HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Μέχρι 1
ΜΖ 1
ΜΗ 7
μὴ 76
μή 10
Μὴ 9
Μηδ´ 1

Fréquences [« »]
76 δ´
72 οὐ
71 ταῦτα
76 μὴ
76 περὶ
77 πρὸς
83 Καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XII

μὴ

Livre, Chap.

[12, 9]   τὸν Σαοὺλ κρυπταζόμενον πρὸς τὸ μὴ ἀναδέξασθαι τὴν βασιλείαν καὶ τὸν

[12, 29]   ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φυγεῖν, τότε ἀτόπως, ὦ

[12, 1]   καὶ ἄν τις ἄλλως λέγῃ, μὴ ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντας· γέρων

[12, 49]   Τῶν μὲν τοίνυν ἄλλων πέρι μὴ ἀπαιτῶμεν λόγον Ὅμηρον μηδὲ ἄλλον

[12, 29]   Ἐὰν δ´ εἴπωμεν ὅτι, ἂν μὴ ἀπαλλαγῶσι τῆς δεινότητος, καὶ τελευτήσαντας

[12, 25]   πρὸς τὸ θυσιαστήριον, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς

[12, 9]   ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν, ἐὰν μὴ ἄρχῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ιʹ ΠΕΡΙ ΤΟΥ

[12, 19]   ποτε ἄλλως εὐδαιμονήσειε πόλις, εἰ μὴ αὐτὴν διαγράψειαν οἱ τῷ θείῳ

[12, 25]   χρωμένη, καὶ τῶν ἄλλων ἡδονῶν μὴ ἀφέξεται ὡσαύτως καὶ κατὰ τὸν

[12, 15]   τούτοις εἴτε ὀρθῶς εἴτε καὶ μὴ βεβιωκότων· εἶτα μετὰ τὴν τούτων

[12, 31]   ποτε καὶ δυνάμενον μᾶλλον ποιεῖν μὴ βίᾳ, ἀλλ´ ἑκόντας πάντας πάντα

[12, 30]   γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια. Καὶ περὶ τοῦ

[12, 30]   οὐ τὰ βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ μὴ βλεπόμενα· τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα,

[12, 44]   τοῦ πλήθους· Ὦ ποιμένες Ἰσραήλ, μὴ βόσκουσι ποιμένες ἑαυτούς; οὐ τὰ

[12, 52]   πρὸς οὐδὲν δοκεῖς; ἥν τις μὴ γινώσκων οὐδ´ ἂν τύπον ἴδοι

[12, 25]   δίαιτα. Καὶ Μωσῆς δὲ προλαβὼν μὴ δεῖν τοὺς ἱερέας οἴνου ἀπογεύεσθαι

[12, 49]   τοιοῦτον οὐθέν. Ἀλλὰ δὴ εἰ μὴ δημοσίᾳ, ἰδίᾳ τισὶν ἡγεμὼν παιδείας

[12, 50]   κρατοῦντα ζῆν τῶν ἄλλων καὶ μὴ δουλεύοντα ἑτέροισι κατὰ νόμον. Οἷον

[12, 46]   τὴν τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε τῷ μὴ δυναμένῳ τὰ ἐντὸς ὁρᾶν, ἀλλὰ

[12, 20]   ἐσπουδασμέναι, διὰ δὲ τὸ σπουδὴν μὴ δύνασθαι φέρειν τὰς τῶν νέων

[12, 52]   ᾖ τις ὢν ἐλλιπὴς καὶ μὴ δυνατὸς ἐπιμελεῖσθαι γίγνηται. Πῶς γὰρ

[12, 10]   καὶ δή, κἂν ἀγροικοτέρως λέγηται, μὴ ἐμὲ οἴου λέγειν, ὦ Σώκρατες,

[12, 20]   οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ παιδὸς μὴ ἐναντία χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι ἐθίζηται

[12, 49]   ἐπαΐων περὶ σκυτοτομίας καὶ τοῖς μὴ ἐπαΐουσιν, ἐκ τῶν χρωμάτων δὲ

[12, 49]   σφίσιν οἴκοι εἶναι, ἢ εἰ μὴ ἔπειθον, αὐτοὶ ἂν ἐπαιδαγώγουν, ὅπη

[12, 18]   περιποίησαι σεαυτῷ· καί· Ὁδοὺς ἀσεβῶν μὴ ἐπέλθῃς μηδὲ ζηλώσῃς ὁδοὺς παρανόμων.

