HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἥμισυ 1
ΗΜΩΝ 1
ἡμῶν 21
ἦν 33
ἥν 2
ἣν 12
ἠνάγκαζον 1

Fréquences [« »]
33 αὐτὸν
33 δέ
32 ὀρθῶς
33 ἦν
34 αὐτῶν
34 ἐπὶ
34 μετὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XII

ἦν

Livre, Chap.

[12, 10]   ὀπαῖς τῆς γῆς, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος. Καὶ οἱ

[12, 49]   τῶν ποιητῶν ἐρωτῶντες, εἰ ἰατρικὸς ἦν αὐτῶν, ἀλλὰ μὴ μιμητὴς μόνον

[12, 12]   Μωσέως· Τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐκ ἦν βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. Καὶ ἐπέβαλεν

[12, 49]   ὅτε ἔζη. Λέγεται γὰρ οὖν, ἦν δ´ ἐγώ. Ἀλλ´ οἴει, ὦ

[12, 35]   Τὰ ποῖα ταῦτα; Πλοῦτός τε, ἦν δ´ ἐγώ, καὶ πενία· ὡς

[12, 49]   δή, ἔφη, διανοούμενος λέγεις; Ῥητέον, ἦν δ´ ἐγώ, καίτοι φιλία γέ

[12, 46]   δ´ ὅς. Τῶν τοιούτων τινά, ἦν δ´ ἐγώ, οἷαι μυθολογοῦνται παλαιαὶ

[12, 4]   ἔφη, πῶς λέγεις. Οὐ μανθάνεις, ἦν δ´ ἐγώ, ὅτι πρῶτον τοῖς

[12, 19]   λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς; Λαβόντες, ἦν δ´ ἐγώ, ὥσπερ πίνακα πόλιν

[12, 11]   τοῦ νέκταρος, οἶνος γὰρ οὔπω ἦν, εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον

[12, 49]   ὡς πολλὴ ἀμέλεια περὶ αὐτὸν ἦν ἐπ´ αὐτοῦ ἐκείνου, ὅτε ἔζη.

[12, 15]   ἀπόλλυσθαι καὶ εἴ τι τέχνης ἦν ἐχόμενον σπουδαίως εὑρημένον ἢ πολιτικῆς

[12, 52]   (γένεσις γὰρ οὐκ ἄν ποτε ἦν ζῴων ἀπολομένου τούτοιν θατέρου) καὶ

[12, 6]   ἐξῆν αὐτῷ· διὸ καὶ εὐδαιμονέστερος ἦν ἢ οἷς ἐξῆν. Ἀλλὰ γάρ,

[12, 12]   ἡμῶν φύσις οὐχὶ ἡ αὐτὴ ἦν ἥπερ νῦν, ἀλλ´ ἄλλη. Πρῶτον

[12, 6]   αὐτῶν. Καὶ οὐδέν γ´ ἂν ἦν θαυμαστὸν καταφρονεῖν τούτων, εἰ ἐπιζητοῦντες

[12, 6]   καὶ εἴ τις ἄλλος πονηρὸς ἦν, ἰδιώτης δέ, οὐδεὶς πεποίηκε μεγάλαις

[12, 12]   ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον γὰρ τότε μὲν ἦν καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ

[12, 6]   νεκρός· ἢ μαστιγίας εἴ τις ἦν καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν

[12, 5]   γονεῦσί τε καὶ τροφοῖς ἔθος ἦν κατεπᾴδειν, προπαρασκευῆς ἕνεκα τῆς εἰς

[12, 6]   ἔνδηλα πάντα· οἷον, εἴ τινος ἦν μέγα τὸ σῶμα φύσει ἢ

[12, 6]   ἔχον· ἢ κατεαγότα εἴ του ἦν μέλη ἢ διεστραμμένα ζῶντος, καὶ

[12, 14]   Πάλιν Μωσέως ἀναγράψαντος ὡς ὅτι ἦν ὁ ὄφις φρονιμώτερος πάντων τῶν

[12, 29]   Ἀμφιτρύωνος εἰς τὸ ἄνω πεντεκαιεικοστὸς ἦν οἵα συνέβαινεν αὐτῷ τύχη, καὶ

[12, 1]   δὲ παισὶν Ἑβραίων δευτερωτὰς φίλον ἦν ὀνομάζειν, ἑρμηνευτὰς ὥσπερ καὶ ἐξηγητὰς

[12, 31]   ὄφελος, εἰ καὶ μὴ τοῦτο ἦν οὕτως ἔχον, ὡς καὶ νῦν

[12, 49]   εἰ τῷ ὄντι οἷός τε ἦν παιδεύειν ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι

[12, 6]   ζῶν, ἔνδηλα ταῦτα καὶ τελευτήσαντος ἦν πάντα ἢ τὰ πολλὰ ἐπί

[12, 11]   οὔσης, ἀφίκετο ἡ Πενία καὶ ἦν περὶ τὰς θύρας. Ὁ οὖν

[12, 22]   ἄξιον ἐννοίας, ὅτι δυνατὸν ἄρα ἦν περὶ τῶν τοιούτων νομοθετεῖσθαι βεβαίως

