Chapitre |
[42] |
~Πῶς,
ὦ
Ἑρμότιμε;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὕτως·
|
τὸ |
Α
δύο
αὐτῶν
ἔχουσιν
καὶ |
[18] |
ἁβρὸν
οὐδ´
αὖ
πάνυ
ἐς
|
τὸ
|
~ἀδιάφορον
ὑπερεκπῖπτον
ὡς
ἔκπληκτον
εἶναι |
[5] |
εἰς
τέλος
~διακαρτερήσωσιν
οὗτοι
πρὸς
|
τὸ |
ἄκρον
ἀφικνοῦνται
~καὶ
τὸ
ἀπ´ |
[4] |
~ἀναβησομένῳ;
εἰς
νέωτα
εἴκαζεν
ἐπὶ
|
τὸ |
ἄκρον
~ἔσεσθαί
σε,
οἷον
μετὰ |
[7] |
οὐκ
ὀρθῶς
δοξάζουσιν,
ἀνελθόντες
ἐπὶ
|
~τὸ |
ἄκρον
εὐδαιμονοῦσι
πλούτου
καὶ
δόξης |
[22] |
ἐκεῖθέν
ποθεν
ἀφιγμένος)
~σοφοὺς
ἐς
|
τὸ |
ἀκρότατον,
ἀνδρείους
ἅπαντας,
~δικαίους,
σώφρονας, |
[76] |
τινας,
~ἡλίκα
εὐδαιμονήσουσιν
οἱ
ἐς
|
τὸ |
ἀκρότατον
ἐλθόντες,
~μόνους
γὰρ
τούτους |
[45] |
ὁποιῳδήποτε
~καλῷ
ἐντυχόντες,
ἀλλ´
ἐκεῖνο
|
τὸ |
ἀκρότατον
~ζητοῦμεν
κάλλος,
ὅπερ
ἀνάγκη |
[54] |
~σοι
χεῖρα
μόνην
ἀνθρώπου
δείξῃ
|
τὸ |
ἄλλο
σῶμα
~κατακαλύψας,
εἴσῃ,
οἶμαι, |
[40] |
ἑστώτων
καὶ
οὕτως
τὸν
~μὲν
|
τὸ |
ἄλφα
ἔχοντα
τῷ
τὸ
ἕτερον |
[36] |
ἀλλ´
ὅπερ
ἔφην,
πλεονεκτικῶς
πάνυ
|
~τὸ |
ἀμφισβητούμενον
συλλαβὼν
ὡς
ἀναμφιλόγως
~ἴδιον |
[38] |
ἢ
ὅλως
γνώριμον
~ὑμῖν
εἴη
|
τὸ |
ἀνάθημα.
νῦν
δέ,
ὦ
ἑταῖρε, |
[41] |
ὁ
τὸ
~μόνον
γράμμα
ἔχων
|
τὸ |
ἀνανταγώνιστον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τί
δ´
εἰ |
[39] |
τῆς
ἀγνοίας
ἕν
ἐστιν
οἶμαι
|
τὸ |
ἀνεπίγραφον
~εἶναι
τὴν
ἀπολομένην
φιάλην |
[26] |
~τοίνυν
πλῆθος
τῶν
ὁδῶν
καὶ
|
τὸ |
ἀνόμοιον
αὐτῶν
~οὐ
μετρίως
ταράττει |
[40] |
ἐκεῖνοι
~ἀγωνίσωνται·
οὐ
γὰρ
ἔχει
|
τὸ |
ἀντίγραμμα.
καὶ
~ἔστι
τοῦτο
οὐ |
[41] |
ἕτερον
βῆτα
ὅπου
ἐστὶν
ζητεῖς,
|
~τὸ |
ἀντίπαλον
τῷ
εὑρεθέντι,
καὶ
ἐπὶ |
[5] |
πρὸς
τὸ
ἄκρον
ἀφικνοῦνται
~καὶ
|
τὸ |
ἀπ´
ἐκείνου
εὐδαιμονοῦσιν
θαυμάσιόν
τινα
|
[11] |
ἑστῶτι
παραδεδώκει
καὶ
σημηνάμενος
~ἐπιμελῶς
|
τὸ |
ἀπ´
ἐκείνου
καθεύδει
μηδένα
~εἰσδέχεσθαι |
[74] |
λοιπὰ
καὶ
~οὔποτε
στήσεται
καὶ
|
τὸ |
ἀπιστεῖν
αὐτοῖς
οὐκέτι
~ῥᾴδιον,
ἐπείπερ |
[13] |
εἰ
~δυνατὸν
ἔτι,
συνοδοιποροίην
ὑμῖν
|
τὸ |
ἀπὸ
τοῦδε
~ἀρξάμενος.
οὐ
γὰρ |
[38] |
μάλα
πολλοί
τινες,
εἶτα
καὶ
|
τὸ |
ἀπολόμενον
~αὐτὸ
ἄδηλον
ὅ
τι |
[38] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὅτι
ἄδηλον
εἰ
φιάλη
|
τὸ |
ἀπολόμενον
ἦν.
εἰ
δὲ
~καὶ |
[38] |
ἔχοιτε
~εἰδέναι
ὡς
ἐκεῖνο
ἦν
|
τὸ |
ἀπολωλός,
ἢ
ὅλως
γνώριμον
~ὑμῖν |
[38] |
τοὺς
εἰσελθόντας,
~εἰ
βούλει
εὑρεῖν
|
τὸ |
ἀπολωλός.
