Alphabétiquement     [«   »]
τισὶ 1
τίτθαι 1
Τὸ 5
τὸ 202
τό 3
τόδε 3
τοι 4
Fréquences     [«    »]
172 ἂν
185 δὲ
168
202 τὸ
745 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Hermotime ou les sectes

τὸ


Chapitre
[42]   ~Πῶς, Ἑρμότιμε; ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Οὕτως·  τὸ   Α δύο αὐτῶν ἔχουσιν καὶ
[18]   ἁβρὸν οὐδ´ αὖ πάνυ ἐς  τὸ   ~ἀδιάφορον ὑπερεκπῖπτον ὡς ἔκπληκτον εἶναι
[5]   εἰς τέλος ~διακαρτερήσωσιν οὗτοι πρὸς  τὸ   ἄκρον ἀφικνοῦνται ~καὶ τὸ ἀπ´
[4]   ~ἀναβησομένῳ; εἰς νέωτα εἴκαζεν ἐπὶ  τὸ   ἄκρον ~ἔσεσθαί σε, οἷον μετὰ
[7]   οὐκ ὀρθῶς δοξάζουσιν, ἀνελθόντες ἐπὶ  ~τὸ   ἄκρον εὐδαιμονοῦσι πλούτου καὶ δόξης
[22]   ἐκεῖθέν ποθεν ἀφιγμένος) ~σοφοὺς ἐς  τὸ   ἀκρότατον, ἀνδρείους ἅπαντας, ~δικαίους, σώφρονας,
[76]   τινας, ~ἡλίκα εὐδαιμονήσουσιν οἱ ἐς  τὸ   ἀκρότατον ἐλθόντες, ~μόνους γὰρ τούτους
[45]   ὁποιῳδήποτε ~καλῷ ἐντυχόντες, ἀλλ´ ἐκεῖνο  τὸ   ἀκρότατον ~ζητοῦμεν κάλλος, ὅπερ ἀνάγκη
[54]   ~σοι χεῖρα μόνην ἀνθρώπου δείξῃ  τὸ   ἄλλο σῶμα ~κατακαλύψας, εἴσῃ, οἶμαι,
[40]   ἑστώτων καὶ οὕτως τὸν ~μὲν  τὸ   ἄλφα ἔχοντα τῷ τὸ ἕτερον
[36]   ἀλλ´ ὅπερ ἔφην, πλεονεκτικῶς πάνυ  ~τὸ   ἀμφισβητούμενον συλλαβὼν ὡς ἀναμφιλόγως ~ἴδιον
[38]   ὅλως γνώριμον ~ὑμῖν εἴη  τὸ   ἀνάθημα. νῦν δέ, ἑταῖρε,
[41]   τὸ ~μόνον γράμμα ἔχων  τὸ   ἀνανταγώνιστον. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Τί δ´ εἰ
[39]   τῆς ἀγνοίας ἕν ἐστιν οἶμαι  τὸ   ἀνεπίγραφον ~εἶναι τὴν ἀπολομένην φιάλην
[26]   ~τοίνυν πλῆθος τῶν ὁδῶν καὶ  τὸ   ἀνόμοιον αὐτῶν ~οὐ μετρίως ταράττει
[40]   ἐκεῖνοι ~ἀγωνίσωνται· οὐ γὰρ ἔχει  τὸ   ἀντίγραμμα. καὶ ~ἔστι τοῦτο οὐ
[41]   ἕτερον βῆτα ὅπου ἐστὶν ζητεῖς,  ~τὸ   ἀντίπαλον τῷ εὑρεθέντι, καὶ ἐπὶ
[5]   πρὸς τὸ ἄκρον ἀφικνοῦνται ~καὶ  τὸ   ἀπ´ ἐκείνου εὐδαιμονοῦσιν θαυμάσιόν τινα
[11]   ἑστῶτι παραδεδώκει καὶ σημηνάμενος ~ἐπιμελῶς  τὸ   ἀπ´ ἐκείνου καθεύδει μηδένα ~εἰσδέχεσθαι
[74]   λοιπὰ καὶ ~οὔποτε στήσεται καὶ  τὸ   ἀπιστεῖν αὐτοῖς οὐκέτι ~ῥᾴδιον, ἐπείπερ
[13]   εἰ ~δυνατὸν ἔτι, συνοδοιποροίην ὑμῖν  τὸ   ἀπὸ τοῦδε ~ἀρξάμενος. οὐ γὰρ
