Livre, Chap.
[12, 29]	αὐτοῖν καὶ τί τῶν πάντων	ἢ	ἀλλήλων διαφέρετον, ἢ ἐκ τοῦ
[12, 6]	πολλάκις τοῦ μεγάλου βασιλέως ἐπιλαβόμενος	ἢ	ἄλλου ὁτουοῦν βασιλέως ἢ δυνάστου
[12, 6]	καὶ μετ´ ἀληθείας, ἀνδρὸς ἰδιώτου	ἢ	ἄλλου τινός, μάλιστα μέν, ἐγώ
[12, 6]	τῷ σώματι ἢ ὑπὸ μαστίγων	ἢ	ἄλλων τραυμάτων ζῶν, καὶ τεθνεῶτος
[12, 6]	τὸ σῶμα φύσει ἢ τροφῇ	ἢ	ἀμφότερα ζῶντος, τούτου καὶ ἐπειδὰν
[12, 40]	ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ αὐτὸ	ἢ	ἀποδῶται, πέντε μόσχους ἀποτίσει ἀντὶ
[12, 9]	ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν,	ἢ	ἀργύριον ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν,
[12, 52]	σωμάτων. Μείζω δὴ ψυχὴ κακίας	ἢ	ἀρετῆς ὁπόταν μεταβάλλῃ διὰ τὴν
[12, 44]	μέλλοντα ἑστιᾶσαι πρὸς τὴν εὐωχίαν	ἢ	αὖ πρὸς τὸ ἀποδόσθαι, ὥσπερ
[12, 19]	νόμους, πρὶν ἢ παραλαβεῖν καθαρὰν	ἢ	αὐτοὶ ποιῆσαι. Καὶ ὀρθῶς γε,
[12, 29]	δοκεῖ εἶναι· τύραννόν τε γὰρ	ἢ	βασιλέα ἐγκωμιαζόμενον ἕνα τῶν νομέων,
[12, 29]	βασιλεὺς εὐδαίμων κεκτημένος πολὺ χρυσίον‘	{ἢ}	βασιλείας πέρι καὶ ἀνθρωπίνης ὅλως
[12, 6]	ὄντι ὑπὸ ἄλλου ὀρθῶς τιμωρουμένῳ	ἢ	βελτίονι γίγνεσθαι καὶ ὀνίνασθαι ἢ
[12, 29]	τὴν ὁδὸν οὐδὲ ὅπου δικαστήριον	ἢ	βουλευτήριον ἤ τι κοινὸν ἄλλο
[12, 26]	φιλοσοφίαν πόλεώς τις ἀνάγκη ἐπιμεληθῆναι	ἢ	γέγονεν ἐν τῷ ἀπείρῳ τῷ
[12, 29]	νόμους δὲ καὶ ψηφίσματα λεγόμενα	ἢ	γεγραμμένα οὔτε ὁρῶσιν, οὔτε ἀκούουσι
[12, 43]	ἀποδιδόντες ὤσουσιν ἢ εἰς δημιουργοὺς	ἢ	γεωργούς, καὶ ἐὰν αὖ ἐκ
[12, 52]	τας} ἐπιμελεῖσθαι, δι´ ἄγνοιαν ἀμελοῦντας,	ἢ	γινώσκοντας ὅτι δεῖ, καθάπερ οἱ
[12, 52]	ὀλίγων τῶν περὶ τὸ πᾶν,	ἢ	γινώσκοντες ὡς τὸ παράπαν οὐδενὸς
[12, 4]	δὲ μύθοις πρὸς τὰ παιδία	ἢ	γυμνασίοις χρώμεθα. Ἔστι ταῦτα. Ταῦτα
[12, 42]	Ἐὰν δὲ κερατίσῃ ταῦρος ἄνδρα	ἢ	γυναῖκα καὶ ἀποθάνῃ, λίθοις λιθοβοληθήσεται
[12, 29]	προγόνων γεγονὸς ἢ πρὸς ἀνδρῶν	ἢ	γυναικῶν, μᾶλλον αὐτὸν λέληθεν ἢ
