Chapitre |
[1] |
ἑστηκότων
ἀσφάλεια
καὶ
τῶν
ἐπ᾿
|
αὐτὴν |
ἀναγομένων
ἀνατατικὴ
χειραγωγία
καὶ
τῶν |
[11] |
καὶ
τοῦτο
καὶ
ἄγνωστον
ἐπ᾿
|
αὐτὴν |
ἀναθέντες
ὡς
πάντων
οὖσαν
ἐπέκεινα |
[8] |
δικαιοσύνην
οἱ
θεολόγοι
καὶ
σωτηρίαν
|
αὐτὴν |
ἀποκαλοῦσι
καὶ
ἀπολύτρωσιν,
φέρε,
καὶ |
[3] |
ἐκείνης
ἀποχωρίσει,
καὶ
ὅσῳ
μᾶλλον
|
αὐτὴν |
ἀπώσεται,
μᾶλλον
αὐτῆς
ἀκοντισθήσεται.
Διὸ |
[7] |
καὶ
ἐκ
πάντων,
ὅπερ
ἔφην,
|
αὐτὴν |
γνωστέον·
αὕτη
γάρ
ἐστι
κατὰ |
[8] |
μονὴν
ἀσφαλίζεται
καὶ
τὴν
θέωσιν
|
αὐτὴν |
δωρεῖται
δύναμιν
εἰς
τοῦτο
τοῖς |
[3] |
χερσὶν
ἀμοιβαίαις
δραττόμενοι
καθέλκειν
μὲν
|
αὐτὴν |
ἐδοκοῦμεν,
τῷ
ὄντι
δὲ
οὐ |
[7] |
τῶν
Χριστιανῶν
ἀληθογνωσίᾳ
τὸ
πασῶν
|
αὐτὴν |
εἶναι
καὶ
ἁπλουστέραν
καὶ
θειοτέραν, |
[3] |
τὸ
ἐν
πᾶσι
τοῖς
οὖσιν
|
αὐτὴν |
εἶναι
λέγειν
ἀπολείπεται
τῆς
ὑπὲρ |
[7] |
καὶ
θειοτέραν,
μᾶλλον
δὲ
τὸ
|
αὐτὴν |
εἶναι
τὴν
μόνην
ἀληθῆ
καὶ |
[1] |
Πολυώνυμον
δέ,
ὡς
ὅταν
αὖθις
|
αὐτὴν |
εἰσάγουσι
φάσκουσαν·
Ἐγώ
εἰμι
ὁ |
[4] |
ὁ
θεῖος
ἔφη
Μωϋσῆς
καὶ
|
αὐτὴν |
ἐκείνην
ὁρίσαι
τὴν
πρώτην
τῶν |
[2] |
θεαρχικῶν
ὑποστάσεων,
ἐπὶ
τῆς
ὅλης
|
αὐτὴν |
ἐκληφθῆναι
θεαρχικῆς
ὁλότητος
ἀπαρατηρήτως.
~Κεφάλαιον |
[1] |
ὡς
ὅταν
φασὶ
τὴν
θεαρχίαν
|
αὐτὴν |
ἐν
μιᾷ
τῶν
μυστικῶν
τῆς |
[13] |
ὑπερουσίως.
Διὸ
καὶ
πάντα
ἐπ᾿
|
αὐτὴν |
ἐνδίκως
ἀναπέμπεται
καὶ
ἀνατίθεται,
ὑφ᾿ |
[7] |
τοῦ
εἶναι
μεταδίδωσι,
κατὰ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἑνικὴν
αἰτίαν
εἴσεται
πάντα
ὡς |
[1] |
πως
θεωρῆσαι
διὰ
τὸ
πάντων
|
αὐτὴν |
ἐξῃρημένην
εἶναι
καὶ
ὑπεράγνωστον
καὶ |
[3] |
αὐτῇ
πάρεστι.
Τότε
δέ,
ὅταν
|
αὐτὴν |
ἐπικαλούμεθα
πανάγνοις
μὲν
εὐχαῖς,
ἀνεπιθολώτῳ |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
πολλῶν
τῶν
ἔξωθεν
|
αὐτὴν |
ἐπιστρέφουσα
καὶ
συνάγουσα
πρῶτον
εἰς |
[9] |
ἀμείωτοι
παντελῶς
εἰσι
καὶ
τὴν
|
αὐτὴν |
ἔχουσιν
ὑπερπληρότητα
καὶ
οὐκ
ἐλαττοῦνται |
[1] |
τῶν
ὅλων
βασίλεια
καὶ
περὶ
|
αὐτὴν |
ᾖ
τὰ
πάντα
καὶ
αὐτῆς |
[4] |
οὖσιν.