[12, 49]   ἐπ´ ἐκείνου, εἴπερ οἷός τε ἦν πρὸς ἀρετὴν ὀνι〈 νά〉 ναι

[12, 12]   ἄλλη. Πρῶτον μὲν γὰρ τρία ἦν τὰ γένη τῶν ἀνθρώπων, οὐχ

[12, 23]   τὸ παλαιὸν οὐ τοῦ πλήθους ἦν τὸ κρίνειν τοὺς ἐκ θείου

Livre, Chap.
[12, 10]	ὀπαῖς τῆς γῆς, ὧν οὐκ	ἦν	ἄξιος ὁ κόσμος. Καὶ οἱ
[12, 49]	τῶν ποιητῶν ἐρωτῶντες, εἰ ἰατρικὸς	ἦν	αὐτῶν, ἀλλὰ μὴ μιμητὴς μόνον
[12, 12]	Μωσέως· Τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐκ	ἦν	βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. Καὶ ἐπέβαλεν
[12, 49]	ὅτε ἔζη. Λέγεται γὰρ οὖν,	ἦν	δ´ ἐγώ. Ἀλλ´ οἴει, ὦ
[12, 35]	Τὰ ποῖα ταῦτα; Πλοῦτός τε,	ἦν	δ´ ἐγώ, καὶ πενία· ὡς
[12, 49]	δή, ἔφη, διανοούμενος λέγεις; Ῥητέον,	ἦν	δ´ ἐγώ, καίτοι φιλία γέ
[12, 46]	δ´ ὅς. Τῶν τοιούτων τινά,	ἦν	δ´ ἐγώ, οἷαι μυθολογοῦνται παλαιαὶ
[12, 4]	ἔφη, πῶς λέγεις. Οὐ μανθάνεις,	ἦν	δ´ ἐγώ, ὅτι πρῶτον τοῖς
[12, 19]	λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς; Λαβόντες,	ἦν	δ´ ἐγώ, ὥσπερ πίνακα πόλιν
[12, 11]	τοῦ νέκταρος, οἶνος γὰρ οὔπω	ἦν,	εἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον
[12, 49]	ὡς πολλὴ ἀμέλεια περὶ αὐτὸν	ἦν	ἐπ´ αὐτοῦ ἐκείνου, ὅτε ἔζη.
[12, 15]	ἀπόλλυσθαι καὶ εἴ τι τέχνης	ἦν	ἐχόμενον σπουδαίως εὑρημένον ἢ πολιτικῆς
[12, 52]	(γένεσις γὰρ οὐκ ἄν ποτε	ἦν	ζῴων ἀπολομένου τούτοιν θατέρου) καὶ
[12, 6]	ἐξῆν αὐτῷ· διὸ καὶ εὐδαιμονέστερος	ἦν	ἢ οἷς ἐξῆν. Ἀλλὰ γάρ,
[12, 12]	ἡμῶν φύσις οὐχὶ ἡ αὐτὴ	ἦν	ἥπερ νῦν, ἀλλ´ ἄλλη. Πρῶτον
[12, 6]	αὐτῶν. Καὶ οὐδέν γ´ ἂν	ἦν	θαυμαστὸν καταφρονεῖν τούτων, εἰ ἐπιζητοῦντες
[12, 6]	καὶ εἴ τις ἄλλος πονηρὸς	ἦν,	ἰδιώτης δέ, οὐδεὶς πεποίηκε μεγάλαις
[12, 12]	ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον γὰρ τότε μὲν	ἦν	καὶ εἶδος καὶ ὄνομα ἐξ
[12, 6]	νεκρός· ἢ μαστιγίας εἴ τις	ἦν	καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν
[12, 5]	γονεῦσί τε καὶ τροφοῖς ἔθος	ἦν	κατεπᾴδειν, προπαρασκευῆς ἕνεκα τῆς εἰς
[12, 6]	ἔνδηλα πάντα· οἷον, εἴ τινος	ἦν	μέγα τὸ σῶμα φύσει ἢ
[12, 6]	ἔχον· ἢ κατεαγότα εἴ του	ἦν	μέλη ἢ διεστραμμένα ζῶντος, καὶ
[12, 14]	Πάλιν Μωσέως ἀναγράψαντος ὡς ὅτι	ἦν	ὁ ὄφις φρονιμώτερος πάντων τῶν
[12, 29]	Ἀμφιτρύωνος εἰς τὸ ἄνω πεντεκαιεικοστὸς	ἦν	οἵα συνέβαινεν αὐτῷ τύχη, καὶ
[12, 1]	δὲ παισὶν Ἑβραίων δευτερωτὰς φίλον	ἦν	ὀνομάζειν, ἑρμηνευτὰς ὥσπερ καὶ ἐξηγητὰς
[12, 31]	ὄφελος, εἰ καὶ μὴ τοῦτο	ἦν	οὕτως ἔχον, ὡς καὶ νῦν
[12, 49]	εἰ τῷ ὄντι οἷός τε	ἦν	παιδεύειν ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι
[12, 6]	ζῶν, ἔνδηλα ταῦτα καὶ τελευτήσαντος	ἦν	πάντα ἢ τὰ πολλὰ ἐπί
[12, 11]	οὔσης, ἀφίκετο ἡ Πενία καὶ	ἦν	περὶ τὰς θύρας. Ὁ οὖν
[12, 22]	ἄξιον ἐννοίας, ὅτι δυνατὸν ἄρα	ἦν	περὶ τῶν τοιούτων νομοθετεῖσθαι βεβαίως
[12, 49]	ἐπ´ ἐκείνου, εἴπερ οἷός τε	ἦν	πρὸς ἀρετὴν ὀνι〈 νά〉 ναι
[12, 12]	ἄλλη. Πρῶτον μὲν γὰρ τρία	ἦν	τὰ γένη τῶν ἀνθρώπων, οὐχ
[12, 23]	τὸ παλαιὸν οὐ τοῦ πλήθους	ἦν	τὸ κρίνειν τοὺς ἐκ θείου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/09/2008