[12, 25]	εὐχὴν εὐχομένοις νομοθετεῖ λέγων· Ἀνὴρ	ἢ	γυνή, ὃς ἂν μεγάλως εὔξηται
[12, 52]	ὄντων, μηδαμῆ ἐπιμελεῖσθαι, καθάπερ ἀργὸν	ἢ	δειλόν τινα διὰ πόνους ῥᾳθυμοῦντα,
[12, 52]	ἢ ἐκ πολλῶν ἕν, πρώτης	ἢ	δευτέρας ἢ καὶ τρίτης γενέσεως
[12, 52]	{ὅταν} ἐν ἅπασι τούτοις ἰδών	(ἢ	δι´ ἀκοῆς αἰσθόμενος ἢ καὶ
[12, 52]	μεταβάλλει παντοίας μεταβολὰς δι´ ἑαυτὴν	ἢ	δι´ ἑτέραν ψυχήν, οὐδὲν ἄλλο
[12, 6]	κατεαγότα εἴ του ἦν μέλη	ἢ	διεστραμμένα ζῶντος, καὶ τεθνεῶτος· καὶ
[12, 6]	ἐπιλαβόμενος ἢ ἄλλου ὁτουοῦν βασιλέως	ἢ	δυνάστου κατεῖδεν οὐδὲν ὑγιὲς ὂν
[12, 6]	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν ἄλλο	ἢ	δυοῖν πραγμάτοιν διάλυσις, τῆς ψυχῆς
[12, 6]	χασμήσῃ καὶ ἰλιγγιάσεις οὐδὲν ἧττον	ἢ	ἐγὼ ἐνθάδε καὶ σὺ ἐκεῖ,
[12, 49]	ἠνάγκαζον παρὰ σφίσιν οἴκοι εἶναι,	ἢ	εἰ μὴ ἔπειθον, αὐτοὶ ἂν
[12, 43]	φύσει προσήκουσαν τιμὴν ἀποδιδόντες ὤσουσιν	ἢ	εἰς δημιουργοὺς ἢ γεωργούς, καὶ
[12, 52]	καὶ μὴ ξύμπολλα ἐξ ἑνὸς	ἢ	ἐκ πολλῶν ἕν, πρώτης ἢ
[12, 29]	τῶν πάντων ἢ ἀλλήλων διαφέρετον,	ἢ	ἐκ τοῦ εἰ βασιλεὺς εὐδαίμων
[12, 51]	ὅλως τὸ παρ´ ἡμῖν σῶμα,	ἢ	ἐκ τοῦ παρ´ ἡμῖν τοῦτο
[12, 45]	τε καὶ ἡμέρας πολὺ μᾶλλον	ἢ	ἐκεῖναι. Ταύτην δὲ τὴν ὠδῖνα
[12, 44]	μηδενὶ ἄλλῳ τὸ βέλτιστον σκοπεῖσθαι	ἢ	ἐκείνῳ τῷ ἀρχομένῳ τε καὶ
[12, 51]	σχεδὸν οὐκ ἀποτευξόμεθα. Τίνων; Ὡς	ἢ	ἐνοῦσα ἐντὸς τῷ περιφερεῖ τούτῳ
[12, 51]	ταύτην γενομένην ἐν τῷ γηΐνῳ	ἢ	ἐνύδρῳ ἢ πυροειδεῖ, κεχωρισμένῳ ἢ
[12, 33]	τοιούτων κοινωνιῶν χρηστόν τι ψέξειν	ἢ	ἐπαινεῖσθαι; Πῶς δ´ ἄν; Οὐ
[12, 52]	εἰ διαφέρει, ὁ δὲ ἀμελεῖ·	ἢ	ἔστιν ἄλλως πως γιγνομένη ἀμέλεια;
[12, 51]	ἀπεργάζεται. Τιθῶμεν ταῦτα οὕτως ἔχειν;	ἢ	ἔτι διστάζομεν εἰ ἑτέρως πως
[12, 29]	Γῆς δὲ ὅταν μυρία πλέθρα	ἢ	ἔτι πλείω ἀκούσῃ, ὅστις ἄρα
[12, 44]	οὐ δήπου ἄλλου του μέλει	ἢ	ἐφ´ ᾧ τέτακται, ὅπως τούτῳ