Εἶεν
δὴ
οὖν,
ἐπ᾿
|
αὐτὴν |
ἤδη
τῷ
λόγῳ
τὴν
ἀγαθωνυμίαν |
[2] |
ὁλικὴν
ἐγχειρήσομεν
ἐπὶ
τῆς
ὅλης
|
αὐτὴν |
θεότητος
ἐκληπτέον.
Εἰ
δέ
τις |
[3] |
τὰ
πανάγαθα
δῶρα
τὰ
περὶ
|
αὐτὴν |
ἱδρυμένα.
Καὶ
γὰρ
αὐτὴ
μὲν |
[1] |
εὑρήσεις
οὐ
μόνον
ὡς
ἀόρατον
|
αὐτὴν |
καὶ
ἀπερίληπτον
ὑμνηκότας,
ἀλλὰ
καὶ |
[6] |
ἀεικινησίας
ἐξ
αὐτῆς
καὶ
δι᾿
|
αὐτὴν |
καὶ
ἔστι
καὶ
ὑφέστηκε,
δι᾿ |
[4] |
ἢ
σωστικόν.
Εἰ
δὲ
φαῖεν
|
αὐτὴν |
μὲν
οὐ
ποιεῖν
κακίαν
ἐν |
[8] |
δυνάμεων
ἀφορίζουσα
παραδέδωκεν.
Πῶς
οὖν
|
αὐτὴν |
οἱ
θεολόγοι
καὶ
ὡς
δύναμιν |
[2] |
τῇ
ὅλῃ
Θεότητι
τὸ
πᾶσαν
|
αὐτὴν |
ὅλην
ὑφ᾿
ἑκάστου
τῶν
μετεχόντων |
[8] |
ἐπιδέχεται
φύσις.
Διὸ
καὶ
ἀπολύτρωσιν
|
αὐτὴν |
ὀνομάζουσιν
οἱ
θεολόγοι,
καὶ
καθ᾿ |
[4] |
μέχρι
μόνον
χωρεῖ
τῶν
περὶ
|
αὐτὴν |
παναγάθων
οὐσιῶν,
ἐκτείνεται
δὲ
ἄχρι |
[1] |
αἰτιατῶν
ὑμνητέον.
Ἐπεὶ
καὶ
περὶ
|
αὐτὴν |
πάντα
καὶ
αὐτῆς
ἕνεκα,
καὶ |
[9] |
οἰητέον.
Ὡς
γάρ,
εἰ
ψυχὴν
|
αὐτὴν |
σωματοειδῶς
ὁ
λόγος
διέπλαττε
καὶ |
[4] |
ἐναντία
προιέναι
καὶ
εἶναι
καὶ
|
αὐτὴν |
τὴν
ἀρχὴν
οὐχ
ἁπλῆν
καὶ |
[2] |
ἣν
ἔφην
μόνον,
ὅτι
κατ᾿
|
αὐτὴν |
τὴν
ἕνωσιν
ἀμιγῶς
ἵδρυται
καὶ |
[3] |
ποτὲ
πρὸς
ταὐτολογίαν
εἰς
τὴν
|
αὐτὴν |
τοῦ
προτεθέντος
αὐτῷ
λογίου
διασάφησιν. |
[1] |
οἱ
θεολόγοι
καὶ
ὡς
ἀνώνυμον
|
αὐτὴν |
ὑμνοῦσι
καὶ
ἐκ
παντὸς
ὀνόματος. |
[5] |
ἐστι
καὶ
παντελῶς
ἀνέκφαντον
καὶ
|
αὐτὴν |
ὑπεραῖρον
τὴν
ἕνωσιν,
ἀλλὰ
τὴν |
[12] |
αἰτίας
ἀπολύτως
ὑμνητέον
καὶ
προσρητέον
|
αὐτὴν |
ὑπερέχουσαν
ἁγιότητα
καὶ
κυριότητα
καὶ |
[2] |
θεολογίας,
ὁπόταν
φησὶ
τὴν
θεαρχίαν
|
αὐτὴν |
ὑφηγουμένην
εἰπεῖν·
Τί
με
ἐρωτᾷς |
[4] |
τοιάδε
λέξις
σημαίνει,
πῶς
δὲ
|
αὐτὴν |
χρὴ
καὶ
δι᾿
ἑτέρων
ὁμοδυνάμων |
[3] |
ἡμᾶς
ταῖς
εὐχαῖς
πρῶτον
ἐπ᾿
|
αὐτὴν |
ὡς
ἀγαθαρχίαν
ἀνάγεσθαι
καὶ
μᾶλλον |
[4] |
εὖ
εἶναι
ἔχουσι
καὶ
πρὸς
|
αὐτὴν |
ὡς
ἐφικτὸν
ἀποτυπούμεναι
καὶ
ἀγαθοειδεῖς |
[3] |
προέτρεψας
καὶ
τήν
γε
βίβλον
|
αὐτὴν |
ὡς
ὑπεραίρουσαν
ἀνταπέσταλκας.
Ταύτῃ
τοι |