Vers |
[150-199] |
~(Διόνυσος)
παῖ
δεῦρο.
~(Χάρων)
δοῦλον
|
οὐκ |
ἄγω,
~εἰ
μὴ
νεναυμάχηκε
τὴν |
[600-649] |
μαστιγωτέος·
~εἴπερ
θεὸς
γάρ
ἐστιν,
|
οὐκ |
αἰσθήσεται.
~(Διόνυσος)
τί
δῆτ᾽
ἐπειδὴ |
[1050-1099] |
ἐκεῖσε.
~(Αἰσχύλος)
~ποίων
δὲ
κακῶν
|
οὐκ |
αἴτιός
ἐστ᾽
~οὐ
προαγωγοὺς
κατέδειξ᾽ |
[1100-1149] |
~τῷ
τοῦ
πατρὸς
τεθνεῶτος;
~(Αἰσχύλος)
|
οὐκ |
ἄλλως
λέγω.
~(Εὐριπίδης)
~πότερ᾽
οὖν |
[550-599] |
δρᾷς·
~κἂν
εἴ
με
τύπτοις,
|
οὐκ |
ἂν
ἀντείποιμί
σοι.
~ἀλλ᾽
ἤν |
[1400-1449] |
εἰσέθηκε
καὶ
νεκρὼ
δύο,
~οὓς
|
οὐκ |
ἂν
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι. |
[100-149] |
ἀπολέσαιμ᾽
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
|
~οὐκ |
ἂν
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην. |
[550-599] |
νοῦν·
παῦε
παῦε
τοῦ
λόγου.
|
~οὐκ |
ἂν
γενοίμην
Ἡρακλῆς
ἄν.
~(Διόνυσος) |
[450-499] |
δειλὸς
ὅστις
σφογγιὰν
ᾔτησά
σε;
|
~οὐκ |
ἂν
ἕτερός
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽ |
[800-849] |
καταλεπτολογήσει
~πλευμόνων
πολὺν
πόνον.
~(Εὐριπίδης)
|
οὐκ |
ἂν
μεθείμην
τοῦ
θρόνου,
μὴ |
[1150-1199] |
τυμβωρύχος.
~(Αἰσχύλος)
Διόνυσε
πίνεις
οἶνον
|
οὐκ |
ἀνθοσμίαν.
~(Διόνυσος)
~λέγ᾽
ἕτερον
αὐτῷ· |
[500-549] |
θεοῖς;
~τὸ
δὲ
προσδοκῆσαί
σ᾽
|
οὐκ |
ἀνόητον
καὶ
κενὸν
~ὡς
δοῦλος |
[950-999] |
γραῦς
ἄν.
~(Αἰσχύλος)
~εἶτα
δῆτα
|
~οὐκ |
ἀποθανεῖν
σε
ταῦτ᾽
ἐχρῆν
τολμῶντα; |
[850-899] |
μὲν
γὰρ
ἠγρίωται,
~λῆμα
δ᾽
|
οὐκ |
ἄτολμον
ἀμφοῖν,
~οὐδ᾽
ἀκίνητοι
φρένες. |
[650-699] |
~(Ξανθίας)
ἤλγησεν·
οὐκ
ἤκουσας;
~(Διόνυσος)
|
~οὐκ |
ἔγωγ᾽
ἐπεὶ
~ἴαμβον
Ἱππώνακτος
ἀνεμιμνῃσκόμην. |
[450-499] |
οἶμαι
νὴ
Δία.
~σὺ
δ᾽
|
οὐκ |
ἔδεισας
τὸν
ψόφον
τῶν
ῥημάτων
|
[100-149] |
χρόνου
πόδα,
~ἢ
φρένα
μὲν
|
οὐκ |
ἐθέλουσαν
ὀμόσαι
καθ᾽
ἱερῶν,
~γλῶτταν |
[600-649] |
θεόν.
~(Ἄιακος)
οὐκ
ἔσθ᾽
ὅπως
|
οὐκ |
εἶ
σὺ
γεννάδας
ἀνήρ·
~χωρεῖς |
[550-599] |
~τί
δαί;
τὸ
πολὺ
τάριχος
|
οὐκ |
εἴρηκά
πω.
~(Πλαθάνη)
~μὰ
Δί᾽ |
[700-749] |
~χρόνον
ἐνδιατρίψει·
ἰδὼν
δὲ
τάδ᾽
|
οὐκ
|
~εἰρηνικὸς
ἔσθ᾽
ἵνα
μή
ποτε |
[750-799] |
τοῦ
θρόνου;
~(Ἄιακος)
~μὰ
Δί᾽
|
οὐκ |
ἐκεῖνος,
ἀλλ᾽
ἔκυσε
μὲν
Αἰσχύλον, |
[950-999] |
ἄν
μου
τὴν
τέχνην·
ἀλλ᾽
|
οὐκ |
ἐκομπολάκουν
~ἀπὸ
τοῦ
φρονεῖν
ἀποσπάσας, |
[1300-1349] |
~(Διόνυσος)
αὕτη
ποθ᾽
ἡ
Μοῦσ᾽
|
οὐκ |
ἐλεσβίαζεν,
οὔ.
~(Αἰσχύλος)
~ἀλκυόνες,
αἳ |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
Κηφισοφῶντα
μιγνύς.
~(Εὐριπίδης)
~εἶτ᾽
|
οὐκ |
ἐλήρουν
ὅ
τι
τύχοιμ᾽
οὐδ᾽ |
[50-99] |
ἂν
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ
μὴ
|
οὐκ
|
~ἐλθεῖν
ἐπ᾽
ἐκεῖνον.
