Vers |
[50-99] |
μὲν
ἐνθάδ᾽
εὔκολος
δ᾽
ἐκεῖ.
|
~(Ἡρακλῆς) |
Ἀγάθων
δὲ
ποῦ
στιν;
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλὰ
παιδός;
~(Διόνυσος)
οὐδαμῶς.
|
~(Ἡρακλῆς) |
ἀλλ᾽
ἀνδρός;
~(Διόνυσος)
ἀπαπαί.
~(Ἡρακλῆς) |
[100-149] |
σαυτόν.
~(Διόνυσος)
παῦε,
πνιγηρὰν
λέγεις.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἀλλ᾽
ἔστιν
ἀτραπὸς
ξύντομος
τετριμμένη
|
[100-149] |
~(Διόνυσος)
ἥνπερ
σὺ
τότε
κατῆλθες.
|
~(Ἡρακλῆς) |
ἀλλ᾽
ὁ
πλοῦς
πολύς.
~εὐθὺς |
[0-1] |
πρόσελθε·
δέομαι
γάρ
τί
σου.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἀλλ᾽
οὐχ
οἷός
τ᾽
εἴμ᾽ |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
γυναικός;
~(Διόνυσος)
οὐ
δῆτ᾽
|
~(Ἡρακλῆς) |
ἀλλὰ
παιδός;
~(Διόνυσος)
οὐδαμῶς.
~(Ἡρακλῆς) |
[550-599] |
τοῦ
λόγου.
~οὐκ
ἂν
γενοίμην
|
Ἡρακλῆς |
ἄν.
~(Διόνυσος)
μηδαμῶς
~ὦ
Ξανθίδιον. |
[100-149] |
ἐς
Κεραμεικόν.
~(Διόνυσος)
κᾆτα
τί;
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἀναβὰς
ἐπὶ
τὸν
πύργον
τὸν |
[100-149] |
τὸν
ὑψηλόν
~(Διόνυσος)
τί
δρῶ;
|
~(Ἡρακλῆς) |
ἀφιεμένην
τὴν
λαμπάδ᾽
ἐντεῦθεν
θεῶ, |
[100-149] |
δυσχείμερον·
~εὐθὺς
γὰρ
ἀποπήγνυσι
τἀντικνήμια.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~βούλει
κατάντη
καὶ
ταχεῖαν
σοι |
[50-99] |
τις;
~(Διόνυσος)
μικρὸς
ἡλίκος
Μόλων.
|
~(Ἡρακλῆς) |
γυναικός;
~(Διόνυσος)
οὐ
δῆτ᾽
~(Ἡρακλῆς) |
[250-299] |
γὰρ
οὕτω
γαῦρόν
ἐσθ᾽
ὡς
|
Ἡρακλῆς. |
~ἐγὼ
δέ
γ᾽
εὐξαίμην
ἂν |
[50-99] |
οὐδ᾽
αὐτὸ
τοῦθ᾽
ὅπως
ἔχει.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~εἶτ᾽
οὐχὶ
Σοφοκλέα
πρότερον
Εὐριπίδου
|
[100-149] |
δειμάτου·
~οὐ
γάρ
μ᾽
ἀποτρέψεις.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~εἶτα
βόρβορον
πολὺν
~καὶ
σκῶρ |
[100-149] |
~ἄβυσσον.
~(Διόνυσος)
εἶτα
πῶς
περαιωθήσομαι;
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἐν
πλοιαρίῳ
τυννουτῳί
σ᾽
ἀνὴρ |
[150-199] |
πυρρίχην
τις
ἔμαθε
τὴν
Κινησίου.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἐντεῦθεν
αὐλῶν
τίς
σε
περίεισιν |
[50-99] |
~ἤδη
ποτ᾽
ἐπεθύμησας
ἐξαίφνης
ἔτνους;
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἔτνους;
βαβαιάξ,
μυριάκις
γ᾽
ἐν |
[100-149] |
~(Διόνυσος)
μἀλλὰ
πλεῖν
ἢ
μαίνομαι.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ἦ
μὴν
κόβαλά
γ᾽
ἐστίν, |
[100-149] |
δύ᾽
ὀβολώ.
~πῶς
ἠλθέτην
κἀκεῖσε;
|
~(Ἡρακλῆς) |
Θησεὺς
ἤγαγεν.
~μετὰ
ταῦτ᾽
ὄφεις |
[100-149] |
ὡς
ὄντος
γε
μὴ
βαδιστικοῦ.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~καθέρπυσόν
νυν
ἐς
Κεραμεικόν.
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
οἴκει
νοῦν·
ἔχεις
γὰρ
οἰκίαν.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~καὶ
μὴν
ἀτεχνῶς
γε
παμπόνηρα |
[50-99] |
τοίνυν
με
δαρδάπτει
πόθος
~Εὐριπίδου.
|
~(Ἡρακλῆς) |
καὶ
ταῦτα
τοῦ
τεθνηκότος;
~(Διόνυσος) |
[0-1] |
γῆς
ἀπεδήμεις;
~(Διόνυσος)
ἐπεβάτευον
Κλεισθένει
|
~(Ἡρακλῆς) |
κἀναυμάχησας;
~(Διόνυσος)
καὶ
κατεδύσαμέν
γε |
[100-149] |
καὶ
σὺ
σαυτόν.
