Chapitre |
[42] |
τὸ
Γ,
οἱ
δὲ
τὸ
|
Δ |
πάντως
ἀνεσπάκασιν
καὶ
~ἀνήλωται
ἤδη |
[39] |
γὰρ
καὶ
ἰδιωτικὰ
ἔχειν.
~τὸ
|
δ´ |
αἴτιον
τῆς
ἀγνοίας
ἕν
ἐστιν |
[71] |
Ἑλλάδος
εἰς
~Ἰνδοὺς
τελεῖ.
τὸ
|
δ´ |
αἴτιον
τῆς
λύπης,
ὅτι
ἠλπίκει, |
[65] |
ἀδύνατον
δοκεῖ
ἅπαντας
ψεύδεσθαι,
~τὸ
|
δ´ |
ἀληθὲς
ἄλλο
τι
εἶναι
πρὸς |
[52] |
καὶ
ἀρετὴν
ἄγειν
φάσκουσαι,
ἡ
|
δ´ |
ἀληθὴς
~ἐν
αὐταῖς
ἄδηλος,
ἀκριβῆ |
[81] |
γέγονέ
σοι
τῶν
μαθημάτων.
τὰ
|
δ´
|
~ἄλλα
ὧν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπιθυμῶν |
[27] |
ἡ
~Κόρινθος
μία
ἐστίν,
αἱ
|
δ´ |
ἄλλαι
πανταχόσε
μᾶλλον
~ἢ
εἰς |
[45] |
πασῶν
αὐτῶν
~λεγόμενα
εἰδώς,
οἱ
|
δ´ |
ἄλλοι
ἀτελεῖς,
καὶ
οὐκ
ἂν
|
[75] |
τούτῳ
μόνῳ
τοῦ
ὀνόματος.
οἱ
|
δ´ |
ἄλλοι
~ἢ
οὐδὲν
ἀληθὲς
ἴσασιν |
[26] |
~μόνος
τὴν
εὐθεῖαν
εἰδέναι
τοὺς
|
δ´ |
ἄλλους
πλανᾶσθαι
~μήτε
αὐτοὺς
ἐληλυθότας |
[15] |
καὶ
τὴν
εὐθεῖαν
ἐπιδεικνυούσης,
~τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
εἰς
τυφλὰ
καὶ
ἀνέξοδα |
[34] |
τῷ
μέρει
ἕκαστος.
~Ὁ
Πλάτων
|
δ´ |
ἄν
μοι
δοκεῖ
καὶ
διηγήσασθαί |
[77] |
ἑστὼς
καὶ
~ὁ
πόρρω·
διαλλάττοιεν
|
δ´ |
ἄν,
ὅτι
μᾶλλον
οὗτος
~ἀνιάσεται |
[36] |
ὥρα
σιωπᾶν
τοῖς
ἄλλοις.
ἄχρι
|
δ´ |
ἂν
~αὐτοῦ
τούτου
πέρι
διαμάχωνται, |
[5] |
~οὐ
φέροντες
τὸν
κάματον.
ὅσοι
|
δ´ |
ἂν
εἰς
τέλος
~διακαρτερήσωσιν
οὗτοι |
[34] |
ἄλλων
τὰ
στόματά
~ἐστιν.
ὅμοια
|
δ´ |
ἂν
καὶ
Χρύσιππος
εἴποι
ἢ
|
[18] |
κουρᾶς
διαγιγνώσκειν
τοὺς
ἀρίστους,
~ὃς
|
δ´ |
ἂν
μὴ
ἔχῃ
ταῦτα
μηδὲ |
[75] |
~ὅμοιοι
τοῖς
ἄλλοις
δόξουσιν.
ὀλίγοις
|
δ´ |
ἂν
πάνυ
~ἐντύχοις
ὑπ´
ἀνδρείας |
[40] |
~ἀντίγραφον
ἄλλο
οὐκ
ἔχον.
ὃς
|
δ´ |
ἂν
τοῦτο
~ἀνασπάσῃ
ἐφεδρεύει
περιμένων |
[33] |
ἀντίπαλον
αὐτὸν
καὶ
κρατήσῃ
ὁ
|
δ´ |
ἀπαγορεύσῃ,
~ἄλλως
δὲ
οὔ;
μὴ |
[17] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐ
γάρ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οἱ
|
δ´ |
ἄρα
ἰδιῶται
ταῦτα
ἔλεγον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[2] |
παρακύπτειν
~ἐς
τὴν
ὁδόν;
ἡ
|
δ´ |
Ἀρετὴ
πάνυ
πόρρω
κατὰ
τὸν
|
[42] |
ἔχων
τὸ
ἀνανταγώνιστον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τί
|
δ´ |
εἰ
ἐκείνῳ
πρώτῳ
ἢ
δευτέρῳ |
[27] |
δέον
εἰς
Κόρινθον
ἐλθεῖν,
ὁ
|
δ´ |
εἰς
Βαβυλῶνα
~ἀφικόμενος
οἴεται
Κόρινθον |
[24] |
οὐδὲ
νομίζεσθαι
παρ´
αὐτοῖς,
ἀποχρῆν
|
δ´
|
~ἑκάστῳ
πρὸς
τὸ
πολίτην
γενέσθαι |
[3] |
ἂν
καὶ
συνῆν
~αὐτοῖς.
τὸ
|
δ´ |
ἐμὸν
ἔτι
ἐνδεῖ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἀλλὰ |
[66] |
ἐπείγεσθαι
πρὸς
τὸ
τέλος.
~ἔδει
|
δ´ |
οἶμαι
πρότερον
φανερὸν
γενέσθαι
ὅτι |
[81] |
συνέστησά
σοι
τὸν
~νεανίσκον,
ὁ
|
δ´ |
οὐδὲν
ἀμείνων
γεγένηται
διὰ
σέ, |
[77] |
οὐ
ψεύδῃ
ἑκών.
εἰς
τί
|
~δ´ |
οὖν
ἀποβλέπων
φιλοσοφεῖς,
ὅταν
ὁρᾷς |
[86] |
ἔτι
νοήσαιμι
ὧν
φασιν.
~σοὶ
|
δ´ |
οὖν
οὐ
μικρὰν
χάριν
οἶδα, |
[24] |
πρὸς
ταῖς
~πύλαις
ἦν.
ἔλεγε
|
δ´ |
οὖν
περὶ
τῆς
πόλεως,
εἴ |
[21] |
ὁποῖον
~ἄν
μοι
ἀρέσειεν.
ἐπεὶ
|
δ´ |
οὖν
σὺ
ἑκὼν
ἀποκρύπτῃ
~καὶ |
[12] |
Ἑρμότιμε,
ἀγχώμαλα
~σφίσι
γενέσθαι,
τὸ
|
δ´ |
οὖν
τέλος
τῆς
νίκης
καθ´
|
[75] |
ἀποτρέπειν
τῶν
ὁμοίων
~πειρωμένους.
εἰ
|
δ´ |
οὖν
τινι
τοιούτῳ
ἐντύχοις,
~φιλαλήθη |
[48] |
~ἐκεῖνα
τὰ
τῆς
σιωπῆς·
σὺν
|
δ´ |
οὖν
τοῖς
πέντε
~ἱκανὰ
τριάκοντα |
[71] |
δοκεῖς
ποιεῖν
ὥσπερ
εἴ
τις
|
δακρύοι |
καὶ
~αἰτιῷτο
τὴν
τύχην,
ὅτι |
[83] |
δὲ
ἄλλο
ἢ
ὅτι
καὶ
|
δακρῦσαι |
ὀλίγου
δέω;
ἐς
~τοσοῦτό
μου |
[84] |
ταῦτα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ
τί
δεῖ
|
δακρύων, |
ὦ
χρηστέ;
τὸ
γὰρ
τοῦ
|
[74] |
~ἤσθιεν
διὰ
τριῶν
στομάτων
καὶ
|
δακτύλους |
τριάκοντα
~εἶχεν,
οὐχ
ὥσπερ
ἕκαστος |
[68] |
ἑλκύσῃ
σέ
τις
~ἄκρῳ
τῷ
|
δακτύλῳ |
ἀγόμενος,
ἢ
καὶ
νὴ
Δία |
[61] |
~τὸ
ἔμπαλιν
ἢ
ὁ
τῶν
|
Δαναΐδων |
πίθος.
ἐκεῖνος
μὲν
~γὰρ
τὸ |
[10] |
ἐπεὶ
τούς
γε
ἄλλους
~οἷς
|
δανείζει |
πολλοὺς
ὄντας
οὐδὲν
τοιοῦτό
πω
|
[18] |
~διδάσκαλον,
ὦ
Ἑρμότιμε,
πράττοντα;
οἷον
|
δανείζοντας
|
~καὶ
ἀπαιτοῦντας
πικρῶς
καὶ
φιλονείκως
|
[40] |
παλαιὸν
ἐπὶ
Ἡρακλέους
ἀγωνοθετοῦντος
~φύλλα
|
δάφνης |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Μή
μοι
τὰ
πάλαι, |
[29] |
καὶ
Ζήνωνος
~ἴχνη
προϊών.
ἄλλως
|
δὲ |
ἀδύνατον.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὁρᾷς
τοῦτο
ὡς |
[67] |
πρῶτον
φιλοσοφίαν
~τὴν
ἀρίστην,
ἡ
|
δὲ |
αἵρεσις
οὕτως
σοι
ἐδόκει
~μόνως |
[83] |
~ἀποκρίνῃ
καὶ
τοῦτο;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τί
|
δὲ |
ἄλλο
ἢ
ὅτι
καὶ
δακρῦσαι |
[53] |
δὲ
σὺ
τἀληθὲς
κατεῖδες,
οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
~ἀνόητοι
ἅπαντες
ὅσοι
φιλοσοφοῦσιν. |
[81] |
πλούσιον
μόνον
βασιλέα
~εἶναι,
τοὺς
|
δὲ |
ἄλλους
ἀνδράποδα
καὶ
καθάρματα
~νομίζεσθαι |
[23] |
μάλιστα
ἐπὶ
~τούτῳ
σπουδαστέον,
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
ἀμελητέον,
καὶ
~μήτε
πατρίδος |
[10] |
καιρὸν
~τοὺς
τόκους.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τί
|
δέ, |
ἂν
μὴ
ἀποδιδῶσιν,
ὦ
μακάριε, |
[33] |
Ἐπίκουρον
~καὶ
τοὺς
ἄλλους,
οὐχὶ
|
δὲ |
ἀναγελάσαντας
ἂν
εἰπεῖν
~πρὸς
ἐμέ, |
[20] |
δὲ
~οἰκίαν
ἐπινοῆσαι,
ὁ
Ἥφαιστος
|
δὲ |
ἄνθρωπον
ἄρα
~συνεστήσατο,
καὶ
ἐπείπερ |
[72] |
~ἀτὰρ
ὀνείρῳ
γε
συνόντα,
διαναστάντα
|
δὲ |
ἀξιῶ
~πράττειν
τι
τῶν
ἀναγκαίων |
[74] |
εἰ
συγχωρητέα
οὕτως
ἔχειν.
~ἢν
|
δὲ |
ἅπαξ
ἐκεῖνα
δῷς,
ἐπιρρεῖ
τὰ |
[39] |
ὁ
δὲ
ἐκ
χρυσοῦ,
~ὁ
|
δὲ |
ἀργύρου.
εἰ
δὲ
ὃ
ἔχει, |
[38] |
ἀλλ´
οἱ
μὲν
χαλκοῦ,
οἱ
|
δὲ |
ἀργύρου,
~οἱ
δὲ
χρυσοῦ,
οἱ |
[51] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἥδιον,
ἡ
|
δὲ |
ἅτε
μηδὲν
~κίβδηλον
ἑαυτῇ
συνειδυῖα |
[41] |
ἐκείνους
μὲν
ἤδη
συνέζευξας,
ἐντυχὼν
|
δὲ
|
~αὖθις
τῷ
βῆτα
τὸ
ἕτερον |
[71] |
ὑφ´
~ἡδονῆς
ὧν
ἑώρας.
πάσχουσι
|
δὲ |
αὐτὸ
καὶ
οἱ
τὴν
~κενὴν |
[81] |
τοιαῦτα
πολλὰ
~ὀνόματα
διεξιών.
ἀκούομεν
|
δὲ |
αὐτοῦ
λέγοντος
ὡς
~καὶ
ὁ |
[66] |
ψευδεῖς
καὶ
οὐκ
~ὄντας,
μηδένα
|
δὲ |
αὐτῶν
φάναι
ὅτι
εἴκοσιν
ὁ |
[48] |
τοῦτο
μὲν
οὐδὲν
διοίσει;
ἀρξάμενοι
|
δὲ |
ἀφ´
~ὁτουοῦν
οἷον
ἀπὸ
Πυθαγόρου |
[57] |
ἥπατι
ἅτινά
σοι
αἱρετέον.
~Εἰ
|
δὲ |
βούλει,
καὶ
ἄλλο
τι
ἀπραγμονέστερον
|
[20] |
τῆς
~ἔξωθεν
ταύτης
περιβολῆς;
~ὃ
|
δὲ |
βούλομαι
εἰπεῖν
τοιόνδε
ἐστίν·
οὐχ |
[14] |
~Καὶ
πάνυ
διάφορα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὸ
|
δέ |
γε
ἀληθὲς
οἶμαι
πάντως
που |
[35] |
ἐγώ
φημι
αὐτὸ
εἶναι.
Αἰθίοπας
|
δέ
|
~γε
ἢ
τὴν
Γέλωνος
γυναῖκα |
[52] |
ἀκριβῆ
ποιήσασθαι
τὴν
διαίρεσιν.
~ἀδύνατον
|
δέ |
γε
ἡμῖν
ἐφαίνετο
πολλῶν
προτεθέντων
|
[30] |
ταύτην
ἴσως
ἀκριβῶς
~κατανοήσαντι.
οἱ
|
δέ |
γε
νομοθέται,
ὦ
Λυκῖνε,
~οὐχ |
[48] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐ
γάρ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Χρυσίππῳ
|
δέ |
γε
οὐκέτι
ἐρήσομαί
σε
πόσα. |
[28] |
ἐν
τῷ
μακρῷ
χρόνῳ·
~ἡμᾶς
|
δέ |
γε
περὶ
τῶν
οὕτω
μεγάλων |
[81] |
ὅπως
~περιπλέκων
τὸν
λόγον.
ἡμεῖς
|
δὲ |
γελῶμεν
ἐπὶ
~τούτοις,
καὶ
μάλιστα |
[7] |
ἀκαριαῖον
ὁπόσον
ἱκανόν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὰ
|
δὲ |
δὴ
ἄνω
ὅτι
εὐδαίμονα
καὶ |
[19] |
ἄχθοιντο
ἐπὶ
τῇ
συμφορᾷ.
οἱ
|
δὲ
|
~δὴ
βλέποντες
κἂν
πάνυ
ὀξυδερκεῖς |
[58] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Εἶχον
γάρ.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Εἰ
|
δὲ |
δὴ
ἔλεγες
προσελθὼν
τοῖς
καπήλοις, |
[27] |
πόλις
ἐστὶν
ἡ
~Κόρινθος.
ὃ
|
δὲ |
δὴ
μάλιστα
εἰς
ἀπορίαν
με
|
[73] |
~ὀνείρατος
ἐρασθῆναι
τοῦ
Ἰάσονος.
ὃ
|
δὲ |
δὴ
~μάλιστά
σε
πρὸς
τὸν |
[31] |
αὐτὸν
τῶν
πρεσβυτέρων
~Αἰθιόπων,
Σὺ
|
δὲ |
δὴ
πόθεν
ταῦτα,
ὦ
θρασύτατε, |
[35] |
κατ´
ἐμὲ
ἀνταγωνίζεσθαι
~αὐτοῖς.
νὼ
|
δέ, |
ἐγώ
τε
καὶ
σύ,
ἐφ´ |
[43] |
~σοι
Ὀλυμπίασιν
οὕτω
γίγνεσθαι.
τί
|
δέ, |
εἰ
~ἐξελόντες
ἀτάκτως
πέντε
γράμματα |
[40] |
τὰ
πάλαι,
ὦ
Ἑρμότιμε,
ἃ
|
δὲ |
εἶδες
~ἐγγύθεν,
ἐκεῖνα
λέγε.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[66] |
ἐν
τῇ
χειρὶ
αὐτοῦ,
οἱ
|
δὲ
|
~εἰκάζοντες
ὁ
μὲν
ἑπτά,
ὁ |
[58] |
καὶ
οὐ
κατά
~σε.
σὺ
|
δὲ |
εἰπέ
μοι·
ἤδη
ποτὲ
οἶνον |
[86] |
~ἀχλὺν
ἀποσεισάμενος
τῶν
ὀμμάτων.
φιλοσόφῳ
|
δὲ
|
~εἰς
τὸ
λοιπὸν
κἂν
ἄκων |
[39] |
ὁ
μὲν
ἐκ
χαλκοῦ,
ὁ
|
δὲ |
ἐκ
χρυσοῦ,
~ὁ
δὲ
ἀργύρου. |
[27] |
~πόλιν
δώσω
αὐτῷ
ἴσως,
εἰ
|
δὲ |
ἐκείνην
εἶδεν
ἣν
~ἐχρῆν
ἐν |
[63] |
ἄν
σοι
ὁ
λόγος·
σὺ
|
δὲ |
ἐκεῖνον
~παρεὶς
ἐμὲ
ἴσως
αἰτιάσῃ. |
[5] |
ἂν
οἱ
ἀνιόντες
~ἦσαν.
νῦν
|
δὲ |
ἐνάρχονται
μὲν
οὐκ
ὀλίγοι
μάλα
|
[44] |
~δύο
καὶ
κύνας
δύο,
τῷ
|
δὲ |
ἐνάτῳ
λέων
ἔστω
~τοὐπίσημον.
