Vers |
[1300-1349] |
δερκόμενον,
~μεγάλους
ὄνυχας
ἔχοντα.
~ἀλλά
|
μοι |
ἀμφίπολοι
λύχνον
ἅψατε
~κάλπισί
τ᾽ |
[1200-1249] |
~(Εὐριπίδης)
τί
ἔσθ᾽
~(Διόνυσος)
~ὑφέσθαι
|
μοι |
δοκεῖ·
~τὸ
ληκύθιον
γὰρ
τοῦτο |
[1400-1449] |
~μᾶλλόν
τι
χρηστόν,
τοῦτον
ἄξειν
|
μοι |
δοκῶ.
~πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ |
[1300-1349] |
~ὦ
νυκτὸς
κελαινοφαὴς
~ὄρφνα,
τίνα
|
μοι
|
~δύστανον
ὄνειρον
~πέμπεις
ἐξ
ἀφανοῦς, |
[100-149] |
ἐπὶ
τὸν
Κέρβερον,
~τούτους
φράσον
|
μοι, |
λιμένας
ἀρτοπώλια
~πορνεῖ᾽
ἀναπαύλας
ἐκτροπὰς |
[650-699] |
προτιμᾷς
γ᾽
οὐδέν.
~(Διόνυσος)
οὐδέν
|
μοι |
μέλει.
~(Ἄιακος)
βαδιστέον
τἄρ᾽
ἐστὶν |
[1100-1149] |
ληρεῖς;
~(Διόνυσος)
ἀλλ᾽
ὀλίγον
γέ
|
μοι |
μέλει.
~(Αἰσχύλος)
πῶς
φῄς
μ᾽ |
[250-299] |
κοάξ.
~(Διόνυσος)
οἰμώζετ᾽
οὐ
γάρ
|
μοι |
μέλει.
~(Βάτραχοι)
~ἀλλὰ
μὴν
κεκραξόμεσθά |
[50-99] |
ὢν
~κἂν
ξυναποδρᾶναι
δεῦρ᾽
ἐπιχειρήσειέ
|
μοι· |
~ὁ
δ᾽
εὔκολος
μὲν
ἐνθάδ᾽ |
[550-599] |
δὴ
κάλεσον
τὸν
προστάτην
Κλέωνά
|
μοι. |
~(Πλαθάνη)
σὺ
δ᾽
ἔμοιγ᾽
ἐάνπερ |
[950-999] |
τὸ
τρύβλιον
~τὸ
περυσινὸν
τέθνηκέ
|
μοι· |
~ποῦ
τὸ
σκόροδον
τὸ
χθιζινόν; |
[300-349] |
πολυτίμητε
Δήμητρος
κόρη,
~ὡς
ἡδύ
|
μοι |
προσέπνευσε
χοιρείων
κρεῶν.
~(Διόνυσος)
~οὔκουν |
[1100-1149] |
πατρῷ᾽
ἐποπτεύων
κράτη,
~σωτὴρ
γενοῦ
|
μοι |
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
γὰρ |
[1150-1199] |
τὸ
βλάβος.
~(Αἰσχύλος)
~σωτὴρ
γενοῦ
|
μοι |
σύμμαχός
τ᾽
αἰτουμένῳ.
~ἥκω
γὰρ |
[1200-1249] |
οὔπω
γ᾽
ἔτι
γὰρ
εἰσί
|
μοι |
συχνοί.
~Οἰνεύς
ποτ᾽
ἐκ
γῆς“ |
[300-349] |
ὑπερεπυρρίασέ
σου.
~(Διόνυσος)
~οἴμοι,
πόθεν
|
μοι |
τὰ
κακὰ
ταυτὶ
προσέπεσεν;
~τίν᾽ |
[50-99] |
δῆτ᾽
ἐπὶ
τῆς
νεὼς
ἀναγιγνώσκοντί
|
μοι
|
~τὴν
Ἀνδρομέδαν
πρὸς
ἐμαυτὸν
ἐξαίφνης |
[750-799] |
~(Ξανθίας)
~ὦ
Φοῖβ᾽
Ἄπολλον
ἔμβαλέ
|
μοι |
τὴν
δεξιάν,
~καὶ
δὸς
κύσαι |
[1000-1049] |
φάσκῃ
δ᾽
ἀπορεῖν
με,
~ἀπόκριναί
|
μοι, |
τίνος
οὕνεκα
χρὴ
θαυμάζειν
ἄνδρα |
[900-949] |
ἔφυρον,
~ἀλλ᾽
οὑξιὼν
πρώτιστα
μέν
|
μοι |
τὸ
γένος
εἶπ᾽
ἂν
εὐθὺς
|
[950-999] |
~κἀνασκοπεῖν,
πῶς
τοῦτ᾽
ἔχει;
~ποῦ
|
μοι |
τοδί;
τίς
τοῦτ᾽
ἔλαβε;
~(Διόνυσος) |
[1100-1149] |
~(Εὐριπίδης)
~πολλοὺς
πάνυ.
~πρῶτον
δέ
|
μοι |
τὸν
ἐξ
Ὀρεστείας
λέγε.
~(Διόνυσος) |
[100-149] |
~ἦλθον
κατὰ
σὴν
μίμησιν,
ἵνα
|
μοι |
τοὺς
ξένους
~τοὺς
σοὺς
φράσειας, |
[0-1] |
ὡς
κενταυρικῶς
~ἐνήλαθ᾽
ὅστις·
εἰπέ
|
μοι |
τουτὶ
τί
ἦν;
~(Διόνυσος)
ὁ |
[850-899] |
~ὅτι
ἡ
ποίησις
οὐχὶ
συντέθνηκέ
|
μοι, |
~τούτῳ
δὲ
συντέθνηκεν,
ὥσθ᾽
ἕξει |
[1350-1399] |
οὐδ᾽
ἂν
εἴ
τις
~ἔλεγέ
|
μοι |
τῶν
ἐπιτυχόντων,
~ἐπιθόμην,
ἀλλ᾽
ᾠόμην |
[750-799] |
δὸς
κύσαι
καὐτὸς
κύσον,
καί
|
μοι |
φράσον
~πρὸς
Διός,
ὃς
ἡμῖν |
[1450-1499] |
λέγεις;
~(Αἰσχύλος)
~τὴν
πόλιν
νῦν
|
μοι |
φράσον
~πρῶτον
τίσι
χρῆται·
πότερα |
[900-949] |
~ἀλλ᾽
ἔλεγεν
ἡ
γυνή
τέ
|
μοι |
χὠ
δοῦλος
οὐδὲν
ἧττον,
~χὠ |