Livre, Chap.
[12, 42]	φονεύσῃ τινὰ πλὴν τῶν ὅσα	ἐν	ἀγῶνι τῶν δημοσίᾳ τιθεμένων ἀθλεύοντά
[12, 20]	τούτων, τὴν δὲ τῶν πονηρῶν	ἐν	ἀηδέσιν, ἵνα τὴν μὲν ἀσπάζωνται,
[12, 10]	μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς,	ἐν	αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, κακουχούμενοι, ἐν
[12, 52]	εἴτ´ ἐνθάδε μένων εἴτε καὶ	ἐν	Ἅιδου διαπορευθεὶς εἴτε καὶ τούτων
[12, 6]	χρόνον, ἀτεχνῶς παραδείγματα ἀνηρτημένους ἐκεῖ	ἐν	Ἅιδου ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, τοῖς
[12, 6]	ἡ ὠφέλεια καὶ ἐνθάδε καὶ	ἐν	Ἅιδου· οὐδὲ γὰρ οἷόν τε
[12, 6]	καὶ δυνάστας ἐκεῖνος πεποίηκε τοὺς	ἐν	Ἅιδου τὸν ἀεὶ χρόνον τιμωρουμένους,
[12, 29]	προγόνων μυριάδες ἑκάστῳ γεγόνασιν ἀναρίθμητοι,	ἐν	αἷς πλούσιοι καὶ πτωχοὶ καὶ
[12, 51]	καὶ πταίσαντος σώματος ἰατρικὴν καὶ	ἐν	ἄλλοις ἄλλα συντιθὲν καὶ ἀκούμενον
[12, 51]	δίχα διαιρούμενον εἰς ἴσα μέρη	ἐν	ἄλλοισί τε καὶ ἐν ἀριθμῷ.
[12, 51]	οὖν οὐχ ἡ δι´ ἕτερον	ἐν	ἄλλῳ γιγνομένη κίνησις, αὐτὸ δὲ
[12, 32]	ἀλλ´ ὁμοίως διεσπαρμέναι αἱ φύσεις	ἐν	ἀμφοῖν τοῖν ζῴοιν καὶ πάντων
[12, 4]	δὲ ἕτερον. Ναί. Παιδευτέον δὲ	ἐν	ἀμφοτέροις, πρότερον δὲ ἐν τοῖς
[12, 30]	δόξα αὐτοῦ. Ἀλλὰ μηδὲ τὰς	ἐν	ἀνθρώποις ἀρχὰς θαυμάζειν ἐδίδασκεν ἐν
[12, 30]	παρ´ ἡμῖν περὶ πάσης τῆς	ἐν	ἀνθρώποις σοφιστείας εἴρηται· Ἡ γὰρ
[12, 51]	καὶ τὸ τῆς αἰτίας γένος,	ἐν	ἅπασι τέταρτον ἐνόν, τοῦτ´ ἐν
[12, 51]	Ψυχὴν δὴ διοικοῦσαν καὶ ἐνοικοῦσαν	ἐν	ἅπασι τοῖς πάντη κινουμένοις μῶν
[12, 52]	μεγίσταις, ταράττῃ τὰ νῦν {ὅταν}	ἐν	ἅπασι τούτοις ἰδών (ἢ δι´
[12, 32]	ἔφη, λέγεις, ὅτι πολὺ κρατεῖται	ἐν	ἅπασιν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, τὸ
[12, 51]	μέρη ἐν ἄλλοισί τε καὶ	ἐν	ἀριθμῷ. Τούτῳ δὴ τῷ κατ´
[12, 0]	τὰ Ἑβραίων λόγια συνῳδίας, ὡς	ἐν	ἁρμονίᾳ συμφώνου λύρας, ἀποδώσει, τὴν
[12, 20]	ἔν τε ῥυθμοῖς σχήματα καὶ	ἐν	ἁρμονίαισι μέλη ποιοῦντα ὀρθῶς ποιεῖν.