καὶ
γὰρ
~ἂν
παρὰ |
[52] |
ἡμῖν
ἐφαίνετο
πολλῶν
προτεθέντων
~ἑλέσθαι
|
τὸ |
ἄριστον
εἰ
μὴ
ἐπὶ
πάντα |
[37] |
γάρ
τινας
~δύο
ἐσεληλυθέναι
ἐς
|
τὸ |
Ἀσκληπιεῖον
ἢ
ἐς
τοῦ
~Διονύσου |
[27] |
ἡγεμόνων
ἀκολουθήσασιν;
αὖθις
γὰρ
~ἡμῖν
|
τὸ |
αὐτὸ
ἄπορον
ἐν
ἄλλῃ
μορφῇ |
[40] |
ἀθληταὶ
ὦσι,
δύο
ἀεὶ
~κλῆροι
|
τὸ |
αὐτὸ
γράμμα
ἔχοντες.
προσελθὼν
δὴ
|
[44] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἰδοὺ
δὴ
καὶ
ἑτέρως
|
τὸ |
αὐτὸ
ἐπισκόπησον.
τί
~γὰρ
εἰ |
[42] |
Α
δύο
αὐτῶν
ἔχουσιν
καὶ
|
τὸ |
Β
~ὁμοίως
δύο,
τῶν
λοιπῶν |
[33] |
μέγα
ποιήσαντες,
~εἰ
διεξελήλυθεν
αὐτοῖς
|
τὸ |
βέλος
διὰ
τῶν
φρυγάνων.
~ἀλλ´ |
[33] |
ἀξιοῦσιν
οὐχ
ἑστῶτα
οὐδὲ
~περιμένοντα
|
τὸ |
βέλος
ἔστ´
ἂν
ἐμπέσῃ,
ἀλλὰ
|
[54] |
τὸ
μὴ
ἂν
~ἄλλως
ἑλέσθαι
|
τὸ |
βέλτιον
ἢ
οὕτως,
εὔλογον
ἴσως, |
[15] |
ἱκανὸς
ᾤου
αὐτὸς
εἶναι
ἑλέσθαι
|
τὸ |
βέλτιον
~κατὰ
σαυτὸν
ἄνευ
τοῦ |
[84] |
ἄνθρωπος
~μεταμαθήσῃ
καὶ
μεταχωρήσεις
πρὸς
|
τὸ |
βέλτιον.
~ταῦτα
πάντα,
ὦ
φιλότης, |
[64] |
αὐτῶν,
ὡς
ἔχειν
ἤδη
ἑλέσθαι
|
τὸ
|
~βέλτιστον,
ἀλλ´
ἔτι
τοῦ
μεγίστου |
[49] |
ἄν
τις
ἕλοιτο
ἐκ
πολλῶν
|
τὸ
|
~βέλτιστον
μὴ
οὐχὶ
πειραθεὶς
ἁπάντων; |
[69] |
~πράγματα
ἔχων.
αὐτίκα
γάρ
σοι
|
τὸ |
βέλτιστον
~φανεῖται
καὶ
τἀληθὲς
ὑπαχθὲν |
[40] |
ἐν
ἑκατέρῳ,
ἐς
δύο
δὲ
|
τὸ
|
~βῆτα,
καὶ
ἐς
ἄλλους
δύο |
[40] |
τὸν
δὲ
τὸ
~βῆτα
τῷ
|
τὸ |
βῆτα
ὁμοίως
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[40] |
ἢ
παγκρατιάζειν
συνάπτει,
τὸν
δὲ
|
τὸ
|
~βῆτα
τῷ
τὸ
βῆτα
ὁμοίως |
[42] |
δὲ
τεττάρων
ὄντων
οἱ
~μὲν
|
τὸ |
Γ,
οἱ
δὲ
τὸ
Δ |
[40] |
~βῆτα,
καὶ
ἐς
ἄλλους
δύο
|
τὸ |
γάμμα
καὶ
ἑξῆς
κατὰ
~τὰ |
[84] |
τί
δεῖ
δακρύων,
ὦ
χρηστέ;
|
τὸ |
γὰρ
τοῦ
~μύθου
ἐκεῖνο
πάνυ |
[3] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Αὐτὸ
ἔφησθα,
ὦ
Λυκῖνε,
|
τὸ |
γιγνόμενον.
ὅσον
~γοῦν
ἐπ´
ἐκείνῳ |
[19] |
μέν,
ὦ
χρηστέ,
κοινόν
τι
|
τὸ |
γνώρισμα
~εἶναι
τῶν
οὕτω
μεγάλων |
[41] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἀδύνατόν
ἐστιν
εὐθὺς
εὑρεῖν
|
τὸ |
γράμμα
ἐκεῖνο
~τὸ
δηλοῦν
τὸν |
[40] |
οὐ
~παρέχων
ἀναγνῶναι
ὅ
τι
|
τὸ |
γράμμα
ἐστὶν
ὃ
~ἀνέσπακεν.