[12, 9]	ἄρχειν, ἢ ἀργύριον ἢ τιμήν,	ἢ	ζημίαν, ἐὰν μὴ ἄρχῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[12, 42]	ΥΠΟΖΥΓΙΟΥ Ἐὰν δὲ ἄρα ὑποζύγιον	ἢ	ζῷον ἄλλο τι φονεύσῃ τινὰ
[12, 49]	ἀρετὴν ὀνι〈 νά〉 ναι ἀνθρώπους,	ἢ	Ἡσίοδον ῥαψῳδεῖν ἂν περιιόντας εἴων
[12, 22]	φύσει παρεχόμενα. Τοῦτο δὲ θεοῦ	ἢ	θείου τινὸς ἂν εἴη. Εἰκότως
[12, 10]	φάναι τὸν φιλόσοφον οὐδὲν ἕτερον	ἢ	θεσπίσαι διὰ τούτων περὶ τῶν
[12, 36]	προέχοντα εἴκοσιν ἡλικίας ἔτεσιν ἄρρενα	ἢ	θῆλυν νομίζων ὡς πατέρα ἢ
[12, 29]	ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ ὄψον ἡδῦναι	ἢ	θῶπας λόγους· τοῦ δ´ αὖ
[12, 29]	καὶ εἴκοσι καταλόγῳ προγόνων σεμνυνομένων	ἢ	καὶ ἀναφερόντων εἰς Ἡρακλέα τὸν
[12, 27]	Μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων	ἢ	καὶ ἀπολογουμένων ὅσα τε ἄλλα
[12, 25]	ἐπινοῇ τις παῖδας ποιεῖσθαι ἀνὴρ	ἢ	καὶ γυνή. Καὶ ἄλλα δὲ
[12, 26]	ἐκτὸς ὄντι τῆς ἡμετέρας ὄψεως,	ἢ	καὶ ἔπειτα γενήσεται, περὶ τούτου
[12, 26]	τῷ ἀπείρῳ τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ	ἢ	καὶ νῦν ἐστιν ἔν τινι
[12, 51]	ἢ ἐνύδρῳ ἢ πυροειδεῖ, κεχωρισμένῳ	ἢ	καὶ ξυμμιγεῖ, τί ποτε φήσομεν
[12, 52]	ἰδών (ἢ δι´ ἀκοῆς αἰσθόμενος	ἢ	καὶ παντάπασιν αὐτὸς αὐτῶν τινι
[12, 18]	τείνουσαν ἤ τινα πρὸς ἰσχὺν	ἢ	καὶ πρὸς ἄλλην τινὰ σοφίαν
[12, 15]	ἐχόμενον σπουδαίως εὑρημένον ἢ πολιτικῆς	ἢ	καὶ σοφίας τινὸς ἑτέρας, πάντα
[12, 48]	αὐτὴν ἡ χώρα πότερα πάμφορος	ἢ	καί τινων ἐπιδεής; Σχεδὸν οὐδενὸς
[12, 52]	πολλῶν ἕν, πρώτης ἢ δευτέρας	ἢ	καὶ τρίτης γενέσεως μετειληφότα πλήθεσιν
[12, 29]	πράττειν προσίσταται αὐτοῖς. Εὖ δὲ	ἢ	κακῶς τί γέγονεν ἐν πόλει
[12, 34]	ἔχοιεν τοῦ βίου κατὰ σώματα	ἢ	κατὰ ψυχὰς ἔργα ἐξειργασμένοι καλὰ
[12, 6]	σῶμα ἔστιν ἰδεῖν ταῦτα ἔχον·	ἢ	κατεαγότα εἴ του ἦν μέλη
[12, 52]	πράττουσι, διά τινας ἥττας ἡδονῶν	ἢ	λυπῶν οὐ ποιεῖν; Πῶς γὰρ
[12, 46]	ξυμφέρει, διότι οὐδὲν ἄλλο φήσει	ἢ	λυσιτελεῖν αὐτῷ τὸ παντοδαπὸν θηρίον