~(Ἡρακλῆς)
πότερον |
[0-1] |
~οἴμοι
κακοδαίμων·
τί
γὰρ
ἐγὼ
|
οὐκ |
ἐναυμάχουν;
~ἦ
τἄν
σε
κωκύειν |
[0-1] |
παῖς.
~(Ξανθίας)
τί
ἔστιν;
~(Διόνυσος)
|
οὐκ |
ἐνεθυμήθης;
~(Ξανθίας)
τὸ
τί;
~(Διόνυσος) |
[850-899] |
~ἐβουλόμην
μὲν
οὐκ
ἐρίζειν
ἐνθάδε·
|
~οὐκ |
ἐξ
ἴσου
γάρ
ἐστιν
ἁγὼν |
[1000-1049] |
ὑμῖν
αὔτ᾽
ἐξῆν
ἀσκεῖν,
ἀλλ᾽
|
οὐκ |
ἐπὶ
τοῦτ᾽
ἐτράπεσθε.
~εἶτα
διδάξας |
[600-649] |
δὴ
πάταξα.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
πῶς
|
οὐκ |
ἔπταρον;
~(Ἄιακος)
~οὐκ
οἶδα·
τουδὶ |
[0-1] |
θλίβεται
μέν,
τὸ
δὲ
γέλοιον
|
οὐκ |
ἐρεῖ.
~(Διόνυσος)
~εἶτ᾽
οὐχ
ὕβρις |
[850-899] |
λέγ᾽
Αἰσχύλε.
~(Αἰσχύλος)
~ἐβουλόμην
μὲν
|
οὐκ |
ἐρίζειν
ἐνθάδε·
~οὐκ
ἐξ
ἴσου |
[600-649] |
~(Διόνυσος)
ἥκει
τῳ
κακόν.
~(Ξανθίας)
|
οὐκ |
ἐς
κόρακας;
μὴ
πρόσιτον.
~(Ἄιακος) |
[600-649] |
τοῦτον
ἡγοῦ
μὴ
θεόν.
~(Ἄιακος)
|
οὐκ |
ἔσθ᾽
ὅπως
οὐκ
εἶ
σὺ |
[1350-1399] |
ἢν
ἰδού.
~(Διόνυσος)
λέγε.
~(Εὐριπίδης)
|
~οὐκ |
ἔστι
Πειθοῦς
ἱερὸν
ἄλλο
πλὴν |
[1200-1249] |
πρόλογον
οὐχ
ἕξει
προσάψαι
λήκυθον.
|
~οὐκ |
ἔστιν
ὅστις
πάντ᾽
ἀνὴρ
εὐδαιμονεῖ· |
[400-449] |
~σκώψωμεν
Ἀρχέδημον;
~ὃς
ἑπτέτης
ὢν
|
οὐκ |
ἔφυσε
φράτερας.
~νυνὶ
δὲ
δημαγωγεῖ
|
[1200-1249] |
εὐδαιμονεῖ·
~ἢ
γὰρ
πεφυκὼς
ἐσθλὸς
|
οὐκ |
ἔχει
βίον,
~ἢ
δυσγενὴς
ὤν“ |
[1350-1399] |
δὲ
κοῦφόν
ἐστι
καὶ
νοῦν
|
οὐκ |
ἔχον.
~ἀλλ᾽
ἕτερον
αὖ
ζήτει |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
~ποῖός
τις
ὦδελφίδιον;
~(Διόνυσος)
|
οὐκ |
ἔχω
φράσαι.
~ὅμως
γε
μέντοι |
[650-699] |
ἢ
Πυθῶν᾽
ἔχεις.
~(Ξανθίας)
ἤλγησεν·
|
οὐκ |
ἤκουσας;
~(Διόνυσος)
~οὐκ
ἔγωγ᾽
ἐπεὶ
|
[1050-1099] |
τότε
γ᾽
ἡνίκ᾽
ἐγὼ
ζων,
|
~οὐκ |
ἠπίσταντ᾽
ἀλλ᾽
ἢ
μᾶζαν
καλέσαι |
[750-799] |
ὅσον.
~(Ξανθίας)
~μετ᾽
Αἰσχύλου
δ᾽
|
οὐκ |
ἦσαν
ἕτεροι
σύμμαχοι;
~(Ἄιακος)
~ὀλίγον |
[50-99] |
ὄντες
κακοί.
~(Ἡρακλῆς)
τί
δ᾽
|
οὐκ |
Ἰοφῶν
ζῇ;
~(Διόνυσος)
~τοῦτο
γάρ |
[0-1] |
αὐτὸς
ὑφ᾽
ἑτέρου
φέρει;
~(Ξανθίας)
|
οὐκ |
οἶδ᾽
ὁ
δ᾽
ὦμος
οὑτοσὶ |
[600-649] |
κᾆτα
πῶς
οὐκ
ἔπταρον;
~(Ἄιακος)
|
~οὐκ |
οἶδα·
τουδὶ
δ᾽
αὖθις
ἀποπειράσομαι. |
[150-199] |
~(Ξανθίας)
~ὡς
σεμνὸς
ὁ
κατάρατος·
|
οὐκ |
οἰμώξεται;
~ἐγὼ
βαδιοῦμαι.
~(Διόνυσος)
χρηστὸς |
[1050-1099] |
σοὺς
Βελλεροφόντας.
~(Εὐριπίδης)
~πότερον
δ᾽
|
οὐκ |
ὄντα
λόγον
τοῦτον
περὶ
τῆς |