλῷ καὶ ἀγαθῷ	ἔστι	καὶ εἰς τὸ καλὸν καὶ
[5]	ἔστιν, ἐν τῷ προόντι καὶ	ἔστι	καὶ ἐπινοεῖται καὶ σώζεται, καὶ
[5]	τὸ εὖ εἶναι ἔχει καὶ	ἔστι	καὶ εὖ ἔστιν ἐκ τοῦ
[11]	καὶ ζῶντα καὶ ἔνθεα καὶ	ἔστι	καὶ λέγεται καὶ τὰ ἄλλα
[4]	αὐτῷ τῇ αὐτοῦ δυνάμει καὶ	ἔστι	καὶ μάχεσθαι δύναται. Μᾶλλον δέ,
[4]	πάντα συνέχει, πάντα ἐπιστρέφει, καὶ	ἔστι	καὶ ὁ θεῖος ἔρως ἀγαθὸς
[1]	ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς	ἔστι	καὶ ὀνομάζεται, ὡς αἰτίαν δὲ
[4]	κατὰ φύσιν, ἀλλ᾿ ᾗ οὐκ	ἔστι.	Καὶ οὐκ ἠλλοιώθη τὸ δοθὲν
[2]	ἀρχὴν καὶ ἵδρυσιν, ὑπὲρ νοῦν	ἔστι	καὶ πᾶσαν οὐσίαν καὶ γνῶσιν.
[11]	ἐν ἑαυτῇ καὶ εἴσω ἑαυτῆς	ἔστι	καὶ πρὸς ἑαυτὴν ὅλην ὅλη
[13]	ᾗ καὶ εἰς ἧν πάντα	ἔστι	καὶ συντέτακται καὶ μένει καὶ
[11]	ἀκίνητα καὶ ἄπτωτα εἶναι. Καὶ	ἔστι	καὶ τῆς καθ᾿ ἕκαστον ἀμιγοῦς
[5]	ἦν ἐπ᾿ αὐτοῦ καὶ τὸ	ἔστι	καὶ τὸ ἔσται καὶ τὸ
[4]	τοῦ εἶναι μετείληφε, κατὰ τοσοῦτον	ἔστι	καὶ τὸ ὅλως εἶναι καὶ
[6]	αὐτῆς καὶ δι᾿ αὐτὴν καὶ	ἔστι	καὶ ὑφέστηκε, δι᾿ ἣν καὶ
[4]	τῶν τῆς φύσεως. Ὥστε οὐκ	ἔστι	κακὴ φύσις, ἀλλὰ τοῦτο τῇ
[4]	γίνεσθαι ἐκ φθορᾶς γένεσιν οὐκ	ἔστι	κακοῦ δύναμις, ἀλλ᾿ ἥττονος ἀγαθοῦ
[2]	γινώσκεται. Αὐτὰ δέ, ὁποῖά ποτε	ἔστι	κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρχὴν καὶ
[4]	κακὸν τὸ δαιμόνιον φῦλον, ᾗ	ἔστι	κατὰ φύσιν, ἀλλ᾿ ᾗ οὐκ
[4]	καὶ τἀγαθὸν ἐπέκεινα τῶν ὄντων,	ἔστι	μὲν ἐν τἀγαθῷ καὶ τὸ
[4]	τινὰ τἀγαθοῦ, καθ᾿ ἣν ὅλως	ἔστι,	μοῖραν. Καὶ εἰ τὰ ὄντα
[4]	τῷ καλῷ καὶ ἀγαθῷ, καὶ	ἔστι	πάντων ἀρχὴ καὶ πέρας ὑπεράρχιον
[5]	οὐκ ἔστιν οὐδὲ πῇ μὲν	ἔστι,	πῇ δὲ οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ
[5]	ταῦτα τῇ μετοχῇ τοῦ εἶναι	ἔστι,	πολλῷ γε μᾶλλον τὰ αὐτῶν
[4]	τὸ γὰρ φθεῖραι φύσιν οὐκ	ἔστι	προνοίας. Ὅθεν ὡς πρόνοια τῆς
[4]	μὴ ὂν ὑπερουσίως λέγεται καὶ	ἔστι,	πῶς ἡ δαιμονία πληθὺς οὐκ