[12, 32]	ἔχει ἢ τὸ τῶν γυναικῶν;	ἢ	μακρολογοῦμεν τήν τε ὑφαντικὴν λέγοντες
[12, 6]	κομήτης τούτου καὶ ὁ νεκρός·	ἢ	μαστιγίας εἴ τις ἦν καὶ
[12, 52]	τῶν ὀλίγων ἢ σμικρῶν πολλὰ	ἢ	μεγάλα· οὐδὲ γὰρ ἄνευ τῶν
[12, 52]	οὔ; Ἤδη τοίνυν ἢ σμικρὰ	ἢ	μεγάλα τις φάτω ταῦτα εἶναι
[12, 52]	τότε ἀμέλεια ἔσται τῶν σμικρῶν	ἢ	μεγάλων μὴ ἐπιμελουμένῳ, ὧν ἂν
[12, 33]	φαίνοιντο δίχα προστάτου καὶ ἄρχοντος	ἢ	μετὰ κακῶν ἀρχόντων δρῶντες κακά,
[12, 33]	διαψέγοι καὶ πᾶν θρέμμα ἄναρχον	ἢ	μετὰ κακῶν ἀρχόντων ἰδὼν οὕτω
[12, 33]	μετ´ ἄρχοντος, ἀεὶ δὲ ἄναρχον	ἢ	μετὰ κακῶν ἀρχόντων ξυνοῦσαν· οἰόμεθα
[12, 1]	μηδένα ἐᾶν ποῖα καλῶς αὐτῶν	ἢ	μὴ καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ
[12, 51]	ψυχὴν μὲν προτέραν γεγονέναι σώματος	(ἢ	μή; σῶμα δὲ δεύτερόν τε
[12, 1]	ΝΟΜΩΝ Εἰ μὲν τοίνυν ὀρθῶς	ἢ	μή τις ἐπιτιμᾷ τῇ τε
[12, 36]	ἢ θῆλυν νομίζων ὡς πατέρα	ἢ	μητέρα διευλαβείσθω. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΖʹ ΠΕΡΙ
[12, 49]	ἐπιχρωματίζειν αὐτὸν οὐκ ἐπαΐοντα ἀλλ´	ἢ	μιμεῖσθαι, ὥστε ἑτέροις τοιούτοις ἐκ
[12, 52]	εἶναι πάντα, ὁπόσα θνητὰ ζῷα	ἢ	νοερά, καὶ τὸν οὐρανὸν ὅλον.
[12, 25]	τὸ παράπαν, εἰ μὴ σωμασκίας	ἢ	νόσων ἕνεκα, μηδ´ αὖ νύκτωρ,
[12, 50]	ἁρμόττοντα οἰκείως πως, θερμὰ ψυχροῖς	ἢ	ξηρὰ πρὸς ὑγρὰ καὶ μαλακὰ
[12, 43]	ὅταν αὐτὴν ὁ σιδηροῦς φύλαξ	ἢ	ὁ χαλκοῦς διαφυλάξῃ. Τοῦτον οὖν
[12, 29]	ἢ γυναικῶν, μᾶλλον αὐτὸν λέληθεν	ἢ	οἱ τῆς θαλάττης λεγόμενοι χόες.
[12, 6]	αὐτῷ· διὸ καὶ εὐδαιμονέστερος ἦν	ἢ	οἷς ἐξῆν. Ἀλλὰ γάρ, ὦ
[12, 31]	περὶ θεοῦ ζηλοῦντος ἢ ὑπνοῦντος	ἢ	ὀργιζομένου ἤ τισιν ἄλλοις ἀνθρωποπαθέσιν
[12, 29]	οὐκ ἔστιν αὐτῷ ὁμοιότερον οὐδὲν	ἢ	ὃς ἂν ἡμῶν αὖ γένηται
[12, 32]	φυλακικὴ γυνή, ἡ δ´ οὔ·	ἢ	οὐ τοιαύτην καὶ τῶν ἀνδρῶν
[12, 49]	εἰδέναι οἷα φαίνεται. Τεθέασαι γὰρ	ἢ	οὔ; Ἔγωγ´, ἔφη. Καὶ τούτων
[12, 29]	Μανθάνεις γάρ που, ὦ Θεόδωρε,	ἢ	οὔ; Ἔγωγε, καὶ ἀληθῆ λέγεις.
