Vers |
[400-449] |
μακρὰν
ἀπέλθῃς,
~μηδ᾽
αὖθις
ἐπανέρῃ
|
με, |
~ἀλλ᾽
ἴσθ᾽
ἐπ᾽
αὐτὴν
θύραν |
[1350-1399] |
εἴπερ
γε
δεῖ
καὶ
τοῦτό
|
με
|
~ἀνδρῶν
ποιητῶν
τυροπωλῆσαι
τέχνην.
~(Χορός) |
[1000-1049] |
ἵνα
μὴ
φάσκῃ
δ᾽
ἀπορεῖν
|
με, |
~ἀπόκριναί
μοι,
τίνος
οὕνεκα
χρὴ |
[300-349] |
~(Ξανθίας)
~ἔγωγε,
καὶ
δᾴδων
γέ
|
με
|
~αὔρα
τις
εἰσέπνευσε
μυστικωτάτη.
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
γὰρ
μανθάνω.
~(Διόνυσος)
~τοιουτοσὶ
τοίνυν
|
με |
δαρδάπτει
πόθος
~Εὐριπίδου.
~(Ἡρακλῆς)
καὶ |
[1450-1499] |
δοκῇ;
~(Εὐριπίδης)
ὦ
σχέτλιε
περιόψει
|
με |
δὴ
τεθνηκότα;
~(Διόνυσος)
~τίς
οἶδεν |
[50-99] |
ἀλλ᾽
ἔχω
κακῶς·
~τοιοῦτος
ἵμερός
|
με |
διαλυμαίνεται.
~(Ἡρακλῆς)
~ποῖός
τις
ὦδελφίδιον; |
[100-149] |
γε
παμπόνηρα
φαίνεται.
~(Διόνυσος)
δειπνεῖν
|
με |
δίδασκε.
~(Ξανθίας)
περὶ
ἐμοῦ
δ᾽ |
[400-449] |
τιτθίον
προκύψαν.
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
|
με. |
~(Διόνυσος)
~ἐγὼ
δ᾽
ἀεί
πως |
[550-599] |
ἐπειδὴ
τἀργύριον
ἐπραττόμην,
~ἔβλεψεν
ἔς
|
με |
δριμὺ
κἀμυκᾶτό
γε.
~(Ξανθίας)
~τούτου |
[0-1] |
βαδίζων
εἰμὶ
τῆσδ᾽
οἷ
πρῶτά
|
με
|
~ἔδει
τραπέσθαι.
παιδίον,
παῖ,
ἠμί, |
[1150-1199] |
~(Εὐριπίδης)
~πῶς
δή;
δίδαξον
γάρ
|
με |
καθ᾽
ὅ
τι
δὴ
λέγεις; |
[400-449] |
καὶ
χορεύειν.
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
|
με. |
~καὶ
γὰρ
παραβλέψας
τι
μειρακίσκης
|
[250-299] |
~ἠλαζονεύεθ᾽
ἵνα
φοβηθείην
ἐγώ,
~εἰδώς
|
με |
μάχιμον
ὄντα
φιλοτιμούμενος.
~οὐδὲν
γὰρ |
[550-599] |
λέγεις.
~(Πανδοκευτρία)
~οὐ
μὲν
οὖν
|
με |
προσεδόκας,
~ὁτιὴ
κοθόρνους
εἶχες,
ἂν |
[400-449] |
ὁδὸν
περαίνεις.
~Ἴακχε
φιλοχορευτὰ
συμπρόπεμπέ
|
με. |
~σὺ
γὰρ
κατεσχίσω
μὲν
ἐπὶ |
[150-199] |
~ἵζω
πὶ
κώπην,
οὗπερ
ἐκέλευές
|
με |
σύ;
~(Χάρων)
~οὔκουν
καθεδεῖ
δῆτ᾽ |
[800-849] |
τῆς
ἀρουραίας
θεοῦ;
~σὺ
δή
|
με |
ταῦτ᾽
ὦ
στωμυλιοσυλλεκτάδη
~καὶ
πτωχοποιὲ |
[0-1] |
ξεμεῖν.
~(Ξανθίας)
~τί
δῆτ᾽
ἔδει
|
με |
ταῦτα
τὰ
σκεύη
φέρειν,
~εἴπερ |
[1200-1249] |
~(Εὐριπίδης)
~ἔασον
εἰπεῖν
πρῶθ᾽
ὅλον
|
με |
τὸν
στίχον.
~Οἰνεύς
ποτ᾽
ἐκ |
[900-949] |
δ᾽
ἔχαιρον
τῇ
σιωπῇ,
καί
|
με |
τοῦτ᾽
ἔτερπεν
~οὐχ
ἧττον
ἢ |
[550-599] |
δικαίως
αὐτὸ
δρᾷς·
~κἂν
εἴ
|
με |
τύπτοις,
οὐκ
ἂν
ἀντείποιμί
σοι. |
[850-899] |
θρέψασα
τὴν
ἐμὴν
φρένα,
~εἶναί
|
με |
τῶν
σῶν
ἄξιον
μυστηρίων.
~(Διόνυσος) |