ἁπάντων |
[42] |
~μὲν
τὸ
Γ,
οἱ
δὲ
|
τὸ |
Δ
πάντως
ἀνεσπάκασιν
καὶ
~ἀνήλωται |
[39] |
ἔστι
γὰρ
καὶ
ἰδιωτικὰ
ἔχειν.
|
~τὸ |
δ´
αἴτιον
τῆς
ἀγνοίας
ἕν |
[71] |
τῆς
Ἑλλάδος
εἰς
~Ἰνδοὺς
τελεῖ.
|
τὸ |
δ´
αἴτιον
τῆς
λύπης,
ὅτι |
[65] |
σοι
ἀδύνατον
δοκεῖ
ἅπαντας
ψεύδεσθαι,
|
~τὸ |
δ´
ἀληθὲς
ἄλλο
τι
εἶναι |
[3] |
ἀνεσπάσμην
ἂν
καὶ
συνῆν
~αὐτοῖς.
|
τὸ |
δ´
ἐμὸν
ἔτι
ἐνδεῖ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[12] |
ὦ
Ἑρμότιμε,
ἀγχώμαλα
~σφίσι
γενέσθαι,
|
τὸ |
δ´
οὖν
τέλος
τῆς
νίκης |
[61] |
ἀξιῶν
ὁμοίαν
εἶναι
τῷ
γεύματι,
|
τὸ |
δὲ
~ἑτεροῖόν
τι
ὤφθη
οὐ |
[43] |
τῶν
κλήρων
τῶν
~ὀκτὼ
γράφοιμεν,
|
τὸ |
δὲ
Ζ
μόνον
ἐπὶ
τοῦ |
[2] |
~εἶναι
ἐπὶ
τῷ
ἄκρῳ
γενόμενον.
|
τὸ |
δὲ
νῦν
~ἀρχόμεθα
ἔτι,
ὦ |
[69] |
ἐγγυτέρω
σε
~ποιήσειν
τῆς
ἐλπίδος,
|
τὸ |
δὲ
πολὺ
πορρωτέρω
~γεγόναμεν
ἢ |
[54] |
βέλτιον
ἢ
οὕτως,
εὔλογον
ἴσως,
|
~τὸ |
δὲ
τῇ
πείρᾳ
ἑκάστῃ
τοσαῦτα |
[79] |
σοφὰ
καὶ
ἀνδρεῖα,
ὑμεῖς
δὲ
|
~(τὸ |
δὲ
ὑμεῖς
ὅταν
εἴπω,
τοὺς |
[54] |
καταμαθεῖν
ἐν
ὀλίγῳ
μορίῳ
ἡμέρας,
|
τὸ |
δὲ
~ὑπερακριβὲς
τοῦτο
καὶ
μακρᾶς |
[24] |
ἂν
ᾖ
καὶ
ἰσότιμον
ἅπασι·
|
τὸ
|
~δὲ
χείρων
ἢ
κρείττων
ἢ |
[81] |
πρὸς
ἡμᾶς
οὐδὲν
δεομένους
~ἐπὶ
|
τὸ |
δεῖπνον
διεξέρχεται,
ὡς
κροκόδειλος
ἥρπασε
|
[41] |
εὐθὺς
εὑρεῖν
τὸ
γράμμα
ἐκεῖνο
|
~τὸ |
δηλοῦν
τὸν
ἔφεδρον,
ἢ
τὸ |
[7] |
καὶ
τὸ
καλὸν
αὐτὸ
καὶ
|
τὸ
|
~δίκαιον
καὶ
τὸ
πάντα
ἐπίστασθαι |
[42] |
ἐπὶ
~γοῦν
τῶν
ἐννέα
ἢν
|
τὸ |
Ε
εὕρω
πρῶτον
ἢ
δεύτερον, |
[42] |
περιττὸν
εἴη
τὸ
ἑξῆς
γράμμα
|
τὸ |
Ε,
καὶ
ὁ
~τοῦτο
ἀνεσπακὼς |
[27] |
ἀπορίαν
με
~καθίστησιν,
ἐκεῖνό
ἐστιν—
|
τὸ |
εἰδέναι
ὅτι
πᾶσα
~ἀνάγκη
μίαν |
[55] |
τὰ
μέρη
αἴτιον
ἦν
ἢ
|
τὸ
|
~εἰδέναι
τὸ
ὅλον—
ἄνθρωπον
λέγω |
[17] |
δὴ
ἀντίδοξοι
οὐκ
ἔλεγον
ὡς
|
τὸ |
εἰκός.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Οὐ
γάρ.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ) |
[33] |
πρὸς
ἐκείνας,
καὶ
κρατήσαντες
~ὡς
|
τὸ |
εἰκός
ἡμῶν
κρατεῖν
οἴονται.
ἀλλὰ
|
[50] |
δὲ
μετὰ
σοῦ
σκεπτόμενος
εὗρον
|
τὸ |
ἐκ
~τοῦ
λόγου
ἀποβάν.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[61] |
Δαναΐδων
πίθος.
