| Vers |
|---|
| [600-649] |
βλέποντ᾽
ὀρίγανον.
~δεῖν
δ᾽
ἔοικεν,
|
ὡς |
ἀκούω
~τῆς
θύρας
καὶ
δὴ |
| [1300-1349] |
δρόσον
ἄρατε,
θέρμετε
δ᾽
ὕδωρ,
|
~ὡς |
ἂν
θεῖον
ὄνειρον
ἀποκλύσω.
~ἰὼ |
| [400-449] |
~πρὸς
τὴν
θεὸν
~καὶ
δεῖξον
|
ὡς |
ἄνευ
πόνου
~πολλὴν
ὁδὸν
περαίνεις. |
| [650-699] |
~κελαδεῖ
δ᾽
ἐπίκλαυτον
ἀηδόνιον
νόμον,
|
ὡς |
ἀπολεῖται,
~κἂν
ἴσαι
γένωνται.
~τὸν |
| [1400-1449] |
κύβω
καὶ
τέτταρα“
~λέγοιτ᾽
ἄν,
|
ὡς |
αὕτη
στὶ
λοιπὴ
σφῷν
στάσις. |
| [700-749] |
οὐ
κεκιβδηλευμένοις,
~ἀλλὰ
καλλίστοις
ἁπάντων,
|
ὡς |
δοκεῖ,
νομισμάτων
~καὶ
μόνοις
ὀρθῶς |
| [500-549] |
σ᾽
οὐκ
ἀνόητον
καὶ
κενὸν
|
~ὡς |
δοῦλος
ὢν
καὶ
θνητὸς
Ἀλκμήνης |
| [0-1] |
κἀμειψίας;
~(Διόνυσος)
~μή
νυν
ποιήσῃς·
|
ὡς |
ἐγὼ
θεώμενος,
~ὅταν
τι
τούτων |
| [1500-1533] |
~καὶ
φράζ᾽
αὐτοῖς
ταχέως
ἥκειν
|
~ὡς |
ἐμὲ
δευρὶ
καὶ
μὴ
μέλλειν· |
| [500-549] |
εἴσιθι.
~ἡ
γὰρ
θεός
σ᾽
|
ὡς |
ἐπύθεθ᾽
ἥκοντ᾽
εὐθέως
~ἔπεττεν
ἄρτους, |
| [750-799] |
τοῦ
θρόνου·
~νυνὶ
δ᾽
ἔμελλεν,
|
ὡς |
ἔφη
Κλειδημίδης,
~ἔφεδρος
καθεδεῖσθαι·
κἂν |
| [550-599] |
ἐπιτρίψωμεν.
~(Πανδοκευτρία)
~ὦ
μιαρὰ
φάρυξ,
|
~ὡς |
ἡδέως
ἄν
σου
λίθῳ
τοὺς |
| [300-349] |
~ὦ
πότνια
πολυτίμητε
Δήμητρος
κόρη,
|
~ὡς |
ἡδύ
μοι
προσέπνευσε
χοιρείων
κρεῶν. |
| [900-949] |
φράσω,
τοῦτον
δὲ
πρῶτ᾽
ἐλέγξω,
|
~ὡς |
ἦν
ἀλαζὼν
καὶ
φέναξ
οἵοις |
| [250-299] |
~οὐδὲν
γὰρ
οὕτω
γαῦρόν
ἐσθ᾽
|
ὡς |
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
εὐξαίμην |
| [0-1] |
ἀστεῖόν
τι;
~(Διόνυσος)
πλήν
γ᾽
|
ὡς |
θλίβομαι“
~(Ξανθίας)
τί
δαί;
τὸ |
| [100-149] |
~ἦ
μὴν
κόβαλά
γ᾽
ἐστίν,
|
ὡς |
καὶ
σοὶ
δοκεῖ.
~(Διόνυσος)
~μὴ |
| [0-1] |
~(Ἡρακλῆς)
~τίς
τὴν
θύραν
ἐπάταξεν;
|
ὡς |
κενταυρικῶς
~ἐνήλαθ᾽
ὅστις·
εἰπέ
μοι |
| [1200-1249] |
πρὸς
τοδὶ
γὰρ
εἰπάτω.
~Ζεύς,
|
ὡς |
λέλεκται
τῆς
ἀληθείας
ὕπο“
~(Διόνυσος) |
| [700-749] |
τί
δὲ
πολλὰ
πράττων;
~(Ἄιακος)
|
ὡς |
μὰ
Δί᾽
οὐδὲν
οἶδ᾽
ἐγώ. |
| [100-149] |
ὀβολὼ
μισθὸν
λαβών.