[12, 52]   καὶ ἀμελεῖν πραγμάτων. Ἵνα οὖν μὴ ἐπὶ μεῖζον ἔλθῃ σοι πάθος

[12, 18]   πάλιν· Κτῆσαι σοφίαν, κτῆσαι σύνεσιν μὴ ἐπιλάθῃ· καί· Εἶπον τὴν σοφίαν

[12, 18]   δωροῦμαι ὑμῖν· τῶν ἐμῶν νόμων μὴ ἐπιλανθάνεσθε· καὶ πάλιν· Κτῆσαι σοφίαν,

[12, 52]   ἔσται τῶν σμικρῶν ἢ μεγάλων μὴ ἐπιμελουμένῳ, ὧν ἂν δυνάμει φαῦλος

[12, 29]   δουλικὰ ἐμπέσῃ διακονήματα, οἷον στρωματόδεσμον μὴ ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ ὄψον ἡδῦναι

[12, 49]   τῆς τῶν ἀκουόντων διανοίας, ὅσοι μὴ ἔχουσι φάρμακον τὸ εἰδέναι αὐτὰ

[12, 1]   τῶν καλλίστων ἂν εἴη νόμων μὴ ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν

[12, 51]   οὕτως ἔχον, ἆρ´ ἔτι ποθοῦμεν μὴ ἱκανῶς δεδεῖχθαι ψυχὴν ταὐτὸν ὂν

[12, 29]   τὸ δ´ οὔ, ἵνα δὴ μὴ κακὸς καὶ ἵνα ἀγαθὸς δοκῇ

[12, 24]   τούτοις τἀναντία καὶ εἰσιόντι τῷ μὴ καλῷ θάρρει τὸν κάλλιστον διαμαχόμενον

[12, 1]   ἐᾶν ποῖα καλῶς αὐτῶν ἢ μὴ καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ

[12, 18]   κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον. Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ

[12, 52]   βιάζεσθαι τοῖς λόγοις ὁμολογεῖν αὐτὸν μὴ λέγειν ὀρθῶς. Ἐπῳδῶν γε μὴν

[12, 29]   κακὸν οὐδὲν οὐδενὸς ἐκ τοῦ μὴ μεμελετηκέναι· ἀπορῶν οὖν γελοῖος φαίνεται·

[12, 23]   δεῖν τὴν μουσικὴν ἡδονῇ κρίνεσθαι, μὴ μέντοι τῶν γε ἐπιτυχόντων, ἀλλὰ

[12, 49]   εἰ ἰατρικὸς ἦν αὐτῶν, ἀλλὰ μὴ μιμητὴς μόνον ἰατρικῶν λόγων, τίνας

[12, 14]   σχολῆς καὶ δυνάμεως πρὸς τὸ μὴ μόνον ἀνθρώποις, ἀλλὰ καὶ θηρίοις

[12, 19]   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ τιθέναι καὶ μὴ μόνον ἑαυτὸν πλάττειν, ἆρα κακὸν

[12, 51]   ὡς ταῦθ´ οὕτως ἔχει; καὶ μὴ μόνον οἰώμεθα δεῖν τὰ ἀλλότρια

[12, 52]   ἐκ πυρὸς ὕδωρ ἔμψυχον καὶ μὴ ξύμπολλα ἐξ ἑνὸς ἢ ἐκ

[12, 51]   ὅταν ἀνὴρ δεινὸς φῇ ταῦτα μὴ οὕτως, ἀλλ´ ἀτάκτως ἔχειν; Πῶς

[12, 48]   ἔμελλεν εἶναι καὶ εὐλίμενος καὶ μὴ πάμφορος, ἀλλ´ ἐπιδεὴς πολλῶν, μεγάλου

[12, 21]   ἐν λόγῳ ἄνδρα τιθείμην, ὃς μὴ πάντα τὰ λεγόμενα καλὰ μετὰ

[12, 3]   νομοθετοῦσι ταῦθ´ οὕτως ἔχειν, ἄνπερ μὴ παντάπασιν ἄφρονες φαίνωνται. Καὶ ἐν

