Vers |
[1000-1049] |
αὐτὸς
τούτοισιν
ἐπλήγης.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
|
τί |
βλάπτουσ᾽
ὦ
σχέτλι᾽
ἀνδρῶν
τὴν |
[50-99] |
γ᾽
ἔστιν
ἔτι
κατωτέρω.
~(Ἡρακλῆς)
|
τί |
βουλόμενος;
~(Διόνυσος)
δέομαι
ποιητοῦ
δεξιοῦ. |
[50-99] |
~(Διόνυσος)
καὶ
νὴ
Δί᾽
εἴ
|
τί |
γ᾽
ἔστιν
ἔτι
κατωτέρω.
~(Ἡρακλῆς) |
[0-1] |
ἀράμενος
φέρε.
~(Ξανθίας)
~οἴμοι
κακοδαίμων·
|
τί |
γὰρ
ἐγὼ
οὐκ
ἐναυμάχουν;
~ἦ |
[1450-1499] |
ἔργον
προσβλέπεις
μ᾽
εἰργασμένος;
~(Διόνυσος)
|
τί |
δ᾽
αἰσχρόν,
ἢν
μὴ
τοῖς |
[150-199] |
ποιεῖς;
~(Διόνυσος)
~ὅ
τι
ποιῶ;
|
τί |
δ᾽
ἄλλο
γ᾽
ἢ
~ἵζω |
[300-349] |
δεῦρο
δεῦρ᾽
ὦ
δέσποτα.
~(Διόνυσος)
|
τί |
δ᾽
ἔστι;
~(Ξανθίας)
~θάρρει·
πάντ᾽ |
[500-549] |
οἴσεις
πάλιν
τὰ
στρώματα.
~(Ξανθίας)
|
~τί |
δ᾽
ἔστιν;
οὔ
τι
πού |
[50-99] |
οἱ
δ᾽
ὄντες
κακοί.
~(Ἡρακλῆς)
|
τί |
δ᾽
οὐκ
Ἰοφῶν
ζῇ;
~(Διόνυσος) |
[850-899] |
γάρ
ἐστιν
ἁγὼν
νῷν.
~(Διόνυσος)
|
τί |
δαί;
~(Αἰσχύλος)
~ὅτι
ἡ
ποίησις |
[100-149] |
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην.
~(Ἡρακλῆς)
|
τί |
δαί;
~(Διόνυσος)
ἥνπερ
σὺ
τότε |
[1450-1499] |
τοίνυν
ὦ
Διόνυσ᾽
εἴσω.
~(Διόνυσος)
|
τί |
δαί;
~(Πλούτων)
ἵνα
ξενίσω
γὼ> |
[850-899] |
κἄτι
μάλα
τὸν
Τήλεφον.
~(Διόνυσος)
|
τί |
δαὶ
σὺ
βουλεύει
ποιεῖν;
λέγ᾽ |
[1450-1499] |
μόνος·
τὰς
δ᾽
ὀξίδας
Κηφισοφῶν.
|
~τί |
δαὶ
σύ;
τί
λέγεις;
~(Αἰσχύλος) |
[0-1] |
πλήν
γ᾽
ὡς
θλίβομαι“
~(Ξανθίας)
|
τί |
δαί;
τὸ
πάνυ
γέλοιον
εἴπω; |
[550-599] |
εἶχες,
ἂν
γνῶναί
σ᾽
ἔτι;
|
~τί |
δαί;
τὸ
πολὺ
τάριχος
οὐκ |
[1300-1349] |
πόδα
τοῦτον;
~(Διόνυσος)
ὁρῶ.
~(Αἰσχύλος)
|
τί |
δαί;
τοῦτον
ὁρᾷς;
~(Διόνυσος)
ὁρῶ. |
[750-799] |
γὰρ
ταλάντῳ
μουσικὴ
σταθμήσεται-
~(Ξανθίας)
|
τί |
δέ;
μειαγωγήσουσι
τὴν
τραγῳδίαν;
~(Ἄιακος) |
[700-749] |
~(Ἄιακος)
καὶ
τοῦθ᾽
ἥδομαι.
~(Ξανθίας)
|
τί |
δὲ
πολλὰ
πράττων;
~(Ἄιακος)
ὡς |
[900-949] |
~σάφ᾽
ἴσθι.
~(Διόνυσος)
~κἀμαυτῷ
δοκῶ.
|
τί |
δὲ
ταῦτ᾽
ἔδρασ᾽
ὁ
δεῖνα; |
[750-799] |
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ
μαίνομαι.
~(Ξανθίας)
|
τί |
δὲ
τοῖς
θύραζε
ταῦτα
καταλαλῶν; |
[700-749] |
καταράσωμαι
λάθρᾳ
τῷ
δεσπότῃ.
~(Ξανθίας)
|
~τί |
δὲ
τονθορύζων,
ἡνίκ᾽
ἂν
πληγὰς |
[450-499] |
δρομαῖον
ὁρμήσω
πόδα.
