Chapitre
[6]	ἀφανοῦς αἰτίας. Καὶ τοῦτο ἔστι	ῥητέον	αὐτῷ τὸ παρὰ φύσιν εἰπεῖν,
[9]	θεωνυμίαν ἐπὶ τοῦ ἴσου λαμβάνοι,	ῥητέον	ἴσον τὸν θεὸν οὐ μόνον
[9]	τὸ αἴτιον ἐπιστρέφουσα. Ταῦτα γοῦν	ῥητέον	ὅμοια θεῷ καὶ κατὰ θείαν
[11]	ἐπισκοπήσωμεν. Καὶ πρῶτόν γε τοῦτο	ῥητέον,	ὅτι τῆς αὐτοειρήνης καὶ τῆς
[4]	τἀγαθοῦ φωτωνυμίαν ἡμῖν ὑμνητέον καὶ	ῥητέον,	ὅτι φῶς νοητὸν ὁ ἀγαθὸς
[9]	θεῷ περιάψαι, πλάτος μὲν θεῖον	ῥητέον	τὴν ὑπερευρεῖαν ἐπὶ πάντα τοῦ
[12]	τῶν θεῶν. Καὶ πρῶτόν γε	ῥητέον,	τί μὲν αὐτοαγιότητα εἶναι οἰόμεθα,
[8]	τῶν φαύλων ἐκτρυχομένους. Πρὸς ὃν	ῥητέον·	Ὡς εἰ μὲν ἀγαπῶσιν, οὓς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010