~(Διόνυσος)
ποῖ
|
~(Ἡρακλῆς) |
κάτω.
~(Διόνυσος)
~ἀλλ᾽
ἀπολέσαιμ᾽
ἂν |
[100-149] |
θυείας.
~(Διόνυσος)
ἆρα
κώνειον
λέγεις;
|
~(Ἡρακλῆς) |
μάλιστά
γε.
~(Διόνυσος)
ψυχράν
γε |
[50-99] |
τὸ
σαφὲς
ἢ
τέρᾳ
φράσω;
|
~(Ἡρακλῆς) |
~μὴ
δῆτα
περὶ
ἔτνους
γε· |
[50-99] |
~(Ἡρακλῆς)
ἀλλ᾽
ἀνδρός;
~(Διόνυσος)
ἀπαπαί.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ξυνεγένου
τῷ
Κλεισθένει;
~(Διόνυσος)
~μὴ |
[50-99] |
τλήμων;
~(Διόνυσος)
ἐς
Μακάρων
εὐωχίαν.
|
~(Ἡρακλῆς) |
ὁ
δὲ
Σενοκλέης;
~(Διόνυσος)
ἐξόλοιτο |
[450-499] |
παῖ.
~(Ἄιακος)
τίς
οὗτος;
~(Διόνυσος)
|
Ἡρακλῆς |
ὁ
καρτερός.
~(Ἄιακος)
~ὦ
βδελυρὲ |
[150-199] |
οὗτοι
δὲ
δὴ
τίνες
εἰσίν;
|
~(Ἡρακλῆς) |
οἱ
μεμυημένοι
~(Ξανθίας)
~νὴ
τὸν |
[150-199] |
καθέξω
ταῦτα
τὸν
πλείω
χρόνον.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~οἵ
σοι
φράσουσ᾽
ἁπαξάπανθ᾽
ὧν |
[0-1] |
νὴ
Δία
μὴ
μαίνοιό
γε.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~οὔ
τοι
μὰ
τὴν
Δήμητρα |
[50-99] |
~ἐπιτριβομένου
τὸν
ὦμον
οὑτωσὶ
σφόδρα.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~οὔκουν
ἕτερ᾽
ἔστ᾽
ἐνταῦθα
μειρακύλλια
|
[50-99] |
καρδίαν
ἐπάταξε
πῶς
οἴει
σφόδρα.
|
~(Ἡρακλῆς) |
πόθος;
πόσος
τις;
~(Διόνυσος)
μικρὸς |
[50-99] |
ποιητὴς
καὶ
ποθεινὸς
τοῖς
φίλοις.
|
~(Ἡρακλῆς) |
ποῖ
γῆς
ὁ
τλήμων;
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
κακῶς·
~τοιοῦτος
ἵμερός
με
διαλυμαίνεται.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ποῖός
τις
ὦδελφίδιον;
~(Διόνυσος)
οὐκ |
[50-99] |
μὴ
οὐκ
~ἐλθεῖν
ἐπ᾽
ἐκεῖνον.
|
~(Ἡρακλῆς) |
πότερον
εἰς
Ἅιδου
κάτω;
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
Σενοκλέης;
~(Διόνυσος)
ἐξόλοιτο
νὴ
Δία.
|
~(Ἡρακλῆς) |
Πυθάγγελος
δέ;
~(Ξανθίας)
~περὶ
ἐμοῦ |
[50-99] |
ἄν,
ὅστις
ῥῆμα
γενναῖον
λάκοι.
|
~(Ἡρακλῆς) |
πῶς
γόνιμον;
~(Διόνυσος)
~ὡδὶ
γόνιμον, |
[100-149] |
δ᾽
ἐπιορκήσασαν
ἰδίᾳ
τῆς
φρενός.
|
~(Ἡρακλῆς) |
σὲ
δὲ
ταῦτ᾽
ἀρέσκει;
~(Διόνυσος) |
[50-99] |
δώδεκ᾽
ἢ
τρεῖς
καὶ
δέκα.
|
~(Ἡρακλῆς) |
σφώ;
~(Διόνυσος)
νὴ
τὸν
Ἀπόλλω. |
[50-99] |
τί
γ᾽
ἔστιν
ἔτι
κατωτέρω.
|
~(Ἡρακλῆς) |
τί
βουλόμενος;
~(Διόνυσος)
δέομαι
ποιητοῦ |
[50-99] |
εἰσίν,
οἱ
δ᾽
ὄντες
κακοί.
|
~(Ἡρακλῆς) |
τί
δ᾽
οὐκ
Ἰοφῶν
ζῇ; |
[100-149] |
ἂν
βαδίσαιμι
τὴν
ὁδὸν
ταύτην.
|
~(Ἡρακλῆς) |
τί
δαί;
~(Διόνυσος)
ἥνπερ
σὺ |
[0-1] |
τραπέσθαι.
παιδίον,
παῖ,
ἠμί,
παῖ.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~τίς
τὴν
θύραν
ἐπάταξεν;
ὡς |
[100-149] |
θερμὴν
μήτ᾽
ἄγαν
ψυχρὰν
φράσῃς.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~φέρε
δὴ
τίν᾽
αὐτῶν
σοι |
[100-149] |
περὶ
ἐμοῦ
δ᾽
οὐδεὶς
λόγος.
|
~(Ἡρακλῆς) |
~ὦ
σχέτλιε
τολμήσεις
γὰρ
ἰέναι |