[12, 24]	ΣΥΜΠΟΤΙΚΟΥΣ Καὶ ὅπερ ὁ λόγος	ἐν	ἀρχαῖς ἐβουλήθη, τὴν τῷ τοῦ
[12, 11]	Μωσέως κατά τινας ἀπορρήτους λόγους	ἐν	ἀρχῇ τῆς τοῦ κόσμου συστάσεως
[12, 52]	ἁπάσας καὶ πολλὴν μὲν ἀρετὴν	ἐν	αὐταῖς οὖσαν, πολλὴν δὲ κακίαν,
[12, 51]	τοιούτων τολμῶσι λέγειν, τίνα ἄρα	ἐν	αὐτοῖς ἀνάγκη πρώτην κίνησιν γενέσθαι
[12, 51]	ποτε ἔμπροσθεν μεταπέσῃ, μηδεμιᾶς γ´	ἐν	αὐτοῖς οὔσης ἔμπροσθεν μεταπτώσεως. Ἀρχὴν
[12, 46]	φίλον ποιεῖν, ἀλλ´ ἐᾶν αὐτὰ	ἐν	αὑτοῖς δάκνεσθαί τε καὶ μαχόμενα
[12, 52]	πάνθ´ ὅσα μέτοχά ἐστι ψυχῆς,	ἐν	αὑτοῖς κεκτημένα τὴν τῆς μεταβολῆς
[12, 51]	ἅμα καὶ φορὰ καὶ τῶν	ἐν	αὐτῷ ὄντων πάντων νοῦ κινήσει
[12, 51]	ἄλλῳ γιγνομένη κίνησις, αὐτὸ δὲ	ἐν	αὑτῷ μηδέποτε παρέχουσα κινεῖσθαι μηδέν,
[12, 27]	τιθῶμεν; Ναί. Δύο δὲ κεκτημένον	ἐν	αὑτῷ ξυμβούλω ἐναντίω τε καὶ
[12, 13]	γεγονέναι θεόν τε αὐτῶν ἡγεῖσθαι	ἐν	ἀχρημάτῳ καὶ ἀκτήμονι διαγωγῇ ἄσπαρτά
[12, 21]	Μακάριος ἀνὴρ ὃς οὐκ ἐπορεύθη	ἐν	βουλῇ ἀσεβῶν καὶ τὰ ὅμοια.
[12, 35]	φήσαντος ἐν Παροιμίαις ὁ Πλάτων	ἐν	γʹ Πολιτείας φησίν· Ἕτερα δή,
[12, 45]	Ἐκ τοῦ φόβου σου, κύριε,	ἐν	γαστρὶ ἐλάβομεν καὶ ὠδινήσαμεν καὶ
[12, 51]	διὰ τὴν τῆς αἰτίας δύναμιν,	ἐν	δὲ ἄλλοις ἄλλα καλά, καθότι
[12, 29]	μὲν πολιτικαῖς δυναστείαις γιγνόμεναι φορτικαί,	ἐν	δὲ τέχναις βάναυσοι. Τῷ οὖν
[12, 29]	δημοσίᾳ, ὅπερ ἀρχόμενος ἔλεγον, ὅταν	ἐν	δικαστηρίῳ ἤ που ἄλλοθι ἀναγκασθῇ
[12, 27]	τὸν μὲν λόγον ἀληθῆ λαβόντα	ἐν	ἑαυτῷ περὶ τῶν ἕλξεων τούτῳ
[12, 29]	ἐν ποσὶν ἀγνοῶν τε καὶ	ἐν	ἑκάστοις ἀπορῶν. Παντάπασι τὰ γιγνόμενα
[12, 27]	κάκιστον. Ταῦτα γὰρ ὡς πολέμου	ἐν	ἑκάστοις ἡμῶν ὄντος πρὸς ἡμᾶς
[12, 30]	ἀπελεύσεται εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ·	ἐν	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες
[12, 19]	ὁ Πλάτων τὰ ὅμοια διερμηνεύει	ἐν	ἕκτῳ τῆς Πολιτείας ὧδε γράφων·
[12, 51]	μέσῳ λαμβάνοντα δύναμιν λέγεις, φήσομεν,	ἐν	ἑνὶ κινεῖσθαι, καθάπερ ἡ τῶν
[12, 51]	δ´ αὖ κινουμένων τὰ μὲν	ἐν	ἑνὶ τόπῳ κινεῖσθαι, τὰ δ´
[12, 51]	μηδὲ πρὸς τὰ αὐτὰ μηδ´	ἐν	ἑνὶ φερομένη μηδ´ ἐν κόσμῳ
[12, 51]	Τούτοιν δὴ τοῖν κινήσεοιν τὴν	ἐν	ἑνὶ φερομένην ἀεὶ περὶ γέ