ἢν |
[36] |
τέτταρα
ξυμβαίνειν
λέγων.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τί
|
δὲ, |
ἐντετύχηκας
πώποτε
(καὶ
πρὸς
Χαρίτων
|
[85] |
ἄλλων
ἀκρίτων
ἐρήμην
~καταγνούς.
νῦν
|
δὲ |
ἐπεὶ
τὰ
Στωϊκῶν
προετίμησας,
~πρὸς |
[5] |
μὲν
ἐπὶ
~πάνυ
ὀλίγον,
οἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
πλέον·
ἐπειδὰν
δὲ
κατὰ
|
[25] |
γὰρ
ἐπὶ
τὰ
ἑσπέρια,
~ἡ
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
ἕω
φέρειν
ἔοικεν, |
[59] |
καὶ
δολώσαντες
καὶ
κακομετροῦντες.
~οὑτωσὶ
|
δὲ |
ἐπισκοπήσωμεν
ὅ
τι
καὶ
λέγεις· |
[40] |
~κυαμιαῖοι
τὸ
μέγεθος,
ἐπιγεγραμμένοι.
ἐγγράφεται
|
~δὲ |
ἐς
δύο
μὲν
ἄλφα
ἐν |
[61] |
ὁμοίαν
εἶναι
τῷ
γεύματι,
τὸ
|
δὲ
|
~ἑτεροῖόν
τι
ὤφθη
οὐ
παρέργου |
[30] |
τοῦ
ἑτέρου
μὲν
ἀκούειν,
τὸν
|
δὲ |
ἕτερον
οὐκ
~ἐᾶν
λέγειν
ὑπὲρ |
[43] |
κλήρων
τῶν
~ὀκτὼ
γράφοιμεν,
τὸ
|
δὲ |
Ζ
μόνον
ἐπὶ
τοῦ
ἐνάτου, |
[82] |
καθηκόντων
καὶ
ἄλλα
ποικίλα.
εἰ
|
δὲ |
ἢ
τὴν
~μητέρα
ἔτυπτεν
ἢ |
[74] |
ἢ
ἀσπίδα
~εἶχον,
αἱ
τρεῖς
|
δὲ |
ἡ
μὲν
πέλεκυν
κατέφερεν,
ἡ |
[1] |
βραχὺς
μὲν
ὁ
~βίος,
μακρὴ
|
δὲ |
ἡ
τέχνη.
καίτοι
ἐκεῖνος
ἰατρικῆς
|
[40] |
γράμμα
ἐστὶν
ὃ
~ἀνέσπακεν.
ἁπάντων
|
δὲ |
ἤδη
ἐχόντων
ὁ
ἀλυτάρχης
~οἶμαι |
[13] |
νεωτέροις;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐ
πάνυ.
σὺ
|
δέ, |
ἤν
τι
βούλῃ,
ἐρώτα
μεταξὺ
|
[54] |
τοῦ
ὄνυχος
ἀναπλασθείς.
καὶ
σὺ
|
δέ, |
ἤν
τίς
~σοι
χεῖρα
μόνην |
[61] |
συνεῖχεν,
ἀλλὰ
διέρρει
~εὐθύς.
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
ἢν
ἀφέλῃς
τι,
πλεῖον
τὸ |
[79] |
τὸν
καρπὸν
ἀτεχνῶς
~ἀφέντες—
οὗτος
|
δὲ |
ἦν
περὶ
τὰ
ἔργα—
περὶ |
[62] |
ἂν
ἀποθάνοι
~ὁ
προσενεγκάμενος·
σὺ
|
δὲ |
ἠξίους
τοὐλάχιστον
~ἐξαρκεῖν,
ὡς
ἀποτελέσαι |
[66] |
εἶναι
τὸ
~εὔδαιμον,
οὐκ
ἀπεικὸς
|
δὲ |
καὶ
ἄλλο
τι
παρ´
αὐτὰ
|
[56] |
μὲν
σώματα
πάντα
φασί,
τίνες
|
~δὲ |
καὶ
ἀσώματα
εἶναι
ἀξιοῦσι,
καὶ |
[83] |
ἄνθρωπος
ὑπὲρ
φιλοσοφίας
ἔλεγε.
~σὺ
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ἂν
φαίης,
ὦ |
[84] |
κυματωγὴν
ἀριθμεῖν
τὰ
~κύματα,
σφαλέντα
|
δὲ |
καὶ
ἄχθεσθαι
καὶ
ἀνιᾶσθαι,
~ἄχρι |
[7] |
πεπεισμένον
~ᾗ
ἕκαστα
ἔχει.
πλούτους
|
δὲ |
καὶ
δόξας
καὶ
~ἡδονὰς
καὶ |
[50] |
καὶ
ἀκριβολογούμενος
οὐδὲν
~δέον.
ἴσως
|
δὲ |
καὶ
ἔοικα
οὐκ
ἐπ´
ἀγαθῷ |
[58] |
οἴει
καταγελάσαι
σου
αὐτούς,
εἰ
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
~πλέον
ἐνοχλοίης
τάχα |
[49] |
τὸ
μὴ
~εἰδέναι
τἀληθές.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
εὕροιμεν
ἄλλως
κατά
~τινα |
[81] |
οὔσης
μὴ
νύκτα
εἶναι.
ἐνίοτε
|
δὲ
|
~καὶ
κέρατα
ἡμῖν
ὁ
γενναῖος |
[1] |
ταῦτ´
ἔλεγεν,
εὐμαθεστέρου
πράγματος·
~φιλοσοφία
|
δὲ |
καὶ
μακρῷ
τῷ
χρόνῳ
ἀνέφικτος, |
[38] |
φασιν
εἶναι
τὴν
φιάλην.
εἰ
|
δὲ
|
~καὶ
μάλιστα
γνώριμον
γένοιτο
ὡς |
[19] |
πρὸς
τὸ
~εὐμορφότατον
εἰκάσαντος.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
ὅτι
μάλιστα
~χρὴ
τεκμαίρεσθαι |
[54] |
ὀλίγων
~καταμαθεῖν
τὰ
πάντα.
ἐμοὶ
|
δὲ |
καὶ
πάνυ
ῥᾴδιον
~εἶναι
δοκεῖ |
[11] |
ὥς
φασι,
τῆς
συνουσίας.
~ἅμα
|
δὲ |
καὶ
πεπώκει
οἶμαι
πλέον
τοῦ
|
[9] |
ἐκηλούμην
πρὸς
τὸν
λόγον.
~ὁπότε
|
δὲ |
καὶ
πλούτου
ἔφησθα
καταφρονεῖν
σφᾶς
|
[86] |
ἄνετα
~πάντα
καὶ
ἐλεύθερα.
τάχα
|
δὲ |
καὶ
πορφυρίδα
~μεταμφιάσομαι,
ὡς
εἰδεῖεν |
[21] |
καὶ
τὴν
ἀσφαλεστάτην
αἵρεσιν.
~ἄκουε
|
δὲ |
καὶ
σύ,
εἰ
βούλει.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[33] |
ὡς
τὸ
πολὺ
τοξεύουσιν,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
~τὰ
τοξευόμενα
κινεῖσθαι
ἀξιοῦσιν |
[32] |
~ταῦτα
φιλοσοφεῖν
ἀξιοῦντες,
οὐκ
ἀγνοοῦμεν
|
δὲ
|
~καὶ
τὰ
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων |
[67] |
τἀληθὲς
~τοῦ
ἑκάστου
βίου.
τελευτῶν
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
αὐτὸ
~οὐκ
ἀνενδοίαστον |
[38] |
φιάλη
τὸ
ἀπολόμενον
ἦν.
εἰ
|
δὲ
|
~καὶ
τοῦτο
ὑπὸ
πάντων
ὁμολογηθείη, |
[3] |
Λυκῖνε,
ἄρτι
προβαίνειν
~βιαζόμενον.
ὀλισθηρὰ
|
δὲ |
καὶ
τραχεῖα
καὶ
~δεῖ
χεῖρα |
[75] |
καταγνῶναι
τῶν
ἐξαπατησάντων
ἐκείνων,
οἱ
|
~δὲ |
κἂν
αἴσθωνται
ἐξηπατημένοι
ὀψέ
ποτε |
[38] |
ἀργύρου,
~οἱ
δὲ
χρυσοῦ,
οἱ
|
δὲ |
κασσιτέρου
εἶναι
αὐτὸ
φάσκουσιν.
~ἀνάγκη |
[21] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Παίζεις,
ὦ
Λυκῖνε.
ἐγὼ
|
δὲ |
κατὰ
θεὸν
εἱλόμην
~καὶ
οὐ |
[5] |
οἱ
δὲ
ἐπὶ
πλέον·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
κατὰ
~μέσην
τὴν
ὁδὸν
γένωνται |
[51] |
~τεύξεσθαι
ὑπολαμβάνων
ἄνθρωπον
εἶναι,
ἐγὼ
|
δὲ
|
~κατιδὼν
ὡς
λίθος
ἢ
χαλκὸς |
[28] |
τὸ
ἓν
ἐξ
ἁπάντων.
ὁ
|
δὲ |
κίνδυνος
ὅτι
οὐ
~μικρός,
εἰ |
[76] |
ἡδονῆς
κατασπᾶσθαι
μήτε
ὀργίζεσθαι,
φθόνου
|
~δὲ |
κρείττονι
καὶ
πλούτου
καταφρονοῦντι
καὶ
|
[35] |
εἶναι
πρὸς
τὸν
λόγον.
σὺ
|
δὲ
|
~λέγε
ἤδη.
θαυμαστὸν
γάρ
τι |
[63] |
ἄν
ποτε
ἄλλο
~εἴποιμι.
βίαιον
|
δὲ |
λέγων
ἐμὲ
ἀναίτιον
δοκεῖς
μοι
|
[74] |
ἡ
μὲν
πέλεκυν
κατέφερεν,
ἡ
|
δὲ
|
~λόγχην
ἠφίει,
ἡ
δὲ
τῷ |
[16] |
~Ἀλλ´
οὐκ
ἠρίθμησα
ἔγωγε,
εἴκαζον
|
δέ. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὡς
οὐκ
ἐθέλεις
διδάξαι |
[56] |
δοκεῖ
ῥᾴδια
καὶ
εὐμαθῆ;
νῦν
|
~δὲ |
μάντεως
οἶμαι
δεήσει
σοι
κἀνταῦθα |
[50] |
ἐτῶν
ἑκατὸν
ἄνθρωπον
~ὄντα.
ἐγὼ
|
δὲ |
μετὰ
σοῦ
σκεπτόμενος
εὗρον
τὸ |
[20] |
~ἅτινα
ᾐτιάσατο
τοῦ
Ἡφαίστου·
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἀλλὰ
νῦν
ἄκουε.
~Φησὶ |
[48] |
πέντε
~ἱκανὰ
τριάκοντα
οἶμαι,
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἀλλὰ
πάντως
γε
εἴκοσι. |
[48] |
σφίσιν
ἐς
τὰ
μαθήματα.
εἰ
|
δὲ
|
~μή,
ἀλλὰ
Χρύσιππός
γε
καὶ |
[23] |
~ἐπὶ
τὴν
αὐτὴν
ὁδόν,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
ἐθέλοιεν
ἢ
~μὴ
δύναιντο, |
[68] |
τὴν
ἐξέτασιν
τῶν
λεγομένων·
εἰ
|
δὲ |
μή,
~εὖ
ἴσθι
ὡς
οὐδὲν |
[68] |
εἰδέναι
~τοὺς
λόγους
ἑκάστους,
τοὺς
|
δὲ |
μή,
καίτοι
τά
γε
~ἄλλα |
[61] |
σοι
~καὶ
ὁ
κάπηλος,
ἐνέστω
|
δὲ |
μὴ
οἶνος,
ἀλλὰ
πανσπερμία
~τις, |
[76] |
εἶναι
τὴν
τῶν
Στωϊκῶν,
ἄλλην
|
δὲ |
μηδ´
ἡντιναοῦν,
~ἴδωμεν
εἰ
ἐφικτὴ |
[1] |
~ἐπιὼν
τῇ
μνήμῃ
ἕκαστα.
χρὴ
|
δὲ |
μηδένα
καιρὸν
~οἶμαι
παριέναι
εἰδότας |
[32] |
~φίλος
οὗτος
ὁ
Ἑρμότιμος,
ἀποδημήσας
|
δὲ |
μηδεπώποτε
~μήτε
ἐς
Πλάτωνος
μήτε |
[11] |
καθεύδει
μηδένα
~εἰσδέχεσθαι
παραγγείλας.
ταῦτα
|
δὲ |
Μίδα
ἤκουσα
~τοῦ
οἰκέτου
αὐτοῦ |
[80] |
διδασκάλῳ,
~οὕτω
μὲν
ὀργίλος,
οὕτω
|
δὲ |
μικρολόγος,
~οὕτω
δὲ
φιλόνεικος
ὢν |
[2] |
καὶ
τὸ
σῶμα
κατεσκληκότα.
~δοκεῖς
|
δέ |
μοι
ἀλλ´
οὐδὲ
ὄναρ
ποτὲ |
[86] |
θεὸς
ἐκ
μηχανῆς
ἐπιφανείς.
~δοκῶ
|
δέ |
μοι
οὐκ
ἀλόγως
ἂν
καὶ |
[55] |
ἂν
καὶ
τὸ
μέρος,
ὁ
|
δὲ |
μόνον
τὸ
μέρος
~οὐκέτι
καὶ |
[33] |
~νεανιεύματα
οὐδενὸς
ἀνταιρομένου
αὐτῷ,
τὴν
|
δὲ
|
~νίκην
τηνικαῦτα
κρίνεσθαι
ὁπόταν
καταγωνίσηται
|
[36] |
σώματα
εἶναι
ἅπαντα,
ὁ
~Πλάτων
|
δὲ |
νομίζῃ
καὶ
ἀσώματόν
τι
ἐν |
[2] |
ἐπὶ
τῷ
ἄκρῳ
γενόμενον.
τὸ
|
δὲ |
νῦν
~ἀρχόμεθα
ἔτι,
ὦ
Λυκῖνε. |
[39] |
χρυσοῦ,
~ὁ
δὲ
ἀργύρου.
εἰ
|
δὲ |
ὃ
ἔχει,
τοῦτο
ἱερόν
ἐστιν, |
[60] |
~πάλαι
διψῆν
μοι
δοκεῖς.
σὺ
|
δὲ |
οἴει
τὸ
τοιοῦτον
~αὐτὸ
εἶναι, |
[20] |
Ποσειδῶ
ταῦρον
ἀναπλάσαι,
τὴν
Ἀθηνᾶν
|
δὲ
|
~οἰκίαν
ἐπινοῆσαι,
ὁ
Ἥφαιστος
δὲ |
[55] |
λέγω
καὶ
λέοντα·
ἐν
~φιλοσοφίᾳ
|
δέ, |
οἷον
τῇ
Στωϊκῶν,
πῶς
ἂν |
[71] |
καὶ
αὐτὸς
λέγεις
εἶναι.
νῦν
|
δὲ
|
~ὅμοιόν
μοι
δοκεῖς
ποιεῖν
ὥσπερ |
[73] |
ἔρωτα
ἐπηγάγετο
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
|
δέ, |
ὁπόσοι
τοῦ
αὐτοῦ
σοι
εἰδώλου |
[49] |
~Αὐτὸς
ἂν
εἰδείης
ἄμεινον·
ἐγὼ
|
δὲ |
ὁρῶ
τοῦτο,
~ὅτι
ὀλίγοι
ἂν |
[66] |
ὁ
δὲ
τὸ
καλόν,
ὁ
|
δὲ |
ὅσα
ἕτερά
φασι
περὶ
~αὐτῆς. |
[56] |
ῥᾴδιον
καὶ
ἔργον
οὐδέν·
εἰδέναι
|
δὲ
|
~ὅστις
ὁ
τἀληθῆ
λέγων
ἐστίν, |
[48] |
Ἐπικούρῳ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις.
ὡς
|
δὲ
|
~οὐ
πολλὰ
ταῦτα
τίθημι,
ἐκεῖθεν |
[64] |
οὕτως
εὑρεθῆναι
φὴς
τἀληθές,
~ἄλλως
|
δὲ |
οὔ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὀκνῶ
γάρ
σοι |
[33] |
κρατήσῃ
ὁ
δ´
ἀπαγορεύσῃ,
~ἄλλως
|
δὲ |
οὔ;
μὴ
τοίνυν
μηδὲ
Ἑρμότιμος |
[68] |
τῶν
οὐκ
εἰδότων
μέν,
φασκόντων
|
δέ, |
οὔ
σοι
~δοκεῖ
πάνυ
ἐργῶδες |
[68] |
τε
καὶ
εὕρεσιν
αὐτῆς,
ἄλλη
|
δὲ |
οὐδ´
~ἡτισοῦν
ἢ
τὸ
κρίνειν |
[24] |
ἐπήλυδες
καὶ
ξένοι
εἶεν,
αὐθιγενὴς
|
~δὲ |
οὐδὲ
εἷς,
ἀλλὰ
καὶ
βαρβάρους |
[61] |
κάπηλον
οὕτως
ἀπίθανα
γευόμενος,
~φιλοσοφία
|
δὲ |
οὐδὲν
ἂν
τοιοῦτο
πάθοι,
ἀλλὰ
|
[65] |
μέν
τι
εὑρηκέναι
βέβαιον,
~εὑρόντες
|
δὲ |
οὐδέν,
ὥσπερ
οἱ
ἁλιεύοντες
πολλάκις
|
[45] |
~εἰδέναι
μὴ
ἰδὼν
ἅπαντας.
ἡμεῖς
|
δὲ |
οὐκ
αὐτὸ
~μόνον
καλοῦ,
ἀλλὰ |
[63] |
ἡ
~δὲ
τέχνη
μακρή.
νῦν
|
δὲ |
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
παθὼν
|
[49] |
φιλοσοφήσειν
καὶ
φιλοσοφήσαντες
~εὐδαιμονήσειν.