[12, 8]   καὶ ἐν Πολιτικῷ περὶ τοῦ μὴ πάνυ τι περὶ τὰ ὀνόματα

[12, 32]   τὴν πόλιν αὐτὴν ἑαυτῇ ἐπᾴδουσαν μὴ παύεσθαί ποτε ταῦτα ἃ διεληλύθαμεν,

[12, 20]   ἐπαινετοῖς πείσει τε καὶ ἀναγκάσει, μὴ πείθων, τὰ τῶν σωφρόνων τε

[12, 25]   Οἱ δυνάσται θυμώδεις εἰσίν, οἶνον μὴ πινέτωσαν, ἵνα μὴ πιόντες ἐπιλάθωνται

[12, 25]   εἰσίν, οἶνον μὴ πινέτωσαν, ἵνα μὴ πιόντες ἐπιλάθωνται τῆς σοφίας καὶ

[12, 1]   προτάττει δι´ ὧν φησιν· Ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνῆτε. Καὶ

[12, 16]   σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ μὴ πλούτῳ μηδὲ φιλοτιμίᾳ. Οὕτως, ὦ

[12, 48]   καὶ νομοθετῶν θείων τινῶν, εἰ μὴ πολλά τε ἔμελλεν ἤθη καὶ

[12, 23]   καὶ ἐναντιωσόμενος τοῖς τὴν ἡδονὴν μὴ προσηκόντως μηδὲ ὀρθῶς ἀποδιδοῦσι θεαταῖς.

[12, 30]   ἐπαίδευσε λέγων· Πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίᾳ· καί· Μὴ φοβοῦ

[12, 21]   ψαλμῶν εἰπών· Πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίᾳ· καὶ πάλιν· Μὴ

[12, 8]   ὦ Σώκρατες· κἂν διαφυλάξῃς τὸ μὴ σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασι, πλουσιώτερος

[12, 29]   πράττοντι μακρῷ ἄριστ´ ἔχει τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας εἶναι.

[12, 12]   ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα, μὴ συνεὶς ὁ Πλάτων οἵᾳ εἴρηται

[12, 1]   φησιν· Ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνῆτε. Καὶ αὖθις· Ἐπίστευσα, διὸ

[12, 49]   οἰκεῖν οἷοί τε ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖς αὐτῶν τῆς παιδείας ἐπιστατήσωσι,

[12, 25]   ἡμέραν μηδένα τὸ παράπαν, εἰ μὴ σωμασκίας ἢ νόσων ἕνεκα, μηδ´

[12, 52]   Τούτων ὁ νοῦς, εἰ καὶ μὴ τὰ ῥήματα, ἐν τοῖς Ἑβραίων

[12, 10]   βεβασανισμένος ᾖ εἰς δικαιοσύνην τῷ μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν

[12, 51]   ὦ φίλε Πρώταρχε, λαβόν, εἴπερ μὴ τό γε τοῦ παντὸς σῶμα

[12, 5]   τε καὶ γραφόμενα, τὰ δὲ μὴ τοιαῦτα ἀπεδοκίμαζον, ὥσπερ καὶ τοὺς

[12, 23]   προφητῶν βίβλους, τὰς δὲ τῶν μὴ τοιούτων ἀποδοκιμάζειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔʹ ΟΤΙ

[12, 31]   καὶ σμικρὸν ὄφελος, εἰ καὶ μὴ τοῦτο ἦν οὕτως ἔχον, ὡς

[12, 51]   ἂν λόγον ἔχοι. Οὐκοῦν εἰ μὴ τοῦτο, μετ´ ἐκείνου τοῦ λόγου

[12, 49]   πυνθανομένους· Ὦ φίλε Ὅμηρε, εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ

[12, 52]   δὲ ἡγούμενον μὲν θεοὺς εἶναι, μὴ φροντίζειν δὲ αὐτοὺς τῶν ἀνθρωπίνων

Livre, Chap.
[12, 9]	τὸν Σαοὺλ κρυπταζόμενον πρὸς τὸ	μὴ	ἀναδέξασθαι τὴν βασιλείαν καὶ τὸν
[12, 29]	ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ	μὴ	ἀνάνδρως φυγεῖν, τότε ἀτόπως, ὦ
[12, 1]	καὶ ἄν τις ἄλλως λέγῃ,	μὴ	ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντας· γέρων
[12, 49]	Τῶν μὲν τοίνυν ἄλλων πέρι	μὴ	ἀπαιτῶμεν λόγον Ὅμηρον μηδὲ ἄλλον
[12, 29]	Ἐὰν δ´ εἴπωμεν ὅτι, ἂν	μὴ	ἀπαλλαγῶσι τῆς δεινότητος, καὶ τελευτήσαντας
[12, 25]	πρὸς τὸ θυσιαστήριον, καὶ οὐ	μὴ	ἀποθάνητε· νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς
[12, 9]	ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν, ἐὰν	μὴ	ἄρχῃ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ιʹ ΠΕΡΙ ΤΟΥ
[12, 19]	ποτε ἄλλως εὐδαιμονήσειε πόλις, εἰ	μὴ	αὐτὴν διαγράψειαν οἱ τῷ θείῳ
[12, 25]	χρωμένη, καὶ τῶν ἄλλων ἡδονῶν	μὴ	ἀφέξεται ὡσαύτως καὶ κατὰ τὸν
[12, 15]	τούτοις εἴτε ὀρθῶς εἴτε καὶ	μὴ	βεβιωκότων· εἶτα μετὰ τὴν τούτων
[12, 31]	ποτε καὶ δυνάμενον μᾶλλον ποιεῖν	μὴ	βίᾳ, ἀλλ´ ἑκόντας πάντας πάντα
[12, 30]	γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τὰ δὲ	μὴ	βλεπόμενα αἰώνια. Καὶ περὶ τοῦ
[12, 30]	οὐ τὰ βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ	μὴ	βλεπόμενα· τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα,
[12, 44]	τοῦ πλήθους· Ὦ ποιμένες Ἰσραήλ,	μὴ	βόσκουσι ποιμένες ἑαυτούς; οὐ τὰ
[12, 52]	πρὸς οὐδὲν δοκεῖς; ἥν τις	μὴ	γινώσκων οὐδ´ ἂν τύπον ἴδοι
[12, 25]	δίαιτα. Καὶ Μωσῆς δὲ προλαβὼν	μὴ	δεῖν τοὺς ἱερέας οἴνου ἀπογεύεσθαι
[12, 49]	τοιοῦτον οὐθέν. Ἀλλὰ δὴ εἰ	μὴ	δημοσίᾳ, ἰδίᾳ τισὶν ἡγεμὼν παιδείας
[12, 50]	κρατοῦντα ζῆν τῶν ἄλλων καὶ	μὴ	δουλεύοντα ἑτέροισι κατὰ νόμον. Οἷον
[12, 46]	τὴν τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε τῷ	μὴ	δυναμένῳ τὰ ἐντὸς ὁρᾶν, ἀλλὰ
[12, 20]	ἐσπουδασμέναι, διὰ δὲ τὸ σπουδὴν	μὴ	δύνασθαι φέρειν τὰς τῶν νέων
[12, 52]	ᾖ τις ὢν ἐλλιπὴς καὶ	μὴ	δυνατὸς ἐπιμελεῖσθαι γίγνηται. Πῶς γὰρ
[12, 10]	καὶ δή, κἂν ἀγροικοτέρως λέγηται,	μὴ	ἐμὲ οἴου λέγειν, ὦ Σώκρατες,
[12, 20]	οὖν ἡ ψυχὴ τοῦ παιδὸς	μὴ	ἐναντία χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι ἐθίζηται
[12, 49]	ἐπαΐων περὶ σκυτοτομίας καὶ τοῖς	μὴ	ἐπαΐουσιν, ἐκ τῶν χρωμάτων δὲ