[12, 51]	κινεῖσθαι λέγοντες νοῦν τήν τε	ἐν	ἑνὶ φερομένην κίνησιν, σφαίρας ἐντόρνου
[12, 33]	ἑωρακὼς αἶγας χωρὶς νεμομένας αἰπόλου	ἐν	ἐργασίμοις χωρίοις δρώσας κακὰ διαψέγοι
[12, 29]	ὡς ἄρα δι´ ἀκρότητα φιλοσοφίας	ἐν	ἐρημίαις καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις
[12, 10]	ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, κακουχούμενοι,	ἐν	ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ
[12, 38]	οἰκείου πολίτου γείτονος μήτε ὁμοτέρμονος	ἐν	ἐσχατιαῖς κεκτημένου ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν,
[12, 36]	πολλάκις ἐπιτελεῖς γενομένας. Καὶ πάλιν	ἐν	ἑτέρῳ φησί· Πᾶς ἡμῖν αἰδείσθω
[12, 10]	περὶ τῶν παρ´ ἡμῖν διαπρεπόντων	ἐν	εὐσεβείᾳ καὶ ἀληθεῖ δικαιοσύνῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[12, 20]	καὶ ἀσθενῶς ἴσχουσι τὰ σώματα	ἐν	ἡδέσι τέ τισι σιτίοις καὶ
[12, 27]	ἴσμεν, ὅτι ταῦτα τὰ πάθη	ἐν	ἡμῖν οἷον νεῦρα ἢ σμήρινθοί
[12, 27]	αὐτοῦ τὴν ἀγωγήν, ὅπως ἂν	ἐν	ἡμῖν τὸ χρυσοῦν γένος νικᾷ
[12, 45]	ἐτέκομεν πνεῦμα σωτηρίας ὁ Πλάτων	ἐν	Θεαιτήτῳ τάδε λέγοντα Σωκράτην ποιεῖ·
[12, 29]	ἀγαθῷ ἀεὶ εἶναι ἀνάγκη) οὔτ´	ἐν	θεοῖς αὐτὰ ἰδρῦσθαι, τὴν δὲ
[12, 52]	ἀθλίων εὐδαίμονας γεγονέναι καὶ ὡς	ἐν	κατόπτροις αὐτῶν ταῖς πράξεσιν ἡγήσω
[12, 51]	ἔν τε ἑστῶσι γενομένην καὶ	ἐν	κινουμένοις οὖσαν, τὴν αὐτὴν ἑαυτὴν
[12, 15]	ὄρειοί τινες ἂν εἶεν νομῆς,	ἐν	κορυφαῖς που σμικρὰ ζώπυρα τοῦ
[12, 51]	μηδ´ ἐν ἑνὶ φερομένη μηδ´	ἐν	κόσμῳ μηδ´ ἐν τάξει μηδ´
[12, 15]	Τροίας μνημονεύει καὶ τῆς πρώτης	ἐν	Λακεδαίμονι πολιτείας Περσῶν τε καὶ
[12, 21]	ποιητής, εἴπερ ὀρθῶς λέγει, οὔτ´	ἐν	λόγῳ ἄνδρα τιθείμην, ὃς μὴ
[12, 6]	Καλλίκλεις, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιον	ἐν	μεγάλῃ ἐξουσίᾳ γενόμενον τοῦ ἀδικεῖν
[12, 29]	δεινότητές τε δοκοῦσαι καὶ σοφίαι	ἐν	μὲν πολιτικαῖς δυναστείαις γιγνόμεναι φορτικαί,
[12, 51]	γενοίσθην. Οὐ γὰρ οὖν. Οὐκοῦν	ἐν	μὲν τῇ τοῦ Διὸς ἐρεῖς
[12, 51]	ἐν ἅπασι τέταρτον ἐνόν, τοῦτ´	ἐν	μὲν τοῖς παρ´ ἡμῖν ψυχήν
[12, 51]	οἷον εἰς ἥλιον ἀποβλέποντες νύκτα	ἐν	μεσημβρίᾳ ἐπαγόμενοι, ποιησώμεθα τὴν ἀπόκρισιν,
[12, 43]	κασσιτέρῳ καὶ σιδήρῳ καὶ μολίβδῳ,	ἐν	μέσῳ καμίνου ἀργύριον ἀναμεμιγμένον εἰσί.