ἐκεῖνος
μὲν
~γὰρ
|
τὸ |
ἐμβαλλόμενον
οὐ
συνεῖχεν,
ἀλλὰ
διέρρει
|
[61] |
παροιμίαν
τὸ
πρᾶγμα
ἐξαντλούμενον
ἐς
|
~τὸ |
ἔμπαλιν
ἢ
ὁ
τῶν
Δαναΐδων |
[86] |
~ἐλλέβορον
πιεῖν
διὰ
τοῦτο
ἐς
|
τὸ |
ἔμπαλιν
ἢ
ὁ
~Χρύσιππος,
ὅπως |
[28] |
τοξεύματι
ἐλπίζειν
ἢ
πάντως
~ἐκεῖνο
|
τὸ |
ἓν
ἐξ
ἁπάντων.
ὁ
δὲ |
[66] |
τῶν
~φιλοσοφούντων.
εἶτα
μετὰ
τοῦτο
|
τὸ |
ἑξῆς
ἂν
ἦν
~ζητῆσαι,
ᾧ |
[42] |
μόνον
ἂν
~οὕτω
περιττὸν
εἴη
|
τὸ |
ἑξῆς
γράμμα
τὸ
Ε,
καὶ |
[20] |
δικαστὴν
προείλοντο,
θεασάμενος
ἐκεῖνος
~ἑκάστου
|
τὸ |
ἔργον,
τῶν
μὲν
ἄλλων
ἅτινα |
[41] |
τῷ
Α
~ἐντύχῃς,
ζητεῖς
τὸν
|
τὸ |
ἕτερον
Α
ἔχοντα
καὶ
~εὑρὼν |
[40] |
~μὲν
τὸ
ἄλφα
ἔχοντα
τῷ
|
τὸ |
ἕτερον
ἄλφα
ἀνεσπακότι
~παλαίειν
ἢ |
[41] |
ἐντυχὼν
δὲ
~αὖθις
τῷ
βῆτα
|
τὸ |
ἕτερον
βῆτα
ὅπου
ἐστὶν
ζητεῖς, |
[66] |
καὶ
τούτων
ἕν
τι
εἶναι
|
τὸ
|
~εὔδαιμον,
οὐκ
ἀπεικὸς
δὲ
καὶ |
[19] |
ἢ
Ἀλκαμένους
ἢ
Μύρωνος
πρὸς
|
τὸ
|
~εὐμορφότατον
εἰκάσαντος.
εἰ
δὲ
καὶ |
[43] |
Χ
καὶ
τὸ
Σ
καὶ
|
τὸ |
Ζ
καὶ
τὸ
Κ
καὶ |
[43] |
ἔφεδρον,
τί
~ποιήσεις
πρῶτον
εὑρὼν
|
τὸ |
Ζ;
τῷ
διαγνώσῃ
~ἔφεδρον
ὄντα |
[65] |
εἴ
τις
~ἐξ
αὐτῶν
ἔχει
|
τὸ |
ζητούμενον
ἢ
πάντες
ὁμοίως
ἀγνοοῦσιν. |
[49] |
τὰς
χεῖρας
ἔλθῃ,
τοῦτο
~εἶναι
|
τὸ |
ζητούμενον
ὑπολαμβάνοντες
διὰ
τὸ
μὴ
|
[36] |
ἡγῆσθε
εἶναι,
οἱ
Ἐπικούρειοι
δὲ
|
τὸ |
ἡδύ;
~καὶ
ὅταν
ὑμεῖς
λέγητε |
[48] |
ἑκατὸν
ἔτη
ἱκανὰ
εἶναι,
ἢ
|
τὸ |
ἥμισυ
ὅλον;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Αὐτὸς
ἂν |
[43] |
Ζ
καὶ
τὸ
Κ
καὶ
|
τὸ |
Θ,
τὰ
~μὲν
ἄλλα
τέτταρα |
[7] |
καθαρόν
τε
~καὶ
ἀκήρατον
φέρων
|
τὸ |
θεῖον
ἀνέπτατο
ἐς
τοὺς
~θεοὺς |
[41] |
Κ
ἢ
τὸ
Μ
ἢ
|
τὸ |
Ι
ἐστὶν
τὸ
~χειροτονοῦν
τὸν |
[37] |
Ἀσκληπιεῖον
ἢ
ἐς
τοῦ
~Διονύσου
|
τὸ |
ἱερόν,
εἶτα
μέντοι
φιάλην
τινὰ |
[23] |
ἐκείνης
πόλεως
καὶ
αὐτὸ
ἀπορρίψαντα
|
~τὸ |
ἱμάτιον
εἰ
τούτου
ἐπειλημμένοι
κατερύκοιεν, |
[41] |
ἐστιν·
οὐ
γὰρ
~προείρηται
ὅτι
|
τὸ |
Κ
ἢ
τὸ
Μ
ἢ |
[43] |
Σ
καὶ
τὸ
Ζ
καὶ
|
τὸ |
Κ
καὶ
τὸ
Θ,
τὰ
|
[75] |
~ἐξηπατημένοι
ὦσιν
ἀλλὰ
ἔχωσι
παραμυθίαν
|
τὸ |
καὶ
~πολλοὺς
καὶ
ἄλλους
τὰ |
[73] |
ὡς
ἔστιν
~τις
γυνὴ
ὑπερφυὴς
|
τὸ |
κάλλος,
ὑπὲρ
τὰς
Χάριτας
~αὐτὰς |
[36] |
ποιεῖν
ὁπόταν
ὑμεῖς
μὲν
μόνον
|
τὸ |
καλὸν
~ἀγαθὸν
ἡγῆσθε
εἶναι,
οἱ |
[56] |
οἱ
μὲν
~ἡδονήν,
οἱ
δὲ
|
τὸ |
καλὸν