πρὶν
|
δὲ |
οὕτω
ποιῆσαι,
ἐν
σκότῳ
~φασὶν |
[45] |
γὰρ
καὶ
οὗτος
~καλός,
εἰ
|
δὲ |
πάντων
κάλλιστος
οὐκ
ἂν
ἔχοι
|
[37] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ
μάλα.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἔχει
|
δὲ |
πάντως
ὁ
ἕτερος.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Πῶς |
[7] |
τῷ
διδασκάλῳ
πιστεύω
λέγοντι.
ὁ
|
δὲ
|
~πάνυ
οἶδεν
ἅτε
ἀκρότατος
ἤδη |
[11] |
~λέγον
Τήμερον
οὐ
συμφιλοσοφεῖν.
ἐλέγετο
|
δὲ
|
~παρ´
Εὐκράτει
τῷ
πάνυ
δειπνήσας |
[34] |
~καὶ
εἰπεῖν
ὅπως
ἔχοι.
τὸν
|
δὲ |
παρὰ
τὴν
γυναῖκα
~ἐλθόντα
τὴν |
[34] |
εἰδυῖα
μάλιστα
τὴν
δυσωδίαν,
τὴν
|
δὲ
|
~παραιτεῖσθαι
συγγνώμην
ἔχειν
αὐτῇ·
ὑπὲρ |
[36] |
σφᾶς
μὲν
οὕτω
ξυντιθέναι,
ὑμᾶς
|
δὲ
|
~πέντε
ἢ
ἑπτὰ
λέγειν
αὐτά. |
[66] |
~εἰκάζοντες
ὁ
μὲν
ἑπτά,
ὁ
|
δὲ |
πέντε,
ὁ
δὲ
τριάκοντα
~λεγέτωσαν, |
[83] |
μέν
ἐστιν
~ὧν
ἤρων,
ὁπόσα
|
δὲ |
πέπονθα
διὰ
ταῦτα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ |
[30] |
Ἀριστοτέλην
καὶ
~τοὺς
ἄλλους,
οἱ
|
δὲ |
περιστάντες
ἐρωτῷέν
με
ἢ
~καὶ |
[40] |
ἢ
τέτταρες
ἢ
δώδεκα,
~ἢν
|
δὲ |
περιττοί,
πέντε
ἑπτὰ
ἐννέα,
γράμμα |
[25] |
ἀντίτυπον
ἢ
δύσβατον
ἔχουσα,
ἡ
|
~δὲ |
πετρώδης
καὶ
τραχεῖα
πολὺν
ἥλιον |
[22] |
σώφρονας,
ὀλίγον
θεῶν
ἀποδέοντας.
~οἷα
|
δὲ |
πολλὰ
γίγνεται
παρ´
ἡμῖν—
ἁρπαζόντων |
[69] |
σε
~ποιήσειν
τῆς
ἐλπίδος,
τὸ
|
δὲ |
πολὺ
πορρωτέρω
~γεγόναμεν
ἢ
πρότερον |
[33] |
καὶ
ὀρνίθων
ἔνιοι
τυγχάνουσιν.
~ἢν
|
δέ |
ποτε
καὶ
ἐπὶ
σκοποῦ
δέῃ |
[12] |
ἀνέστρεφον
μάλα
πολλοί.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἐκράτησε
|
δὲ |
πότερος,
ὦ
Λυκῖνε,
ὁ
διδάσκαλος
|
[15] |
μὲν
ἄλλους
εἴας,
ἐξ
~ἁπάντων
|
δὲ |
προελόμενος
ἅπερ
προῄρησαι,
ἀξιοῖς
~κατὰ |
[7] |
ἀκρότατος
ἤδη
ὤν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἔλεγε
|
δὲ |
πρὸς
θεῶν
ποῖα
τὰ
περὶ |
[81] |
ἀνδρὸς
τοῦ
~Ἐχεκράτους.
τὴν
μητέρα
|
δὲ |
πρῴην
ἐρράπισεν,
~ὅτι
αὐτοῦ
ἐλάβετο |
[52] |
μακρὰ
ἡ
πεῖρα
ὤφθη.
σὺ
|
δὲ |
πῶς
~ἀξιοῖς;
αὖθις
γὰρ
ἐρήσομαι— |
[67] |
εἴτε
καὶ
μή.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Σὺ
|
δὲ |
πῶς,
ὦ
Ἑρμότιμε,
δύναιο
ἂν |
[39] |
καὶ
ἐνοχλοῦντες
τοὺς
ἄλλους.
οἶμαι
|
~δέ |
σε,
ὦ
Ἑρμότιμε,
καὶ
ἀγῶνας |
[35] |
ἐπεξέλθῃ
τις
~ἐκμανθάνων
ἕκαστα.
οὑτωσὶ
|
δὲ |
σκόπει·
ἤν
τις
~λέγῃ
πρός |
[62] |
πλεῖον
τὸ
λοιπὸν
~γίγνεται.
~Ἐθέλω
|
δέ |
σοι
καὶ
ἄλλο
ὅμοιον
εἰπεῖν |
[39] |
σκύφον,
ὁ
δὲ
φιάλην,
ὁ
|
δὲ
|
~στέφανον,
καὶ
ὁ
μὲν
ἐκ |
[76] |
ὄντι
ἀγαθά.
τὸ
μετὰ
ταῦτα
|
δὲ |
σὺ
ἂν
~ἄμεινον
εἰδείης,
εἴ |
[53] |
περὶ
ἁπάντων
ἀποφαίνωνται.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Μόνος
|
δὲ |
σὺ
τἀληθὲς
κατεῖδες,
οἱ
δὲ |
[44] |
ἐάσωμεν,
ἐπείπερ
ἀλλόκοτά
~ἐστι.
φέρε
|
δὲ |
τὰ
μονοειδῆ
καὶ
ἁπλᾶ
ἐπιγράψωμεν
|
[17] |
καὶ
~συνόλως
ἅπαντα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἔλεγον
|
δὲ |
ταῦτα
πρὸς
σὲ
ἄλλοι
δηλαδὴ |
[76] |
πρὸ
Εὐκλείδου
ἄρχοντος
~πραχθέντων.
ὑποθέμενοι
|
δὲ |
ταύτην
φιλοσοφίαν
~ὀρθὴν
εἶναι
τὴν |
[42] |
Β
~ὁμοίως
δύο,
τῶν
λοιπῶν
|
δὲ |
τεττάρων
ὄντων
οἱ
~μὲν
τὸ |
[16] |
καὶ
ἐριστικοί
τινες,
οἱ
Πλατωνικοὶ
|
δὲ
|
~τετύφωνται
καὶ
φιλόδοξοί
εἰσι,
περὶ |
[63] |
ὁ
μὲν
βίος
βραχύς,
ἡ
|
~δὲ |
τέχνη
μακρή.
νῦν
δὲ
οὐκ |
[54] |
ἢ
οὕτως,
εὔλογον
ἴσως,
~τὸ
|
δὲ |
τῇ
πείρᾳ
ἑκάστῃ
τοσαῦτα
ἔτη |
[27] |
ἐκείνην
ἐπαινέσεται
~δῆλον
ὅτι,
ὁ
|
δὲ |
τὴν
Ἐπικούρου,
ἐκείνην,
καὶ
~ἄλλος |
[28] |
δέον
τὴν
πελειάδα
κατατοξεῦσαι,
ὁ
|
δὲ |
τὴν
~μήρινθον
ἐνέτεμεν·
ὁ
Τεῦκρος |
[27] |
ἐκείνην,
καὶ
~ἄλλος
ἄλλην,
σὺ
|
δὲ |
τὴν
ὑμετέραν.
ἢ
πῶς
γάρ, |
[61] |
~δυοῖν
ὀβολοῖν
ὁ
κίνδυνος,
αὐτὸν
|
δέ |
τινα
ἐν
τῷ
~συρφετῷ
παραπολεῖσθαι, |
[66] |
ὁ
δὲ
τριάκοντα
~λεγέτωσαν,
ὁ
|
δέ |
τις
δέκα
ἢ
πεντεκαίδεκα,
καὶ
|
[25] |
τὴν
ἕω
φέρειν
ἔοικεν,
ἡ
|
δέ |
τις
ἐπὶ
τὰς
~ἄρκτους,
καὶ |
[40] |
ἄλφα
ἐν
ἑκατέρῳ,
ἐς
δύο
|
δὲ |
τὸ
~βῆτα,
καὶ
ἐς
ἄλλους |
[40] |
~παλαίειν
ἢ
παγκρατιάζειν
συνάπτει,
τὸν
|
δὲ |
τὸ
~βῆτα
τῷ
τὸ
βῆτα |
[51] |
τε
καὶ
ὁ
διδάσκαλος.
~ἐγὼ
|
δὲ |
τό
γε
τοσοῦτον
οἶδα,
ὡς |
[42] |
οἱ
~μὲν
τὸ
Γ,
οἱ
|
δὲ |
τὸ
Δ
πάντως
ἀνεσπάκασιν
καὶ
|
[79] |
καὶ
σοφὰ
καὶ
ἀνδρεῖα,
ὑμεῖς
|
δὲ
|
~(τὸ
δὲ
ὑμεῖς
ὅταν
εἴπω, |
[36] |
~ἀγαθὸν
ἡγῆσθε
εἶναι,
οἱ
Ἐπικούρειοι
|
δὲ |
τὸ
ἡδύ;
~καὶ
ὅταν
ὑμεῖς |
[56] |
ὅτι
οἱ
μὲν
~ἡδονήν,
οἱ
|
δὲ |
τὸ
καλὸν
ἀγαθὸν
καὶ
εὔδαιμον
|
[66] |
εἶναι,
ὁ
μὲν
~ἡδονήν,
ὁ
|
δὲ |
τὸ
καλόν,
ὁ
δὲ
ὅσα |
[79] |
σύφαρ
~ἀμελήσαντας
τοῦ
ὁλκοῦ;
μᾶλλον
|
δὲ |
τὸ
ὅμοιον
~ποιεῖν
ὥσπερ
εἴ |
[70] |
πείθειν
ἡμᾶς
~βιάζονται
εἰδέναι,
αἱ
|
δὲ |
τοῖς
πάνυ
προδήλοις
τὰ
~ἀφανέστατα |
[43] |
οἷον
πρώτου
τοῦ
Α,
δευτέρου
|
~δὲ |
τοῦ
Β
καὶ
κατὰ
τὴν |
[53] |
καὶ
οὐκέτι
πολλῶν
δεήσει.
~ἢν
|
δὲ |
τοὺς
οὐκ
εἰδότας
λέγῃς,
οὐδέν |
[20] |
εἴη
λέγειν,
ἐπὶ
τοῦ
ἀνθρώπου
|
δὲ |
τοῦτο
~ἐμέμψατο
καὶ
τὸν
ἀρχιτέκτονα |
[76] |
κἂν
πάντα
~πλείω
ἔχῃ—
εἰ
|
δὲ |
τοῦτο
οὐχί,
οὐδέπω
εὐδαίμων.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[21] |
μεταμέλει
μοι
τῆς
αἱρέσεως.
ἱκανὸν
|
δὲ
|
~τοῦτο
πρὸς
γοῦν
ἐμέ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[66] |
ἑπτά,
ὁ
δὲ
πέντε,
ὁ
|
δὲ |
τριάκοντα
~λεγέτωσαν,
ὁ
δέ
τις |
[68] |
ἀκολουθεῖν
~ὥσπερ
τὰ
πρόβατα·
μᾶλλον
|
δὲ |
τῷ
ἐπιτραπεζίῳ
~ὕδατι
ἐοικὼς
ἔσῃ, |
[74] |
ἡ
δὲ
~λόγχην
ἠφίει,
ἡ
|
δὲ |
τῷ
ξίφει
ἐχρῆτο.
καὶ
τίς |
[6] |
~Τοῦτο
μὲν
ἴσως
ἀληθές.
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
εἴκοσιν
~ἐτῶν
ὅτι
βιώσῃ |
[7] |
ἀλλ´
οὐδὲ
μεμνημένοι
ἔτι,
καταγελῶντες
|
~δὲ |
τῶν
οἰομένων
ταῦτα
εἶναι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[16] |
~τετύφωνται
καὶ
φιλόδοξοί
εἰσι,
περὶ
|
δὲ |
τῶν
~Στωϊκῶν
πολλοὶ
ἔφασκον
ὅτι |
[79] |
καὶ
ἀνδρεῖα,
ὑμεῖς
δὲ
~(τὸ
|
δὲ |
ὑμεῖς
ὅταν
εἴπω,
τοὺς
ἄκρους |
[20] |
περὶ
τῶν
~ἀνθρώπων
διενοεῖτο,
σὺ
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὸν
Λυγκέα
ἡμῖν
~δέδορκας |
[54] |
ἐν
ὀλίγῳ
μορίῳ
ἡμέρας,
τὸ
|
δὲ
|
~ὑπερακριβὲς
τοῦτο
καὶ
μακρᾶς
τῆς |
[74] |
εὐθὺς
σκέψασθαι,
~εἴπερ
εἰσιτητέον.
~Ὃ
|
δέ |
φημι,
σαφέστερον
ἂν
μάθοις,
ἤν |
[56] |
οὗ
μέρη
ἐκεῖνά
ἐστιν.
~Ὃ
|
δὲ |
φής,
ὅτι
τὰ
κεφάλαια
ῥᾴδιον |
[39] |
πάντως,
ὁ
μὲν
σκύφον,
ὁ
|
δὲ |
φιάλην,
ὁ
δὲ
~στέφανον,
καὶ |
[80] |
ὀργίλος,
οὕτω
δὲ
μικρολόγος,
~οὕτω
|
δὲ |
φιλόνεικος
ὢν
καὶ
φιλήδονος
νὴ |
[16] |
~καὶ
φιλήδονοί
εἰσιν,
οἱ
Περιπατητικοὶ
|
δὲ
|
~φιλόπλουτοι
καὶ
ἐριστικοί
τινες,
οἱ |
[24] |
ᾖ
καὶ
ἰσότιμον
ἅπασι·
τὸ
|
~δὲ |
χείρων
ἢ
κρείττων
ἢ
εὐπατρίδης |
[38] |
χαλκοῦ,
οἱ
δὲ
ἀργύρου,
~οἱ
|
δὲ |
χρυσοῦ,
οἱ
δὲ
κασσιτέρου
εἶναι |
[38] |
~ὑμῖν
εἴη
τὸ
ἀνάθημα.
νῦν
|
δέ, |
ὦ
ἑταῖρε,
πρῶτον
~μὲν
οὐ |
[63] |
προὔκοπτον
ἐν
τοῖς
μαθήμασι,
~σὺ
|
δὲ |
ὠλιγώρησας
ἑαυτοῦ
τηλικοῦτος
ὤν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[63] |
νοῦν,
ἀλλ´
ἔα
ληρεῖν,
~σὺ
|
δὲ |
ὡς
ἔχεις
προχώρει
ἐς
τὸ |
[25] |
ἐπολιτευόμην
~ἂν
ἐκ
πολλοῦ,
ἐπεὶ
|
δέ, |
ὡς
ὑμεῖς
φατε,
σύ
τε |
[28] |
ναυτιῶντα
ὡς
~τὸ
πολὺ
καὶ
|
δεδιότα |
καὶ
καρηβαροῦντα
ὑπὸ
τοῦ
~σάλου, |
[68] |
~τοῦ
χρόνου,
οὗ
ἑκὼν
παρῆκα
|
δεδιὼς |
μὴ
σὺ
ἀγανακτήσῃς,
~καίτοι
τό |
[63] |
κατὰ
τὰ
ἐξ
ἀρχῆς
σοι
|
δεδογμένα
|
~περὶ
τούτων.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἀλλ´
οὐκ |
[20] |
δὲ
ὑπὲρ
τὸν
Λυγκέα
ἡμῖν
|
~δέδορκας |
καὶ
ὁρᾷς
τὰ
ἔνδον
ὡς |
[82] |
οὖν
ἐκείνων
γε
ἃ
μὴ
|
δέδρακεν
|
~αἰδούμενος
φιλοσοφίαν.
ἐπεὶ
καὶ
αἱ |
[33] |
δέ
ποτε
καὶ
ἐπὶ
σκοποῦ
|
δέῃ |
πειραθῆναι
~τοῦ
τόνου
τῆς
πληγῆς, |
[38] |
εἶναι
χρυσᾶς;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἔγωγε.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
~Δεήσει |
δὴ
ἐπὶ
πάντας
ἰέναι
ἐρευνῶντα |
[37] |
φιάλην
τινὰ
τῶν
~ἱερῶν
ἀπολωλέναι.
|
δεήσει |
δή
που
ἀμφοτέρους
~ἐρευνηθῆναι
αὐτοὺς |
[42] |
~οὗτός
ἐστιν
ὁ
ἔφεδρος,
ἢ
|
δεήσει |
ἐπὶ
πάντας
ἐν
~κύκλῳ
ἐλθόντα |
[67] |
φὴς
εὑρήσομεν
οὐδὲ
~φιλοσοφήσομεν,
ἀλλὰ
|
δεήσει |
ἡμᾶς
ἰδιώτην
τινὰ
~βίον
ζῆν |
[53] |
καὶ
εἷς,
καὶ
οὐκέτι
πολλῶν
|
δεήσει. |
~ἢν
δὲ
τοὺς
οὐκ
εἰδότας |
[60] |
ἀγαθὸν
ὑπὸ
τὴν
τρύγα
~αὐτήν.
|
δεήσει |
οὖν
ὅλον
ἐξαντλῆσαι
ἐς
τέλος, |
[35] |
τὸν
~τέτταρα
ἀριθμὸν
ἀποτελοῦσιν,
ἆρα
|
δεήσει |
περιιόντα
~σε
πυνθάνεσθαι
τῶν
ἄλλων |
[56] |
εὐμαθῆ;
νῦν
~δὲ
μάντεως
οἶμαι
|
δεήσει |
σοι
κἀνταῦθα
πρὸς
τὴν
~αἵρεσιν |
[75] |
γενόμενοι,
ὀκνοῦσιν
ἀναστρέφειν
αἰδούμενοι
~εἰ
|
δεήσει |
τηλικούτους
αὐτοὺς
ὄντας
ἐξομολογήσασθαι
~ὅτι |
[68] |
εἶναι;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ
μάλα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
~Δεήσει |
τοίνυν
σέ,
εἰ
μέλλεις
Στωϊκῶν |
[56] |
~ἐστὶν
ἡμέρας
ἀλλὰ
πολλῶν
ἡμερῶν
|
δέηται. |
ἢ
τί
~γὰρ
ἐκεῖνοι
παθόντες |
[36] |
ἔνθα
δὴ
κρίσεως
μάλιστα
~οἶμαι
|
δεῖ. |
ἂν
μὲν
οὖν
πρόδηλον
γένηται |
[28] |
ὦ
καλὲ
Ἑρμότιμε,
οὐ
μικρᾶς
|
δεῖ
|
~βουλῆς
ἐπὶ
τὴν
αἵρεσιν
τῶν |
[84] |
διὰ
ταῦτα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ
τί
|
δεῖ |
δακρύων,
ὦ
χρηστέ;
τὸ
γὰρ |
[58] |
δὴ
καὶ
ἐν
φιλοσοφίᾳ.