[12, 51]	πλείοσι. Τὰ τὴν τῶν ἑστώτων	ἐν	μέσῳ λαμβάνοντα δύναμιν λέγεις, φήσομεν,
[12, 49]	τε περὶ σκυτοτομίας τι λέγῃ	ἐν	μέτρῳ καὶ ῥυθμῷ καὶ ἁρμονίᾳ,
[12, 10]	ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον	ἐν	μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι,
[12, 51]	οὔ; καὶ τὰ μέν γε	ἐν	μιᾷ ἕδρᾳ που τοῦτο ἂν
[12, 29]	Ἀγαθὸν ἀνδρὶ ὅταν ἄρῃ ζυγὸν	ἐν	νεότητι αὐτοῦ· καθήσεται κατὰ μόνας
[12, 19]	ἐπουρανίων εἰκόνα τε ἄντικρυς τῶν	ἐν	νοητοῖς θειοτέρων τὰ παρὰ Μωσεῖ
[12, 15]	καὶ νόσοις καὶ ἄλλοις πολλοῖς,	ἐν	οἷς βραχύ τι τῶν ἀνθρώπων
[12, 32]	ποπάνων τε καὶ ἑψημάτων θεραπείαν,	ἐν	οἷς δή τι δοκεῖ τὸ
[12, 30]	τοὺς κατὰ θεὸν φιλοσοφοῦντας διδασκόμεθα	ἐν	οἷς εἴρηται· Σκοπούντων ἡμῶν οὐ
[12, 51]	τῶν δὲ αὐτῶν τούτων ὄντων	ἐν	ὅλῳ τε οὐρανῷ καὶ κατὰ
[12, 29]	τὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνεσθαι, σηκὸν	ἐν	ὄρει τὸ τεῖχος περιβεβλημένον. Γῆς
[12, 48]	μητροπόλεως, ἄπωθεν μὲν θαλάσσης οὔσης,	ἐν	ὄρεσι δὲ κατῳκισμένης πάμφορόν τε
[12, 29]	ἀποσκῶψαι λέγεται, ὡς τὰ μὲν	ἐν	οὐρανῷ προθυμοῖτο εἰδέναι, τὰ δὲ
[12, 29]	τῶν παρὰ πόδας καὶ τῶν	ἐν	ὀφθαλμοῖς διαλέγεσθαι, γέλωτα παρέχει οὐ
[12, 52]	οὐκ ὀρθῶς ὑμνούμεναι ἅμα καὶ	ἐν	παντοίοις λόγοις. Ἢ καὶ πρὸς
[12, 13]	πρῶτον τῶν γηγενῶν βίον ὑπογράψαντος	ἐν	παραδείσῳ θεοῦ γεγονέναι θεόν τε
[12, 35]	μοι δῷς τοῦ Σολομῶνος φήσαντος	ἐν	Παροιμίαις ὁ Πλάτων ἐν γʹ
[12, 16]	ὀρθῶς ἐπιμέλεσθαι δεῖν καὶ ἀτιμάζοντα,	ἐν	πάσαις ταῖς τούτων ὁμιλίαις τάς
[12, 6]	εἰς μακάρων νήσους ἀπιόντα οἰκεῖν	ἐν	πάσῃ εὐδαιμονίᾳ ἐκτὸς κακῶν, τὸν
[12, 52]	πορευόμενον ἔν τε ζωῇ καὶ	ἐν	πᾶσι θανάτοις πάσχειν τε, ἃ
[12, 19]	δυνατὸν ἀνθρώπῳ γίγνεται· διαβολὴ δὲ	ἐν	πᾶσι πολλή. Παντάπασι μὲν οὖν.
[12, 16]	νόμοι οὐκ εἰσὶ μάτην διαφερόντως	ἐν	πᾶσιν εὐδόκιμοι τοῖς Ἕλλησιν· ἔχουσι
[12, 51]	τοῦτο ἂν δρῴη, τὰ δὲ	ἐν	πλείοσι. Τὰ τὴν τῶν ἑστώτων
[12, 51]	ἑνὶ τόπῳ κινεῖσθαι, τὰ δ´	ἐν	πλείοσι φερόμενα. Ἔστι ταύτη. Τούτοιν
[12, 15]	θεοφιλῶν καὶ τῶν δὲ ἄλλως	ἐν	πλημμελείαις ἐξητασμένων τὴν πολιτείαν ὑφηγεῖται,
[12, 29]	δὲ ἢ κακῶς τί γέγονεν	ἐν	πόλει ἢ τί τῳ κακόν
[12, 29]	ἄχθη, ἀλλ´ ἄνδρες οἵους δεῖ	ἐν	πόλει τοὺς σωθησομένους. Λεκτέον οὖν