[12, 49]	σφίσιν οἴκοι εἶναι, ἢ εἰ	μὴ	ἔπειθον, αὐτοὶ ἂν ἐπαιδαγώγουν, ὅπη
[12, 18]	περιποίησαι σεαυτῷ· καί· Ὁδοὺς ἀσεβῶν	μὴ	ἐπέλθῃς μηδὲ ζηλώσῃς ὁδοὺς παρανόμων.
[12, 52]	καὶ ἀμελεῖν πραγμάτων. Ἵνα οὖν	μὴ	ἐπὶ μεῖζον ἔλθῃ σοι πάθος
[12, 18]	πάλιν· Κτῆσαι σοφίαν, κτῆσαι σύνεσιν	μὴ	ἐπιλάθῃ· καί· Εἶπον τὴν σοφίαν
[12, 18]	δωροῦμαι ὑμῖν· τῶν ἐμῶν νόμων	μὴ	ἐπιλανθάνεσθε· καὶ πάλιν· Κτῆσαι σοφίαν,
[12, 52]	ἔσται τῶν σμικρῶν ἢ μεγάλων	μὴ	ἐπιμελουμένῳ, ὧν ἂν δυνάμει φαῦλος
[12, 29]	δουλικὰ ἐμπέσῃ διακονήματα, οἷον στρωματόδεσμον	μὴ	ἐπισταμένου συσκευάσασθαι μηδὲ ὄψον ἡδῦναι
[12, 49]	τῆς τῶν ἀκουόντων διανοίας, ὅσοι	μὴ	ἔχουσι φάρμακον τὸ εἰδέναι αὐτὰ
[12, 1]	τῶν καλλίστων ἂν εἴη νόμων	μὴ	ζητεῖν τῶν νέων μηδένα ἐᾶν
[12, 51]	οὕτως ἔχον, ἆρ´ ἔτι ποθοῦμεν	μὴ	ἱκανῶς δεδεῖχθαι ψυχὴν ταὐτὸν ὂν
[12, 29]	τὸ δ´ οὔ, ἵνα δὴ	μὴ	κακὸς καὶ ἵνα ἀγαθὸς δοκῇ
[12, 24]	τούτοις τἀναντία καὶ εἰσιόντι τῷ	μὴ	καλῷ θάρρει τὸν κάλλιστον διαμαχόμενον
[12, 1]	ἐᾶν ποῖα καλῶς αὐτῶν ἢ	μὴ	καλῶς ἔχει, μιᾷ δὲ φωνῇ
[12, 18]	κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ	μὴ	λαλῆσαι δόλον. Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ
[12, 52]	βιάζεσθαι τοῖς λόγοις ὁμολογεῖν αὐτὸν	μὴ	λέγειν ὀρθῶς. Ἐπῳδῶν γε μὴν
[12, 29]	κακὸν οὐδὲν οὐδενὸς ἐκ τοῦ	μὴ	μεμελετηκέναι· ἀπορῶν οὖν γελοῖος φαίνεται·
[12, 23]	δεῖν τὴν μουσικὴν ἡδονῇ κρίνεσθαι,	μὴ	μέντοι τῶν γε ἐπιτυχόντων, ἀλλὰ
[12, 49]	εἰ ἰατρικὸς ἦν αὐτῶν, ἀλλὰ	μὴ	μιμητὴς μόνον ἰατρικῶν λόγων, τίνας
[12, 14]	σχολῆς καὶ δυνάμεως πρὸς τὸ	μὴ	μόνον ἀνθρώποις, ἀλλὰ καὶ θηρίοις
[12, 19]	ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ τιθέναι καὶ	μὴ	μόνον ἑαυτὸν πλάττειν, ἆρα κακὸν
[12, 51]	ὡς ταῦθ´ οὕτως ἔχει; καὶ	μὴ	μόνον οἰώμεθα δεῖν τὰ ἀλλότρια
[12, 52]	ἐκ πυρὸς ὕδωρ ἔμψυχον καὶ	μὴ	ξύμπολλα ἐξ ἑνὸς ἢ ἐκ
[12, 51]	ὅταν ἀνὴρ δεινὸς φῇ ταῦτα	μὴ	οὕτως, ἀλλ´ ἀτάκτως ἔχειν; Πῶς
[12, 48]	ἔμελλεν εἶναι καὶ εὐλίμενος καὶ	μὴ	πάμφορος, ἀλλ´ ἐπιδεὴς πολλῶν, μεγάλου
[12, 21]	ἐν λόγῳ ἄνδρα τιθείμην, ὃς	μὴ	πάντα τὰ λεγόμενα καλὰ μετὰ
[12, 3]	νομοθετοῦσι ταῦθ´ οὕτως ἔχειν, ἄνπερ	μὴ	παντάπασιν ἄφρονες φαίνωνται. Καὶ ἐν
[12, 8]	καὶ ἐν Πολιτικῷ περὶ τοῦ	μὴ	πάνυ τι περὶ τὰ ὀνόματα
[12, 32]	τὴν πόλιν αὐτὴν ἑαυτῇ ἐπᾴδουσαν	μὴ	παύεσθαί ποτε ταῦτα ἃ διεληλύθαμεν,