[38]   μάλα πολλοί τινες, εἶτα καὶ  τὸ   ἀπολόμενον ~αὐτὸ ἄδηλον τι
[38]   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ὅτι ἄδηλον εἰ φιάλη  τὸ   ἀπολόμενον ἦν. εἰ δὲ ~καὶ
[38]   ἔχοιτε ~εἰδέναι ὡς ἐκεῖνο ἦν  τὸ   ἀπολωλός, ὅλως γνώριμον ~ὑμῖν
[38]   τοὺς εἰσελθόντας, ~εἰ βούλει εὑρεῖν  τὸ   ἀπολωλός. καὶ γὰρ ~ἂν παρὰ
[52]   ἡμῖν ἐφαίνετο πολλῶν προτεθέντων ~ἑλέσθαι  τὸ   ἄριστον εἰ μὴ ἐπὶ πάντα
[37]   γάρ τινας ~δύο ἐσεληλυθέναι ἐς  τὸ   Ἀσκληπιεῖον ἐς τοῦ ~Διονύσου
[27]   ἡγεμόνων ἀκολουθήσασιν; αὖθις γὰρ ~ἡμῖν  τὸ   αὐτὸ ἄπορον ἐν ἄλλῃ μορφῇ
[40]   ἀθληταὶ ὦσι, δύο ἀεὶ ~κλῆροι  τὸ   αὐτὸ γράμμα ἔχοντες. προσελθὼν δὴ
[44]   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ἰδοὺ δὴ καὶ ἑτέρως  τὸ   αὐτὸ ἐπισκόπησον. τί ~γὰρ εἰ
[42]   Α δύο αὐτῶν ἔχουσιν καὶ  τὸ   Β ~ὁμοίως δύο, τῶν λοιπῶν
[33]   μέγα ποιήσαντες, ~εἰ διεξελήλυθεν αὐτοῖς  τὸ   βέλος διὰ τῶν φρυγάνων. ~ἀλλ´
[33]   ἀξιοῦσιν οὐχ ἑστῶτα οὐδὲ ~περιμένοντα  τὸ   βέλος ἔστ´ ἂν ἐμπέσῃ, ἀλλὰ
[54]   τὸ μὴ ἂν ~ἄλλως ἑλέσθαι  τὸ   βέλτιον οὕτως, εὔλογον ἴσως,
[15]   ἱκανὸς ᾤου αὐτὸς εἶναι ἑλέσθαι  τὸ   βέλτιον ~κατὰ σαυτὸν ἄνευ τοῦ
[84]   ἄνθρωπος ~μεταμαθήσῃ καὶ μεταχωρήσεις πρὸς  τὸ   βέλτιον. ~ταῦτα πάντα, φιλότης,
[64]   αὐτῶν, ὡς ἔχειν ἤδη ἑλέσθαι  τὸ   ~βέλτιστον, ἀλλ´ ἔτι τοῦ μεγίστου
[49]   ἄν τις ἕλοιτο ἐκ πολλῶν  τὸ   ~βέλτιστον μὴ οὐχὶ πειραθεὶς ἁπάντων;
[69]   ~πράγματα ἔχων. αὐτίκα γάρ σοι  τὸ   βέλτιστον ~φανεῖται καὶ τἀληθὲς ὑπαχθὲν
[40]   ἐν ἑκατέρῳ, ἐς δύο δὲ  τὸ   ~βῆτα, καὶ ἐς ἄλλους δύο
[40]   τὸν δὲ τὸ ~βῆτα τῷ  τὸ   βῆτα ὁμοίως καὶ τοὺς ἄλλους
[40]   παγκρατιάζειν συνάπτει, τὸν δὲ  τὸ   ~βῆτα τῷ τὸ βῆτα ὁμοίως
[42]   δὲ τεττάρων ὄντων οἱ ~μὲν  τὸ   Γ, οἱ δὲ τὸ Δ
[40]   ~βῆτα, καὶ ἐς ἄλλους δύο  τὸ   γάμμα καὶ ἑξῆς κατὰ ~τὰ
[84]   τί δεῖ δακρύων, χρηστέ;  τὸ   γὰρ τοῦ ~μύθου ἐκεῖνο πάνυ
[3]   ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Αὐτὸ ἔφησθα, Λυκῖνε,  τὸ   γιγνόμενον. ὅσον ~γοῦν ἐπ´ ἐκείνῳ
[19]   μέν, χρηστέ, κοινόν τι  τὸ   γνώρισμα ~εἶναι τῶν οὕτω μεγάλων
