Vers |
[1250-1299] |
βουβωνιῶ.
~(Εὐριπίδης)
~μὴ
πρίν
γ᾽
|
ἂν> |
ἀκούσῃς
χἀτέραν
στάσιν
μελῶν
~ἐκ |
[550-599] |
~ὦ
Ξανθίδιον.
~(Ξανθίας)
~καὶ
πῶς
|
ἂν |
Ἀλκμήνης
ἐγὼ
~υἱὸς
γενοίμην
δοῦλος |
[900-949] |
καὶ
μήτ᾽
εἰκόνας
μήθ᾽
οἷ᾽
|
ἂν |
ἄλλος
εἴποι.
~(Εὐριπίδης)
~καὶ
μὴν |
[550-599] |
~κἂν
εἴ
με
τύπτοις,
οὐκ
|
ἂν |
ἀντείποιμί
σοι.
~ἀλλ᾽
ἤν
σε |
[850-899] |
ὀσφραντήριοι,
~ὀρθῶς
μ᾽
ἐλέγχειν
ὧν
|
ἂν |
ἅπτωμαι
λόγων.
~(Χορός)
~καὶ
μὴν |
[1400-1449] |
καὶ
νεκρὼ
δύο,
~οὓς
οὐκ
|
ἂν |
ἄραιντ᾽
οὐδ᾽
ἑκατὸν
Αἰγύπτιοι.
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
τῶν
πρώτων
ἐπῶν
οὐδὲν
παρῆκ᾽
|
ἂν |
ἀργόν,
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν
ἡ
γυνή |
[400-449] |
αὐτὴν
θύραν
ἀφιγμένος.
~(Διόνυσος)
αἴροι᾽
|
ἂν |
αὖθις
ὦ
παῖ.
~(Ξανθίας)
~τουτὶ |
[1350-1399] |
τῶν
ἐπιτυχόντων,
~ἐπιθόμην,
ἀλλ᾽
ᾠόμην
|
ἂν
|
~αὐτὸν
αὐτὰ
ληρεῖν.
~(Διόνυσος)
~ἴθι |
[100-149] |
ἂν
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ
|
ἂν |
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην.
~(Ἡρακλῆς) |
[900-949] |
τὸ
δρᾶμα
~ἤδη
μεσοίη,
ῥήματ᾽
|
ἂν |
βόεια
δώδεκ᾽
εἶπεν,
~ὀφρῦς
ἔχοντα |
[500-549] |
φύσει
Θηραμένους.
~(Διόνυσος)
~οὐ
γὰρ
|
ἂν |
γέλοιον
ἦν,
εἰ
~(Ξανθίας)
μὲν |
[550-599] |
παῦε
παῦε
τοῦ
λόγου.
~οὐκ
|
ἂν |
γενοίμην
Ἡρακλῆς
ἄν.
~(Διόνυσος)
μηδαμῶς
|
[550-599] |
με
προσεδόκας,
~ὁτιὴ
κοθόρνους
εἶχες,
|
ἂν |
γνῶναί
σ᾽
ἔτι;
~τί
δαί; |
[150-199] |
~οἵ
σοι
φράσουσ᾽
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν
|
ἂν |
δέῃ.
~οὗτοι
γὰρ
ἐγγύτατα
παρ᾽ |
[900-949] |
τι
φθέγξεται·
τὸ
δρᾶμα
δ᾽
|
ἂν |
διῄει.
~(Διόνυσος)
~ὢ
παμπόνηρος,
οἷ᾽ |
[100-149] |
~(Ἡρακλῆς)
κάτω.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἀπολέσαιμ᾽
|
ἂν |
ἐγκεφάλου
θρίω
δύο.
~οὐκ
ἂν |
[1350-1399] |
εἴπατον,
~καὶ
μὴ
μεθῆσθον,
πρὶν
|
ἂν |
ἐγὼ
σφῷν
κοκκύσω.
~(Αἰσχύλος)
καὶ |
[1350-1399] |
~μὰ
τὸν
ἐγὼ
μὲν
οὐδ᾽
|
ἂν |
εἴ
τις
~ἔλεγέ
μοι
τῶν |
[300-349] |
τοίνυν
ἄγειν
~βέλτιστόν
ἐσθ᾽
ἕως
|
ἂν |
εἰδῶμεν
σαφῶς.
~(Χορός)
~Ἴακχ᾽
ὦ |
[1100-1149] |
ἔχει
γέρας-
~(Διόνυσος)
~οὕτω
γ᾽
|
ἂν |
εἴη
πρὸς
πατρὸς
τυμβωρύχος.