[12, 2]	Κύρνε, διχοστασίῃ. τοῦτον δέ φαμεν	ἐν	πολέμῳ χαλεπωτέρῳ ἀμείνονα ἐκείνου πάμπολυ
[12, 37]	ἐλεύθερον, καὶ ὁ Πλάτων ὁμοίως	ἐν	Πολιτείᾳ φησί· Μηδὲ Ἕλληνα ἄρα
[12, 44]	τῷ ἀρχομένῳ τε καὶ θεραπευομένῳ,	ἐν	πολιτικῇ καὶ ἰδιωτικῇ ἀρχῇ. Σὺ
[12, 8]	κείσθω. Ὁ δ´ αὐτὸς καὶ	ἐν	Πολιτικῷ περὶ τοῦ μὴ πάνυ
[12, 29]	ἔχων, ὡς δοκεῖ, τὰ δ´	ἐν	ποσὶν ἀγνοῶν τε καὶ ἐν
[12, 15]	αὐτὸν τῷ Μωσεῖ ζηλοῖ τρόπον·	ἐν	προοιμίοις γοῦν τῶν Νόμων τῇ
[12, 50]	πῦρ οὐδὲ ἀήρ, ψυχὴ δ´	ἐν	πρώτοις γεγενημένη, σχεδὸν ὀρθότατα λέγοιτ´
[12, 50]	καὶ δὴ καὶ γενέσεως, ὡς	ἐν	πρώτοις ἐστὶ σωμάτων ἔμπροσθεν πάντων
[12, 50]	πράξεις τέχνης ἂν γίγνοιτο, ὄντα	ἐν	πρώτοις, τὰ δὲ φύσει καὶ
[12, 2]	μάρτυρα ἔχομεν Θέογνιν, πολίτην τῶν	ἐν	Σικελίᾳ Μεγαρέων, ὅς φησι· πιστὸς
[12, 2]	Πιστὸς μὲν γὰρ καὶ ὑγιὴς	ἐν	στάσεσιν οὐκ ἄν ποτε γένοιτο
[12, 11]	ῥήματα μεταποιήσας ὁ Πλάτων ἐπάκουσον	ἐν	Συμποσίῳ οἷα καὶ αὐτὸς ἀλληγορῶν
[12, 12]	τὰ σεμνὰ τῶν πραγμάτων ἀνατίθησιν,	ἐν	Συμποσίῳ τάδε λέγοντα αὐτὸν εἰσάγων·
[12, 31]	δ´ ἂν εὕροις τοιαῦτα καὶ	ἐν	ταῖς Ἑβραίων γραφαῖς, ὡς ἂν
[12, 1]	τὰς ψυχὰς νηπίοις, ἁπλούστερον ἡ	ἐν	ταῖς θείαις γραφαῖς ἀνάγνωσις παραδίδοται
[12, 22]	μηδὲ ἄλλους ὕμνους καὶ ᾠδὰς	ἐν	ταῖς θείαις διδασκαλίαις ἀποδέχεσθαι ἢ
[12, 44]	ἀρχῇ. Σὺ δὲ τοὺς ἄρχοντας	ἐν	ταῖς πόλεσι, τοὺς ὡς ἀληθῶς
[12, 16]	ἀλλήλοις ἐπικοινουμένους μετά τε ταῦτα	ἐν	ταῖς τῶν παίδων γεννήσεσι καὶ
[12, 43]	ἐγγόνους, ὅ τι αὐτοῖς τούτων	ἐν	ταῖς ψυχαῖς παραμέμικται, καὶ ἐὰν
[12, 5]	ἀκούειν τοὺς παῖδας καὶ λαμβάνειν	ἐν	ταῖς ψυχαῖς ὡς ἐπιτοπολὺ ἐναντίας
[12, 51]	φερομένη μηδ´ ἐν κόσμῳ μηδ´	ἐν	τάξει μηδ´ ἔν τινι λόγῳ
[12, 51]	μηδὲ κατὰ τὰ αὐτὰ μηδ´	ἐν	ταὐτῷ μηδὲ περὶ ταὐτὰ μηδὲ
[12, 3]	μὴ παντάπασιν ἄφρονες φαίνωνται. Καὶ	ἐν	τῇ βίβλῳ δὲ τῶν Μακκαβαίων
[12, 43]	μὲν ὑμῶν ἱκανοὶ ἄρχειν, χρυσὸν	ἐν	τῇ γενέσει ξυνέμισγεν αὐτοῖς, διότι
[12, 17]	ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον,	ἐν	τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν
[12, 43]	Ἐσμὲν γὰρ δὴ πάντες οἱ	ἐν	τῇ πόλει ἀδελφοί, ὡς φήσομεν
[12, 29]	τῷ ὄντι τὸ σῶμα μόνον	ἐν	τῇ πόλει κεῖται αὐτοῦ καὶ