[41]   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ἀδύνατόν ἐστιν εὐθὺς εὑρεῖν  τὸ   γράμμα ἐκεῖνο ~τὸ δηλοῦν τὸν
[40]   οὐ ~παρέχων ἀναγνῶναι τι  τὸ   γράμμα ἐστὶν ~ἀνέσπακεν. ἁπάντων
[42]   ~μὲν τὸ Γ, οἱ δὲ  τὸ   Δ πάντως ἀνεσπάκασιν καὶ ~ἀνήλωται
[39]   ἔστι γὰρ καὶ ἰδιωτικὰ ἔχειν.  ~τὸ   δ´ αἴτιον τῆς ἀγνοίας ἕν
[71]   τῆς Ἑλλάδος εἰς ~Ἰνδοὺς τελεῖ.  τὸ   δ´ αἴτιον τῆς λύπης, ὅτι
[65]   σοι ἀδύνατον δοκεῖ ἅπαντας ψεύδεσθαι,  ~τὸ   δ´ ἀληθὲς ἄλλο τι εἶναι
[3]   ἀνεσπάσμην ἂν καὶ συνῆν ~αὐτοῖς.  τὸ   δ´ ἐμὸν ἔτι ἐνδεῖ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
[12]   Ἑρμότιμε, ἀγχώμαλα ~σφίσι γενέσθαι,  τὸ   δ´ οὖν τέλος τῆς νίκης
[61]   ἀξιῶν ὁμοίαν εἶναι τῷ γεύματι,  τὸ   δὲ ~ἑτεροῖόν τι ὤφθη οὐ
[43]   τῶν κλήρων τῶν ~ὀκτὼ γράφοιμεν,  τὸ   δὲ Ζ μόνον ἐπὶ τοῦ
[2]   ~εἶναι ἐπὶ τῷ ἄκρῳ γενόμενον.  τὸ   δὲ νῦν ~ἀρχόμεθα ἔτι,
[69]   ἐγγυτέρω σε ~ποιήσειν τῆς ἐλπίδος,  τὸ   δὲ πολὺ πορρωτέρω ~γεγόναμεν
[54]   βέλτιον οὕτως, εὔλογον ἴσως,  ~τὸ   δὲ τῇ πείρᾳ ἑκάστῃ τοσαῦτα
[79]   σοφὰ καὶ ἀνδρεῖα, ὑμεῖς δὲ  ~(τὸ   δὲ ὑμεῖς ὅταν εἴπω, τοὺς
[54]   καταμαθεῖν ἐν ὀλίγῳ μορίῳ ἡμέρας,  τὸ   δὲ ~ὑπερακριβὲς τοῦτο καὶ μακρᾶς
[24]   ἂν καὶ ἰσότιμον ἅπασι·  τὸ   ~δὲ χείρων κρείττων
[81]   πρὸς ἡμᾶς οὐδὲν δεομένους ~ἐπὶ  τὸ   δεῖπνον διεξέρχεται, ὡς κροκόδειλος ἥρπασε
[41]   εὐθὺς εὑρεῖν τὸ γράμμα ἐκεῖνο  ~τὸ   δηλοῦν τὸν ἔφεδρον, τὸ
[7]   καὶ τὸ καλὸν αὐτὸ καὶ  τὸ   ~δίκαιον καὶ τὸ πάντα ἐπίστασθαι
[42]   ἐπὶ ~γοῦν τῶν ἐννέα ἢν  τὸ   Ε εὕρω πρῶτον δεύτερον,
[42]   περιττὸν εἴη τὸ ἑξῆς γράμμα  τὸ   Ε, καὶ ~τοῦτο ἀνεσπακὼς
[27]   ἀπορίαν με ~καθίστησιν, ἐκεῖνό ἐστιν—  τὸ   εἰδέναι ὅτι πᾶσα ~ἀνάγκη μίαν
[55]   τὰ μέρη αἴτιον ἦν  τὸ   ~εἰδέναι τὸ ὅλον— ἄνθρωπον λέγω
[17]   δὴ ἀντίδοξοι οὐκ ἔλεγον ὡς  τὸ   εἰκός. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Οὐ γάρ. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
[33]   πρὸς ἐκείνας, καὶ κρατήσαντες ~ὡς  τὸ   εἰκός ἡμῶν κρατεῖν οἴονται. ἀλλὰ