[6]	πάντων ἀφανοῦς αἰτίας. Καὶ τοῦτο	ἔστι	ῥητέον αὐτῷ τὸ παρὰ φύσιν
[4]	ἕξεων οἷον θερμότητος ἢ ψυχρότητος	ἔστι	τὰ θερμανθέντα ἢ τὰ ψυχθέντα
[13]	τῷ εἶναι τὸ ἑν πάντα	ἔστι	τὰ ὄντα. Καὶ οὐκ ἔστι
[4]	μηδὲ ἐγγενομένης πάντη τῆς ἕξεως	ἔστι	τὰ ὄντα καὶ ὑφίστασθαι δύναται,
[4]	μέθεξιν ἐπιτήδεια; Νῦν δὲ τοῦτο	ἔστι	τῆς τοῦ ἀγαθοῦ δυνάμεως τὸ
[4]	πάντη τοῦ ἀγαθοῦ ἄμοιρον οὔτε	ἔστι	τι οὔτε δύναται. Καὶ γὰρ
[4]	αἰτίαν πάντα ἐφίεται, καὶ οὐκ	ἔστι	τι τῶν ὄντων, ὃ μὴ
[7]	λέγεται οὔτε ὀνομάζεται. Καὶ οὐκ	ἔστι	τι τῶν ὄντων, οὐδὲ ἔν
[8]	ἔστιν οὔτε τι ἔστιν οὔτε	ἔστι	τις αὐτοῦ παντελῶς θέσις. Καίτοι
[5]	τοῦ εἶναι, καὶ ἐν αὐτῷ	ἔστι	τὸ εἶναι καὶ οὐκ αὐτὸς
[4]	Εἴποι τις. Εἰ γὰρ μὴ	ἔστι	τὸ κακόν, ἀρετὴ καὶ κακία
[4]	Πῶς δὲ καὶ προνοίας οὔσης	ἔστι	τὸ κακὸν ἢ γινόμενον ὅλως
[4]	τὰ κακὰ προνοίας οὔσης; Οὐκ	ἔστι	τὸ κακόν, ᾗ κακόν, οὔτε
[13]	ἔστι τὰ ὄντα. Καὶ οὐκ	ἔστι	τὸ πάντων αἴτιον ἑν τῶν
[5]	Καὶ γὰρ οὐ τόδε μὲν	ἔστι,	τόδε δὲ οὐκ ἔστιν οὐδὲ
[4]	κατὰ τὰς θείας ἐκφαντορίας. Καὶ	ἔστι	τοῦτο δυνάμεως ἑνοποιοῦ καὶ συνδετικῆς
[4]	μὴ ὄντος ἐφίενται. Καὶ οὐκ	ἔστι	τοῦτο ἔφεσις, ἀλλὰ τῆς ὄντως
[13]	ἡ Θεότης ὑπερουσίως ὀνομάζεται, καὶ	ἔστι	τοῦτο, ὅπερ ἐστί, καὶ τελειοῦται
[13]	ἑνὸς ἀνεκφοιτήτως αἴτιον. Οὐδὲν γὰρ	ἔστι	τῶν ὄντων ἀμέτοχον τοῦ ἑνός,
[13]	ἑν τῇ ἀρχῇ, καὶ οὐδὲν	ἔστι	τῶν ὄντων, ὃ μὴ μετέχει
[8]	τὰ ὄντα χωρεῖ, καὶ οὐδὲν	ἔστι	τῶν ὄντων, ὃ παντελῶς ἀφῄρηται
[11]	τὴν εἰρήνην, μάλιστα μὲν οὐδὲν	ἔστι	τῶν ὄντων, ὃ πάσης παντελῶς
[4]	τὸ κακόν. Καὶ εἰ φθορὰ	ἔστι	τῶν ὄντων, οὐκ ἐκβάλλει τοῦτο
[4]	μετ᾿ ἐκεῖνα φωτίζει, καὶ οὐδὲν	ἔστι	τῶν ὁρατῶν, οὗ μὴ ἐφικνεῖται
[5]	καὶ ἅμα κατηγορεῖται, καὶ οὐδὲν	ἔστι	τῶν πάντων· πάνσχημος, πανείδεος, ἄμορφος,
[4]	ταῖς λέξεσιν. Καὶ τοῦτο οὐκ	ἔστι	τῶν τὰ θεῖα νοεῖν ἐθελόντων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010