[12, 51]	καθάπερ οἱ χειμαζόμενοί φασιν, ἐνόντα	ἐν	τῇ συστάσει; Καὶ μάλα. Χειμαζόμεθα
[12, 40]	ἐὰν δὲ καταληφθῇ καὶ εὑρεθῇ	ἐν	τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ κλέμμα,
[12, 6]	ἐπιτήδευσιν ἑκάστου πράγματος, ἣν ἔσχεν	ἐν	τῇ ψυχῇ ἅνθρωπος. Ἐπειδὰν οὖν
[12, 6]	ὦ Καλλίκλεις· ἔνδηλα πάντα ἐστὶν	ἐν	τῇ ψυχῇ, ἐπειδὰν γυμνωθῇ τοῦ
[12, 17]	ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ	ἐν	τῇ ψυχῇ σου, καὶ προβιβάσεις
[12, 52]	ἐλθόντας γηραιούς, παῖδας παίδων καταλιπόντας	ἐν	τιμαῖς ταῖς μεγίσταις, ταράττῃ τὰ
[12, 6]	πάθη. Προσήκει δὲ παντὶ τῷ	ἐν	τιμωρίᾳ ὄντι ὑπὸ ἄλλου ὀρθῶς
[12, 49]	βίου διαφανεῖς πη δοκοῦσιν εἶναι	ἐν	τοῖς ἄλλοις; Οὐδ´ αὖ, ἔφη,
[12, 19]	ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐκάλεσεν	ἐν	τοῖς ἀνθρώποις ἐγγιγνόμενον θεοειδές τε
[12, 19]	καὶ πρὸς ἐκεῖνο αὖ τὸ	ἐν	τοῖς ἀνθρώποις, ἐμποιοῖεν ξυμμιγνύντες τε
[12, 15]	ἀπείρους εἶναι τεχνῶν καὶ τῶν	ἐν	τοῖς ἄστεσι πρὸς ἀλλήλους μηχανῶν
[12, 2]	ὥς φησι Θέογνις, αὕτη πιστότης	ἐν	τοῖς δεινοῖς, ἥν τις δικαιοσύνην
[12, 18]	δ´ ἂν εὕροις ἄλλα τοιαῦτα	ἐν	τοῖς Ἑβραίων γράμμασι παιδευτικὰ πρὸς
[12, 52]	εἰ καὶ μὴ τὰ ῥήματα,	ἐν	τοῖς Ἑβραίων λογίοις προκαταβέβληται συντομώτατα
[12, 52]	πλάτος ἐκτεθεῖσαν τοῦ Πλάτωνος ἑρμηνείαν	ἐν	τοῖς Ἑβραίων λόγοις. Ἕκαστον δ´
[12, 52]	Μέγιλλε, ὑπὲρ τοῦ νέου, καθάπερ	ἐν	τοῖς ἔμπροσθεν, ἀποκρινόμενοι διαδέχεσθε· ἐὰν
[12, 51]	ἐρεῖς, οἶμαι, περί τε τῆς	ἐν	τοῖς ζῴοις γῆς τῆς ἐνθάδε
[12, 20]	τὸν ποιητικὸν ὁ ὀρθὸς νομοθέτης	ἐν	τοῖς καλοῖς ῥήμασι καὶ ἐπαινετοῖς
[12, 37]	ΛΖʹ ΠΕΡΙ ΚΤΗΣΕΩΣ ΟΙΚΕΤΩΝ Μωσέως	ἐν	τοῖς νόμοις ἀπαγορεύσαντος Ἑβραίους Ἑβραίοις
[12, 28]	δὲ αὐτοῖς ὁ Μωσῆς πολλάκις	ἐν	τοῖς νόμοις εἰπών· Καὶ ἐὰν
[12, 48]	φησι τὴν πρὸς αὐτοῦ κατοικιζομένην	ἐν	τοῖς Νόμοις. Λέγει δὲ ὧδε·
[12, 36]	καὶ φοβεῖσθαι ὧδέ πως φησὶν	ἐν	τοῖς Νόμοις· Πᾶς δὴ νοῦν
[12, 36]	ΠΕΡΙ ΓΟΝΕΩΝ ΤΙΜΗΣ Πάλιν Μωσέως	ἐν	τοῖς νόμοις φάντος· Ἕκαστος πατέρα
[12, 51]	Χειμαζόμεθα γὰρ ὄντως ὑπὸ ἀπορίας	ἐν	τοῖς νῦν λόγοις. Φέρε δὴ
[12, 15]	Εἰκὸς γοῦν. Θῶμεν δὴ τὰς	ἐν	τοῖς πεδίοις πόλεις καὶ πρὸς
[12, 15]	καταβεβλημένος ἐνόμισεν αὑτῷ δεῖν ἀρχαιολογίας	ἐν	τοῖς προοιμίοις μνημονεύει τε τοῦ