[50]   δὲ μετὰ σοῦ σκεπτόμενος εὗρον  τὸ   ἐκ ~τοῦ λόγου ἀποβάν. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
[61]   Δαναΐδων πίθος. ἐκεῖνος μὲν ~γὰρ  τὸ   ἐμβαλλόμενον οὐ συνεῖχεν, ἀλλὰ διέρρει
[61]   παροιμίαν τὸ πρᾶγμα ἐξαντλούμενον ἐς  ~τὸ   ἔμπαλιν τῶν Δαναΐδων
[86]   ~ἐλλέβορον πιεῖν διὰ τοῦτο ἐς  τὸ   ἔμπαλιν ~Χρύσιππος, ὅπως
[28]   τοξεύματι ἐλπίζειν πάντως ~ἐκεῖνο  τὸ   ἓν ἐξ ἁπάντων. δὲ
[66]   τῶν ~φιλοσοφούντων. εἶτα μετὰ τοῦτο  τὸ   ἑξῆς ἂν ἦν ~ζητῆσαι,
[42]   μόνον ἂν ~οὕτω περιττὸν εἴη  τὸ   ἑξῆς γράμμα τὸ Ε, καὶ
[20]   δικαστὴν προείλοντο, θεασάμενος ἐκεῖνος ~ἑκάστου  τὸ   ἔργον, τῶν μὲν ἄλλων ἅτινα
[41]   τῷ Α ~ἐντύχῃς, ζητεῖς τὸν  τὸ   ἕτερον Α ἔχοντα καὶ ~εὑρὼν
[40]   ~μὲν τὸ ἄλφα ἔχοντα τῷ  τὸ   ἕτερον ἄλφα ἀνεσπακότι ~παλαίειν
[41]   ἐντυχὼν δὲ ~αὖθις τῷ βῆτα  τὸ   ἕτερον βῆτα ὅπου ἐστὶν ζητεῖς,
[66]   καὶ τούτων ἕν τι εἶναι  τὸ   ~εὔδαιμον, οὐκ ἀπεικὸς δὲ καὶ
[19]   Ἀλκαμένους Μύρωνος πρὸς  τὸ   ~εὐμορφότατον εἰκάσαντος. εἰ δὲ καὶ
[43]   Χ καὶ τὸ Σ καὶ  τὸ   Ζ καὶ τὸ Κ καὶ
[43]   ἔφεδρον, τί ~ποιήσεις πρῶτον εὑρὼν  τὸ   Ζ; τῷ διαγνώσῃ ~ἔφεδρον ὄντα
[65]   εἴ τις ~ἐξ αὐτῶν ἔχει  τὸ   ζητούμενον πάντες ὁμοίως ἀγνοοῦσιν.
[49]   τὰς χεῖρας ἔλθῃ, τοῦτο ~εἶναι  τὸ   ζητούμενον ὑπολαμβάνοντες διὰ τὸ μὴ
[36]   ἡγῆσθε εἶναι, οἱ Ἐπικούρειοι δὲ  τὸ   ἡδύ; ~καὶ ὅταν ὑμεῖς λέγητε
[48]   ἑκατὸν ἔτη ἱκανὰ εἶναι,  τὸ   ἥμισυ ὅλον; ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Αὐτὸς ἂν
[43]   Ζ καὶ τὸ Κ καὶ  τὸ   Θ, τὰ ~μὲν ἄλλα τέτταρα
[7]   καθαρόν τε ~καὶ ἀκήρατον φέρων  τὸ   θεῖον ἀνέπτατο ἐς τοὺς ~θεοὺς
[41]   Κ τὸ Μ  τὸ   Ι ἐστὶν τὸ ~χειροτονοῦν τὸν
[37]   Ἀσκληπιεῖον ἐς τοῦ ~Διονύσου  τὸ   ἱερόν, εἶτα μέντοι φιάλην τινὰ
[23]   ἐκείνης πόλεως καὶ αὐτὸ ἀπορρίψαντα  ~τὸ   ἱμάτιον εἰ τούτου ἐπειλημμένοι κατερύκοιεν,
[41]   ἐστιν· οὐ γὰρ ~προείρηται ὅτι  τὸ   Κ τὸ Μ
[43]   Σ καὶ τὸ Ζ καὶ  τὸ   Κ καὶ τὸ Θ, τὰ
[75]   ~ἐξηπατημένοι ὦσιν ἀλλὰ ἔχωσι παραμυθίαν  τὸ   καὶ ~πολλοὺς καὶ ἄλλους τὰ
[73]   ὡς ἔστιν ~τις γυνὴ ὑπερφυὴς  τὸ   κάλλος, ὑπὲρ τὰς Χάριτας ~αὐτὰς