ἀγαθὸν
καὶ
εὔδαιμον
~τίθενται |
[7] |
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Σοφίαν
καὶ
ἀνδρείαν
καὶ
|
τὸ |
καλὸν
αὐτὸ
καὶ
τὸ
~δίκαιον |
[66] |
ὁ
μὲν
~ἡδονήν,
ὁ
δὲ
|
τὸ |
καλόν,
ὁ
δὲ
ὅσα
ἕτερά |
[54] |
οἶμαι,
αὐτίκα
ὅτι
ἄνθρωπός
~ἐστι
|
τὸ |
κεκαλυμμένον,
κἂν
μὴ
τὸ
πᾶν |
[1] |
γοργὸν
~ἀποβλέπῃ
ἐς
αὐτήν,
καὶ
|
τὸ |
κινδύνευμα
οὐ
περὶ
~μικρῶν—
ἢ |
[68] |
ἄλλη
δὲ
οὐδ´
~ἡτισοῦν
ἢ
|
τὸ |
κρίνειν
δύνασθαι
καὶ
χωρίζειν
ἀπὸ
|
[24] |
τῶν
καλῶν
καὶ
πόνον
καὶ
|
τὸ |
λιπαρὲς
~καὶ
τὸ
μὴ
ἐνδοῦναι |
[84] |
ἐπείπερ
οὕτω
σοι
δοκεῖ,
ἐς
|
τὸ
|
~λοιπὸν
ἂν
ἄμεινον
ποιήσαις
βίον |
[18] |
χρῷ
ἡ
κουρά;
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
λοιπὸν
ἄρα
ἔχωμεν
~τουτονὶ
κανόνα |
[61] |
δὲ
ἢν
ἀφέλῃς
τι,
πλεῖον
|
τὸ |
λοιπὸν
~γίγνεται.
~Ἐθέλω
δέ
σοι |
[86] |
τῶν
ὀμμάτων.
φιλοσόφῳ
δὲ
~εἰς
|
τὸ |
λοιπὸν
κἂν
ἄκων
ποτὲ
ὁδῷ |
[57] |
χεῖρα
ἔλθῃ
τῶν
γραμματίων,
καὶ
|
τὸ |
λοιπὸν
~κατὰ
τὸν
λαχόντα
ἐκεῖνον |
[5] |
ἀνελθεῖν,
ὦ
Λυκῖνε.
ἀλλὰ
~πάμπολυ
|
τὸ |
λοιπόν.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὅμως
οὐκ
ἔφησθα |
[11] |
ἐγὼ
ἀφίημί
σοι
ὅσον
ἔτι
|
τὸ
|
~λοιπὸν
τῆς
ὁδοῦ.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Πῶς |
[72] |
καὶ
ὅ
σε
παραπέμψει
~ἐς
|
τὸ |
λοιπὸν
τοῦ
βίου
τὰ
κοινὰ |
[41] |
~προείρηται
ὅτι
τὸ
Κ
ἢ
|
τὸ |
Μ
ἢ
τὸ
Ι
ἐστὶν |
[40] |
κλῆροι
μικροί,
ὅσον
δὴ
~κυαμιαῖοι
|
τὸ |
μέγεθος,
ἐπιγεγραμμένοι.
ἐγγράφεται
~δὲ
ἐς |
[71] |
~θέλῃ
τις
γενέσθαι,
κἂν
κολοσσιαῖος
|
τὸ |
μέγεθος,
~κἂν
ὄρη
ὅλα
χρυσᾶ |
[69] |
καὶ
διακριτικοὺς
ποιήσων
ἡμᾶς
καὶ
|
τὸ |
μέγιστον
~ἀποδεικτικούς·
ὡς
τά
γε |
[40] |
μικρά
τις
εὐτυχία
τοῦ
ἀθλητοῦ,
|
τὸ
|
~μέλλειν
ἀκμῆτα
τοῖς
κεκμηκόσι
συμπεσεῖσθαι. |
[41] |
~τὸ
δηλοῦν
τὸν
ἔφεδρον,
ἢ
|
τὸ |
μὲν
γράμμα
ἴσως
ἂν
~εὕροις, |
[78] |
δοκεῖ,
καὶ
ἔχε
ὅλον
~συλλαβών·
|
τὸ |
μὲν
δὴ
πρῶτον
οὐχ
ὁρῶ |
[54] |
ὁμολογῶν.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ἀλλ´,
ὦ
Λυκῖνε,
|
τὸ |
μὲν
ἐπὶ
πάντας
ἐλθεῖν
~χρῆναι |
[55] |
ὅλον
~εἰδὼς
εἰδείη
ἂν
καὶ
|
τὸ |
μέρος,
ὁ
δὲ
μόνον
τὸ |
[55] |
τὸ
μέρος,
ὁ
δὲ
μόνον
|
τὸ |
μέρος
~οὐκέτι
καὶ
τὸ
ὅλον. |
[76] |
ἕξειν
~τὰ
τῷ
ὄντι
ἀγαθά.
|
τὸ |
μετὰ
ταῦτα
δὲ
σὺ
ἂν
|
[31] |
γὰρ
ἔμοιγε,
ὦ
Ἑρμότιμε.