~(Ξανθίας)
οὗτος
|
τί |
δέδρακας;
~(Διόνυσος)
ἐγκέχοδα·
κάλει
θεόν. |
[1450-1499] |
ὀμώμοκ᾽
Αἰσχύλον
δ᾽
αἱρήσομαι.
~(Εὐριπίδης)
|
τί |
δέδρακας
ὦ
μιαρώτατ᾽
ἀνθρώπων;
~(Διόνυσος) |
[1300-1349] |
~ἐνεγκάτω
τις
τὸ
λύριον.
καίτοι
|
τί |
δεῖ
~λύρας
ἐπὶ
τούτων;
ποῦ |
[750-799] |
χρηστόν
ἐστιν,
ὥσπερ
ἐνθάδε.
~(Ξανθίας)
|
~τί |
δῆθ᾽
ὁ
Πλούτων
δρᾶν
παρασκευάζεται; |
[0-1] |
γ᾽
ὅταν
μέλλω
ξεμεῖν.
~(Ξανθίας)
|
~τί |
δῆτ᾽
ἔδει
με
ταῦτα
τὰ |
[600-649] |
γάρ
ἐστιν,
οὐκ
αἰσθήσεται.
~(Διόνυσος)
|
τί |
δῆτ᾽
ἐπειδὴ
καὶ
σὺ
φῂς |
[650-699] |
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
ἱππέας
ὁρῶ.
~(Ἄιακος)
|
τί |
δῆτα
κλάεις;
~(Διόνυσος)
κρομμύων
ὀσφραίνομαι. |
[750-799] |
τότε
δὲ
παραχωρεῖν
ἔδει.
~(Ξανθίας)
|
~τί |
δῆτα
τουτὶ
τεθορύβηκεν
Αἰσχύλον;
~(Ἄιακος) |
[600-649] |
σεαυτὸν
αἰτιῶ.
~(Ἄιακος)
λέγεις
δὲ
|
τί; |
~(Διόνυσος)
~ἀθάνατος
εἶναί
φημι
Διόνυσος |
[450-499] |
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ.
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ
|
τί; |
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽
ἂν
ὀσφραινόμενος,
εἴπερ |
[0-1] |
ὅπως
μὴ
ρεῖς,
~(Ξανθίας)
τὸ
|
τί; |
~(Διόνυσος)
~μεταβαλλόμενος
τἀνάφορον
ὅτι
χεζητιᾷς“ |
[0-1] |
~(Διόνυσος)
οὐκ
ἐνεθυμήθης;
~(Ξανθίας)
τὸ
|
τί; |
~(Διόνυσος)
ὡς
σφόδρα
μ᾽
ἔδεισε. |
[1050-1099] |
χρηστῶς
καταδείξαντος
διελυμήνω
σύ.
~(Εὐριπίδης)
|
τί |
δράσας;
~(Αἰσχύλος)
~πρῶτον
μὲν
τοὺς |
[100-149] |
τὸν
πύργον
τὸν
ὑψηλόν
~(Διόνυσος)
|
τί |
δρῶ;
~(Ἡρακλῆς)
ἀφιεμένην
τὴν
λαμπάδ᾽ |
[250-299] |
νυνί
γ᾽
ὁρῶ.
~ἄγε
δὴ
|
τί |
δρῶμεν;
~(Ξανθίας)
~προϊέναι
βέλτιστα
νῷν, |
[1200-1249] |
τοὺς
προλόγους
ἡμῶν.
~(Εὐριπίδης)
τὸ
|
τί; |
~ἐγὼ
πρίωμαι
τῷδ᾽
~(Διόνυσος)
ἐὰν |
[1200-1249] |
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
Εὐριπίδη
~(Εὐριπίδης)
|
τί |
ἔσθ᾽
~(Διόνυσος)
~ὑφέσθαι
μοι
δοκεῖ· |
[150-199] |
~(Χάρων)
ὠὸπ
παραβαλοῦ.
~(Ξανθίας)
τουτὶ
|
τί |
ἔστι;
~(Διόνυσος)
τοῦτο;
λίμνη
νὴ |
[650-699] |
τονδὶ
πάλιν.
~(Ξανθίας)
οἴμοι.
~(Ἄιακος)
|
τί |
ἔστι;
~(Ξανθίας)
τὴν
ἄκανθαν
ἐξελε. |
[250-299] |
~(Ξανθίας)
χαῖρ᾽
ὦ
δέσποτα.
~(Διόνυσος)
|
τί |
ἔστι
τἀνταυθοῖ;
~(Ξανθίας)
σκότος
καὶ |
[650-699] |
βαδιστέον.
~(Διόνυσος)
ἰοὺ
ἰού.
~(Ἄιακος)
|
τί |
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
ἱππέας
ὁρῶ.
~(Ἄιακος) |
[300-349] |
τις
ἔνδοθεν)
~(Διόνυσος)
οὗτος.
~(Ξανθίας)
|
τί |
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
οὐ
κατήκουσας;
~(Ξανθίας) |
[0-1] |
ἦν;
~(Διόνυσος)
ὁ
παῖς.