[12, 27]	δὲ ἢ παρὰ θεῶν τινος	ἢ	παρ´ αὐτοῦ τούτου γνόντος ταῦτα
[12, 27]	ἑπόμενον δεῖ ζῆν, πόλιν δὲ	ἢ	παρὰ θεῶν τινος ἢ παρ´
[12, 6]	ἢ βελτίονι γίγνεσθαι καὶ ὀνίνασθαι	ἢ	παράδειγμα ἄλλοις γίγνεσθαι, ἵνα ἄλλοι
[12, 19]	ἅψασθαι μηδὲ γράφειν νόμους, πρὶν	ἢ	παραλαβεῖν καθαρὰν ἢ αὐτοὶ ποιῆσαι.
[12, 51]	εἰρημένων οὐδ´ ὅσιον ἄλλως λέγειν	ἢ	πᾶσαν ἀρετὴν ἔχουσαν ψυχὴν μίαν
[12, 29]	προσήκει διάφορον τῶν ἄλλων ποιεῖν	ἢ	πάσχειν· ζητεῖ τε καὶ πράγματ´
[12, 48]	Κρήτης φύσει ὅλη. Τραχυτέραν αὐτὴν	ἢ	πεδινωτέραν ἂν λέγοις; Πάνυ μὲν
[12, 40]	μή, δεδέσθαι ἕως ἂν ἐκτίσῃ	ἢ	πείσῃ τὸν καταδικασάμενον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΑʹ
[12, 51]	πᾶσαν ἀρετὴν ἔχουσαν ψυχὴν μίαν	ἢ	πλείους περιάγειν αὐτά. Κάλλιστα, ὦ
[12, 51]	διοικεῖν φάναι; Τί μήν; Μίαν	ἢ	πλείους; Πλείους· ἐγὼ ὑπὲρ σφῶν
[12, 29]	ἕνα τῶν νομέων, οἷον συβώτην	ἢ	ποιμένα ἤ τινα βουκόλον, ἡγεῖται
[12, 15]	τέχνης ἦν ἐχόμενον σπουδαίως εὑρημένον	ἢ	πολιτικῆς ἢ καὶ σοφίας τινὸς
[12, 29]	οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι	ἢ	πράττοντι μακρῷ ἄριστ´ ἔχει τὸ
[12, 40]	φάντος· Ἐὰν κλέψῃ τις μόσχον	ἢ	πρόβατον καὶ σφάξῃ αὐτὸ ἢ
[12, 29]	κακόν ἐστιν ἐκ προγόνων γεγονὸς	ἢ	πρὸς ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν, μᾶλλον
[12, 2]	καὶ σμικρὸν ὄφελος, οὐκ ἄλλο	ἢ	πρὸς τὴν μεγίστην ἀρετὴν μάλιστα
[12, 25]	εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου	ἢ	προσπορευομένων ὑμῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον,
[12, 51]	ἐν τῷ γηΐνῳ ἢ ἐνύδρῳ	ἢ	πυροειδεῖ, κεχωρισμένῳ ἢ καὶ ξυμμιγεῖ,
[12, 51]	δέ; τόδε ἆρα ἄξιον ἐρωτήσεως,	ἢ	πῶς ἐρεῖς; Λέγε τὸ ποῖον.