ἀλλὰ
|
τὸ |
μετὰ
~τοῦτο
οὐκέτ´
οἶδα
εἰ |
[59] |
τι
ἀντεῖπον.
ὅρα
δὴ
~καὶ
|
τὸ |
μετὰ
τοῦτο·
φιλοσοφία
καὶ
οἱ |
[54] |
καὶ
πειραθῆναι
ὧν
φασι
καὶ
|
τὸ |
μὴ
ἂν
~ἄλλως
ἑλέσθαι
τὸ |
[31] |
ἰδών,
οἷοι
ἡμεῖς
ἐσμεν,
διὰ
|
τὸ |
μὴ
~ἀποδεδημηκέναι
τὸ
παράπαν,
ἔν |
[49] |
~εἶναι
τὸ
ζητούμενον
ὑπολαμβάνοντες
διὰ
|
τὸ |
μὴ
~εἰδέναι
τἀληθές.
εἰ
δὲ |
[24] |
πόνον
καὶ
τὸ
λιπαρὲς
~καὶ
|
τὸ |
μὴ
ἐνδοῦναι
μηδὲ
μαλακισθῆναι
πολλοῖς
|
[50] |
ἀλλὰ
περιέγραψαν
μὴ
~πλείω
βιῶναι
|
τὸ |
μήκιστον
ἐτῶν
ἑκατὸν
ἄνθρωπον
~ὄντα. |
[23] |
ἐν
τῇ
ὁδῷ
μήτε
~πρὸς
|
τὸ |
μῆκος
τοῦ
χρόνου
ἀπαγορεύοντας,
εἰ
|
[41] |
ἂν
ἐκεῖνός
σοι
περιλειφθῇ
ὁ
|
τὸ
|
~μόνον
γράμμα
ἔχων
τὸ
ἀνανταγώνιστον. |
[60] |
τέλος,
ἢ
~οὔποτ´
ἂν
εὕροις
|
τὸ |
νεκτάρεον
ἐκεῖνο
πόμα,
οὗ
~πάλαι |
[47] |
ἐρῶ
ἀλλά
τινος
τῶν
σοφῶν,
|
τὸ |
νῆφε
~καὶ
μέμνησο
ἀπιστεῖν"
ἢν |
[72] |
ἢ
ἀκούοντες
τὰ
τοιαῦτα
διὰ
|
τὸ |
ξένα
καὶ
~ἀλλόκοτα
εἶναι.
~Καὶ |
[55] |
αἴτιον
ἦν
ἢ
τὸ
~εἰδέναι
|
τὸ |
ὅλον—
ἄνθρωπον
λέγω
καὶ
λέοντα· |
[55] |
ἀκούσας
μέμνημαι
ὡς
ὁ
μὲν
|
τὸ |
ὅλον
~εἰδὼς
εἰδείη
ἂν
καὶ |
[55] |
~ὡς
καλά;
οὐ
γὰρ
οἶσθα
|
τὸ |
ὅλον
οὗ
μέρη
ἐκεῖνά
ἐστιν. |
[55] |
μόνον
τὸ
μέρος
~οὐκέτι
καὶ
|
τὸ |
ὅλον.
οὕτως
καί
μοι
τόδε |
[79] |
~ἀμελήσαντας
τοῦ
ὁλκοῦ;
μᾶλλον
δὲ
|
τὸ |
ὅμοιον
~ποιεῖν
ὥσπερ
εἴ
τις |
[39] |
εἴ
γε
ἐπεγέγραπτο
τοῦ
~θεοῦ
|
τὸ |
ὄνομα
ἢ
τοῦ
ἀναθέντος
ἧττον |
[58] |
ὀλίγου
τοῦ
~γεύματος
εἰδέναι
ὁποῖον
|
τὸ |
πᾶν
ἐστιν;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ὡς
ὀλισθηρὸς |
[54] |
~ἐστι
τὸ
κεκαλυμμένον,
κἂν
μὴ
|
τὸ |
πᾶν
σῶμα
ἴδῃς.
~καὶ
τοίνυν |
[7] |
αὐτὸ
καὶ
τὸ
~δίκαιον
καὶ
|
τὸ |
πάντα
ἐπίστασθαι
βεβαίως
πεπεισμένον
~ᾗ |
[64] |
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Οὐχ
ἱκανὸν
εἶναί
φησι
|
τὸ |
πάντα
ἰδεῖν
καὶ
~διεξελθεῖν
δι´ |
[31] |
ἐσμεν,
διὰ
τὸ
μὴ
~ἀποδεδημηκέναι
|
τὸ |
παράπαν,
ἔν
τινι
συλλόγῳ
~τῶν |
[47] |
μηδενὸς
ἡγεμόνος
τοιούτου
~ἔς
γε
|
τὸ |
παρὸν
εὐποροῦμεν.