~(Ξανθίας)
|
τί |
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
οὐκ
ἐνεθυμήθης;
~(Ξανθίας) |
[0-1] |
~ἐνήλαθ᾽
ὅστις·
εἰπέ
μοι
τουτὶ
|
τί |
ἦν;
~(Διόνυσος)
ὁ
παῖς.
~(Ξανθίας) |
[1200-1249] |
~(Αἰσχύλος)
ληκύθιον
ἀπώλεσεν.
~(Διόνυσος)
~τουτὶ
|
τί |
ἦν
τὸ
ληκύθιον;
οὐ
κλαύσεται; |
[400-449] |
αὖθις
ὦ
παῖ.
~(Ξανθίας)
~τουτὶ
|
τί |
ἦν
τὸ
πρᾶγμα;
~ἀλλ᾽
ἢ |
[100-149] |
νυν
ἐς
Κεραμεικόν.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
|
τί; |
~(Ἡρακλῆς)
~ἀναβὰς
ἐπὶ
τὸν
πύργον |
[0-1] |
κροκωτῷ
κειμένην.
~τίς
ὁ
νοῦς;
|
τί |
κόθορνος
καὶ
ῥόπαλον
ξυνηλθέτην;
~ποῖ |
[1450-1499] |
ὀξίδας
Κηφισοφῶν.
~τί
δαὶ
σύ;
|
τί |
λέγεις;
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
πόλιν
νῦν |
[1000-1049] |
χρηστῶν
καὶ
γενναίων
μοχθηροτάτους
ἀπέδειξας,
|
~τί |
παθεῖν
φήσεις
ἄξιος
εἶναι;
~(Διόνυσος) |
[150-199] |
τις
ἔτι
πλεῖ,
σπευδέτω.
~οὗτος
|
τί |
ποιεῖς;
~(Διόνυσος)
~ὅ
τι
ποιῶ; |
[1250-1299] |
προσαυλεῖ
τις)
~(Εὐριπίδης)
~Φθιῶτ᾽
Ἀχιλλεῦ,
|
τί |
ποτ᾽
ἀνδροδάικτον
ἀκούων
~ἰὴ
κόπον |
[1350-1399] |
~χωρεῖ
τὸ
τοῦδε.
~(Εὐριπίδης)
καὶ
|
τί |
ποτ᾽
ἐστὶ
ταἴτιον;
~(Διόνυσος)
~ὅτι |
[1250-1299] |
καὶ
ποιοῦντα
ταὔτ᾽
ἀεί.
~(Χορός)
|
~τί |
ποτε
πρᾶγμα
γενήσεται;
~φροντίζειν
γὰρ |
[500-549] |
φέρων.
~(Διόνυσος)
~ἐπίσχες
οὗτος.
οὔ
|
τί |
που
σπουδὴν
ποιεῖ,
~ὁτιή
σε |
[800-849] |
τούτου
τὴν
τέχνην.
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
|
τί |
σιγᾷς;
αἰσθάνει
γὰρ
τοῦ
λόγου. |
[900-949] |
οἷ᾽
ἄρ᾽
ἐφενακιζόμην
ὑπ᾽
αὐτοῦ.
|
~τί |
σκορδινᾷ
καὶ
δυσφορεῖς;
~(Εὐριπίδης)
~ὅτι |
[150-199] |
~ἀνάμεινον
ὦ
δαιμόνι᾽
ἐὰν
ξυμβῶ
|
τί |
σοι.
~(Νέκρος)
~εἰ
μὴ
καταθήσεις |
[0-1] |
~ὦ
δαιμόνιε
πρόσελθε·
δέομαι
γάρ
|
τί |
σου.
~(Ἡρακλῆς)
~ἀλλ᾽
οὐχ
οἷός |
[1000-1049] |
αὖ
μ᾽
ἐπιτρίψει.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
|
τί |
σὺ
δράσας
οὕτως
αὐτοὺς
γενναίους |
[1150-1199] |
~(Διόνυσος)
~εὖ
νὴ
τὸν
Ἀπόλλω.
|
τί |
σὺ
λέγεις
Εὐριπίδη;
~(Εὐριπίδης)
~οὐ |
[600-649] |
οὔκουν
ἀνύσεις
τι;
ἀτταταῖ.
~(Ἄιακος)
|
τί |
τἀτταταῖ;
~μῶν
ὠδυνήθης;
~(Ξανθίας)
~οὐ |
[650-699] |
~(Ξανθίας)
τὴν
ἄκανθαν
ἐξελε.
~(Ἄιακος)
|
τί |
τὸ
πρᾶγμα
τουτί;
δεῦρο
πάλιν |
[1250-1299] |
ἐπ᾽
Αἴαντι,
~τοφλαττοθρατ
τοφλαττοθρατ.
~(Διόνυσος)
|
~τί |
τὸ
φλαττοθρατ“
τοῦτ᾽
ἐστίν;
ἐκ |
[950-999] |
λεύσσεις
φαίδιμ᾽
Ἀχιλλεῦ·
~σὺ
δὲ
|
τί |
φέρε
πρὸς
ταῦτα
λέξεις;
~μόνον |