Vers
[1150-1199]	τοίνυν ἕτερον. ~(Διόνυσος) ~ἴθι πέραινε	σὺ	~Αἰσχύλ᾽ ἀνύσας· σὺ δ᾽ ἐς
[850-899]	τὸν Τήλεφον. ~(Διόνυσος) τί δαὶ	σὺ	βουλεύει ποιεῖν; λέγ᾽ Αἰσχύλε. ~(Αἰσχύλος)
[400-449]	περαίνεις. ~Ἴακχε φιλοχορευτὰ συμπρόπεμπέ με.	~σὺ	γὰρ κατεσχίσω μὲν ἐπὶ γέλωτι
[600-649]	οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ εἶ	σὺ	γεννάδας ἀνήρ· ~χωρεῖς γὰρ ἐς
[1350-1399]	~ὑγρὸν ποιήσας τοὔπος ὥσπερ τἄρια,	~σὺ	δ᾽ εἰσέθηκας τοὔπος ἐπτερωμένον. ~(Εὐριπίδης)
[550-599]	τὸν προστάτην Κλέωνά μοι. ~(Πλαθάνη)	σὺ	δ᾽ ἔμοιγ᾽ ἐάνπερ ἐπιτύχῃς Ὑπέρβολον,
[1150-1199]	ἀνθοσμίαν. ~(Διόνυσος) ~λέγ᾽ ἕτερον αὐτῷ·	σὺ	δ᾽ ἐπιτήρει τὸ βλάβος. ~(Αἰσχύλος)
[1150-1199]	~ἴθι πέραινε σὺ ~Αἰσχύλ᾽ ἀνύσας·	σὺ	δ᾽ ἐς τὸ κακὸν ἀπόβλεπε.
[850-899]	πρέπει ~ἄνδρας ποιητὰς ὥσπερ ἀρτοπώλιδας.	~σὺ	δ᾽ εὐθὺς ὥσπερ πρῖνος ἐμπρησθεὶς
[250-299]	ἐπιόρκους, οὓς ἔλεγεν ἡμῖν; ~(Ξανθίας)	σὺ	δ᾽ οὔ; ~(Διόνυσος) ~νὴ τὸν
[450-499]	Πόσειδον. ~(Διόνυσος) οἶμαι νὴ Δία.	~σὺ	δ᾽ οὐκ ἔδεισας τὸν ψόφον
[0-1]	δ᾽ ὦμος οὑτοσὶ πιέζεται. ~(Διόνυσος)	~σὺ	δ᾽ οὖν ἐπειδὴ τὸν ὄνον
[1350-1399]	ἔχουσ᾽ ἐλθέτω διὰ δόμων πανταχῇ,	~σὺ	δ᾽ ὦ Διὸς διπύρους ἀνέχουσα
[900-949]	τραγῳδίαις ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποιῆσαι; ~(Αἰσχύλος)	~σὺ	δ᾽ ὦ θεοῖσιν ἐχθρὲ ποῖ᾽
[350-399]	παλαιῶν ἐνιαυτοὺς ~ἱερᾶς ὑπὸ τιμᾶς.	~σὺ	δὲ λαμπάδι φλέγων“ ~προβάδην ἔξαγ᾽
[850-899]	ὑπ᾽ ὀργῆς ἐκχέῃ τὸν Τήλεφον·	~σὺ	δὲ μὴ πρὸς ὀργὴν Αἰσχύλ᾽
[1150-1199]	οὐδὲ τρὶς λέγοντες ἐξικνούμεθα. ~(Αἰσχύλος)	~σὺ	δὲ πῶς ἐποίεις τοὺς προλόγους;
[150-199]	Δία καὶ σύ γε ~ὑγίαινε.	σὺ	δὲ τὰ στρώματ᾽ αὖθις λάμβανε.
[950-999]	~τάδε μὲν λεύσσεις φαίδιμ᾽ Ἀχιλλεῦ·	~σὺ	δὲ τί φέρε πρὸς ταῦτα
[1400-1449]	~(Διόνυσος) εὖ γ᾽ ὦ Πόσειδον·	σὺ	δὲ τίνα γνώμην ἔχεις; ~Δις.