ἆρα
τόδε
~πάντων |
[79] |
καὶ
συλλογισμοὺς
καὶ
~ἀπορίας
καὶ
|
τὸ |
πλεῖστον
τοῦ
βίου
ἐπὶ
τούτοις
|
[53] |
οὐκ
εἰδότας
λέγῃς,
οὐδέν
τι
|
τὸ |
πλῆθος
~αὐτῶν
προσάξεταί
με
πιστεύειν |
[81] |
εἰ
μὴ
ἐγὼ
ταλάντου
ὠνησάμην
|
~τὸ |
πλημμέλημα
παρὰ
πένητος
ἀνδρὸς
τοῦ
|
[68] |
παραποταμίᾳ
πεφυκότι
καὶ
πρὸς
~πᾶν
|
τὸ |
πνέον
καμπτομένῳ,
κἂν
μικρά
τις |
[28] |
εἰ
ἐπίφορόν
ἐστι
καὶ
~οὔριον
|
τὸ |
πνεῦμα
τοῖς
Κόρινθόνδε
διαπλεῦσαι
~ἐθέλουσι, |
[24] |
αὐτοῖς,
ἀποχρῆν
δ´
~ἑκάστῳ
πρὸς
|
τὸ |
πολίτην
γενέσθαι
σύνεσιν
καὶ
~ἐπιθυμίαν |
[2] |
τοὺς
διδασκάλους
~φοιτῶντα
καὶ
ὡς
|
τὸ |
πολὺ
ἐς
βιβλίον
ἐπικεκυφότα
~καὶ |
[28] |
τῷ
πελάγει
διαφέρεσθαι
ναυτιῶντα
ὡς
|
~τὸ |
πολὺ
καὶ
δεδιότα
καὶ
καρηβαροῦντα |
[33] |
μάλιστα.
θηρία
γέ
τοι
ὡς
|
~τὸ |
πολὺ
κατατοξεύουσι,
καὶ
ὀρνίθων
ἔνιοι |
[33] |
αὐτοὶ
κινούμενοι
~ἀφ´
ἵππων
ὡς
|
τὸ |
πολὺ
τοξεύουσιν,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
|
[61] |
ἐπιρρεῖ
γὰρ
~κατὰ
τὴν
παροιμίαν
|
τὸ |
πρᾶγμα
ἐξαντλούμενον
ἐς
~τὸ
ἔμπαλιν |
[67] |
ὁπόσος
ἑκάστῃ
~ἱκανός,
ὑπερεξέπιπτες
ἀπομηκύνων
|
τὸ |
πρᾶγμα
ἐς
~γενεὰς
ἄλλας,
ὡς |
[49] |
ὦ
Ἑρμότιμε,
εἰ
τοιοῦτόν
~ἐστι
|
τὸ |
πρᾶγμα;
ἢ
ἀνατρεπτέον
ἐκεῖνα
τὰ |
[5] |
ὅμοιον,
ὦ
Λυκῖνε,
οὐδ´
ἔστι
|
τὸ |
πρᾶγμα
~τοιοῦτον
οἷον
σὺ
εἰκάζεις, |
[63] |
δὲ
ὡς
ἔχεις
προχώρει
ἐς
|
τὸ |
πρόσθε
τῆς
ὁδοῦ
~καὶ
πέραινε |
[18] |
μηδὲ
σκυθρωπὸς
ᾖ
~καὶ
φροντιστικὸς
|
τὸ |
πρόσωπον,
ἀποδοκιμαστέος
~καὶ
ἀποβλητέος;
~ἀλλ´ |
[15] |
ἀπόκριναί
μοι·
τῷ
τότε
~πιστεύσας
|
τὸ |
πρῶτον
ὁπότε
ᾔεις
φιλοσοφήσων
~πολλῶν |
[73] |
περὶ
τῆς
γυναικός,
ἐπείπερ
ἐπιστεύθη
|
~τὸ |
πρῶτον
ὅτι
ἀληθῆ
λέγει,
ἀκόλουθα
|
[74] |
τρικέφαλος
καὶ
ἑξάχειρ
ἄνθρωπος,
ἂν
|
τὸ
|
~πρῶτον
ταῦτα
ἀπραγμόνως
ἀποδέξῃ
μὴ |
[13] |
ἑταίρῳ
ὄντι
~ὃν
τρόπον
ὡρμήθης
|
τὸ |
πρῶτον
φιλοσοφεῖν,
ὡς
καὶ
αὐτός, |
[43] |
ἐξ
ἁπάντων,
~τὸ
Χ
καὶ
|
τὸ |
Σ
καὶ
τὸ
Ζ
καὶ |
[20] |
καὶ
θυρίδας
ἐποίησεν
αὐτῷ
~κατὰ
|
τὸ |
στέρνον,
ὡς
ἀναπετασθεισῶν
γνώριμα
~γίγνεσθαι |
[34] |
Συρακουσίῳ
Γέλωνί
φασι
δυσῶδες
εἶναι
|
τὸ
|
~στόμα
καὶ
τοῦτο
ἐπὶ
πολὺ |
[79] |
τὸ
σῶμα
ἢ
τοῦ
ὄφεως
|
τὸ |
σύφαρ
~ἀμελήσαντας
τοῦ
ὁλκοῦ;
μᾶλλον |
[79] |
τὴν
σκιὰν
ὑμᾶς
~θηρεύειν
ἐάσαντας
|
τὸ |
σῶμα
ἢ
τοῦ
ὄφεως
τὸ |
[2] |
~ὠχρὸν
ἀεὶ
ὑπὸ
φροντίδων
καὶ
|
τὸ |
σῶμα
κατεσκληκότα.
