Livre, Chap.
[12, 33]	δή πη τῇδε. Φέρ´, εἴ	τις	αἰγῶν τροφὴν καὶ τὸ ζῷον
[12, 6]	Τιτυόν. Θερσίτην δέ, καὶ εἴ	τις	ἄλλος πονηρὸς ἦν, ἰδιώτης δέ,
[12, 1]	κεῖται θέντων θεῶν, καὶ ἄν	τις	ἄλλως λέγῃ, μὴ ἀνέχεσθαι τὸ
[12, 50]	εἶναι τὸ δικαιότατον, ὅ τί	τις	ἂν νικᾷ βιαζόμενος. Ὅθεν ἀσέβειαί
[12, 26]	τοίνυν ἄκροις εἰς φιλοσοφίαν πόλεώς	τις	ἀνάγκη ἐπιμεληθῆναι ἢ γέγονεν ἐν
[12, 51]	τάδε· ὦ ξένε, ὁπόταν φῇ	τις,	ἆρα ἕστηκε πάντα, κινεῖται δὲ
[12, 51]	καὶ ὁπόσων ἀριθμῶν βούλοιτο ἄν	τις	ἀριθμεῖν αὐτὴν πολλοστὴν τοσούτων, σώματος
[12, 29]	φίλε, ἑλκύσῃ ἄνω καὶ ἐθελήσῃ	τις	αὐτῷ ἐκβῆναι ἐκ τοῦ τί
[12, 5]	καὶ ἐνδύεται τύπος, ὃν ἄν	τις	βούληται ἐνσημήνασθαι ἑκάστῳ. Κομιδῇ μὲν
[12, 2]	πιστότης ἐν τοῖς δεινοῖς, ἥν	τις	δικαιοσύνην ἂν τελείαν ὀνομάσειε. Καὶ
[12, 19]	Παντάπασι μὲν οὖν. Ἂν οὖν	τις,	εἶπον, αὐτῷ ἀνάγκη γένηται, ἃ
[12, 40]	μέγα ἐάν τε σμικρὸν κλέπτῃ	τις,	εἷς νόμος ἐπικείσθω καὶ μία
[12, 29]	βλέποντα πεσόντα εἰς φρέαρ Θρᾷττά	τις	ἐμμελὴς καὶ χαρίεσσα θεραπαινὶς ἀποσκῶψαι
[12, 48]	πάνυ, διὸ κατοικίζεται· παλαιὰ γάρ	τις	ἐξοίκησις ἐν τῷ τόπῳ γενομένη
[12, 51]	πολὺ καὶ πέρας ἱκανὸν καί	τις	ἐπ´ αὐτοῖς αἰτία οὐ φαύλη,
[12, 50]	ἔσθ´ οὕτως ἔχοντα, ἂν ψυχήν	τις	ἐπιδείξῃ πρεσβυτέραν οὖσαν σώματος, ἄλλως
[12, 1]	μὲν τοίνυν ὀρθῶς ἢ μή	τις	ἐπιτιμᾷ τῇ τε Λακωνικῇ καὶ
[12, 6]	τοῦ δικαίως διαχειρίζειν ἃ ἄν	τις	ἐπιτρέπῃ. Εἷς δὲ καὶ πάνυ
[12, 29]	δὴ γένη ὑμνούντων, ὡς γενναῖός	τις	ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων ἀποφῆναι,
[12, 41]	κλοπῇ χρημάτων ἐὰν ἑλὼν κτείνῃ	τις,	ἔστω καθαρός· καὶ ἐὰν λωποδύτην
[12, 33]	ἔστι καλόν, ἐπαινοῖ, ἄλλος δέ	τις	ἑωρακὼς αἶγας χωρὶς νεμομένας αἰπόλου
[12, 48]	μᾶλλον ἐπερωτάτω, πότερον ἐπιθαλαττίδιος ἔσται	τις	ἢ χερσαία. Σχεδόν, ὦ ξένε,
[12, 6]	ὁ νεκρός· ἢ μαστιγίας εἴ	τις	ἦν καὶ ἴχνη εἶχε τῶν
[12, 14]	παρὰ πάσης φύσεως εἴ τινά	τις	ἰδίαν δύναμιν ἔχουσα ᾔσθητό τι
[12, 14]	ἀφῶμεν, ἕως ἂν ἡμῖν μηνυτής	τις	ἱκανὸς φανῇ, ποτέρως οἱ τότε
[12, 52]	ὅτι μὲν ἡγῇ θεούς, συγγένειά	τις	ἴσως σε θεία πρὸς τὸ
[12, 6]	ἐκεῖ, καί σε ἴσως τυπτήσει	τις	καὶ ἐπὶ κόρρης ἀτίμως καὶ
[12, 6]	ὧν τινων, ὅτι δὲ πονηρός	τις·	καὶ τοῦτο κατιδὼν ἀπέπεμψεν εἰς
[12, 25]	Καὶ ἄλλα δὲ πάμπολλα ἄν	τις	λέγοι, ὡς τοῖς νοῦν τε
[12, 52]	τὸ ὅλον ἀεὶ βλέπων πλάττοι	τις	μετασχηματίζων τὰ πάντα, οἷον ἐκ
[12, 52]	ἀνδρειότατε, πρὸς οὐδὲν δοκεῖς; ἥν	τις	μὴ γινώσκων οὐδ´ ἂν τύπον
[12, 40]	Μωσέως νόμου φάντος· Ἐὰν κλέψῃ	τις	μόσχον ἢ πρόβατον καὶ σφάξῃ
[12, 1]	παράπαν ἀκούοντας· γέρων δὲ εἴ	τις	ξυννοεῖ τῶν παρ´ ὑμῖν, πρὸς
[12, 25]	μηδ´ αὖ νύκτωρ, ὅταν ἐπινοῇ	τις	παῖδας ποιεῖσθαι ἀνὴρ ἢ καὶ
[12, 48]	δὲ αὐτῆς πόλις ἆρ´ ἔσται	τις	πλησίον; Οὐ πάνυ, διὸ κατοικίζεται·
[12, 25]	ΤΟΥ ΟΙΝΟΥ ΠΟΣΙΝ Εἰ μέν	τις	πόλις, ὡς οὔσης σπουδῆς, τῷ
[12, 40]	διπλάσιον πρῶτον ἐκτίνειν, ἐὰν ὄφλῃ	τις	τὴν τοιαύτην δίκην καὶ ἱκανὴν
[12, 43]	ἢ ὑπόχρυσος ἢ ὑπάργυρος φυῇ	τις,	τιμήσαντες ἀνάξουσι τοὺς μὲν εἰς
[12, 34]	οὐκ ἀσφαλές, πρὶν ἂν ἅπαντά	τις	τὸν βίον διαδραμὼν τέλος ἐπιστήσηται
[12, 29]	τῶν κορυφαίων· τί γὰρ ἄν	τις	τούς γε φαύλως διατρίβοντας ἐν
[12, 49]	ἰατρικῶν λόγων, τίνας ὑγιεῖς ποιητής	τις	τῶν παλαιῶν ἢ τῶν νέων
[12, 52]	τοίνυν ἢ σμικρὰ ἢ μεγάλα	τις	φάτω ταῦτα εἶναι τοῖς θεοῖς·
[12, 52]	ὧν ἂν δυνάμει φαῦλος ᾖ	τις	ὢν ἐλλιπὴς καὶ μὴ δυνατὸς
[12, 52]	γὰρ ἂν ἐπιθυμῇ καὶ ὁποῖός	τις	ὢν τὴν ψυχήν, ταύτη σχεδὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008