~(Αἰσχύλος) |
[900-949] |
~(Διόνυσος)
σιώπα.
~(Εὐριπίδης)
σαφὲς
δ᾽
|
ἂν |
εἶπεν
οὐδὲ
ἕν
~(Διόνυσος)
μὴ |
[1350-1399] |
Ἑκάτα
παράφηνον
~ἐς
Γλύκης,
ὅπως
|
ἂν
|
~εἰσελθοῦσα
φωράσω.
~(Διόνυσος)
παύσασθον
ἤδη |
[0-1] |
ἐναυμάχουν;
~ἦ
τἄν
σε
κωκύειν
|
ἂν |
ἐκέλευον
μακρά.
~(Διόνυσος)
~κατάβα
πανοῦργε. |
[550-599] |
~(Πανδοκευτρία)
ἐγὼ
δὲ
τὸν
λάρυγγ᾽
|
ἂν |
ἐκτέμοιμί
σου
~δρέπανον
λαβοῦσ᾽
ᾧ |
[250-299] |
Ἡρακλῆς.
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
εὐξαίμην
|
ἂν |
ἐντυχεῖν
τινι
~λαβεῖν
τ᾽
ἀγώνισμ᾽ |
[950-999] |
οἷς
ξύνεσμεν,
~ἐξ
ὧν
γ᾽
|
ἂν |
ἐξηλεγχόμην·
ξυνειδότες
γὰρ
οὗτοι
~ἤλεγχον |
[1350-1399] |
~νεοχμόν,
ἀτοπίας
πλέων,
~ὃ
τίς
|
ἂν |
ἐπενόησεν
ἄλλος;
~μὰ
τὸν
ἐγὼ |
[450-499] |
ὅστις
σφογγιὰν
ᾔτησά
σε;
~οὐκ
|
ἂν |
ἕτερός
γ᾽
αὔτ᾽
ἠργάσατ᾽
ἀνήρ. |
[900-949] |
μέν
μοι
τὸ
γένος
εἶπ᾽
|
ἂν |
εὐθὺς
~τοῦ
δράματος.
~(Διόνυσος)
κρεῖττον |
[850-899] |
τις
καὶ
πῦρ
δότω.
~ὅπως
|
ἂν |
εὔξωμαι
πρὸ
τῶν
σοφισμάτων
~ἀγῶνα |
[250-299] |
κεκραξόμεσθά
γ᾽
~ὁπόσον
ἡ
φάρυξ
|
ἂν |
ἡμῶν
~χανδάνῃ
δι᾽
ἡμέρας.
~βρεκεκεκὲξ |
[1300-1349] |
ἄρατε,
θέρμετε
δ᾽
ὕδωρ,
~ὡς
|
ἂν |
θεῖον
ὄνειρον
ἀποκλύσω.
~ἰὼ
πόντιε |
[50-99] |
ἄγειν;
~(Διόνυσος)
~οὐ
πρίν
γ᾽
|
ἂν |
Ἰοφῶντ᾽
ἀπολαβὼν
αὐτὸν
μόνον,
~ἄνευ |
[900-949] |
~πρώτιστα
μὲν
γὰρ
ἕνα
τιν᾽
|
ἂν |
καθῖσεν
ἐγκαλύψας,
~Ἀχιλλέα
τιν᾽
ἢ |
[1400-1449] |
~τὸν
ἕτερον
λαβὼν
ἄπει,
~ὁπότερον
|
ἂν |
κρίνῃς,
ἵν᾽
ἔλθῃς
μὴ
μάτην. |
[750-799] |
Ζεῦ·
καὶ
παρακούων
δεσποτῶν
~ἅττ᾽
|
ἂν |
λαλῶσι;
~(Ἄιακος)
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ |
[1200-1249] |
τοῦτο
πνευσεῖται
πολύ.
~(Εὐριπίδης)
~οὐδ᾽
|
ἂν |
μὰ
τὴν
Δήμητρα
φροντίσαιμί
γε· |
[800-849] |
~πλευμόνων
πολὺν
πόνον.
~(Εὐριπίδης)
οὐκ
|
ἂν |
μεθείμην
τοῦ
θρόνου,
μὴ
νουθέτει. |
[900-949] |
δὲ
χορός
γ᾽
ἤρειδεν
ὁρμαθοὺς
|
ἂν
|
~μελῶν
ἐφεξῆς
τέτταρας
ξυνεχῶς
ἄν |
[650-699] |
δεσπότας.