[12, 51]	οὖν. Μεμνήμεθά γε μὴν ὁμολογήσαντες	ἐν	τοῖς πρόσθεν ὡς εἰ ψυχὴ
[12, 28]	ΠΡΑΤΤΟΜΕΝΩΝ Μεμνήμεθά γε μὴν ὁμολογήσαντες	ἐν	τοῖς πρόσθεν ὡς εἰ ψυχὴ
[12, 24]	Εἰκότως τοιγαροῦν καὶ ἡμῖν αὐτοῖς	ἐν	τοῖς συμποσίοις ᾠδὰς καὶ ὕμνους
[12, 16]	ἔτι νῦν βούλομαι διεξελθεῖν, πῶς	ἐν	τοῖς τοῦ Διὸς λεγομένοις νόμοις
[12, 17]	μελετᾶν παίζοντά τε καὶ σπουδάζοντα	ἐν	τοῖς τοῦ πράγματος ἑκάστοις προσήκουσιν·
[12, 4]	δὲ ἐν ἀμφοτέροις, πρότερον δὲ	ἐν	τοῖς ψευδέσιν; Οὐ μανθάνω, ἔφη,
[12, 6]	καὶ ἐκεῖσε φαίνεται συμφέρων, ἀλλ´	ἐν	τοσούτοις λόγοις τῶν ἄλλων ἐλεγχομένων
[12, 6]	ἄνθρωποι· οὐδὲ μὴν κωλύει καὶ	ἐν	τούτοις ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγγίγνεσθαι καὶ
[12, 51]	καὶ προσέτι καλῶν καὶ εἰλικρινῶν,	ἐν	τούτοις δὲ οὐκ ἄρα μεμηχανῆσθαι
[12, 30]	ἐν ἀνθρώποις ἀρχὰς θαυμάζειν ἐδίδασκεν	ἐν	τούτοις· Μὴ πεποίθατε ἐπ´ ἄρχοντας,
[12, 2]	πολλῶν σε καταστήσω. Σαφῶς γοῦν	ἐν	τούτοις οὐ τὴν ἄλογον πίστιν
[12, 26]	τις ἀνάγκη ἐπιμεληθῆναι ἢ γέγονεν	ἐν	τῷ ἀπείρῳ τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ
[12, 30]	τοῦ οἴκου αὐτοῦ· ὅτι οὐκ	ἐν	τῷ ἀποθνήσκειν αὐτὸν λήψεται τὰ
[12, 51]	ταὐτὰ δήπου καὶ ὡσαύτως καὶ	ἐν	τῷ αὐτῷ καὶ περὶ τὰ
[12, 6]	αὑτοῦ πράξαντος καὶ οὐ πολυπραγμονήσαντος	ἐν	τῷ βίῳ, ἠγάσθη τε καὶ
[12, 51]	Ἐὰν ἴδωμέν που ταύτην γενομένην	ἐν	τῷ γηΐνῳ ἢ ἐνύδρῳ ἢ
[12, 48]	ἀποδεξάμενος τὸν Ἑλληνικὸν παραιτεῖται, γράφων	ἐν	τῷ δεκάτῳ τῆς Πολιτείας ὧδε·
[12, 51]	πάντα διάγειν. Ταῦτα μὲν οὖν	ἐν	τῷ δεκάτῳ τῶν Νόμων εἴρηται
[12, 6]	παραδείγματα ἀνηρτημένους ἐκεῖ ἐν Ἅιδου	ἐν	τῷ δεσμωτηρίῳ, τοῖς ἀεὶ τῶν
[12, 18]	βίου παντὶ κατὰ δύναμιν. Καὶ	ἐν	τῷ δευτέρῳ δὲ τῶν Νόμων
[12, 10]	τῶνδε αὐτοῦ τῶν φωνῶν, ἃς	ἐν	τῷ δευτέρῳ τέθειται τῆς Πολιτείας·
[12, 41]	Πάλιν Μωσέως φάντος· Ἐὰν δὲ	ἐν	τῷ διορύγματι εὑρεθῇ ὁ κλέπτης
[12, 34]	διάνοιαν ἑρμηνεύει λέγων ὁ Πλάτων	ἐν	τῷ ἑβδόμῳ τῶν Νόμων· Τῶν
[12, 52]	ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα· καὶ πάλιν	ἐν	τῷ Ἡσαΐᾳ τὸ ἀναβλέψατε εἰς
[12, 2]	ἀμείνους εἶναι καὶ πολὺ τοὺς	ἐν	τῷ μεγίστῳ πολέμῳ γιγνομένους ἀρίστους
[12, 46]	βορρᾶ καὶ ἑξῆς εἰπόντος· Καὶ	ἐν	τῷ μέσῳ ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων
[12, 29]	δὴ λέγεις; Παραδειγμάτων, ὦ φίλε,	ἐν	τῷ ὄντι ἑστώ〈 των〉 τοῦ
[12, 19]	τὸν τύπον τὸν δειχθέντα σοι	ἐν	τῷ ὄρει τοῦ τε ἱεροῦ
[12, 51]	γῆς τῆς ἐνθάδε καὶ τῆς	ἐν	τῷ παντὶ καὶ τῶν ἄλλων
[12, 52]	νικῶσαν ἀρετήν, ἡττωμένην δὲ κακίαν	ἐν	τῷ παντὶ παρέχοι μάλιστ´ ἂν
[12, 51]	ἀσθενὲς καὶ φαῦλον, τὸ δ´	ἐν	τῷ παντὶ πλήθει τε θαυμαστὸν
[12, 51]	ἃ πολλάκις εἰρήκαμεν, ἄπειρόν τε	ἐν	τῷ παντὶ πολὺ καὶ πέρας
[12, 51]	μὲν παρ´ ἡμῖν, ἔστι δ´	ἐν	τῷ παντί. Τί μήν; Οὐκοῦν
[12, 32]	δεῖν ταῦτα οὕτω πράττεσθαι; Καὶ	ἐν	τῷ πέμπτῳ δὲ τῆς Πολιτείας
[12, 44]	αὐτά, ἐπάκουσον καὶ τοῦ Πλάτωνος	ἐν	τῷ πρώτῳ τῆς Πολιτείας ὅπως
[12, 6]	ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν οὐλὰς	ἐν	τῷ σώματι ἢ ὑπὸ μαστίγων
[12, 51]	καὶ ξυμμιγεῖ, τί ποτε φήσομεν	ἐν	τῷ τοιούτῳ πάθος ἐνεῖναι; Μῶν
[12, 24]	καὶ παρρησίας ἐμπίπλαται καὶ ἀνηκουστίας	ἐν	τῷ τοιούτῳ τῶν πέλας, ἄρχων
[12, 48]	κατοικίζεται· παλαιὰ γάρ τις ἐξοίκησις	ἐν	τῷ τόπῳ γενομένη τὴν χώραν
[12, 15]	καὶ πρὸς θαλάττῃ κατοικούσας ἄρδην	ἐν	τῷ τότε χρόνῳ διαφθείρεσθαι. Θῶμεν.
[12, 15]	τινὸς ἑτέρας, πάντα ἔρρειν ταῦτα	ἐν	τῷ τότε χρόνῳ φήσομεν. Καὶ
[12, 51]	Νόμων εἴρηται τῷ φιλοσόφῳ. Καὶ	ἐν	τῷ Φιλήβῳ δὲ ἐπάκουσον ὅπως
[12, 29]	ἀρκεῖ σκῶμμα ἐπὶ πάντας ὅσοι	ἐν	φιλοσοφίᾳ διάγουσι. Τῷ γὰρ ὄντι
[12, 29]	τις τούς γε φαύλως διατρίβοντας	ἐν	φιλοσοφίᾳ λέγοι; οὗτοι δέ που
[12, 10]	ὄντες ὡς ἀδικώτατοι ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν,	ἐν	φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν
[12, 2]	τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ἄξιος	ἐν	χαλεπῇ, Κύρνε, διχοστασίῃ. τοῦτον δέ
[12, 51]	δὲ μένει. Μῶν οὖν οὐκ	ἐν	χώρᾳ τινὶ τά τε ἑστῶτα
[12, 18]	Προλαβὼν δὲ αὐτὸν ὁ Δαβὶδ	ἐν	ψαλμῳδίαις, μισεῖν ἃ δεῖ μισεῖν
[12, 18]	λύπη καὶ μῖσος ἐὰν ὀρθῶς	ἐν	ψυχαῖς ἐγγίγνωνται μήπω δυναμένων λόγον
[12, 8]	καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς ὁπόταν καλοὶ	ἐν	ψυχῇ λόγοι ἐνόντες μηδὲν ποιῶσι
[12, 32]	τι οὖν ὑπ´ ἀνθρώπων μελετώμενον,	ἐν	ᾧ οὐ πάντα ταῦτα τὸ
[12, 2]	εὖ καὶ μαχόμενοι ἐθέλοντες ἀποθνήσκειν	ἐν	ᾧ πολέμῳ φράζει Τυρταῖος, τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008