τί
|
δεῖ |
ἐκπιεῖν
~τὸν
πίθον
δυναμένους
γε |
[70] |
αὖθις
τοῦτον
~ἄλλου
ἐπιγνώμονος,
οἶμαι,
|
δεῖ. |
ἡμεῖς
γὰρ
πόθεν
~ἂν
εἰδείημεν |
[37] |
καὶ
οὐδὲν
ἐρεύνης
~οὐδὲ
οὕτως
|
δεῖ. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἔχει
γάρ.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ |
[8] |
~Καὶ
μὴν
εἴ
γέ
με
|
δεῖ |
μηδὲν
ὀκνήσαντα
εἰπεῖν
~τἀληθές—
ἀλλ´ |
[68] |
καὶ
πρὸς
τοῦτο
ὅρα
ὅσου
|
δεῖ
|
~τοῦ
χρόνου,
οὗ
ἑκὼν
παρῆκα |
[3] |
ὀλισθηρὰ
δὲ
καὶ
τραχεῖα
καὶ
|
~δεῖ |
χεῖρα
ὀρέγοντος.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν
ὁ |
[61] |
~πυροῦ,
οὗπερ
ἦν,
ἀνέδωκέ
σοι
|
δεῖγμα |
ἐς
τὴν
χεῖρα,
~ὡς
ἴδοις, |
[75] |
εἰδέναι
ἢ
εἰδότες
~ἀποκρύπτονται
ὑπὸ
|
δειλίας |
καὶ
αἰσχύνης
καὶ
τοῦ
~προτιμᾶσθαι |
[28] |
τῶν
οὕτω
μεγάλων
οὐκ
οἶμαι
|
~δεῖν |
παραβόλως
ἀναρριπτεῖν
οὐδὲ
ἐς
στενὸν
|
[63] |
~Οὐ
γάρ,
ὦ
Ἑρμότιμε·
καὶ
|
δεινὸν |
οὐδέν,
εἴ
γε
~ἀληθῆ
ἔλεγες |
[63] |
ἐς
~στενὸν
οὐδὲν
ὑπ´
ἐμοῦ
|
δεινὸν |
παθών,
ὑπὸ
φθόνου
~δηλαδή,
ὅτι |
[56] |
σε
ὁ
θεὸς
μυρίων
πραγμάτων
|
δείξας |
ἐν
~τῷ
τοῦ
ἱερείου
ἥπατι |
[54] |
τίς
~σοι
χεῖρα
μόνην
ἀνθρώπου
|
δείξῃ |
τὸ
ἄλλο
σῶμα
~κατακαλύψας,
εἴσῃ, |
[11] |
δὲ
~παρ´
Εὐκράτει
τῷ
πάνυ
|
δειπνήσας |
χθὲς
γενέθλια
~θυγατρὸς
ἑστιῶντι
πολλά |
[78] |
σκευάζοι
τε
καὶ
εὐτρεπίζοι
~ὡς
|
δειπνήσων |
ἄμεινον
ἄχρι
ἂν
λάθῃ
ὑπὸ |
[81] |
ἡμᾶς
οὐδὲν
δεομένους
~ἐπὶ
τὸ
|
δεῖπνον |
διεξέρχεται,
ὡς
κροκόδειλος
ἥρπασε
~παιδίον, |
[35] |
~πείθεσθαί
τε
αὐτοῖς
καὶ
μηκέτι
|
δεῖσθαι |
τῶν
~ἄλλων
εἰδότα
ὡς
οὐκ |
[74] |
~εἶχεν,
οὐχ
ὥσπερ
ἕκαστος
ἡμῶν
|
δέκα |
ἐν
~ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσί·
καὶ |
[66] |
τριάκοντα
~λεγέτωσαν,
ὁ
δέ
τις
|
δέκα |
ἢ
πεντεκαίδεκα,
καὶ
~ὅλως
ἄλλος |
[48] |
ἐν
κεφαλαίῳ
~γένοιτ´
ἄν,
εἰ
|
δέκα |
μόνας
θεῖμεν
τὰς
αἱρέσεις
ἐν |
[66] |
τὴν
χεῖρα
~λαβών,
ἐπικλεισάμενος
ἐρωτάτω
|
δέκα |
τινάς,
~ὁπόσοι
εἰσὶν
οἱ
κύαμοι |
[77] |
πρὸ
~αὐτοῦ
μηδ´
ἂν
εἰς
|
δεκαγονίαν |
ἀναγάγῃς
μηδένα
~αὐτῶν
σοφὸν
ἀκριβῶς |
[60] |
πάνσοφον
γενησόμενον
~ὥσπερ
φασὶν
ἐν
|
Δελφοῖς |
τὴν
πρόμαντιν,
ἐπειδὰν
~πίῃ
τοῦ |
[74] |
ταῖς
χερσί·
καὶ
εἰ
πολεμεῖν
|
δέοι, |
αἱ
~τρεῖς
μὲν
χεῖρες
ἑκάστη |
[45] |
~μόνον
καλοῦ,
ἀλλὰ
τοῦ
καλλίστου
|
δεόμεθα· |
καὶ
~ἢν
μὴ
τοῦτο
εὕρωμεν, |
[67] |
σοι
ἐξετάσεως
~μακρᾶς
καὶ
αὐτὰ
|
δεόμενα; |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τὰ
ποῖα;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκ |
[69] |
ἀπράγμονα
καὶ
οὐ
πολλῆς
διατριβῆς
|
δεόμενα. |
~καὶ
ἔγωγε
ἤδη
χάριν
οἶδά |
[50] |
τὴν
εὕρεσιν
ἐτῶν
γε
τοσούτων
|
δεομένην. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν,
ὦ
ἑταῖρε,
πολὺ |
[61] |
ὤφθη
οὐ
παρέργου
τῆς
ἐξετάσεως
|
~δεόμενον. |
οἶνον
μὲν
γὰρ
φαῦλον
πρίασθαι |
[54] |
τοῦτο
καὶ
μακρᾶς
τῆς
ἐξετάσεως
|
~δεόμενον |
οὐ
πάνυ
ἀναγκαῖον
ἐς
τὴν |
[54] |
τοιοῦτον
καὶ
οὐ
πολλῆς
διατριβῆς
|
~δεόμενον. |
φασί
γέ
τοι
τῶν
πλαστῶν |
[81] |
ἑκάστην
ἡμέραν
πρὸς
ἡμᾶς
οὐδὲν
|
δεομένους
|
~ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
διεξέρχεται,
ὡς |
[10] |
~τῶν
ἐν
τῇ
Οἴτῃ
καταλελειμμένων
|
δεομένῳ; |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οἴει
γὰρ
ὅτι
ἑαυτοῦ |
[27] |
τε
καὶ
σὺ
πολιτεύσασθαι,
~ἢ
|
δέον |
εἰς
Κόρινθον
ἐλθεῖν,
ὁ
δ´ |
[28] |
καὶ
καρηβαροῦντα
ὑπὸ
τοῦ
~σάλου,
|
δέον |
ἐξ
ἀρχῆς
πρὶν
ἐκπλεῦσαι
ἀναβάντα
|
[73] |
τὰ
πρόβατα
πρὸς
τὸν
ἡγούμενον,
|
δέον
|
~ἐπὶ
τῇ
εἰσόδῳ
καὶ
κατὰ |
[50] |
διεξιὼν
αὐτὰ
καὶ
ἀκριβολογούμενος
οὐδὲν
|
~δέον. |
ἴσως
δὲ
καὶ
ἔοικα
οὐκ |
[84] |
γενναῖε,
ἀνιᾷ
τῶν
παρελθόντων
ἕνεκα,
|
δέον |
τὰ
~ἐντεῦθεν
ἀρξάμενον
ἀριθμεῖν
ἀμελήσαντα |
[28] |
τῷ
Ὁμηρικῷ
τοξότῃ
ὑπῆρξεν,
~ὃς
|
δέον |
τὴν
πελειάδα
κατατοξεῦσαι,
ὁ
δὲ |
[10] |
μὴ
ἐν
ἀπορίᾳ
καταβιώσωσι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
~Δέον, |
ὦ
Ἑρμότιμε,
ἀναγαγεῖν
κἀκεῖνα
ἐπὶ |
[23] |
κατερύκοιεν,
~ἐσσύμενον
ἐκεῖσε—
οὐ
γὰρ
|
δέος |
μή
σέ
τις
~ἀποκλείσῃ
καὶ |
[71] |
ἅπαντα
~ἐκεῖνα
τἀγαθὰ
καὶ
ὀλίγου
|
δέουσι |
τὴν
ῥῖνα
τοῦ
~παιδὸς
ἀποτραγεῖν. |
[42] |
τὸ
Ε
εὕρω
πρῶτον
ἢ
|
δεύτερον, |
~οἶδα
ὅτι
ἔφεδρος
ὁ
τοῦτο |
[43] |
εἴρηκας,
οἷον
πρώτου
τοῦ
Α,
|
δευτέρου
|
~δὲ
τοῦ
Β
καὶ
κατὰ |
[42] |
δ´
εἰ
ἐκείνῳ
πρώτῳ
ἢ
|
δευτέρῳ |
ἐντύχοις,
τί
ποιήσεις;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐ |
[83] |
ἢ
ὅτι
καὶ
δακρῦσαι
ὀλίγου
|
δέω; |
ἐς
~τοσοῦτό
μου
καθίκετο
ὁ |
[17] |
ἄλλοι
ἔλεγον.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οἱ
μὲν
|
δὴ |
ἀντίδοξοι
οὐκ
ἔλεγον
ὡς
τὸ |
[7] |
ὁπόσον
ἱκανόν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὰ
δὲ
|
δὴ |
ἄνω
ὅτι
εὐδαίμονα
καὶ
τοιαῦτα |
[18] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
καταστήματος,
~ὃ
|
δὴ |
ἄριστον
ἅπαντες
εἶναί
φασιν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[7] |
πόθεν
ἔχεις
~εἰδέναι;
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
αὐτός
πω
ἀνελήλυθας.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἀλλὰ |
[48] |
ποιῶμεν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Εἶεν.
ἐπὶ
τίνα
|
δὴ |
αὐτῶν
πρῶτον
ἔλθοιμεν
ἄν;
~ἢ |
[19] |
ἐπὶ
τῇ
συμφορᾷ.
οἱ
δὲ
|
~δὴ |
βλέποντες
κἂν
πάνυ
ὀξυδερκεῖς
ὦσι |
[41] |
καὶ
~ἔχουσι
τοὺς
κλήρους.
περιιὼν
|
δὴ |
(βούλομαι
γάρ
~σε
Ἑλλανοδίκην
ἀντὶ |
[45] |
ἀρίστη
ἐκείνη
εἴη.
οὐ
γὰρ
|
~δὴ |
εἴ
τις
παραστησάμενος
καλὸν
ἄνθρωπον |
[17] |
δηλαδὴ
περὶ
~αὐτῶν.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
ἐκείνοις
ἂν
αὐτοῖς
ἐπίστευσας
~ἐπαινοῦσι |
[58] |
~Εἶχον
γάρ.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Εἰ
δὲ
|
δὴ |
ἔλεγες
προσελθὼν
τοῖς
καπήλοις,
~Ἐπειδὴ |
[38] |
χρυσᾶς;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἔγωγε.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Δεήσει
|
δὴ |
ἐπὶ
πάντας
ἰέναι
ἐρευνῶντα
καὶ |
[9] |
τὸ
ὕστατον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τί
οὖν
|
δὴ |
ἐποίει;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὸν
ξένον
οἶσθα |
[74] |
καὶ
ὑμεῖς
πάσχετε.
~ὑπὸ
γὰρ
|
δὴ |
ἔρωτος
καὶ
προθυμίας
οὐκ
ἐξετάσαντες
|
[43] |
μόνον
ἐπὶ
τοῦ
ἐνάτου,
~ὃ
|
δὴ |
καὶ
δηλοῦν
ἔμελλεν
ἡμῖν
τὸν |
[58] |
ἂν
πάθοιμι.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Κατὰ
ταὐτὰ
|
δὴ |
καὶ
ἐν
φιλοσοφίᾳ.
τί
δεῖ |
[44] |
~Δυσαπόκριτον
τοῦτο
ἐρωτᾷς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἰδοὺ
|
δὴ |
καὶ
ἑτέρως
τὸ
αὐτὸ
ἐπισκόπησον. |
[21] |
τι
γνώριμον
ἐρεῖς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Σκόπει
|
δὴ |
καὶ
μὴ
καταγελάσῃς,
εἰ
παντάπασιν
|
[71] |
κατὰ
τὴν
ἀνθρώπου
φύσιν.
καὶ
|
δὴ |
καὶ
σέ,
~ὦ
ἑταῖρε,
πολλὰ |
[24] |
~μέμνημαι,
ἄλλα
τε
πολλὰ
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τάδε,
ὡς
~ξύμπαντες
μὲν |
[59] |
ἂν
ἔγωγέ
τι
ἀντεῖπον.
ὅρα
|
δὴ
|
~καὶ
τὸ
μετὰ
τοῦτο·
φιλοσοφία |
[36] |
λεγόντων
~αὐτῶν
τοῦτο
εἶναι,
ἔνθα
|
δὴ |
κρίσεως
μάλιστα
~οἶμαι
δεῖ.
ἂν |
[40] |
~ταύτην
ἐμβάλλονται
κλῆροι
μικροί,
ὅσον
|
δὴ
|
~κυαμιαῖοι
τὸ
μέγεθος,
ἐπιγεγραμμένοι.
ἐγγράφεται
|
[27] |
ἐστὶν
ἡ
~Κόρινθος.
ὃ
δὲ
|
δὴ |
μάλιστα
εἰς
ἀπορίαν
με
~καθίστησιν, |
[73] |
ἐρασθῆναι
τοῦ
Ἰάσονος.
ὃ
δὲ
|
δὴ
|
~μάλιστά
σε
πρὸς
τὸν
ἔρωτα |
[22] |
σαφέστερον
εἰπεῖν
εἰδὼς
ἄμεινον.
~Ἔστω
|
δή |
μοι
ἡ
μὲν
ἀρετὴ
τοιόνδε |
[26] |
ἐς
τὰ
~ἐναντιώτατα
τελευτῶσαι.
~Ἔνθα
|
δή |
μοι
καὶ
ἡ
πᾶσα
ἀπορία |
[15] |
ἐπὶ
τὴν
ἀρετὴν
εἰσιέναι
ὡς
|
δὴ |
μόνης
~ἀληθοῦς
οὔσης
καὶ
τὴν |
[73] |
καὶ
~ἀλλόκοτα
εἶναι.
~Καὶ
σὺ
|
δὴ |
μυθοποιοῦ
τινος
ἀκούσας
ὡς
ἔστιν
|
[24] |
πόλεως
τὸν
~βουλόμενον·
τὸν
γὰρ
|
δὴ |
νόμον
αὐτοῖς
οὐκ
ἀπὸ
~τιμημάτων |
[5] |
ἤδη
φρονεῖς
καὶ
ἄνωθεν·
ἡμεῖς
|
δὴ |
ὁ
~συρφετὸς
καὶ
ὅσοι
χαμαὶ |
[4] |
κτῆσιν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Μετὰ
δύο
μὲν
|
δὴ |
ὀλυμπιάδας
πάντως;
ἢ
πολλήν
~γ´ |
[47] |
τοιοῦτον
ἄνδρα
εὑρεῖν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τί
|
δὴ |
οὖν
πράξομεν,
ὦ
Ἑρμότιμε;
οὐ |
[48] |
εἶτα
ἑξῆς
τοῖς
ἄλλοις.
~πόσα
|
δὴ |
οὖν
ταῦτα
συντεθέντα
ἐν
κεφαλαίῳ
|
[82] |
σχήματος
καὶ
τοῦ
ὀνόματος,
ἃ
|
δὴ |
παρακολουθοῦντα
~παιδαγωγεῖ
αὐτόν.
ὥστε
δίκαιος |
[31] |
τῶν
πρεσβυτέρων
~Αἰθιόπων,
Σὺ
δὲ
|
δὴ |
πόθεν
ταῦτα,
ὦ
θρασύτατε,
~οἶσθα; |
[4] |
τίνα
σοι
ἐλπίδα
ὑποφαίνει
ὡς
|
δὴ |
πότε
~ἀναβησομένῳ;
εἰς
νέωτα
εἴκαζεν |
[37] |
τινὰ
τῶν
~ἱερῶν
ἀπολωλέναι.