[12, 27]	ὡς πολεμίῳ πρὸς πολέμιον διανοητέον,	ἢ	πῶς ἔτι λέγομεν; Ὦ ξένε
[12, 52]	τρυφὴν εἰς ἀρετὴν ψυχῆς θήσομεν;	ἢ	πῶς λέγεις; Καὶ πῶς; Ἀλλ´
[12, 21]	ξυμφωνοῦμεν ἐγώ τε καὶ ὑμεῖς	ἢ	πῶς; Οὐ πόρρω ταῦτα τυγχάνει
[12, 52]	ἐπιστῆμαι. Ταύτη λέγετε ἔχειν ταῦτα,	ἢ	πῶς; Οὕτως. Τί δέ; δύνασθαι
[12, 52]	τῷ ὅλῳ ἀμελουμένων τῶν σμικρῶν,	ἢ	ῥᾳθυμίᾳ καὶ τρυφῇ, εἰ διαφέρει,
[12, 27]	πάθη ἐν ἡμῖν οἷον νεῦρα	ἢ	σμήρινθοί τινες ἐνοῦσαι σπῶσί τε
[12, 52]	Πῶς γὰρ οὔ; Ἤδη τοίνυν	ἢ	σμικρὰ ἢ μεγάλα τις φάτω
[12, 52]	τοιούτων οὐδενὶ χωρὶς τῶν ὀλίγων	ἢ	σμικρῶν πολλὰ ἢ μεγάλα· οὐδὲ
[12, 17]	προμεμαθηκέναι προμανθάνειν, οἷον τέκτονα μετρεῖν	ἢ	σταθμᾶσθαι καὶ πολεμικὸν ἱππεύειν παίζοντα
[12, 29]	τοῦ τί ἐγώ σε ἀδικῶ	ἢ	σὺ ἐμὲ‘ εἰς σκέψιν αὖ
[12, 49]	ἐπὶ Ὁμήρου ὑπ´ ἐκείνου ἄρχοντος	ἢ	συμβουλεύοντος εὖ πολεμηθεὶς μνημονεύεται; Οὐδείς.
[12, 50]	προσηκόντων, οὔσης γε αὐτῆς πρεσβυτέρας	ἢ	σώματος; Ἀνάγκη. Δόξα δὴ καὶ
[12, 52]	καὶ ἀκούειν τὰ σμικρὰ χαλεπώτερον	ἢ	τὰ μεγάλα, φέρειν δὲ αὖ
[12, 51]	οὐδέν, ἢ τούτῳ πᾶν τοὐναντίον;	ἢ	τὰ μὲν αὐτῶν κινεῖται, τὰ
[12, 6]	ταῦτα καὶ τελευτήσαντος ἦν πάντα	ἢ	τὰ πολλὰ ἐπί τινα χρόνον.
[12, 5]	αὐτῶν τοῖς μύθοις πολὺ μᾶλλον	ἢ	τὰ σώματα ταῖς χερσίν. Ὧν
[12, 51]	δύναμιν καὶ τὸ ὅπη ἔτυχεν,	ἢ	τἀναντία, καθάπερ οἱ πρόσθεν ἡμῶν
[12, 22]	ἐν ταῖς θείαις διδασκαλίαις ἀποδέχεσθαι	ἢ	τὰς ὑπὸ τοῦ θείου πνεύματος
[12, 51]	ἔν τισιν ὁρῶμεν, μῶν ἄλλο	ἢ	ταὐτὸν τούτῳ ζῆν ὁμολογητέον; Οὐκ
[12, 20]	ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ Δοκεῖ μοι τρίτον	ἢ	τέταρτον ὁ λόγος εἰς ταὐτὸν
[12, 51]	κοσμοῦσαν ἤτοι τὴν ἀρίστην ψυχὴν	ἢ	τὴν ἐναντίαν. Ὦ ξένε, ἀλλ´
[12, 52]	ἐπιμελεῖσθαι δεῖ, δρῷεν ἂν τοῦτο·	ἢ	τί τὸ λοιπὸν πλὴν τῷ
[12, 29]	κακῶς τί γέγονεν ἐν πόλει	ἢ	τί τῳ κακόν ἐστιν ἐκ
[12, 9]	μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ ἀργύριον	ἢ	τιμήν, ἢ ζημίαν, ἐὰν μὴ
[12, 49]	νέων λέγεται πεποιηκέναι, ὥσπερ Ἀσκληπιός,	ἢ	τίνας μαθητὰς ἰατρικῆς κατελίπετο, ὥσπερ