[36]   ποιεῖν ὁπόταν ὑμεῖς μὲν μόνον  τὸ   καλὸν ~ἀγαθὸν ἡγῆσθε εἶναι, οἱ
[56]   οἱ μὲν ~ἡδονήν, οἱ δὲ  τὸ   καλὸν ἀγαθὸν καὶ εὔδαιμον ~τίθενται
[7]   ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Σοφίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ  τὸ   καλὸν αὐτὸ καὶ τὸ ~δίκαιον
[66]   μὲν ~ἡδονήν, δὲ  τὸ   καλόν, δὲ ὅσα ἕτερά
[54]   οἶμαι, αὐτίκα ὅτι ἄνθρωπός ~ἐστι  τὸ   κεκαλυμμένον, κἂν μὴ τὸ πᾶν
[1]   γοργὸν ~ἀποβλέπῃ ἐς αὐτήν, καὶ  τὸ   κινδύνευμα οὐ περὶ ~μικρῶν—
[68]   ἄλλη δὲ οὐδ´ ~ἡτισοῦν  τὸ   κρίνειν δύνασθαι καὶ χωρίζειν ἀπὸ
[24]   τῶν καλῶν καὶ πόνον καὶ  τὸ   λιπαρὲς ~καὶ τὸ μὴ ἐνδοῦναι
[84]   ἐπείπερ οὕτω σοι δοκεῖ, ἐς  τὸ   ~λοιπὸν ἂν ἄμεινον ποιήσαις βίον
[18]   χρῷ κουρά; καὶ πρὸς  τὸ   λοιπὸν ἄρα ἔχωμεν ~τουτονὶ κανόνα
[61]   δὲ ἢν ἀφέλῃς τι, πλεῖον  τὸ   λοιπὸν ~γίγνεται. ~Ἐθέλω δέ σοι
[86]   τῶν ὀμμάτων. φιλοσόφῳ δὲ ~εἰς  τὸ   λοιπὸν κἂν ἄκων ποτὲ ὁδῷ
[57]   χεῖρα ἔλθῃ τῶν γραμματίων, καὶ  τὸ   λοιπὸν ~κατὰ τὸν λαχόντα ἐκεῖνον
[5]   ἀνελθεῖν, Λυκῖνε. ἀλλὰ ~πάμπολυ  τὸ   λοιπόν. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ὅμως οὐκ ἔφησθα
[11]   ἐγὼ ἀφίημί σοι ὅσον ἔτι  τὸ   ~λοιπὸν τῆς ὁδοῦ. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Πῶς
[72]   καὶ σε παραπέμψει ~ἐς  τὸ   λοιπὸν τοῦ βίου τὰ κοινὰ
[41]   ~προείρηται ὅτι τὸ Κ  τὸ   Μ τὸ Ι ἐστὶν
[40]   κλῆροι μικροί, ὅσον δὴ ~κυαμιαῖοι  τὸ   μέγεθος, ἐπιγεγραμμένοι. ἐγγράφεται ~δὲ ἐς
[71]   ~θέλῃ τις γενέσθαι, κἂν κολοσσιαῖος  τὸ   μέγεθος, ~κἂν ὄρη ὅλα χρυσᾶ
[69]   καὶ διακριτικοὺς ποιήσων ἡμᾶς καὶ  τὸ   μέγιστον ~ἀποδεικτικούς· ὡς τά γε
[40]   μικρά τις εὐτυχία τοῦ ἀθλητοῦ,  τὸ   ~μέλλειν ἀκμῆτα τοῖς κεκμηκόσι συμπεσεῖσθαι.
[41]   ~τὸ δηλοῦν τὸν ἔφεδρον,  τὸ   μὲν γράμμα ἴσως ἂν ~εὕροις,
[78]   δοκεῖ, καὶ ἔχε ὅλον ~συλλαβών·  τὸ   μὲν δὴ πρῶτον οὐχ ὁρῶ
[54]   ὁμολογῶν. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Ἀλλ´, Λυκῖνε,  τὸ   μὲν ἐπὶ πάντας ἐλθεῖν ~χρῆναι
[55]   ὅλον ~εἰδὼς εἰδείη ἂν καὶ  τὸ   μέρος, δὲ μόνον τὸ
[55]   τὸ μέρος, δὲ μόνον  τὸ   μέρος ~οὐκέτι καὶ τὸ ὅλον.