δεήσει
|
δή |
που
ἀμφοτέρους
~ἐρευνηθῆναι
αὐτοὺς
ὁπότερος |
[78] |
ἔχε
ὅλον
~συλλαβών·
τὸ
μὲν
|
δὴ |
πρῶτον
οὐχ
ὁρῶ
ὅ
τι |
[6] |
εἰδέναι
τὰ
~τοιαῦτα.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
σέ
γε
εἰκὸς
ἐπὶ
τῷ |
[61] |
ἐρέβινθοι
~καὶ
ἄλλα
ποικίλα.
πρόσει
|
δὴ |
σὺ
ὠνήσασθαι
~ἐθέλων
τῶν
σπερμάτων, |
[84] |
καὶ
ἄχθεσθαι
καὶ
ἀνιᾶσθαι,
~ἄχρι
|
δὴ |
τὴν
κερδὼ
παραστᾶσαν
εἰπεῖν
αὐτῷ, |
[1] |
ῥῆσιν
ἐπὶ
ἑαυτοῦ
διατιθέμενος,
~ἐρώτημα
|
δή |
τι
τῶν
ἀγκύλων
συντιθεὶς
ἢ |
[34] |
~τολμῶντος
ἐλέγχειν
τύραννον
ἄνδρα,
μέχρι
|
δή
|
~τινα
γυναῖκα
ξένην
συνενεχθεῖσαν
αὐτῷ |
[28] |
τε
καὶ
ἡγεμόνων,
~οὐδὲ
τοῦτο
|
δὴ |
τὸ
τοῦ
λόγου
ποιήσομεν—
ἔνθα |
[68] |
~ἀναγκαιότατον
ἐν
τοῖς
τοιούτοις,
λέγω
|
δὴ |
τοῖς
~ἀδήλοις
τε
καὶ
ἀμφιβόλοις, |
[15] |
καὶ
μή
μοι
τὸν
νῦν
|
~δὴ |
τοῦτον
σεαυτὸν
ἐννόει,
τὸν
εἴτε |
[40] |
τὸ
αὐτὸ
γράμμα
ἔχοντες.
προσελθὼν
|
δὴ
|
~τῶν
ἀθλητῶν
ἕκαστος
προσευξάμενος
τῷ |
[7] |
ὑπὸ
τοῦ
πυρός.
καὶ
οὗτοι
|
δὴ
|
~ὑπὸ
φιλοσοφίας
ὥσπερ
ὑπό
τινος |
[14] |
ταῦτα·
πολλοὶ
γάρ
εἰσι.
πότερον
|
δή, |
~ὦ
Ἑρμότιμε,
τὰ
αὐτὰ
οὗτοι |
[15] |
~Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἴθι
|
δή, |
ὦ
φιλότης,
ἀπόκριναί
μοι·
τῷ |
[33] |
τινα
καταφέροντα
~ὡς
τὸν
ἀνταγωνιστὴν
|
δῆθεν |
παίοντα,
εὐθὺς
~ἀνακηρύξει
αὐτὸν
ἀγωνοθέτης |
[16] |
~ἢ
Περιπατητικῶν;
ἠρίθμησας
γὰρ
αὐτοὺς
|
~δηλαδὴ |
καθάπερ
ἐν
ταῖς
χειροτονίαις.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[3] |
~λόγους,
ὑφ´
ὧν
σε
ἀνασπᾷ
|
δηλαδὴ |
καὶ
ἀνακουφίζει
~πρὸς
αὑτόν
τε |
[32] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τὸ
ποῖον;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἐπάξει
|
δηλαδὴ |
ὁ
ἀνὴρ
καὶ
φήσει
πρός |
[63] |
ἐμοῦ
δεινὸν
παθών,
ὑπὸ
φθόνου
|
~δηλαδή, |
ὅτι
ἐγὼ
μὲν
προὔκοπτον
ἐν |
[32] |
αὐτῷ;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τὸ
ἀληθέστατον
ἐκεῖνο
|
δηλαδή, |
ὅτι
ἡμεῖς
τὰ
~μὲν
Στωϊκῶν |
[74] |
μὴ
ἀριθμήσας
ἐπὶ
~σαυτοῦ,
ἐπάξει
|
δηλαδὴ |
ὅτι
καὶ
τετράκις
πέντε
~τετταρεσκαίδεκα |
[17] |
δὲ
ταῦτα
πρὸς
σὲ
ἄλλοι
|
δηλαδὴ |
περὶ
~αὐτῶν.
οὐ
γὰρ
δὴ |
[69] |
τινὰ
εἰδὼς
διδάξειέ
σε,
παύσῃ
|
δηλαδὴ
|
~πράγματα
ἔχων.
αὐτίκα
γάρ
σοι |
[48] |
~Εἶτα
ἑξῆς
τῷ
Πλάτωνι
θετέον
|
δηλαδὴ |
τοσαῦτα
~ἕτερα,
ἔτι
μὴν
καὶ |
[13] |
~ἀρξάμενος.
οὐ
γὰρ
ἀποκλείσετέ
με
|
δηλαδὴ |
φίλοι
~ὄντες.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Εἰ
γὰρ |
[65] |
ἐργασώμεθά
ποτε,
~οὐδέπω
οὐδὲ
τοῦτο
|
δῆλον |
ἔσεσθαι
νομίζω,
εἴ
τις
~ἐξ |
[27] |
~συνοδοιπορήσας
μετ´
αὐτοῦ
ἐκείνην
ἐπαινέσεται
|
~δῆλον |
ὅτι,
ὁ
δὲ
τὴν
Ἐπικούρου, |
[42] |
ὀκτὼ
ὄντας
τὰ
~τέτταρα
γράμματα.
|
δῆλον |
οὖν
ὅτι
μόνον
ἂν
~οὕτω |
[39] |
ἔχει,
τοῦτο
ἱερόν
ἐστιν,
~οὐδέπω
|
δῆλον. |
πᾶσα
τοίνυν
ἀνάγκη
ἀπορεῖν
~ὅντινα |
[38] |
διερευνώμενος
τοὺς
~ἄλλους·
οὐ
γὰρ
|
δῆλόν |
που
εἰ
αὐτὴ
ἦν
ἡ |
[43] |
τοῦ
ἐνάτου,
~ὃ
δὴ
καὶ
|
δηλοῦν |
ἔμελλεν
ἡμῖν
τὸν
ἔφεδρον,
τί
|
[41] |
εὑρεῖν
τὸ
γράμμα
ἐκεῖνο
~τὸ
|
δηλοῦν |
τὸν
ἔφεδρον,
ἢ
τὸ
μὲν |
[51] |
~περὶ
τούτων
μετὰ
σοῦ
καὶ
|
δηλώσαντι |
οἵων
~ἐρῶμεν
ἐγώ
τε
καὶ |
[82] |
καὶ
νὴ
Δία
ἴσως
τῷ
|
δημίῳ
|
~παραδεδόσθαι;
ὡς
νῦν
γε
χαλινόν |
[79] |
ἡ
μὲν
ἀρετὴ
ἐν
ἔργοις
|
δήπου |
ἐστίν,
οἷον
ἐν
τῷ
~δίκαια |
[70] |
βέβαιον.
αἱ
γοῦν
πλεῖσται
~αὐτῶν
|
δι´ |
ἄλλων
ἀμφισβητουμένων
πείθειν
ἡμᾶς
~βιάζονται |
[7] |
τοιαῦτα
ὡς
~πάντα
χρῆν
ὑπομεῖναι
|
δι´ |
αὐτά
πόθεν
ἔχεις
~εἰδέναι;
οὐ |
[64] |
τὸ
πάντα
ἰδεῖν
καὶ
~διεξελθεῖν
|
δι´ |
αὐτῶν,
ὡς
ἔχειν
ἤδη
ἑλέσθαι |
[80] |
φιλόνεικος
ὢν
καὶ
φιλήδονος
νὴ
|
Δί´, |
εἰ
~καὶ
μὴ
τοῖς
πολλοῖς |
[15] |
τὴν
τῶν
Στωϊκῶν
ἧκες
καὶ
|
δι´ |
ἐκείνης
~ἠξίους
ἐπὶ
τὴν
ἀρετὴν |
[71] |
φιλοσοφοῦντες.
ἢ
τίς
ἄρα
~δύναιτο
|
δι´ |
ἐκείνων
ἁπάντων
χωρῆσαι
ὧν
ἔφην; |
[30] |
ἐρωτῷέν
με
ἢ
~καὶ
νὴ
|
Δί´ |
ἐς
δικαστήριον
ἀγαγόντες
ὕβρεως
~ἕκαστος |
[73] |
καὶ
ἦγεν
ἐπὶ
τὴν
~ἀγαπωμένην
|
δι´ |
ἧς
ἔλεγεν
εὐθείας
ὁδοῦ.
ῥᾴδια
|
[33] |
διελαύνουσιν,
καὶ
οὕτως
~πιστεύουσιν
κἂν
|
δι´ |
ὅπλων
σφίσι
χωρῆσαι
τοὺς
~οἰστούς. |
[59] |
αὑτῷ
ὅμοιον
~εἶναι,
καὶ
μὰ
|
Δί´ |
οὐδὲν
ἄτοπον.
ἀλλὰ
καὶ
εἴ |
[1] |
ἐς
τὰ
μαθήματα.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Νὴ
|
Δί´, |
ὦ
Λυκῖνε,
τοιοῦτό
τι·
τὴν |
[42] |
~ὁποῖα
ἂν
ᾖ;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Νὴ
|
Δία. |
διαπορῶ
μέντοι
ὅ
τι
ἂν |
[39] |
ἀθλοθέτας
αὐτοὺς
ἐκαθέζου;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Νὴ
|
Δία, |
ἔναγχος
Ὀλυμπίασιν
ἐπὶ
τὰ
λαιὰ |
[58] |
ἀξίῳ
~ἐντυχόντι
ἀποφέρεσθαι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Νὴ
|
Δία. |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ
ἀπό
γε
τοῦ |
[82] |
αὐτὸν
~ἐξεργάσασθαι
ἢ
καὶ
νὴ
|
Δία |
ἴσως
τῷ
δημίῳ
~παραδεδόσθαι;
ὡς |
[68] |
δακτύλῳ
ἀγόμενος,
ἢ
καὶ
νὴ
|
Δία |
καλάμῳ
~τινὶ
ἐπ´
ὄχθῃ
παραποταμίᾳ |
[28] |
Κόρινθόνδε
διαπλεῦσαι
~ἐθέλουσι,
καὶ
νὴ
|
Δία |
κυβερνήτην
ἕνα
τὸν
ἄριστον
~ἐκλέξασθαι |
[25] |
τῆς
μεσημβρίας,
καὶ
ἡ
~μὲν
|
διὰ |
λειμώνων
καὶ
φυτῶν
καὶ
σκιᾶς |
[4] |
βαδίζοι
τις,
ἀλλ´
ἐν
~τοῖς
|
διὰ |
μέσου
ἔθνεσι
περιπλανώμενος.
καίτοι
~πόσῳ |
[58] |
ἕκαστος
ὑμῶν
τὸν
πίθον,
ὡς
|
~διὰ |
παντὸς
ἐπεξελθὼν
μάθοιμι
ὅστις
ἀμείνω |
[72] |
ἐλπίζοντα
φίλος
ὢν
οὐ
περιεῖδον
|
~διὰ |
παντὸς
τοῦ
βίου
ὀνείρῳ
ἡδεῖ |
[81] |
οὐκ
ἐν
οὐρανῷ
ἐστιν
ἀλλὰ
|
διὰ |
πάντων
~πεφοίτηκεν,
οἷον
ξύλων
καὶ |
[47] |
καὶ
ἀσφαλέστατον,
αὐτὸν
~ἕκαστον
ἀρξάμενον
|
διὰ |
πάσης
προαιρέσεως
χωρῆσαι
~καὶ
ἐπισκέψασθαι |
[67] |
~μόνως
ἀκριβὴς
ἂν
γενέσθαι,
εἰ
|
διὰ |
πάσης
φιλοσοφίας
~χωρήσαντες
ἑλοίμεθα
τὴν |
[66] |
τοῦτο
φής,
ὅτι
οὐδ´
ἂν
|
διὰ
|
~πάσης
φιλοσοφίας
χωρήσωμεν,
οὐδὲ
τότε |
[49] |
~ὅτι
ὀλίγοι
ἂν
καὶ
οὕτω
|
διὰ |
πασῶν
ἐξέλθοιεν
ἐκ
~γενετῆς
εὐθὺς |
[81] |
ὁ
δ´
οὐδὲν
ἀμείνων
γεγένηται
|
διὰ |
σέ,
~ὃς
τοὐμοῦ
γείτονος
Ἐχεκράτους |
[31] |
ἡμῶν
οὐδαμόσε
~οὐδὲ
εἶδες
νὴ
|
Δία |
τὰ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
ὁποῖά |
[83] |
~ὧν
ἤρων,
ὁπόσα
δὲ
πέπονθα
|
διὰ |
ταῦτα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ
τί
δεῖ |
[19] |
~πειρώμενος
εἰ
ἐξαπατώμενος
συνίημι.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
|
~Διὰ |
τί
τοῦτ´
ἔφησθα;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὅτι, |
[38] |
τοὺς
ἄλλους
σοι
ἀποδυτέον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
|
~Διὰ |
τί,
ὦ
Λυκῖνε;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὅτι |
[31] |
~ἀνθρώπους
ἰδών,
οἷοι
ἡμεῖς
ἐσμεν,
|
διὰ |
τὸ
μὴ
~ἀποδεδημηκέναι
τὸ
παράπαν, |
[49] |
τοῦτο
~εἶναι
τὸ
ζητούμενον
ὑπολαμβάνοντες
|
διὰ |
τὸ
μὴ
~εἰδέναι
τἀληθές.
εἰ |
[72] |
~ὁρῶντες
ἢ
ἀκούοντες
τὰ
τοιαῦτα
|
διὰ |
τὸ
ξένα
καὶ
~ἀλλόκοτα
εἶναι. |
[33] |
εὐθὺς
~ἀνατρέπουσιν,
ἢ
καὶ
νὴ
|
Δία |
τοῖς
τοξεύειν
μελετῶσιν,
~οἳ
κάρφη |
[20] |
ὁρᾷς
τὰ
ἔνδον
ὡς
ἔοικε
|
διὰ |
τοῦ
στέρνου
~καὶ
ἀνέῳκταί
σοι |
[51] |
παρρησίας
διαλέγεται
~τοῖς
ἀνθρώποις
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἄχθονται
αὐτῇ.
~ἰδού
γέ |
[73] |
τοῦτο
γὰρ
ἑωρᾶτε
μόνον,
καὶ
|
διὰ
|
~τοῦτο
εἷλκεν
ὑμᾶς
τῆς
ῥινός, |
[86] |
ἂν
ὤκνησα
καὶ
~ἐλλέβορον
πιεῖν
|
διὰ |
τοῦτο
ἐς
τὸ
ἔμπαλιν
ἢ |
[77] |
μηδένα
~αὐτῶν
σοφὸν
ἀκριβῶς
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
εὐδαίμονα
~γεγενημένον;
οὐδὲ
γὰρ |
[51] |
πολύ.
εὐπροσωπότερον
~γὰρ
ἐκεῖνο
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἥδιον,
ἡ
δὲ
ἅτε |
[82] |
ἡ
πρὸς
ταύτην
αἰδώς,
καὶ
|
~διὰ |
τοῦτο
μετριώτερός
ἐστιν
ὑμῖν
καὶ |
[83] |
ὦ
Ἑρμότιμε,
ἱκανὸν
~εἶναι
ὡς
|
διὰ |
τοῦτο
φιλοσοφοίημεν,
ὡς
μηδὲν
τῶν
|
[74] |
τρεῖς
ἅμα
ἠφίει
καὶ
~ἤσθιεν
|
διὰ |
τριῶν
στομάτων
καὶ
δακτύλους
τριάκοντα
|
[33] |
~εἰ
διεξελήλυθεν
αὐτοῖς
τὸ
βέλος
|
διὰ |
τῶν
φρυγάνων.
~ἀλλ´
οὐ
Πέρσαι |
[23] |
μεθέξειν
τῆς
πολιτείας;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Νὴ
|
Δία, |
ὦ
Ἑρμότιμε,
πάντων
μάλιστα
ἐπὶ
|
[78] |
ὡς
ἐς
ἐκεῖνον
ἐλθὼν
ἄμεινον
|
~διαγάγοις, |
εἰδὼς
ὅντινα
τρόπον
χρὴ
βιοῦν |
[68] |
σοι
καὶ
κατὰ
τοὺς
~ἀργυρογνώμονας
|
διαγιγνώσκειν |
ἅ
τε
δόκιμα
καὶ
~ἀκίβδηλα |
[70] |
εἰ
ὁ
ἐπιγνώμων
οὗτος
οἶδε
|
διαγιγνώσκειν |
τὸν
~ὀρθῶς
κρινοῦντα
ἢ
μή, |
[18] |
σχημάτων
καὶ
~βαδισμάτων
καὶ
κουρᾶς
|
διαγιγνώσκειν |
τοὺς
ἀρίστους,
~ὃς
δ´
ἂν |
[19] |
τυφλὸς
ὢν
ἐπιθυμοίη
φιλοσοφεῖν;
τῷ
|
διαγνῷ
|
~τὸν
τὴν
ἀμείνω
προαίρεσιν
προῃρημένον |
[68] |
τοίνυν
διακρῖναι
τοὺς
εἰδότας
καὶ
|
διαγνῶναι
|
~ἀπὸ
τῶν
οὐκ
εἰδότων
μέν, |
[43] |
πρῶτον
εὑρὼν
τὸ
Ζ;
τῷ
|
διαγνώσῃ
|
~ἔφεδρον
ὄντα
τὸν
ἔχοντα
αὐτό, |
[16] |
διδάσκοις
ἂν
τοῦτο
πρῶτον,
~ὅπως
|
διαγνωστέον |
ἡμῖν
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ,
τίς |
[69] |
ἔοικεν,
ἡμῖν
ἀνήρ
τις
τοιοῦτος,
|
διαγνωστικούς
|
~τε
καὶ
διακριτικοὺς
ποιήσων
ἡμᾶς |
[59] |
ὀλισθηρὸς
εἶ,
ὦ
Ἑρμότιμε,
καὶ
|
διαδιδράσκεις
|
~ἐκ
τῶν
χειρῶν.