[1500-1533]	ταχέως ἀποπέμψω. ~(Αἰσχύλος) ταῦτα ποιήσω·	σὺ	δὲ τὸν θᾶκον ~τὸν ἐμὸν
[1200-1249]	δείξω δ᾽ αὐτίκα. ~(Εὐριπίδης) ἰδού,	σὺ	δείξεις; ~(Αἰσχύλος) φημί. ~(Διόνυσος) καὶ
[800-849]	ὦ παῖ τῆς ἀρουραίας θεοῦ;	~σὺ	δή με ταῦτ᾽ ὦ στωμυλιοσυλλεκτάδη
[1000-1049]	μ᾽ ἐπιτρίψει. ~(Εὐριπίδης) ~καὶ τί	σὺ	δράσας οὕτως αὐτοὺς γενναίους ἐξεδίδαξας;
[100-149]	σοὺς φράσειας, εἰ δεοίμην, οἷσι	σὺ	~ἐχρῶ τόθ᾽ ἡνίκ᾽ ἐπὶ τὸν
[450-499]	~ὦ βδελυρὲ κἀναίσχυντε καὶ τολμηρὲ	σὺ	~καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ
[450-499]	καθείρπυσεν. ~(Ξανθίας) ~ὦ δειλότατε θεῶν	σὺ	κἀνθρώπων. ~(Διόνυσος) ἐγώ; ~πῶς δειλὸς
[1150-1199]	~εὖ νὴ τὸν Ἀπόλλω. τί	σὺ	λέγεις Εὐριπίδη; ~(Εὐριπίδης) ~οὐ φημὶ
[1050-1099]	λέγειν ἡμᾶς. ~(Εὐριπίδης) ~ἢν οὖν	σὺ	λέγῃς Λυκαβηττοὺς ~καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν
[850-899]	~(Διόνυσος) ἐπίθες λαβὼν δὴ καὶ	σὺ	λιβανωτόν. ~(Εὐριπίδης) καλῶς· ~ἕτεροι γάρ
[1150-1199]	εἴ τις εἴποι γείτονι, ~χρῆσον	σὺ	μάκτραν, εἰ δὲ βούλει, κάρδοπον“
[450-499]	νυν ἐπειδὴ ληματίας κἀνδρεῖος εἶ,	~σὺ	μὲν γενοῦ γὼ τὸ ῥόπαλον
[250-299]	νικήσετε. ~(Βάτραχοι) οὐδὲ μὴν ἡμᾶς	σὺ	πάντως. ~(Διόνυσος) ~οὐδὲ μὴν ὑμεῖς
[1300-1349]	~(Διόνυσος) ὁρῶ. ~(Αἰσχύλος) τοιαυτὶ μέντοι	σὺ	ποιῶν ~τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν,
[100-149]	θεώμενοι ~εἷναι“ τόθ᾽ εἷναι καὶ	σὺ	σαυτόν. ~(Διόνυσος) ποῖ ~(Ἡρακλῆς) κάτω.
[600-649]	σοὶ κατ᾽ ὀφθαλμοὺς λέγῃ. ~κατάθου	σὺ	τὰ σκεύη ταχέως, χὤπως ἐρεῖς
[0-1]	σ᾽ ὠφελεῖν, ~ἐν τῷ μέρει	σὺ	τὸν ὄνον ἀράμενος φέρε. ~(Ξανθίας)
[100-149]	~(Ἡρακλῆς) τί δαί; ~(Διόνυσος) ἥνπερ	σὺ	τότε κατῆλθες. ~(Ἡρακλῆς) ἀλλ᾽ ὁ
[1200-1249]	προλόγους διαφθερῶ. ~(Εὐριπίδης) ἀπὸ ληκυθίου	σὺ	τοὺς ἐμούς; ~(Αἰσχύλος) ἑνὸς μόνου.
[600-649]	φῂς εἶναι θεός, ~οὐ καὶ	σὺ	τύπτει τὰς ἴσας πληγὰς ἐμοί;
[0-1]	~οὔκουν τὸ Βάρος τοῦθ᾽ ὃ	σὺ	φέρεις ὄνος φέρει; ~(Ξανθίας) ~οὐ
[600-649]	~(Διόνυσος) τί δῆτ᾽ ἐπειδὴ καὶ	σὺ	φῂς εἶναι θεός, ~οὐ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/07/2005