Chapitre
[4]	ἀποφυγῇ καὶ ἀποπτώσει τῶν προσηκόντων	αὐτοῖς	ἀγαθῶν λέγονται κακοί. Καὶ εἰσὶ
[4]	ὅλου ἀγαθοῦ. Καὶ τὰς δοθείσας	αὐτοῖς	ἀγγελικὰς δωρεάς, οὐ μήποτε αὐτὰς
[4]	τὴν ἕξιν ἀσθένεια τῆς προσηκούσης	αὐτοῖς	ἀγγελοπρεποῦς τελειότητος. Καὶ ἐφίενται τοῦ
[11]	πάντα καὶ μεταδίδωσι πᾶσιν οἰκείως	αὐτοῖς	ἑαυτῆς καὶ ὑπερβλύζει περιουσίᾳ τῆς
[4]	καὶ ἀγαθόν. Τὸ δὲ κακὸν	αὐτοῖς	ἐκ τῆς τῶν οἰκείων ἀγαθῶν
[8]	ἡ κατὰ στέρησιν τῆς ἐν	αὐτοῖς	ἑκάστοις ἰσότητος ἐξορίζεται. Τὴν γὰρ
[7]	τὴν αὐτῶν γνῶσιν, ἀλλὰ καὶ	αὐτοῖς	ἑκάστοις τῆς αὑτῶν καὶ ἄλλοις
[4]	τὸ κακὸν καὶ τῶν προσηκόντων	αὐτοῖς	ἔκβασις καὶ ἀτευξία καὶ ἀτέλεια
[1]	εἰσὶ καὶ ἄγνωστοι καὶ μόνοις	αὐτοῖς	ἐνυπάρχουσι τοῖς ὑπὲρ γνῶσιν ἀγγελικὴν
[1]	ἀκλινῶς ἐπὶ τὴν ἀκτῖνα τὴν	αὐτοῖς	ἐπιλάμπουσαν ἀνατεινομένους καὶ τῷ συμμέτρῳ
[4]	καὶ ὅλως ἐστί τις ἐν	αὐτοῖς	ἐφέσεως κίνησις. Κακοὶ δὲ εἶναι
[10]	χρόνος, εἰ καὶ μᾶλλον ἴσμεν	αὐτοῖς	καὶ κυριώτερον τὰ ὄντα τῷ
[2]	ἐν ψυχαῖς αὐταῖς καὶ ἐν	αὐτοῖς	νόοις, ἃς ἔχουσιν ἀμιγῶς καὶ
[4]	Καὶ οὐκ ἠλλοιώθη τὸ δοθὲν	αὐτοῖς	ὅλον ἀγαθόν, ἀλλ᾿ αὐτοὶ τοῦ
[10]	καὶ ἔγχρονα κατὰ τοὺς συνεγνωσμένους	αὐτοῖς	προσυπακούειν τρόπους μέσα δὲ ὄντων
[11]	ἀλλήλοις οὔτε ἀγγέλοις, ἀλλὰ καὶ	αὐτοῖς	τὰ θεῖα κατὰ δύναμιν συνεργήσωμεν
[4]	καὶ τῆς σωζούσης τὴν ἐν	αὐτοῖς	τελειότητα δυνάμεως ἀσθένεια καὶ ἀποφυγὴ
[7]	τούτους ἐνιδρύουσα τῇ ἀληθείᾳ καὶ	αὐτοῖς	τὴν ἀλήθειαν ἀμεταπείστῳ ταυτότητι τὴν
[8]	ἀπειραγάθου δυνάμεως εἰλήφασιν αὐτῆς ἐφιείσης	αὐτοῖς	τὸ δύνασθαι καὶ εἶναι ταῦτα
[4]	φύσιν ἐνέργειαν. Παρατροπὴ οὖν ἐστιν	αὐτοῖς	τὸ κακὸν καὶ τῶν προσηκόντων
[8]	καὶ ἀμειλίκτῳ στάσει καὶ ἀπονέμειν	αὐτοῖς	τοιούτοις οὖσι τὰ κατ᾿ ἀξίαν.
[3]	λογίου διασάφησιν. Ἐπεὶ καὶ παρ᾿	αὐτοῖς	τοῖς θεολήπτοις ἡμῶν ἱεράρχαις, ἡνίκα
[9]	εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν, οὐδὲ γὰρ	αὐτοῖς	τὸν θεὸν ὅμοιον, ὅτι μηδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/01/2010