[76]   ἕξειν ~τὰ τῷ ὄντι ἀγαθά.  τὸ   μετὰ ταῦτα δὲ σὺ ἂν
[31]   γὰρ ἔμοιγε, Ἑρμότιμε. ἀλλὰ  τὸ   μετὰ ~τοῦτο οὐκέτ´ οἶδα εἰ
[59]   τι ἀντεῖπον. ὅρα δὴ ~καὶ  τὸ   μετὰ τοῦτο· φιλοσοφία καὶ οἱ
[54]   καὶ πειραθῆναι ὧν φασι καὶ  τὸ   μὴ ἂν ~ἄλλως ἑλέσθαι τὸ
[31]   ἰδών, οἷοι ἡμεῖς ἐσμεν, διὰ  τὸ   μὴ ~ἀποδεδημηκέναι τὸ παράπαν, ἔν
[49]   ~εἶναι τὸ ζητούμενον ὑπολαμβάνοντες διὰ  τὸ   μὴ ~εἰδέναι τἀληθές. εἰ δὲ
[24]   πόνον καὶ τὸ λιπαρὲς ~καὶ  τὸ   μὴ ἐνδοῦναι μηδὲ μαλακισθῆναι πολλοῖς
[50]   ἀλλὰ περιέγραψαν μὴ ~πλείω βιῶναι  τὸ   μήκιστον ἐτῶν ἑκατὸν ἄνθρωπον ~ὄντα.
[23]   ἐν τῇ ὁδῷ μήτε ~πρὸς  τὸ   μῆκος τοῦ χρόνου ἀπαγορεύοντας, εἰ
[41]   ἂν ἐκεῖνός σοι περιλειφθῇ  τὸ   ~μόνον γράμμα ἔχων τὸ ἀνανταγώνιστον.
[60]   τέλος, ~οὔποτ´ ἂν εὕροις  τὸ   νεκτάρεον ἐκεῖνο πόμα, οὗ ~πάλαι
[47]   ἐρῶ ἀλλά τινος τῶν σοφῶν,  τὸ   νῆφε ~καὶ μέμνησο ἀπιστεῖν" ἢν
[72]   ἀκούοντες τὰ τοιαῦτα διὰ  τὸ   ξένα καὶ ~ἀλλόκοτα εἶναι. ~Καὶ
[55]   αἴτιον ἦν τὸ ~εἰδέναι  τὸ   ὅλον— ἄνθρωπον λέγω καὶ λέοντα·
[55]   ἀκούσας μέμνημαι ὡς μὲν  τὸ   ὅλον ~εἰδὼς εἰδείη ἂν καὶ
[55]   ~ὡς καλά; οὐ γὰρ οἶσθα  τὸ   ὅλον οὗ μέρη ἐκεῖνά ἐστιν.
[55]   μόνον τὸ μέρος ~οὐκέτι καὶ  τὸ   ὅλον. οὕτως καί μοι τόδε
[79]   ~ἀμελήσαντας τοῦ ὁλκοῦ; μᾶλλον δὲ  τὸ   ὅμοιον ~ποιεῖν ὥσπερ εἴ τις
[39]   εἴ γε ἐπεγέγραπτο τοῦ ~θεοῦ  τὸ   ὄνομα τοῦ ἀναθέντος ἧττον
[58]   ὀλίγου τοῦ ~γεύματος εἰδέναι ὁποῖον  τὸ   πᾶν ἐστιν; ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ὡς ὀλισθηρὸς
[54]   ~ἐστι τὸ κεκαλυμμένον, κἂν μὴ  τὸ   πᾶν σῶμα ἴδῃς. ~καὶ τοίνυν
[7]   αὐτὸ καὶ τὸ ~δίκαιον καὶ  τὸ   πάντα ἐπίστασθαι βεβαίως πεπεισμένον ~ᾗ
[64]   ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Οὐχ ἱκανὸν εἶναί φησι  τὸ   πάντα ἰδεῖν καὶ ~διεξελθεῖν δι´
[31]   ἐσμεν, διὰ τὸ μὴ ~ἀποδεδημηκέναι  τὸ   παράπαν, ἔν τινι συλλόγῳ ~τῶν
[47]   μηδενὸς ἡγεμόνος τοιούτου ~ἔς γε  τὸ   παρὸν εὐποροῦμεν. ἆρα τόδε ~πάντων
[79]   καὶ συλλογισμοὺς καὶ ~ἀπορίας καὶ  τὸ   πλεῖστον τοῦ βίου ἐπὶ τούτοις
[53]   οὐκ εἰδότας λέγῃς, οὐδέν τι  τὸ   πλῆθος ~αὐτῶν προσάξεταί με πιστεύειν