~(Διόνυσος)
φεῦ,
|
~ὡς |
μέγα
δύνασθον
πανταχοῦ
τὼ
δύ᾽ |
| [500-549] |
~ἡβυλλιῶσαι
κἄρτι
παρατετιλμέναι.
~ἀλλ᾽
εἴσιθ᾽
|
ὡς |
ὁ
μάγειρος
ἤδη
τὰ
τεμάχη
|
| [1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽
οὖν
τὸν
Ἑρμῆν,
|
ὡς |
ὁ
πατὴρ
ἀπώλετο
~αὐτοῦ
βιαίως |
| [1200-1249] |
δὴ
χρὴ
λέγειν.
~(Εὐριπίδης)
~Αἴγυπτος,
|
ὡς |
ὁ
πλεῖστος
ἔσπαρται
λόγος,
~ξὺν |
| [250-299] |
~τὰ
δείν᾽
ἔφασκ᾽
ἐκεῖνος.
~(Διόνυσος)
|
ὡς |
οἰμώξεται.
~ἠλαζονεύεθ᾽
ἵνα
φοβηθείην
ἐγώ, |
| [100-149] |
φράσω;
~(Διόνυσος)
~νὴ
τὸν
Δί᾽
|
ὡς |
ὄντος
γε
μὴ
βαδιστικοῦ.
~(Ἡρακλῆς) |
| [1100-1149] |
~πάντ᾽
ἐπέξιτον
θεατῶν
γ᾽
οὕνεχ᾽
|
ὡς |
ὄντων
σοφῶν.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν |
| [800-849] |
τέχνης
ἔμπειρος
ἦν.
~ἀλλ᾽
εἰσίωμεν·
|
ὡς |
ὅταν
γ᾽
οἱ
δεσπόται
~ἐσπουδάκωσι, |
| [1100-1149] |
γνῶναι
λεγόντοιν,
~μηδὲν
ὀρρωδεῖτε
τοῦθ᾽
|
ὡς |
οὐκέθ᾽
οὕτω
ταῦτ᾽
ἔχει.
~ἐστρατευμένοι |
| [250-299] |
δρῶμεν;
~(Ξανθίας)
~προϊέναι
βέλτιστα
νῷν,
|
~ὡς |
οὗτος
ὁ
τόπος
ἐστὶν
οὗ |
| [900-949] |
παραπετάσμασιν
τοῖς
Μηδικοῖς
γράφουσιν·
~ἀλλ᾽
|
ὡς |
παρέλαβον
τὴν
τέχνην
παρὰ
σοῦ |
| [1150-1199] |
γένοιτο
τοῦ
πατρὸς
φονεύς·
~εἶθ᾽
|
ὡς |
Πόλυβον
ἤρρησεν
οἰδῶν
τὼ
πόδε· |
| [950-999] |
λαλεῖν
ἐδίδαξα
~(Αἰσχύλος)
~φημὶ
κἀγώ.
|
~ὡς |
πρὶν
διδάξαι
γ᾽
ὤφελες
μέσος |
| [150-199] |
~(Νέκρος)
ἀναβιοίην
νυν
πάλιν.
~(Ξανθίας)
|
~ὡς |
σεμνὸς
ὁ
κατάρατος·
οὐκ
οἰμώξεται; |
| [0-1] |
ἐνεθυμήθης;
~(Ξανθίας)
τὸ
τί;
~(Διόνυσος)
|
ὡς |
σφόδρα
μ᾽
ἔδεισε.
~(Ξανθίας)
νὴ |
| [1100-1149] |
τις
ἀμαθία
προσῇ
~τοῖς
θεωμένοισιν,
|
ὡς |
τὰ
~λεπτὰ
μὴ
γνῶναι
λεγόντοιν, |
| [900-949] |
πολλὰς
~ἀλινδήθρας
ἐπῶν.
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
|
ὡς |
τάχιστα
χρὴ
λέγειν·
οὕτω
δ᾽ |
| [750-799] |
~ἐκεῖνος
εἶχε
τὸν
τραγῳδικὸν
θρόνον,
|
~ὡς |
ὢν
κράτιστος
τὴν
τέχνην.
~(Ξανθίας) |
| [1000-1049] |
ἀσκεῖν.
σκέψαι
γὰρ
ἀπ᾽
ἀρχῆς
|
~ὡς |
ὠφέλιμοι
τῶν
ποιητῶν
οἱ
γενναῖοι |
| [300-349] |
νὴ
Δία.
~(Διόνυσος)
~οἴμοι
τάλας,
|
ὡς |
ὠχρίασ᾽
αὐτὴν
ἰδών.
~(Ξανθίας)
~ὁδὶ |