~κοὐδὲ
ταῦτ᾽
ἔγωγ᾽
ἔχοιμ᾽
|
ἂν |
μὴ
οὐ
καλῶς
φάσκειν
ἔχειν, |
[600-649] |
~δίκαιος
ὁ
λόγος·
χὠπότερόν
γ᾽
|
ἂν |
νῷν
ἴδῃς
~κλαύσαντα
πρότερον
ἢ |
[700-749] |
κτησώμεθα
~κἀπιτίμους
καὶ
πολίτας,
ὅστις
|
ἂν |
ξυνναυμαχῇ.
~εἰ
δὲ
ταῦτ᾽
ὀγκωσόμεσθα |
[800-849] |
ἐριβρεμέτας
χόλον
ἔνδοθεν
ἕξει,
~ἡνίκ᾽
|
ἂν |
ὀξύλαλον
παρίδῃ
θήγοντος
ὀδόντα
~ἀντιτέχνου· |
[450-499] |
~(Ξανθίας)
ἀλλὰ
τί;
~(Διόνυσος)
~κατέκειτ᾽
|
ἂν |
ὀσφραινόμενος,
εἴπερ
δειλὸς
ἦν·
~ἐγὼ |
[400-449] |
λεοντῆν
ναυμαχεῖν
ἐνημμένον.
~(Διόνυσος)
~ἔχοιτ᾽
|
ἂν |
οὖν
φράσαι
νῷν
~(Πλούτων)
ὅπου |
[1500-1533] |
γὰρ
ἐκ
μεγάλων
ἀχέων
παυσαίμεθ᾽
|
ἂν |
οὕτως
~ἀργαλέων
τ᾽
ἐν
ὅπλοις |
[50-99] |
τῇ
τραγῳδίᾳ.
~γόνιμον
δὲ
ποιητὴν
|
ἂν |
οὐχ
εὕροις
ἔτι
~ζητῶν
ἄν, |
[50-99] |
τεθνηκότος;
~(Διόνυσος)
~κοὐδείς
γέ
μ᾽
|
ἂν |
πείσειεν
ἀνθρώπων
τὸ
μὴ
οὐκ
|
[700-749] |
~(Ξανθίας)
~τί
δὲ
τονθορύζων,
ἡνίκ᾽
|
ἂν |
πληγὰς
λαβὼν
~πολλὰς
ἀπίῃς
θύραζε; |
[1450-1499] |
δυστυχοῦμεν
ἐν
τούτοισι,
πῶς
~τἀναντί᾽
|
ἂν> |
πράττοντες
οὐ
σῳζοίμεθ᾽
ἄν;
~(Διόνυσος) |
[1450-1499] |
βίαν.
~(Αἰσχύλος)
~πῶς
οὖν
τις
|
ἂν |
σώσειε
τοιαύτην
πόλιν,
~ᾗ
μήτε |
[1400-1449] |
τοὺς
χοροὺς
ἄγῃ.
~ὁπότερος
οὖν
|
ἂν |
τῇ
πόλει
παραινέσῃ
~μᾶλλόν
τι |
[1000-1049] |
μᾶλλον
ἄξεις
~καὶ
φυλάξεις,
~ἡνίκ᾽
|
ἂν |
τὸ
πνεῦμα
λεῖον
~καὶ
καθεστηκὸς |
[650-699] |
~(Διόνυσος)
~ὀρθῶς
λέγεις·
ἐβουλόμην
δ᾽
|
ἂν |
τοῦτό
σε
~πρότερον
νοῆσαι,
πρὶν |
[800-849] |
~(Αἰσχύλος)
οὐ
δῆτα
πρίν
γ᾽
|
ἂν |
τοῦτον
ἀποφήνω
σαφῶς
~τὸν
χωλοποιὸν |
[250-299] |
~σάφ᾽
ἴσθι.
~(Διόνυσος)
ποῖ
δῆτ᾽
|
ἂν |
τραποίμην;
~(Ξανθίας)
ποῖ
δ᾽
ἐγώ; |
[250-299] |
ἡμέρας
~βρεκεκεκὲξ
κοὰξ
κοάξ,
~ἕως
|
ἂν |
ὑμῶν
ἐπικρατήσω
τῷ
κοάξ,
~βρεκεκεκὲξ |
[1400-1449] |
πελαγίαν
ὑπὲρ
πλάκα.
~(Διόνυσος)
~γέλοιον
|
ἂν |
φαίνοιτο·
νοῦν
δ᾽
ἔχει
τίνα; |