[12, 6]	εὐλαβητέον ἐστὶ τὸ ἀδικεῖν μᾶλλον	ἢ	τὸ ἀδικεῖσθαι καὶ παντὸς μᾶλλον
[12, 51]	τὸ φρόνιμον καὶ ἀρετῆς πλῆρες,	ἢ	τὸ μηδέτερα κεκτημένον; βούλεσθε οὖν
[12, 48]	λιμένες ἆρ´ εἰσὶ κατ´ αὐτῆς,	ἢ	τὸ παράπαν ἀλίμενος; Εὐλίμενος μὲν
[12, 32]	τῶν ἀνδρῶν γένος διαφερόντως ἔχει	ἢ	τὸ τῶν γυναικῶν; ἢ μακρολογοῦμεν
[12, 49]	οὐχὶ μᾶλλον ἂν αὐτῶν ἀντείχοντο	ἢ	τοῦ χρυσοῦ καὶ ἠνάγκαζον παρὰ
[12, 51]	ὑπὸ τοῦ παρ´ ἡμῖν πυρός,	ἢ	τοὐναντίον ὑπ´ ἐκείνου τό τε
[12, 6]	δεῖ ἄλλον τινὰ βίον ζῆν	ἢ	τοῦτον ὅσπερ καὶ ἐκεῖσε φαίνεται
[12, 25]	μέθῃ χρῆσθαι ταύτην τὴν πόλιν	ἢ	τοῦτον τὸν ἄνδρα, ἀλλ´ ἔτι
[12, 51]	ἕστηκε πάντα, κινεῖται δὲ οὐδέν,	ἢ	τούτῳ πᾶν τοὐναντίον; ἢ τὰ
[12, 51]	τινων, ὠθεῖ βίᾳ σώματι σῶμα·	ἢ	τρίτον αὐτὴ ψιλὴ σώματος οὖσα,
[12, 6]	ἦν μέγα τὸ σῶμα φύσει	ἢ	τροφῇ ἢ ἀμφότερα ζῶντος, τούτου
[12, 52]	θεοὶ οὐχ ἧττον, μᾶλλον δὲ	ἢ	τῷ μεγέθει διαφερόντων. Ἤκουε γάρ
[12, 52]	σμικρῶν καὶ ὀλίγων παντὶ ῥᾷον	ἢ	τῶν ἐναντίων. Πολύ γε. Ἰατρῷ
[12, 49]	ὑγιεῖς ποιητής τις τῶν παλαιῶν	ἢ	τῶν νέων λέγεται πεποιηκέναι, ὥσπερ
[12, 43]	αὖ ἐκ τούτων ἢ ὑπόχρυσος	ἢ	ὑπάργυρος φυῇ τις, τιμήσαντες ἀνάξουσι
[12, 31]	ὡς ἂν περὶ θεοῦ ζηλοῦντος	ἢ	ὑπνοῦντος ἢ ὀργιζομένου ἤ τισιν
[12, 6]	πληγῶν οὐλὰς ἐν τῷ σώματι	ἢ	ὑπὸ μαστίγων ἢ ἄλλων τραυμάτων
[12, 43]	καὶ ἐὰν σφέτερος ἔγγονος ὑπόχαλκος	ἢ	ὑποσίδηρος γένηται, μηδενὶ τρόπῳ κατελεήσωσιν,
[12, 43]	καὶ ἐὰν αὖ ἐκ τούτων	ἢ	ὑπόχρυσος ἢ ὑπάργυρος φυῇ τις,
[12, 27]	ὅ τί ποτ´ αὐτῷ ἄμεινον	ἢ	χεῖρον· ὃς γενόμενος δόγμα πόλεως
[12, 49]	ἦσθα γινώσκειν ποῖα ἐπιτηδεύματα βελτίους	ἢ	χείρους ἀνθρώπους ποιεῖ ἰδίᾳ καὶ
[12, 48]	ἐπερωτάτω, πότερον ἐπιθαλαττίδιος ἔσται τις	ἢ	χερσαία. Σχεδόν, ὦ ξένε, ἀπέχει
[12, 33]	μετ´ ὀλίγα· Ὅτι δὲ ἐπαινέτην	ἢ	ψέκτην κοινωνίας ἡστινοσοῦν, ᾗ πέφυκέ
[12, 29]	γὰρ αἰσθάνονται) τοῖς δ´ ἐναντίως	ἢ	ὡς ἀνδραπόδοις τραφεῖσι πᾶσιν. Οὗτος
[12, 12]	ὦτα τέμνοντες καὶ μέλλοντες ταριχεύειν	ἢ	ὥσπερ οἱ τὰ ᾠὰ ταῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008