| Vers |
|---|
| [1100-1149] |
μεῖζον
ἐξήμαρτες
ἢ
γὼ
βουλόμην·
|
~εἰ |
γὰρ
πατρῷον
τὸ
χθόνιον
ἔχει |
| [1000-1049] |
αὐτοὺς
παρ᾽
ἐμοῦ
παρεδέξατο
πρῶτον,
|
~εἰ |
γενναίους
καὶ
τετραπήχεις,
καὶ
μὴ |
| [700-749] |
αὖθις
εὖ
φρονεῖν
οὐ
δόξομεν.
|
~εἰ |
δ᾽
ἐγὼ
ὀρθὸς
ἰδεῖν
βίον |
| [1150-1199] |
εἴποι
γείτονι,
~χρῆσον
σὺ
μάκτραν,
|
εἰ |
δὲ
βούλει,
κάρδοπον“
~(Αἰσχύλος)
οὐ |
| [600-649] |
~ἐμὲ
μὴ
βασανίζειν
ἀθάνατον
ὄντ᾽
|
εἰ |
δὲ
μή,
~αὐτὸς
σεαυτὸν
αἰτιῶ. |
| [750-799] |
Αἰσχύλος
κρατῇ,
~ἕξειν
κατὰ
χώραν·
|
εἰ |
δὲ
μή,
περὶ
τῆς
τέχνης
|
| [1100-1149] |
~(Διόνυσος)
~Αἰσχύλε
παραινῶ
σοι
σιωπᾶν·
|
εἰ |
δὲ
μή,
~πρὸς
τρισὶν
ἰαμβείοισι |
| [550-599] |
θεοῦ
μεμνημένον
~ᾧπερ
εἰκάζεις
σεαυτόν.
|
~εἰ |
δὲ
παραληρῶν
ἁλώσει
~κἀκβαλεῖς
τι |
| [700-749] |
καὶ
πολίτας,
ὅστις
ἂν
ξυνναυμαχῇ.
|
~εἰ |
δὲ
ταῦτ᾽
ὀγκωσόμεσθα
κἀποσεμνυνούμεθα,
~τὴν |
| [1100-1149] |
λεπτόν
τι
καὶ
σοφὸν
λέγειν.
|
~εἰ |
δὲ
τοῦτο
καταφοβεῖσθον,
μή
τις |
| [500-549] |
~καὶ
βλέψον
ἐς
τὸν
Ἡρακλειοξανθίαν,
|
~εἰ |
δειλὸς
ἔσομαι
καὶ
κατὰ
σὲ |
| [100-149] |
τοὺς
ξένους
~τοὺς
σοὺς
φράσειας,
|
εἰ |
δεοίμην,
οἷσι
σὺ
~ἐχρῶ
τόθ᾽ |
| [200-249] |
~(Βάτραχοι)
~μᾶλλον
μὲν
οὖν
~φθεγξόμεσθ᾽
|
εἰ |
δή
ποτ᾽
εὐηλίοις
~ἐν
ἁμέραισιν
|
| [250-299] |
~(Διόνυσος)
~δεινότερα
δ᾽
ἔγωγ᾽
ἐλαύνων
|
~εἰ |
διαρραγήσομαι.
~(Βάτραχοι)
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ. |
| [500-549] |
τοί
ποτε
~ἐμοῦ
δεηθείης
ἄν,
|
εἰ |
θεὸς
θέλοι.
~(Χορός)
~ταῦτα
μὲν |
| [50-99] |
μόνον
~ἔτ᾽
ἐστὶ
λοιπὸν
ἀγαθόν,
|
εἰ |
καὶ
τοῦτ᾽
ἄρα·
~οὐ
γὰρ |
| [1150-1199] |
αὑτόν.
~(Διόνυσος)
~εὐδαίμων
ἄρ᾽
ἦν,
|
~εἰ |
κἀστρατήγησέν
γε
μετ᾽
Ἐρασινίδου.
~(Εὐριπίδης) |
| [0-1] |
τοσοῦτον
ἄχθος
ἐπ᾽
ἐμαυτῷ
φέρων,
|
~εἰ |
μὴ
καθαιρήσει
τις,
ἀποπαρδήσομαι;
~(Διόνυσος) |
| [150-199] |
ἐὰν
ξυμβῶ
τί
σοι.
~(Νέκρος)
|
~εἰ |
μὴ
καταθήσεις
δύο
δραχμάς,
μὴ |
| [150-199] |
δεῦρο.
~(Χάρων)
δοῦλον
οὐκ
ἄγω,
|
~εἰ |
μὴ
νεναυμάχηκε
τὴν
περὶ
τῶν |
| [1000-1049] |
ταῖς
πόλεσιν.
~(Αἰσχύλος)
~τοῦτ᾽
οὖν
|
εἰ |
μὴ
πεποίηκας,
~ἀλλ᾽
ἐκ
χρηστῶν |
| [550-599] |
προσκαλούμενος.
~(Διόνυσος)
~κάκιστ᾽
ἀπολοίμην,
Ξανθίαν
|
εἰ |
μὴ
φιλῶ.
~(Ξανθίας)
οἶδ᾽
οἶδα |
| [1400-1449] |
νοῦν
δ᾽
ἔχει
τίνα;
~(Εὐριπίδης)
|
~εἰ |
ναυμαχοῖεν
κᾆτ᾽
ἔχοντες
ὀξίδας
~ῥαίνοιεν |
| [1400-1449] |
~τούτοισι
χρησαίμεσθ᾽
ἴσως
σωθεῖμεν
ἄν.
|
~εἰ |
νῦν
γε
δυστυχοῦμεν
ἐν
τούτοισι, |
| [500-549] |
~οὐ
γὰρ
ἂν
γέλοιον
ἦν,
|
εἰ
|
~(Ξανθίας)
μὲν
δοῦλος
ὢν
ἐν
|
| [350-399] |
~καὶ
πολλὰ
μὲν
γέλοιά
μ᾽
|
εἰ- |
~πεῖν,
πολλὰ
δὲ
σπουδαῖα,
καὶ
|
| [1000-1049] |
καὶ
μου
τὰ
σπλάγχν᾽
ἀγανακτεῖ,
|
~εἰ |
πρὸς
τοῦτον
δεῖ
μ᾽
ἀντιλέγειν· |
| [600-649] |
~(Ξανθίας)
~καὶ
μὴν
νὴ
Δία
|
~εἰ |
πώποτ᾽
ἦλθον
δεῦρ᾽
ἐθέλω
τεθνηκέναι, |
| [850-899] |
πόνηρ᾽
Εὐριπίδη
~ἄναγε
σεαυτὸν
ἐκποδών,
|
εἰ |
σωφρονεῖς,
~ἵνα
μὴ
κεφαλαίῳ
τὸν |
| [1450-1499] |
δὴ
τεθνηκότα;
~(Διόνυσος)
~τίς
οἶδεν
|
εἰ |
τὸ
ζῆν
μέν
ἐστι
κατθανεῖν, |
| [850-899] |
κοὐκ
ἀναδύομαι,
~δάκνειν
δάκνεσθαι
πρότερος,
|
εἰ |
τούτῳ
δοκεῖ,
~τἄπη,
τὰ
μέλη, |
| [1400-1449] |
πως
εἰπὲ
καὶ
σαφέστερον.
~(Εὐριπίδης)
|
~εἰ |
τῶν
πολιτῶν
οἷσι
νῦν
πιστεύομεν, |