πλὴν
ἀλλὰ |
[33] |
βέλος
ἔστ´
ἂν
ἐμπέσῃ,
ἀλλὰ
|
~διαδιδράσκοντα |
ὡς
ἔνι
μάλιστα.
θηρία
γέ |
[52] |
αὐταῖς
ἄδηλος,
ἀκριβῆ
ποιήσασθαι
τὴν
|
διαίρεσιν. |
~ἀδύνατον
δέ
γε
ἡμῖν
ἐφαίνετο |
[86] |
νῦν
λάσιον
καὶ
~βαθὺν
οὔτε
|
δίαιταν |
κεκολασμένην,
ἀλλ´
ἄνετα
~πάντα
καὶ |
[5] |
ὅσοι
δ´
ἂν
εἰς
τέλος
|
~διακαρτερήσωσιν |
οὗτοι
πρὸς
τὸ
ἄκρον
ἀφικνοῦνται
|
[61] |
~εὐτακεῖς
καὶ
οἱ
κύαμοι
οὐ
|
διάκενοι; |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐδαμῶς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐ
τοίνυν |
[48] |
αἱρέσεις
ἐν
φιλοσοφίᾳ;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ὑπὲρ
|
διακόσια, |
ὦ
Λυκῖνε.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Βούλει
οὖν |
[68] |
~Ἀληθῆ
ταῦτα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὸ
τοίνυν
|
διακρῖναι |
τοὺς
εἰδότας
καὶ
διαγνῶναι
~ἀπὸ |
[70] |
ἡμεῖς
γὰρ
πόθεν
~ἂν
εἰδείημεν
|
διακρίνειν |
τὸν
ἄριστα
κρῖναι
δυνάμενον;
~ὁρᾷς |
[69] |
~πέρι
καὶ
τῆς
τῶν
ἀμφισβητουμένων
|
διακρίσεως
|
~τέχνην
τινὰ
εἰδὼς
διδάξειέ
σε, |
[69] |
τις
τοιοῦτος,
διαγνωστικούς
~τε
καὶ
|
διακριτικοὺς |
ποιήσων
ἡμᾶς
καὶ
τὸ
μέγιστον
|
[34] |
~στόμα
καὶ
τοῦτο
ἐπὶ
πολὺ
|
διαλαθεῖν |
αὐτὸν
οὐδενὸς
~τολμῶντος
ἐλέγχειν
τύραννον |
[11] |
μοι,
ὦ
Λυκῖνε,
περὶ
τούτων
|
διαλέγεσθαί
|
~σοι·
σπεύδω
γὰρ
ἤδη
ἀκροάσασθαι |
[17] |
λέγεις
~τἀληθές.
ἀλλ´
οἴει
Μαργίτῃ
|
διαλέγεσθαί |
τινι,
ὡς
~πιστεῦσαι
ὅτι
Ἑρμότιμος, |
[51] |
~κίβδηλον
ἑαυτῇ
συνειδυῖα
μετὰ
παρρησίας
|
διαλέγεται
|
~τοῖς
ἀνθρώποις
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[77] |
ἔξω
ἑστὼς
καὶ
~ὁ
πόρρω·
|
διαλλάττοιεν |
δ´
ἄν,
ὅτι
μᾶλλον
οὗτος
|
[36] |
δ´
ἂν
~αὐτοῦ
τούτου
πέρι
|
διαμάχωνται, |
πάντων
ὁμοίως
~ἀκουστέον
ἢ
εἰδέναι |
[64] |
προθέμενον
ἅπαντα
~εἰς
μέσον
αἱρεῖσθαι
|
διαμέλλοντα |
καὶ
βραδύνοντα
~καὶ
πολλάκις
ἐπισκοποῦντα, |
[72] |
ἴσως,
~ἀτὰρ
ὀνείρῳ
γε
συνόντα,
|
διαναστάντα |
δὲ
ἀξιῶ
~πράττειν
τι
τῶν |
[64] |
~παρασκευῆς
καὶ
νοῦ
ὀξέος
καὶ
|
διανοίας |
ἀκριβοῦς
~καὶ
ἀδεκάστου,
οἵαν
χρὴ |
[33] |
καὶ
ἢν
τύχωσί
ποτε
καὶ
|
διαπείρωσι |
τὰ
~κάρφη
ἀνέκραγον
εὐθὺς
ὥς |
[28] |
~οὔριον
τὸ
πνεῦμα
τοῖς
Κόρινθόνδε
|
διαπλεῦσαι
|
~ἐθέλουσι,
καὶ
νὴ
Δία
κυβερνήτην |
[28] |
τὸν
Αἰγαῖον
ἢ
τὸν
Ἰόνιον
|
διαπλεῦσαι
|
~θέλοντας,
ὅτε
οὐδὲ
αἰτιασαίμεθ´
ἂν |
[42] |
ἂν
ᾖ;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Νὴ
Δία.
|
διαπορῶ |
μέντοι
ὅ
τι
ἂν
εὔλογον
|
[28] |
~ἐκλέξασθαι
καὶ
ναῦν
εὐπαγῆ
οἵαν
|
διαρκέσαι |
πρὸς
~τηλικοῦτον
κλύδωνα.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὕτω |
[68] |
κἂν
μικρά
τις
αὔρα
~διαφυσήσασα
|
διασαλεύσῃ |
αὐτόν.
~Ὡς
εἴ
γέ
τινα |
[10] |
πολλοὺς
ὄντας
οὐδὲν
τοιοῦτό
πω
|
~διατέθεικεν. |
ἀποδιδόασι
γὰρ
αὐτῷ
κατὰ
καιρὸν
|
[11] |
τῆς
κραυγῆς
πονήρως
τὴν
~κεφαλὴν
|
διατεθῆναι |
καὶ
ἱδρῶσαι
μάλα
πολλὰ
ἐς
|
[53] |
εἰδέναι
τἀληθὲς
ὑπὲρ
τοὺς
ἄλλους
|
διατεινόμενος
|
~ἀλλὰ
μετὰ
πάντων
αὐτὸ
ἀγνοεῖν |
[1] |
~ὥσπερ
τινὰ
ῥῆσιν
ἐπὶ
ἑαυτοῦ
|
διατιθέμενος, |
~ἐρώτημα
δή
τι
τῶν
ἀγκύλων |
[79] |
πλεῖστον
τοῦ
βίου
ἐπὶ
τούτοις
|
~διατρίβετε, |
καὶ
ὃς
ἂν
κρατῇ
ἐν |
[56] |
κρειττόνων,
εἰ
μὴ
ἀνέχῃ
τὴν
|
διατριβὴν
|
~ὡς
ἀκριβῶς
ἑλέσθαι,
αὐτὸς
ἅπαντα |
[69] |
~καὶ
ἀπράγμονα
καὶ
οὐ
πολλῆς
|
διατριβῆς |
δεόμενα.
~καὶ
ἔγωγε
ἤδη
χάριν |
[54] |
τὸ
τοιοῦτον
καὶ
οὐ
πολλῆς
|
διατριβῆς
|
~δεόμενον.
φασί
γέ
τοι
τῶν |
[20] |
γὰρ
φιλεῖ
τὰ
τοιαῦτα
οὕτω
|
διαφαίνεσθαι, |
~ἀλλ´
ἔστιν
ἀπόρρητα
καὶ
ἐν |
[72] |
~Ἱπποκενταύρων
καὶ
Χιμαιρῶν
καὶ
Γοργόνων
|
~διαφέρει, |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ὄνειροι
καὶ |
[28] |
ἀλλὰ
~ἀνάγκη
ἐν
τῷ
πελάγει
|
διαφέρεσθαι |
ναυτιῶντα
ὡς
~τὸ
πολὺ
καὶ |
[22] |
ἡδονὰς
οὔτε
δόξας
~ὁρῶσιν
ὡς
|
διαφέρεσθαι |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πάλαι
~τῆς |
[36] |
Στωϊκῷ
τινι
καὶ
Ἐπικουρείῳ
~μὴ
|
διαφερομένοις |
περὶ
ἀρχῆς
ἢ
τέλους;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[36] |
~τοῖς
ἀμφισβητουμένοις
εἰκάζεις,
πάμπολυ
~αὐτῶν
|
διαφέροντα. |
ἢ
τί
ἂν
φαίης;
ἔστιν |
[78] |
ἄχρι
ἂν
λάθῃ
ὑπὸ
λιμοῦ
|
~διαφθαρείς. |
~Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
ἐκεῖνό
πω |
[14] |
ἦν
αὐτῶν
~ἀλλ´
οὐ
πάντα
|
διάφορά |
γε
ὄντα.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Πάνυ
μὲν |
[14] |
τὰ
αὐτὰ
οὗτοι
λέγουσιν
ἢ
|
διάφορα; |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ
πάνυ
διάφορα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[14] |
ἢ
διάφορα;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ
πάνυ
|
διάφορα. |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Τὸ
δέ
γε
ἀληθὲς |
[25] |
αὐτὴ
φαίνεται
ἀλλὰ
πολλαὶ
καὶ
|
διάφοροι |
καὶ
~οὐδὲν
ἀλλήλαις
ὅμοιαι·
ἡ |
[81] |
παρὰ
σοῦ
~πριάμενοι
μηδέπω
ἐκτετίκαμεν
|
διάφορον. |
καίτοι
~ἃ
μὲν
ἡμῖν
πέπρακας, |
[68] |
καμπτομένῳ,
κἂν
μικρά
τις
αὔρα
|
~διαφυσήσασα |
διασαλεύσῃ
αὐτόν.
~Ὡς
εἴ
γέ |
[16] |
δέ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὡς
οὐκ
ἐθέλεις
|
διδάξαι |
με
ἀλλ´
ἐξαπατᾷς,
ὃς
~περὶ |
[69] |
ἀμφισβητουμένων
διακρίσεως
~τέχνην
τινὰ
εἰδὼς
|
διδάξειέ |
σε,
παύσῃ
δηλαδὴ
~πράγματα
ἔχων. |
[70] |
εἰδέναι
τε
ἀπόδειξιν
καὶ
ἄλλον
|
διδάξειν, |
οὐκ
~αὐτίκα,
οἶμαι,
πιστεύσομεν
αὐτῷ, |
[33] |
Ἑρμότιμος
ἀφ´
~ὧν
ἂν
οἱ
|
διδάσκαλοι |
αὐτοῦ
σκιαμαχῶσι
πρὸς
~ἡμᾶς
ἀπόντας |
[33] |
παρ´
ἡμῶν
~Ἑρμοτίμῳ
ὅτι
οἱ
|
διδάσκαλοι |
αὐτοῦ
φρύγανα
~προθέμενοι
κατατοξεύουσιν,
εἶτά |
[68] |
πειραθῆναι
~καὶ
τὸν
ἀμείνω
προστήσασθαι
|
διδάσκαλον, |
γυμνασάμενόν
~γε
πρότερον
καὶ
κριτικὴν |
[1] |
~βαδίσματος
σπουδῇ
τεκμήρασθαι,
παρὰ
τὸν
|
διδάσκαλον
|
~ἐπειγομένῳ
ἔοικας.
ἐνενόεις
γοῦν
τι |
[69] |
~Ὡς
εἴ
γέ
τινα
εὕροις
|
διδάσκαλον, |
ὃς
ἀποδείξεως
~πέρι
καὶ
τῆς |
[77] |
φιλοσοφεῖς,
ὅταν
ὁρᾷς
μήτε
τὸν
|
~διδάσκαλον |
τὸν
σὸν
μήτε
τὸν
ἐκείνου |
[79] |
ἀφ´
ὧν
οἶμαι
καὶ
τὸν
|
διδάσκαλον
|
~τουτονὶ
θαυμάζετε
γέροντα
ἄνδρα,
ὅτι |
[18] |
ἔλεγον
αὐτὸς
ἑωρακέναι
τὸν
σὸν
|
~διδάσκαλον, |
ὦ
Ἑρμότιμε,
πράττοντα;
οἷον
δανείζοντας
|
[9] |
τοῦτο
εἰπὲ
ὅστις
ἦν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
|
~Διδάσκαλος |
αὐτὸς
οὗτος
ὁ
σός—
ἀνὴρ |
[51] |
σοφοί,
σύ
τε
καὶ
ὁ
|
διδάσκαλος. |
~ἐγὼ
δὲ
τό
γε
τοσοῦτον |
[12] |
δὲ
πότερος,
ὦ
Λυκῖνε,
ὁ
|
διδάσκαλος
|
~ἢ
ὁ
Εὐθύδημος;
εἴ
τι |
[32] |
τῶν
ἄλλων
λεγόμενα.
ὁ
γὰρ
|
διδάσκαλος
|
~κἀκεῖνα
μεταξὺ
διέξεισι
πρὸς
ἡμᾶς |
[59] |
καὶ
οἱ
φιλοσοφοῦντες
~οἷον
ὁ
|
διδάσκαλος |
ὁ
σός,
ἆρα
ταὐτὰ
~πρὸς |
[22] |
ἐμπολιτευομένους
(ὡς
~φαίη
ἂν
ὁ
|
διδάσκαλος |
ὁ
σὸς
ἐκεῖθέν
ποθεν
ἀφιγμένος) |
[3] |
χεῖρα
ὀρέγοντος.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν
ὁ
|
διδάσκαλός |
σοι
τοῦτο
ἱκανὸς
ποιῆσαι
~ἄνωθεν |
[6] |
ὅτι
βιώσῃ
τοσαῦτα
πότερον
ὁ
|
διδάσκαλός |
σου
~καθυπέσχετο,
οὐ
μόνον
σοφός, |
[12] |
παρεῖχε
ῥᾴδιον
αὑτὸν
ἐλέγχεσθαι,
~ὁ
|
διδάσκαλός |
σου
ὁ
βέλτιστος
ὃν
εἶχε |
[82] |
παιδίων,
ὡς
ἀπιτητέον
αὐτοῖς
~ἐς
|
διδασκάλου· |
καὶ
γὰρ
ἂν
μηδέπω
μαθεῖν |
[2] |
ποιοῦντα
ἑώρακα,
ἢ
παρὰ
τοὺς
|
διδασκάλους
|
~φοιτῶντα
καὶ
ὡς
τὸ
πολὺ |
[80] |
λόγων
τὰ
ἄλλα
ἐοικέναι
τῷ
|
διδασκάλῳ, |
~οὕτω
μὲν
ὀργίλος,
οὕτω
δὲ |
[7] |
πω
ἀνελήλυθας.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἀλλὰ
τῷ
|
διδασκάλῳ |
πιστεύω
λέγοντι.
ὁ
δὲ
~πάνυ |
[16] |
γάρ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν
καὶ
ἡμᾶς
|
διδάσκοις |
ἂν
τοῦτο
πρῶτον,
~ὅπως
διαγνωστέον |
[13] |
πρῶτόν
γέ
~μοι
τοῦτο
εἰπέ·
|
δίδοτε |
ἀντιλέγειν
τοῖς
μανθάνουσιν
~ἤν
τι |
[43] |
ὁ
ἀριθμὸς
τῶν
ἀθλητῶν·
καὶ
|
δίδωμί
|
~σοι
Ὀλυμπίασιν
οὕτω
γίγνεσθαι.
τί |
[36] |
ὡς
ἀναμφιλόγως
~ἴδιον
τῶν
Στωϊκῶν
|
δίδως |
αὐτοῖς
ἔχειν,
~καίτοι
ἀντιλαμβανομένων
τῶν |
[30] |
γε
μὴ
οὕτω
ποιῶσιν
ἐφιέναι
|
δίδωσιν |
ὁ
νόμος
~εἰς
ἕτερον
δικαστήριον. |
[65] |
περιβάλλεις
αὐτοῖς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν
πειρῶ
|
διεκδῦναι· |
σὺν
θεῷ
γὰρ
οἶσθα
~νεῖν, |
[33] |
ἀντίτυπον
ἢ
ἀσπίδα
~ὠμοβοΐνην
προθέμενοι
|
διελαύνουσιν, |
καὶ
οὕτως
~πιστεύουσιν
κἂν
δι´ |
[20] |
ἀμβλυώττων
οὕτω
περὶ
τῶν
~ἀνθρώπων
|
διενοεῖτο, |
σὺ
δὲ
ὑπὲρ
τὸν
Λυγκέα |
[32] |
ὁ
γὰρ
διδάσκαλος
~κἀκεῖνα
μεταξὺ
|
διέξεισι |
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
ἀνατρέπει
~γε |
[33] |
ὥς
τι
μέγα
ποιήσαντες,
~εἰ
|
διεξελήλυθεν |
αὐτοῖς
τὸ
βέλος
διὰ
τῶν |
[64] |
φησι
τὸ
πάντα
ἰδεῖν
καὶ
|
~διεξελθεῖν |
δι´
αὐτῶν,
ὡς
ἔχειν
ἤδη |
[24] |
~ὅστις
ἂν
ταῦτα
ἐπιδείξηται
καὶ
|
διεξέλθῃ |
πορευόμενος
~ἄχρι
πρὸς
τὴν
πόλιν, |
[81] |
οὐδὲν
δεομένους
~ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
|
διεξέρχεται, |
ὡς
κροκόδειλος
ἥρπασε
~παιδίον,
καὶ |
[24] |
καὶ
ἄλλοτε
πρεσβύτου
ἀνδρὸς
~ἤκουσα
|
διεξιόντος |
ὅπως
τὰ
ἐκεῖ
πράγματα
ἔχοι, |
[81] |
φαντασίας
καὶ
τοιαῦτα
πολλὰ
~ὀνόματα
|
διεξιών. |
ἀκούομεν
δὲ
αὐτοῦ
λέγοντος
ὡς
|
[50] |
τἀληθές—
οὐ
μετρίως
~ἀνιᾷς
με
|
διεξιὼν |
αὐτὰ
καὶ
ἀκριβολογούμενος
οὐδὲν
~δέον. |
[38] |
φιάλην
~χρυσῆν,
οὐδὲ
οὕτω
παύσῃ
|
διερευνώμενος |
τοὺς
~ἄλλους·
οὐ
γὰρ
δῆλόν |
[61] |
τὸ
ἐμβαλλόμενον
οὐ
συνεῖχεν,
ἀλλὰ
|
διέρρει
|
~εὐθύς.