~δοκεῖς
δέ
μοι |
[66] |
τὴν
ἀρχὴν
εὑρεῖν,
ἐπείγεσθαι
πρὸς
|
τὸ |
τέλος.
~ἔδει
δ´
οἶμαι
πρότερον |
[7] |
εἰ
μὴ
ταῦτα
ἕξειν
πρὸς
|
~τὸ |
τέλος
τῆς
ἀσκήσεως
ἐλθόντας;
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ) |
[4] |
καὶ
θυμὸν
ἔχειν
ἀγαθὸν
ἐς
|
~τὸ |
τέλος
τῆς
ὁδοῦ
ὁρῶντα
καὶ |
[48] |
Λυκῖνε.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Βούλει
οὖν
ἀφαιρῶμεν
|
τὸ |
τέταρτον,
ὡς
πεντήκοντα
~καὶ
ἑκατὸν |
[11] |
τελέως
ἀπολειφθείς.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Θάρρει,
ὦγαθέ.
|
τὸ |
τήμερον
γὰρ
ἐκεχειρία
~ἐπήγγελται.
ὥστε |
[39] |
κτῆμα
οἴεσθαι.
~Καὶ
γὰρ
αὖ
|
τὸ |
τὴν
πολλὴν
ἀπορίαν
παρεχόμενον
~τοῦτό |
[60] |
μοι
δοκεῖς.
σὺ
δὲ
οἴει
|
τὸ |
τοιοῦτον
~αὐτὸ
εἶναι,
ὡς
εἰ |
[29] |
ἀπιστεῖν
ὁμοίως.
μακρῷ
γὰρ
~ἀσφαλέστατον
|
τὸ |
τοιοῦτον
ἄχρι
ἂν
εὕρωμεν
τὸν |
[34] |
ὕβρις
γὰρ
ἐς
~τὰς
ἄλλας
|
τὸ |
τοιοῦτον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Ὦ
Λυκῖνε,
πρὸς |
[54] |
καὶ
πάνυ
ῥᾴδιον
~εἶναι
δοκεῖ
|
τὸ |
τοιοῦτον
καὶ
οὐ
πολλῆς
διατριβῆς
|
[42] |
ἂν
εὔλογον
~ἀντειπεῖν
ἔχοις
πρὸς
|
τὸ |
τοιοῦτον.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Σὺ
μὲν
γὰρ |
[33] |
εἶναι
ὡς
ἀνατρέπεσθαι
ῥᾳδίως.
ἐπεὶ
|
τὸ
|
~τοιοῦτον
ὅμοιον
ἂν
εἴη
τοῖς |
[73] |
ὥς
γέ
μοι
εἰκάζοντι
φαίνεται,
|
τὸ |
τὸν
~λέγοντα
ἐκεῖνον
περὶ
τῆς |
[47] |
κατασχεθησομένῳ;
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
~Ἐγώ
σοι
φράσω.
|
τὸ |
τοῦ
Θησέως
ἐκεῖνο
μιμησόμεθα
~καί |
[28] |
καὶ
ἡγεμόνων,
~οὐδὲ
τοῦτο
δὴ
|
τὸ |
τοῦ
λόγου
ποιήσομεν—
ἔνθα
ἂν
|
[86] |
συρρέοντα
~τῷ
ὕδατι,
ἀνέσπασας
ἐπιστάς,
|
τὸ |
τῶν
~τραγῳδῶν
τοῦτο,
θεὸς
ἐκ |
[79] |
τοὺς
ὤμους
πτίττων,
ὕδωρ
ὁμοίως
|
τὸ |
ὕδωρ
μένει;
~Καί
μοι
δὸς |
[1] |
~οἶμαι
παριέναι
εἰδότας
ἀληθὲς
ὂν
|
τὸ |
ὑπὸ
τοῦ
~Κῴου
ἰατροῦ
εἰρημένον, |
[9] |
ἄξιος
καὶ
γέρων
ἤδη
ἐς
|
τὸ |
ὕστατον.
~(ΕΡΜΟΤΙΜΟΣ)
~Τί
οὖν
δὴ |
[60] |
δοκεῖ
μοι
ὁ
θεὸς
~κατακρύψαι
|
τὸ |
φιλοσοφίας
ἀγαθὸν
ὑπὸ
τὴν
τρύγα
|
[35] |
αὐτῶν
~ἐξετάσωμεν,
εἰ
τοιοῦτόν
ἐστι
|
τὸ |
φιλοσοφίας
~πρᾶγμα
οἷον
ἐγώ
φημι |
[43] |
ἀτάκτως
πέντε
γράμματα
ἐξ
ἁπάντων,
|
~τὸ |
Χ
καὶ
τὸ
Σ
καὶ |
[41] |
Μ
ἢ
τὸ
Ι
ἐστὶν
|
τὸ
|
~χειροτονοῦν
τὸν
ἔφεδρον.
ἀλλ´
ἐπειδὰν |
[6] |
πλησίον
ἤδη
τοῦ
ἄκρου
~γενόμενον
|
τὸ |
χρεὼν
ἐπιστὰν
κατασπάσει
λαβόμενον
~τοῦ |
[69] |
τῇ
ἀποδεικτικῇ
~ταύτῃ
τέχνῃ
καὶ
|
τὸ |
ψεῦδος
ἐλεγχθήσεται,
καὶ
~σὺ
βεβαίως |