[81]   εἰ μὴ ἐγὼ ταλάντου ὠνησάμην  ~τὸ   πλημμέλημα παρὰ πένητος ἀνδρὸς τοῦ
[68]   παραποταμίᾳ πεφυκότι καὶ πρὸς ~πᾶν  τὸ   πνέον καμπτομένῳ, κἂν μικρά τις
[28]   εἰ ἐπίφορόν ἐστι καὶ ~οὔριον  τὸ   πνεῦμα τοῖς Κόρινθόνδε διαπλεῦσαι ~ἐθέλουσι,
[24]   αὐτοῖς, ἀποχρῆν δ´ ~ἑκάστῳ πρὸς  τὸ   πολίτην γενέσθαι σύνεσιν καὶ ~ἐπιθυμίαν
[2]   τοὺς διδασκάλους ~φοιτῶντα καὶ ὡς  τὸ   πολὺ ἐς βιβλίον ἐπικεκυφότα ~καὶ
[28]   τῷ πελάγει διαφέρεσθαι ναυτιῶντα ὡς  ~τὸ   πολὺ καὶ δεδιότα καὶ καρηβαροῦντα
[33]   μάλιστα. θηρία γέ τοι ὡς  ~τὸ   πολὺ κατατοξεύουσι, καὶ ὀρνίθων ἔνιοι
[33]   αὐτοὶ κινούμενοι ~ἀφ´ ἵππων ὡς  τὸ   πολὺ τοξεύουσιν, ἔπειτα δὲ καὶ
[61]   ἐπιρρεῖ γὰρ ~κατὰ τὴν παροιμίαν  τὸ   πρᾶγμα ἐξαντλούμενον ἐς ~τὸ ἔμπαλιν
[67]   ὁπόσος ἑκάστῃ ~ἱκανός, ὑπερεξέπιπτες ἀπομηκύνων  τὸ   πρᾶγμα ἐς ~γενεὰς ἄλλας, ὡς
[49]   Ἑρμότιμε, εἰ τοιοῦτόν ~ἐστι  τὸ   πρᾶγμα; ἀνατρεπτέον ἐκεῖνα τὰ
[5]   ὅμοιον, Λυκῖνε, οὐδ´ ἔστι  τὸ   πρᾶγμα ~τοιοῦτον οἷον σὺ εἰκάζεις,
[63]   δὲ ὡς ἔχεις προχώρει ἐς  τὸ   πρόσθε τῆς ὁδοῦ ~καὶ πέραινε
[18]   μηδὲ σκυθρωπὸς ~καὶ φροντιστικὸς  τὸ   πρόσωπον, ἀποδοκιμαστέος ~καὶ ἀποβλητέος; ~ἀλλ´
[15]   ἀπόκριναί μοι· τῷ τότε ~πιστεύσας  τὸ   πρῶτον ὁπότε ᾔεις φιλοσοφήσων ~πολλῶν
[73]   περὶ τῆς γυναικός, ἐπείπερ ἐπιστεύθη  ~τὸ   πρῶτον ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἀκόλουθα
[74]   τρικέφαλος καὶ ἑξάχειρ ἄνθρωπος, ἂν  τὸ   ~πρῶτον ταῦτα ἀπραγμόνως ἀποδέξῃ μὴ
[13]   ἑταίρῳ ὄντι ~ὃν τρόπον ὡρμήθης  τὸ   πρῶτον φιλοσοφεῖν, ὡς καὶ αὐτός,
[43]   ἐξ ἁπάντων, ~τὸ Χ καὶ  τὸ   Σ καὶ τὸ Ζ καὶ
[20]   καὶ θυρίδας ἐποίησεν αὐτῷ ~κατὰ  τὸ   στέρνον, ὡς ἀναπετασθεισῶν γνώριμα ~γίγνεσθαι
[34]   Συρακουσίῳ Γέλωνί φασι δυσῶδες εἶναι  τὸ   ~στόμα καὶ τοῦτο ἐπὶ πολὺ
[79]   τὸ σῶμα τοῦ ὄφεως  τὸ   σύφαρ ~ἀμελήσαντας τοῦ ὁλκοῦ; μᾶλλον
[79]   τὴν σκιὰν ὑμᾶς ~θηρεύειν ἐάσαντας  τὸ   σῶμα τοῦ ὄφεως τὸ
[2]   ~ὠχρὸν ἀεὶ ὑπὸ φροντίδων καὶ  τὸ   σῶμα κατεσκληκότα. ~δοκεῖς δέ μοι
[66]   τὴν ἀρχὴν εὑρεῖν, ἐπείγεσθαι πρὸς  τὸ   τέλος. ~ἔδει δ´ οἶμαι πρότερον
[7]   εἰ μὴ ταῦτα ἕξειν πρὸς  ~τὸ   τέλος τῆς ἀσκήσεως ἐλθόντας; ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