ἐντεῦθεν
δὲ
ἢν
ἀφέλῃς |
[1] |
μεταξὺ
~προϊὼν
καὶ
τὰ
χείλη
|
διεσάλευες |
ἠρέμα
ὑποτονθορύζων
~καὶ
τὸν
χεῖρα |
[7] |
θεῖον
ἀνέπτατο
ἐς
τοὺς
~θεοὺς
|
διευκρινηθὲν |
ὑπὸ
τοῦ
πυρός.
καὶ
οὗτοι |
[81] |
τὴν
θυγατέρα
~συναρπάσας
παρθένον
οὖσαν
|
διέφθειρεν |
καὶ
ὀλίγου
~δίκην
ἔφυγε
βιαίων, |
[84] |
πάνυ
συνετόν,
οἶμαι,
ὃν
Αἴσωπος
|
διηγεῖτο· |
~ἔφη
γὰρ
ἄνθρωπόν
τινα
ἐπὶ |
[13] |
σχολὴν
γὰρ
ἄγομεν,
τί
οὐ
|
διηγῇ |
μοι
ἑταίρῳ
ὄντι
~ὃν
τρόπον |
[34] |
δ´
ἄν
μοι
δοκεῖ
καὶ
|
διηγήσασθαί |
τι
~τῶν
ἐκ
Σικελίας
ὡς |
[80] |
τί
σιγᾷς,
ὦ
Ἑρμότιμε;
~θέλεις
|
διηγήσομαι |
ἃ
πρῴην
ἤκουσα
ὑπὲρ
~φιλοσοφίας |
[11] |
Μίδα
ἤκουσα
~τοῦ
οἰκέτου
αὐτοῦ
|
διηγουμένου |
τισὶ
τῶν
μαθητῶν,
~οἳ
καὶ |
[9] |
μὲν
τοίνυν
ἄλλα,
ὦ
Ἑρμότιμε,
|
διηγουμένῳ
|
~σοι
παρειπόμην
καὶ
ἐπίστευον
οὕτως |
[40] |
~τῶν
ἀθλητῶν
ἕκαστος
προσευξάμενος
τῷ
|
Διὶ
|
~καθεὶς
τὴν
χεῖρα
ἐς
τὴν |
[31] |
ἔν
τινι
συλλόγῳ
~τῶν
Αἰθιόπων
|
διισχυρίζοιτο |
καὶ
λέγοι
μηδαμόθι
~τῆς
γῆς |
[36] |
ἢ
εἰδέναι
ὅτι
πρὸς
χάριν
|
δικάζειν |
δόξομεν.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὔ
μοι
δοκεῖς, |
[30] |
ἐς
δικαστήριον
ἀγαγόντες
ὕβρεως
~ἕκαστος
|
δικάζοιντο |
λέγοντες,
Ὦ
βέλτιστε
Λυκῖνε,
~τί |
[64] |
οἳ
ἐν
νυκτὶ
καὶ
σκότῳ
|
δικάζουσιν, |
ὡς
~μὴ
ἐς
τοὺς
λέγοντας, |
[58] |
ὕδατος;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οἶμαι
ἔγωγε
καὶ
|
δίκαιά |
γ´
ἂν
πάθοιμι.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Κατὰ |
[31] |
ὁποῖά
ἐστι.
~φαίην
ἂν
ἔγωγε
|
δίκαια |
ἐρωτῆσαι
τὸν
πρεσβύτην.
~ἢ
πῶς |
[79] |
δήπου
ἐστίν,
οἷον
ἐν
τῷ
|
~δίκαια |
πράττειν
καὶ
σοφὰ
καὶ
ἀνδρεῖα, |
[13] |
τὴν
αὐτὴν
~ἄγε
λαβὼν
κἀμέ—
|
δίκαιον |
γάρ.
καὶ
πρῶτόν
γέ
~μοι |
[75] |
τὸν
τοιοῦτον
καὶ
χρηστὸν
καὶ
|
~δίκαιον |
καί,
εἰ
βούλει,
φιλόσοφον·
οὐ |
[7] |
τὸ
καλὸν
αὐτὸ
καὶ
τὸ
|
~δίκαιον |
καὶ
τὸ
πάντα
ἐπίστασθαι
βεβαίως |
[82] |
δὴ
παρακολουθοῦντα
~παιδαγωγεῖ
αὐτόν.
ὥστε
|
δίκαιος |
ἂν
εἴην,
~εἰ
καὶ
μὴ |
[31] |
ὦ
Ἑρμότιμε,
συμβουλεύεις;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὕτω.
|
δικαιότατα |
γὰρ
ἐπιπλῆξαι
δοκεῖ
μοι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[50] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐκοῦν,
ὦ
ἑταῖρε,
πολὺ
|
δικαιότερον |
μέμφοιο
ἂν
~τῷ
πατρί
σου |
[9] |
γίγνεσθαι
αὐτοὺς
καὶ
ἀνδρείους
καὶ
|
δικαίους
|
~καὶ
τὰ
ἄλλα·
καί
πως |
[22] |
ἐς
τὸ
ἀκρότατον,
ἀνδρείους
ἅπαντας,
|
~δικαίους, |
σώφρονας,
ὀλίγον
θεῶν
ἀποδέοντας.
~οἷα |
[64] |
εἶναι
τὴν
περὶ
τῶν
~τηλικούτων
|
δικάσουσαν, |
ἢ
μάτην
ἂν
ἅπαντα
~ἑωραμένα |
[30] |
Λυκῖνε,
~οὐχ
οὕτω
προστάττουσι
τοῖς
|
δικασταῖς |
ποιεῖν
~οὐδὲ
τοῦ
ἑτέρου
μὲν |
[20] |
ἐπὶ
τὸν
Μῶμον
ἧκον
~ὅνπερ
|
δικαστὴν |
προείλοντο,
θεασάμενος
ἐκεῖνος
~ἑκάστου
τὸ |
[30] |
ἢ
~καὶ
νὴ
Δί´
ἐς
|
δικαστήριον |
ἀγαγόντες
ὕβρεως
~ἕκαστος
δικάζοιντο
λέγοντες, |
[30] |
δίδωσιν
ὁ
νόμος
~εἰς
ἕτερον
|
δικαστήριον. |
~Τοιαῦτα
ἄττα
εἰκὸς
ἐρεῖν
αὐτούς. |
[47] |
μὴ
ῥᾳδίως
πιστεύωμεν
~ἀκούοντες
ἀλλὰ
|
δικαστικῶς |
αὐτὸ
ποιῶμεν
~ἀπολιπόντες
καὶ
τοῖς |
[81] |
παρθένον
οὖσαν
διέφθειρεν
καὶ
ὀλίγου
|
~δίκην |
ἔφυγε
βιαίων,
εἰ
μὴ
ἐγὼ |
[65] |
οἱ
ἁλιεύοντες
πολλάκις
~καθέντες
τὰ
|
δίκτυα |
καὶ
βάρους
τινὸς
αἰσθόμενοι
~ἀνέλκουσιν |
[65] |
~Οὐ
μανθάνω
τί
σοι
τὰ
|
δίκτυα |
ταῦτα
βούλεται·
~ἀτεχνῶς
γάρ
με |
[14] |
τὸν
Πλάτωνα
ἐπιγραφόμενοι,
καὶ
αὖ
|
~Διογένους |
ἄλλοι
τινὲς
καὶ
Ἀντισθένους
ζηλωταὶ
|
[48] |
ἄν;
~ἢ
τοῦτο
μὲν
οὐδὲν
|
διοίσει; |
ἀρξάμενοι
δὲ
ἀφ´
~ὁτουοῦν
οἷον |
[13] |
Λυκῖνε·
ὄψει
ἐν
βραχεῖ
~ὅσον
|
διοίσεις |
τῶν
ἄλλων.
παῖδας
εὖ
ἴσθι |
[55] |
λέοντα·
οὐδὲν
~γὰρ
πρὸς
τὸν
|
Διόνυσον |
ὦπται
λέγων.
ἢ
πῶς
~ταῦτα |
[37] |
τὸ
Ἀσκληπιεῖον
ἢ
ἐς
τοῦ
|
~Διονύσου |
τὸ
ἱερόν,
εἶτα
μέντοι
φιάλην |
[20] |
ὧν
ἔφησθα
ἐκείνων
~τῶν
γνωρισμάτων
|
διορᾶν |
τὸν
ὀρθῶς
φιλοσοφοῦντα
~ἢ
μή; |
[70] |
τις
οἴοιτο
ἀποδείξειν
εἶναι
θεούς,
|
διότι |
βωμοὶ
~αὐτῶν
ὄντες
φαίνονται.
ὥστε, |
[20] |
τὸν
ἀρχιτέκτονα
ἐπέπληξε
τὸν
~Ἥφαιστον
|
διότι |
μὴ
καὶ
θυρίδας
ἐποίησεν
αὐτῷ
|
[51] |
~ἐμὲ
εἶναι
ᾤου
ἂν
σαυτῷ
|
διότι |
σε
οὐκ
εἴων
ἐξαπατᾶσθαι
~ἀλλόκοτα |
[43] |
Θ,
τὰ
~μὲν
ἄλλα
τέτταρα
|
διπλᾶ |
ἐπὶ
τῶν
κλήρων
τῶν
~ὀκτὼ |
[36] |
~ὡς
Στωϊκῶν
ἐστι
μόνων
τὰ
|
δὶς |
δύο
τέτταρα
~ἡγεῖσθαι,
ὥρα
σιωπᾶν |
[36] |
ὡς
οὗτοί
~εἰσιν
οἱ
τὰ
|
δὶς |
δύο
τέτταρα
τιθέντες,
ὅπερ
ἄδηλον
|
[74] |
οἷον,
εἴ
τις
λέγοι
τὰ
|
δὶς |
πέντε
ἑπτὰ
~εἶναι
καὶ
σὺ |
[60] |
νεκτάρεον
ἐκεῖνο
πόμα,
οὗ
~πάλαι
|
διψῆν |
μοι
δοκεῖς.
σὺ
δὲ
οἴει |
[25] |
καὶ
τραχεῖα
πολὺν
ἥλιον
καὶ
|
δίψος
|
~καὶ
κάματον
προφαίνουσα.
καὶ
ὅμως |
[77] |
ἀγαθοὶ
καὶ
ὠκύτεροι
παρὰ
~πολὺ
|
διώκοντες |
οὐ
κατέλαβον.
~Ἀλλὰ
καὶ
κατάλαβε, |
[77] |
~οἴει
τεύξεσθαι
τούτου
καὶ
αἱρήσειν
|
διώκων |
ὃ
πρὸ
~σοῦ
μάλα
πολλοὶ |
[9] |
~ἐριστικόν;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οἶδα
ὃν
λέγεις·
|
Δίων |
αὐτῷ
τοὔνομα.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἐκεῖνον
αὐτόν, |
[65] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἄδηλον.
ἤ
σοι
ἀδύνατον
|
δοκεῖ |
ἅπαντας
ψεύδεσθαι,
~τὸ
δ´
ἀληθὲς |
[79] |
κρατῇ
ἐν
αὐτοῖς
καλλίνικος
~ὑμῖν
|
δοκεῖ. |
ἀφ´
ὧν
οἶμαι
καὶ
τὸν |
[35] |
ποτ´
οὖν
ἀδύνατον
εἶναί
σοι
|
δοκεῖ, |
ἐντυγχάνοντά
~τινα
μόνοις
τοῖς
Στωϊκοῖς |
[31] |
~μὲν
γὰρ
καὶ
τοῦτο
πάνυ
|
δοκεῖ. |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τὸ
ποῖον;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἐπάξει |
[84] |
σὺ
τοίνυν,
ἐπείπερ
οὕτω
σοι
|
δοκεῖ, |
ἐς
τὸ
~λοιπὸν
ἂν
ἄμεινον |
[34] |
~Ὁ
Πλάτων
δ´
ἄν
μοι
|
δοκεῖ |
καὶ
διηγήσασθαί
τι
~τῶν
ἐκ |
[78] |
κατέλαβον.
~Ἀλλὰ
καὶ
κατάλαβε,
εἰ
|
δοκεῖ, |
καὶ
ἔχε
ὅλον
~συλλαβών·
τὸ |
[31] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὕτω.
δικαιότατα
γὰρ
ἐπιπλῆξαι
|
δοκεῖ |
μοι.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Καὶ
γὰρ
ἔμοιγε, |
[60] |
~ἀτεχνῶς
γὰρ
ἐν
τῷ
πυθμένι
|
δοκεῖ |
μοι
ὁ
θεὸς
~κατακρύψαι
τὸ |
[35] |
γάρ
τι
ἐρεῖν
ἔοικας.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
|
~Δοκεῖ |
μοι,
ὦ
Λυκῖνε,
καὶ
πάνυ |
[19] |
καὶ
ἅπασι
χρησίμων.
~πλὴν
εἰ
|
δοκεῖ, |
οἱ
μὲν
ἔξω
ἡμῖν
φιλοσοφίας |
[7] |
ἃ
τοῖς
ἄλλοις
θαυμαστὰ
~εἶναι
|
δοκεῖ |
οὐκ
ὀρθῶς
δοξάζουσιν,
ἀνελθόντες
ἐπὶ
|
[68] |
μέν,
φασκόντων
δέ,
οὔ
σοι
|
~δοκεῖ |
πάνυ
ἐργῶδες
εἶναι;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Καὶ |
[56] |
ὀλίγα
~ἐκεῖνα
καὶ
ἅ
σοι
|
δοκεῖ |
ῥᾴδια
καὶ
εὐμαθῆ;
νῦν
~δὲ |
[80] |
εἰ
~καὶ
μὴ
τοῖς
πολλοῖς
|
δοκεῖ. |
τί
σιγᾷς,
ὦ
Ἑρμότιμε;
~θέλεις |
[54] |
δὲ
καὶ
πάνυ
ῥᾴδιον
~εἶναι
|
δοκεῖ |
τὸ
τοιοῦτον
καὶ
οὐ
πολλῆς |
[78] |
~ἂν
εἴη
τἀγαθόν,
ὡς
ἀντάξιον
|
δοκεῖν |
τῶν
πόνων
τῶν
~τοσούτων.
ἔπειτα |
[2] |
φροντίδων
καὶ
τὸ
σῶμα
κατεσκληκότα.
|
~δοκεῖς |
δέ
μοι
ἀλλ´
οὐδὲ
ὄναρ |
[2] |
μέτριον
ἐκ
~πολλοῦ
ἤδη
ἔχειν
|
δοκεῖς. |
εἰ
γάρ
τι
μέμνημαι,
~σχεδὸν |
[63] |
βίαιον
δὲ
λέγων
ἐμὲ
ἀναίτιον
|
δοκεῖς |
μοι
~κατὰ
τὸν
ποιητὴν
αἰτιάασθαι, |
[50] |
οὐκ
οἶδα
ὅπως
εὔλογα
μὲν
|
δοκεῖς |
μοι
~λέγειν,
ἀτάρ—
εἰρήσεται
γὰρ |
[71] |
εἶναι.
νῦν
δὲ
~ὅμοιόν
μοι
|
δοκεῖς |
ποιεῖν
ὥσπερ
εἴ
τις
δακρύοι |
[60] |
πόμα,
οὗ
~πάλαι
διψῆν
μοι
|
δοκεῖς. |
σὺ
δὲ
οἴει
τὸ
τοιοῦτον
|
[37] |
δικάζειν
δόξομεν.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὔ
μοι
|
δοκεῖς, |
ὦ
Λυκῖνε,
ξυνιέναι
πῶς
βούλομαι |
[13] |
~ἤν
τι
μὴ
ὀρθῶς
λέγεσθαι
|
δοκῇ |
αὐτοῖς,
ἢ
οὐκ
ἐφίετε
~τοῦτο |
[68] |
τοὺς
~ἀργυρογνώμονας
διαγιγνώσκειν
ἅ
τε
|
δόκιμα |
καὶ
~ἀκίβδηλα
καὶ
ἃ
παρακεκομμένα, |
[46] |
ἐξ
ἁπασῶν
~ὁδῶν
ἀληθῆ
τε
|
δοκιμάσας |
καὶ
πείρᾳ
μαθὼν
ὡς
~μόνη |
[65] |
πω
ἱκανόν,
ἀλλ´
ἔτι
μοι
|
δοκοῦμεν |
λεληθέναι
~ἡμᾶς
αὐτοὺς
οἰόμενοι
μέν |
[42] |
θέλεις
ἀντείπω
τά
γ´
ἐμοὶ
|
δοκοῦντα
|
~ὁποῖα
ἂν
ᾖ;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Νὴ |
[35] |
μὲν
ἀπίτωσαν
ἐκποδών,
εἴ
σοι
|
~δοκοῦσι |
περιττοὶ
εἶναι
πρὸς
τὸν
λόγον. |
[36] |
ἑπτὰ
λέγειν
αὐτά.