[12, 20]	ἐπαινετοῖς πείσει τε καὶ ἀναγκάσει,	μὴ	πείθων, τὰ τῶν σωφρόνων τε
[12, 25]	Οἱ δυνάσται θυμώδεις εἰσίν, οἶνον	μὴ	πινέτωσαν, ἵνα μὴ πιόντες ἐπιλάθωνται
[12, 25]	εἰσίν, οἶνον μὴ πινέτωσαν, ἵνα	μὴ	πιόντες ἐπιλάθωνται τῆς σοφίας καὶ
[12, 1]	προτάττει δι´ ὧν φησιν· Ἐὰν	μὴ	πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνῆτε. Καὶ
[12, 16]	σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ	μὴ	πλούτῳ μηδὲ φιλοτιμίᾳ. Οὕτως, ὦ
[12, 48]	καὶ νομοθετῶν θείων τινῶν, εἰ	μὴ	πολλά τε ἔμελλεν ἤθη καὶ
[12, 23]	καὶ ἐναντιωσόμενος τοῖς τὴν ἡδονὴν	μὴ	προσηκόντως μηδὲ ὀρθῶς ἀποδιδοῦσι θεαταῖς.
[12, 30]	ἐπαίδευσε λέγων· Πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ,	μὴ	προστίθεσθε καρδίᾳ· καί· Μὴ φοβοῦ
[12, 21]	ψαλμῶν εἰπών· Πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ,	μὴ	προστίθεσθε καρδίᾳ· καὶ πάλιν· Μὴ
[12, 8]	ὦ Σώκρατες· κἂν διαφυλάξῃς τὸ	μὴ	σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασι, πλουσιώτερος
[12, 29]	πράττοντι μακρῷ ἄριστ´ ἔχει τὸ	μὴ	συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας εἶναι.
[12, 12]	ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα,	μὴ	συνεὶς ὁ Πλάτων οἵᾳ εἴρηται
[12, 1]	φησιν· Ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ	μὴ	συνῆτε. Καὶ αὖθις· Ἐπίστευσα, διὸ
[12, 49]	οἰκεῖν οἷοί τε ἔσονται, ἐὰν	μὴ	σφεῖς αὐτῶν τῆς παιδείας ἐπιστατήσωσι,
[12, 25]	ἡμέραν μηδένα τὸ παράπαν, εἰ	μὴ	σωμασκίας ἢ νόσων ἕνεκα, μηδ´
[12, 52]	Τούτων ὁ νοῦς, εἰ καὶ	μὴ	τὰ ῥήματα, ἐν τοῖς Ἑβραίων
[12, 10]	βεβασανισμένος ᾖ εἰς δικαιοσύνην τῷ	μὴ	τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν
[12, 51]	ὦ φίλε Πρώταρχε, λαβόν, εἴπερ	μὴ	τό γε τοῦ παντὸς σῶμα
[12, 5]	τε καὶ γραφόμενα, τὰ δὲ	μὴ	τοιαῦτα ἀπεδοκίμαζον, ὥσπερ καὶ τοὺς
[12, 23]	προφητῶν βίβλους, τὰς δὲ τῶν	μὴ	τοιούτων ἀποδοκιμάζειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔʹ ΟΤΙ
[12, 31]	καὶ σμικρὸν ὄφελος, εἰ καὶ	μὴ	τοῦτο ἦν οὕτως ἔχον, ὡς
[12, 51]	ἂν λόγον ἔχοι. Οὐκοῦν εἰ	μὴ	τοῦτο, μετ´ ἐκείνου τοῦ λόγου
[12, 49]	πυνθανομένους· Ὦ φίλε Ὅμηρε, εἴπερ	μὴ	τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ
[12, 52]	δὲ ἡγούμενον μὲν θεοὺς εἶναι,	μὴ	φροντίζειν δὲ αὐτοὺς τῶν ἀνθρωπίνων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/09/2008