[4]   καὶ θυμὸν ἔχειν ἀγαθὸν ἐς  ~τὸ   τέλος τῆς ὁδοῦ ὁρῶντα καὶ
[48]   Λυκῖνε. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Βούλει οὖν ἀφαιρῶμεν  τὸ   τέταρτον, ὡς πεντήκοντα ~καὶ ἑκατὸν
[11]   τελέως ἀπολειφθείς. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Θάρρει, ὦγαθέ.  τὸ   τήμερον γὰρ ἐκεχειρία ~ἐπήγγελται. ὥστε
[39]   κτῆμα οἴεσθαι. ~Καὶ γὰρ αὖ  τὸ   τὴν πολλὴν ἀπορίαν παρεχόμενον ~τοῦτό
[60]   μοι δοκεῖς. σὺ δὲ οἴει  τὸ   τοιοῦτον ~αὐτὸ εἶναι, ὡς εἰ
[29]   ἀπιστεῖν ὁμοίως. μακρῷ γὰρ ~ἀσφαλέστατον  τὸ   τοιοῦτον ἄχρι ἂν εὕρωμεν τὸν
[34]   ὕβρις γὰρ ἐς ~τὰς ἄλλας  τὸ   τοιοῦτον. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Ὦ Λυκῖνε, πρὸς
[54]   καὶ πάνυ ῥᾴδιον ~εἶναι δοκεῖ  τὸ   τοιοῦτον καὶ οὐ πολλῆς διατριβῆς
[42]   ἂν εὔλογον ~ἀντειπεῖν ἔχοις πρὸς  τὸ   τοιοῦτον. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Σὺ μὲν γὰρ
[33]   εἶναι ὡς ἀνατρέπεσθαι ῥᾳδίως. ἐπεὶ  τὸ   ~τοιοῦτον ὅμοιον ἂν εἴη τοῖς
[73]   ὥς γέ μοι εἰκάζοντι φαίνεται,  τὸ   τὸν ~λέγοντα ἐκεῖνον περὶ τῆς
[47]   κατασχεθησομένῳ; ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) ~Ἐγώ σοι φράσω.  τὸ   τοῦ Θησέως ἐκεῖνο μιμησόμεθα ~καί
[28]   καὶ ἡγεμόνων, ~οὐδὲ τοῦτο δὴ  τὸ   τοῦ λόγου ποιήσομεν— ἔνθα ἂν
[86]   συρρέοντα ~τῷ ὕδατι, ἀνέσπασας ἐπιστάς,  τὸ   τῶν ~τραγῳδῶν τοῦτο, θεὸς ἐκ
[79]   τοὺς ὤμους πτίττων, ὕδωρ ὁμοίως  τὸ   ὕδωρ μένει; ~Καί μοι δὸς
[1]   ~οἶμαι παριέναι εἰδότας ἀληθὲς ὂν  τὸ   ὑπὸ τοῦ ~Κῴου ἰατροῦ εἰρημένον,
[9]   ἄξιος καὶ γέρων ἤδη ἐς  τὸ   ὕστατον. ~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) ~Τί οὖν δὴ
[60]   δοκεῖ μοι θεὸς ~κατακρύψαι  τὸ   φιλοσοφίας ἀγαθὸν ὑπὸ τὴν τρύγα
[35]   αὐτῶν ~ἐξετάσωμεν, εἰ τοιοῦτόν ἐστι  τὸ   φιλοσοφίας ~πρᾶγμα οἷον ἐγώ φημι
[43]   ἀτάκτως πέντε γράμματα ἐξ ἁπάντων,  ~τὸ   Χ καὶ τὸ Σ καὶ
[41]   Μ τὸ Ι ἐστὶν  τὸ   ~χειροτονοῦν τὸν ἔφεδρον. ἀλλ´ ἐπειδὰν
[6]   πλησίον ἤδη τοῦ ἄκρου ~γενόμενον  τὸ   χρεὼν ἐπιστὰν κατασπάσει λαβόμενον ~τοῦ
[69]   τῇ ἀποδεικτικῇ ~ταύτῃ τέχνῃ καὶ  τὸ   ψεῦδος ἐλεγχθήσεται, καὶ ~σὺ βεβαίως




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005