ἢ
οὐ
|
δοκοῦσί |
σοι
~τοῦτο
ποιεῖν
ὁπόταν
ὑμεῖς |
[47] |
εὐπορήσομεν;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Θάρρει,
ὦ
ἑταῖρε.
|
δοκῶ |
γάρ
μοι
εὑρηκέναι
~οὗτινος
ἐχόμενοι |
[86] |
τοῦτο,
θεὸς
ἐκ
μηχανῆς
ἐπιφανείς.
|
~δοκῶ |
δέ
μοι
οὐκ
ἀλόγως
ἂν |
[82] |
τὰ
ἄλλα
πάντα
~ἀποπλῆσαί
μοι
|
δοκῶ, |
καὶ
ὅντινα
ἂν
ἐθέλῃς
τῶν
|
[59] |
κερασάμενοί
~γε
οἱ
πολλοὶ
καὶ
|
δολώσαντες |
καὶ
κακομετροῦντες.
~οὑτωσὶ
δὲ
ἐπισκοπήσωμεν |
[75] |
~Κατὰ
ταὐτὰ
τοίνυν
καὶ
ὑμεῖς
|
δόντες |
τὰς
ἀρχὰς
~τῆς
προαιρέσεως
ἑκάστης |
[7] |
θαυμαστὰ
~εἶναι
δοκεῖ
οὐκ
ὀρθῶς
|
δοξάζουσιν, |
ἀνελθόντες
ἐπὶ
~τὸ
ἄκρον
εὐδαιμονοῦσι |
[64] |
~λέγοντος
ἑκάστου
μήτε
σχῆμα
ἢ
|
δόξαν |
ἐπὶ
σοφίᾳ
~αἰδούμενον,
ἀλλὰ
κατὰ |
[7] |
ἦ
που
τινὰ
πλοῦτον
~καὶ
|
δόξαν |
καὶ
ἡδονὰς
ἀνυπερβλήτους;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Εὐφήμει, |
[7] |
ἕκαστα
ἔχει.
πλούτους
δὲ
καὶ
|
δόξας |
καὶ
~ἡδονὰς
καὶ
ὅσα
τοῦ |
[22] |
χρυσίον
ἔτι
οὔτε
ἡδονὰς
οὔτε
|
δόξας
|
~ὁρῶσιν
ὡς
διαφέρεσθαι
περὶ
αὐτῶν, |
[31] |
οἶδα
εἰ
ὁμοίως
καὶ
σοὶ
|
δόξει. |
ἐμοὶ
~μὲν
γὰρ
καὶ
τοῦτο |
[32] |
οὐκ
ἂν
~εὐλόγως
θρασὺς
εἶναι
|
δόξειεν |
σοι
περὶ
πάντων
~ἀποφαινόμενος,
καὶ |
[7] |
~τὸ
ἄκρον
εὐδαιμονοῦσι
πλούτου
καὶ
|
δόξης |
καὶ
~ἡδονῶν
ἀλλ´
οὐδὲ
μεμνημένοι |
[9] |
πλούτου
ἔφησθα
καταφρονεῖν
σφᾶς
~καὶ
|
δόξης |
καὶ
ἡδονῶν
καὶ
μήτε
ὀργίζεσθαι |
[8] |
συνεῖναι
τῇ
ἀρετῇ
πλούτου
καὶ
|
~δόξης |
καὶ
ἡδονῶν
καταγελῶντας;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐ |
[36] |
εἰδέναι
ὅτι
πρὸς
χάριν
δικάζειν
|
δόξομεν. |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὔ
μοι
δοκεῖς,
ὦ |
[75] |
οἵων
ἐκπεσόντες
~ὅμοιοι
τοῖς
ἄλλοις
|
δόξουσιν. |
ὀλίγοις
δ´
ἂν
πάνυ
~ἐντύχοις |
[75] |
νῦν
καὶ
ὑπὲρ
τοὺς
πολλοὺς
|
~δόξουσιν |
οὐδὲ
τιμήσονται
ὁμοίως.
οὐκ
ἂν |
[80] |
τὸ
ὕδωρ
μένει;
~Καί
μοι
|
δὸς |
ἐνταῦθα
ἤδη
ἐρέσθαι
σε
εἰ |
[58] |
καπήλοις,
~Ἐπειδὴ
κοτύλην
πρίασθαι
βούλομαι,
|
δότε |
μοι,
ὦ
~οὗτοι,
ἐκπιεῖν
ὅλον |
[8] |
οὔτ´
~ἐπιθυμίαις
ὁ
τοιοῦτος
ἂν
|
δουλεύοι |
οὐδὲ
λυποῖτο
~οὐδὲ
ὅλως
πάθος |
[24] |
ἢ
εὐπατρίδης
ἢ
ἀγεννὴς
ἢ
|
~δοῦλος |
ἢ
ἐλεύθερος
οὐδὲ
ὅλως
εἶναι |
[24] |
καὶ
βαρβάρους
ἐμπολιτεύεσθαι
~πολλοὺς
καὶ
|
δούλους |
καὶ
ἀμόρφους
καὶ
μικροὺς
~καὶ |
[63] |
ὤν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οἶσθ´
οὖν
ὃ
|
δράσεις; |
ἐμοὶ
μὲν
ὥσπερ
κορυβαντιῶντι
~μὴ |
[36] |
ᾧτινι
~ἐντετύχηκας
λέγοντι
τὰς
δύο
|
δυάδας |
συντεθείσας
~τὸν
ἑπτὰ
ἢ
ἕνδεκα |
[35] |
μόνον
τοῦτο
ὡς
αἱ
δύο
|
δυάδες |
τὸν
~τέτταρα
ἀριθμὸν
ἀποτελοῦσιν,
ἆρα |
[63] |
εἰ
μὴ
αὐθημερὸν
ἡμῖν
πρὶν
|
δῦναι |
ἥλιον
~Χρύσιππος
ἢ
Πλάτων
ἢ |
[23] |
δὲ
μὴ
ἐθέλοιεν
ἢ
~μὴ
|
δύναιντο, |
ἀποσεισάμενον
αὐτοὺς
χωρεῖν
εὐθὺ
~τῆς |
[19] |
πάνυ
ὀξυδερκεῖς
ὦσι
τί
ἂν
|
~δύναιντο |
συνιδεῖν
τῶν
τῆς
ψυχῆς
ἀπό |
[67] |
~Σὺ
δὲ
πῶς,
ὦ
Ἑρμότιμε,
|
δύναιο |
ἂν
ἐπομοσάμενος
~εἰπεῖν
ὅτι
εὕρηται |
[71] |
~αἰτιῷτο
τὴν
τύχην,
ὅτι
μὴ
|
δύναιτο |
ἀνελθεῖν
ἐς
τὸν
~οὐρανόν,
ἢ |
[71] |
οἱ
φιλοσοφοῦντες.
ἢ
τίς
ἄρα
|
~δύναιτο |
δι´
ἐκείνων
ἁπάντων
χωρῆσαι
ὧν |
[72] |
οὔτε
γενόμενα
~πώποτε
οὔτε
γενέσθαι
|
δυνάμενα. |
καὶ
ὅμως
~ὁ
πολὺς
λεὼς |
[74] |
συγχωρηθῆναι
αὐτῇ
ἀξιώσασα
οὐδὲ
~συστῆναι
|
δυνάμενα— |
σημεῖά
τινα
ἀμερῆ
καὶ
γραμμὰς
|
[26] |
αὐτοὺς
ἐληλυθότας
μήτε
ἄλλοις
ἡγήσασθαι
|
~δυναμένοις |
ἀκολουθήσαντας.
κἂν
ἐπὶ
τὸν
πλησίον
|
[15] |
κρίνειν
ὑπὲρ
τοὺς
πολλοὺς
~ἡμᾶς
|
δυνάμενον, |
ἀλλὰ
οὕτως
ἀπόκριναι
ὁποῖος
~τότε |
[70] |
ἀλλά
τινα
~ζητήσομεν
τὸν
κρῖναι
|
δυνάμενον, |
εἰ
ἀληθῆ
ὁ
ἀνὴρ
~λέγει. |
[70] |
στῆναί
ποτε
καὶ
καταληφθῆναι
~μὴ
|
δυνάμενον; |
ἐπεὶ
καὶ
τὰς
ἀποδείξεις
αὐτάς, |
[70] |
εἰδείημεν
διακρίνειν
τὸν
ἄριστα
κρῖναι
|
δυνάμενον; |
~ὁρᾷς
ὅποι
τοῦτο
ἀποτείνεται
καὶ |
[19] |
οὔτε
~σχῆμα
οὔτε
βάδισμα
ὁρᾶν
|
δυνάμενος; |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἀλλ´
ἔμοιγε
οὐ
πρὸς |
[58] |
τί
δεῖ
ἐκπιεῖν
~τὸν
πίθον
|
δυναμένους |
γε
ἀπ´
ὀλίγου
τοῦ
~γεύματος |
[68] |
καὶ
εἴ
ποτε
~τοιαύτην
τινὰ
|
δύναμιν |
καὶ
τέχνην
πορισάμενος
~ᾔεις
ἐπὶ |
[68] |
πρότερον
καὶ
κριτικὴν
τῶν
τοιούτων
|
~δύναμιν |
πορισάμενον,
ὡς
μή
σε
λάθῃ |
[68] |
οὐδ´
~ἡτισοῦν
ἢ
τὸ
κρίνειν
|
δύνασθαι |
καὶ
χωρίζειν
ἀπὸ
~τῶν
ἀληθῶν |
[4] |
εἰ
μηδ´
ἐν
~τοσούτῳ
χρόνῳ
|
δύνασθε, |
ὅσον
τρὶς
ἀπὸ
Ἡρακλείων
~στηλῶν |
[76] |
~ἴδωμεν
εἰ
ἐφικτὴ
αὕτη
καὶ
|
δυνατή |
ἐστιν,
~ἢ
μάτην
κάμνουσιν
ὁπόσοι |
[74] |
ἀπραγμόνως
ἀποδέξῃ
μὴ
ἐξετάσας
~εἰ
|
δυνατόν, |
ἀλλὰ
πιστεύσας,
εὐθὺς
ἀκολούθως
ἂν
|
[35] |
μοι,
ὦ
Λυκῖνε,
καὶ
πάνυ
|
δυνατὸν |
εἶναι
~μόνα
τὰ
τῶν
Στωϊκῶν |
[13] |
φιλοσοφεῖν,
ὡς
καὶ
αὐτός,
εἰ
|
~δυνατὸν |
ἔτι,
συνοδοιποροίην
ὑμῖν
τὸ
ἀπὸ |
[86] |
ὡς
εἴθε
γε
καὶ
~ἐξεμέσαι
|
δυνατὸν |
ἦν
ἅπαντα
ἐκεῖνα,
ὁπόσα
ἤκουσα
|
[28] |
ἐπὶ
μίαν
τῶν
ὁδῶν
ἡντιναοῦν.
|
~δυνατὸν |
μὲν
γὰρ
καὶ
τοῦτο
γενέσθαι, |
[82] |
ἂν
μηδέπω
μαθεῖν
ἀγαθόν
~τι
|
δύνωνται, |
ἀλλ´
οὖν
φαῦλον
οὐδὲν
ποιήσουσιν
|
[75] |
τὰ
παρόντα
καὶ
ὁπόσους
ἂν
|
δύνωνται
|
~προτρέπουσιν
ἐπὶ
τὰ
αὐτά,
ὡς |
[40] |
ἢν
πλείους
οἱ
ἀθληταὶ
ὦσι,
|
δύο |
ἀεὶ
~κλῆροι
τὸ
αὐτὸ
γράμμα |
[42] |
Ἑρμότιμε;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὕτως·
τὸ
Α
|
δύο |
αὐτῶν
ἔχουσιν
καὶ
τὸ
Β
|
[40] |
μὲν
ἄλφα
ἐν
ἑκατέρῳ,
ἐς
|
δύο |
δὲ
τὸ
~βῆτα,
καὶ
ἐς |
[36] |
ἔστιν
ᾧτινι
~ἐντετύχηκας
λέγοντι
τὰς
|
δύο |
δυάδας
συντεθείσας
~τὸν
ἑπτὰ
ἢ |
[35] |
σε
μόνον
τοῦτο
ὡς
αἱ
|
δύο |
δυάδες
τὸν
~τέτταρα
ἀριθμὸν
ἀποτελοῦσιν, |
[38] |
ὦ
ἑταῖρε,
πρῶτον
~μὲν
οὐ
|
δύο |
εἰσὶν
οἱ
παρελθόντες
ἐς
τὸν |
[37] |
τι
λέγω.
θῶμεν
γάρ
τινας
|
~δύο |
ἐσεληλυθέναι
ἐς
τὸ
Ἀσκληπιεῖον
ἢ |
[44] |
εἰκάσαντες
ἀνθρώπους
ἐπὶ
δυοῖν
~κλήροιν,
|
δύο |
ἵππους
ἐπὶ
δυοῖν
καὶ
ἀλεκτρυόνας
|
[44] |
ἵππους
ἐπὶ
δυοῖν
καὶ
ἀλεκτρυόνας
|
~δύο |
καὶ
κύνας
δύο,
τῷ
δὲ |
[40] |
μέγεθος,
ἐπιγεγραμμένοι.
ἐγγράφεται
~δὲ
ἐς
|
δύο |
μὲν
ἄλφα
ἐν
ἑκατέρῳ,
ἐς |
[4] |
καὶ
~εὐδαιμονίας
κτῆσιν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Μετὰ
|
δύο |
μὲν
δὴ
ὀλυμπιάδας
πάντως;
ἢ |
[36] |
Στωϊκῶν
ἐστι
μόνων
τὰ
δὶς
|
δύο |
τέτταρα
~ἡγεῖσθαι,
ὥρα
σιωπᾶν
τοῖς |
[36] |
οὗτοί
~εἰσιν
οἱ
τὰ
δὶς
|
δύο |
τέτταρα
τιθέντες,
ὅπερ
ἄδηλον
~εἰ |
[40] |
τὸ
~βῆτα,
καὶ
ἐς
ἄλλους
|
δύο |
τὸ
γάμμα
καὶ
ἑξῆς
κατὰ
|
[44] |
καὶ
ἀλεκτρυόνας
~δύο
καὶ
κύνας
|
δύο, |
τῷ
δὲ
ἐνάτῳ
λέων
ἔστω
|
[42] |
ἔχουσιν
καὶ
τὸ
Β
~ὁμοίως
|
δύο, |
τῶν
λοιπῶν
δὲ
τεττάρων
ὄντων |
[44] |
δυοῖν
~κλήροιν,
δύο
ἵππους
ἐπὶ
|
δυοῖν |
καὶ
ἀλεκτρυόνας
~δύο
καὶ
κύνας |
[44] |
οἷόν
τε
εἰκάσαντες
ἀνθρώπους
ἐπὶ
|
δυοῖν
|
~κλήροιν,
δύο
ἵππους
ἐπὶ
δυοῖν |
[61] |
μὲν
γὰρ
φαῦλον
πρίασθαι
ἐν
|
~δυοῖν |
ὀβολοῖν
ὁ
κίνδυνος,
αὐτὸν
δέ |
[43] |
τῇ
τάξει
αὐτῶν
τεκμαίρεσθαι.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
|
~Δυσαπόκριτον |
τοῦτο
ἐρωτᾷς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἰδοὺ
δὴ |
[25] |
~καὶ
ἡδεῖα
οὐδὲν
ἀντίτυπον
ἢ
|
δύσβατον |
ἔχουσα,
ἡ
~δὲ
πετρώδης
καὶ |
[69] |
πάνυ
γὰρ
λυπηρόν
τι
καὶ
|
~δύσελπι |
ἐρεῖν
ἔοικας.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὅτι,
ὦ |
[51] |
ὅτι
ἀδυνάτων
ἐρᾷς,
καὶ
τότε
|
δύσνουν
|
~ἐμὲ
εἶναι
ᾤου
ἂν
σαυτῷ |
[79] |
ταῦτα
ζητεῖν
καὶ
ποιεῖν
~ῥημάτια
|
δύστηνα |
μελετᾶτε
καὶ
συλλογισμοὺς
καὶ
~ἀπορίας |
[6] |
ἀτελοῦς
τῆς
ἐλπίδος.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἄπαγε.
|
δύσφημα |
γὰρ
ταῦτα,
ὦ
Λυκῖνε.
ἀλλ´
|
[24] |
ἐνδοῦναι
μηδὲ
μαλακισθῆναι
πολλοῖς
~τοῖς
|
δυσχερέσι |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
ἐντυγχάνοντα,
ὡς
|
[5] |
γένωνται
πολλοῖς
τοῖς
ἀπόροις
καὶ
|
~δυσχερέσιν |
ἐντυγχάνοντες
ἀποδυσπετοῦσί
τε
καὶ
~ἀναστρέφουσιν |
[34] |
τῷ
~γὰρ
Συρακουσίῳ
Γέλωνί
φασι
|
δυσῶδες |
εἶναι
τὸ
~στόμα
καὶ
τοῦτο |
[34] |
~πρὸς
αὐτὸν
εἰδυῖα
μάλιστα
τὴν
|
δυσωδίαν, |
τὴν
δὲ
~παραιτεῖσθαι
συγγνώμην
ἔχειν |
[40] |
οἷον
ὀκτὼ
ἢ
τέτταρες
ἢ
|
δώδεκα, |
~ἢν
δὲ
περιττοί,
πέντε
ἑπτὰ |
[74] |
ἔχειν.
~ἢν
δὲ
ἅπαξ
ἐκεῖνα
|
δῷς, |
ἐπιρρεῖ
τὰ
λοιπὰ
καὶ
~οὔποτε |
[27] |
τέλος
καὶ
εἶδέ
τινα
~πόλιν
|
δώσω |
αὐτῷ
ἴσως,
εἰ
δὲ
ἐκείνην |
[77] |
ἵνα
~πλησίον
γένῃ
τῆς
εὐδαιμονίας
|
(δώσω |
γὰρ
τοῦτό
~σοι)
τοσαῦτα
πονεῖς |