Alphabétiquement     [«   »]
3
2
11
ἡ 57
4
3
1
Fréquences     [«    »]
54 ἡμῖν
52 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
45 τὰς
57 ἡ
64 πάντα
65
67 οὐκ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XII


Livre, Chap.
[12, 31]   πάντα τὰ δίκαια; Καλὸν μὲν     ἀλήθεια, ξένε, καὶ μόνιμον·
[12, 29]   ἀπορίαν ἐμπίπτων ὑπὸ ἀπειρίας, καὶ     ἀσχημοσύνη δεινή, δόξαν ἀβελτερίας παρεχομένη.
[12, 12]   γὰρ πάλαι ἡμῶν φύσις οὐχὶ     αὐτὴ ἦν ἥπερ νῦν, ἀλλ´
[12, 32]   Καὶ γυναικὸς ἄρα καὶ ἀνδρὸς     αὐτὴ φύσις εἰς φυλακὴν πόλεως,
[12, 11]   ὅδε κόσμος ὅτε ἐγένετο     Ἀφροδίτη εἰπών, οὕτω τὸν κόσμον
[12, 11]   αὐτοῖς ῥήμασι τάδε· Ὅτε ἐγένετο     Ἀφροδίτη, εἱστιῶντο οἱ θεοί, οἵ
[12, 21]   Ἐντεῦθεν γοῦν αὐτῷ καὶ κατάρχεται     βίβλος φήσαντι· Μακάριος ἀνὴρ ὃς
[12, 52]   ὅδε καὶ ξύμπασα ἡμῶν ἥδε     γερουσία, περὶ θεῶν ὡς οὐκ
[12, 14]   ὄφις τῇ γυναικὶ καὶ     γυνὴ τῷ ὄφει καὶ τὰς
[12, 32]   δ´ οὔ, καὶ μουσική,     δ´ ἄμουσος φύσει. Τί μήν;
[12, 32]   Ἔστιν ἄρα καὶ φυλακικὴ γυνή,     δ´ οὔ· οὐ τοιαύτην
[12, 32]   ὡς φήσομεν, καὶ γυνὴ ἰατρική,     δ´ οὔ, καὶ μουσική,
[12, 29]   γνῶσις σοφία καὶ ἀρετὴ ἀληθινή,     δὲ ἄγνοια ἀμαθία καὶ κακία
[12, 32]   τε καὶ μισόσοφος; καὶ θυμοειδής,     δὲ ἄθυμος; Ἔστι καὶ ταῦτα.
[12, 32]   δὲ ἄρα οὔ〉 οὐδὲ πολεμική,     δὲ ἀπόλεμος καὶ οὐ φιλογυμναστική;
[12, 29]   πόλει κεῖται αὐτοῦ καὶ ἐπιδημεῖ·     δὲ διάνοια, ταῦτα πάντα ἡγησαμένη
[12, 32]   φυλακὴν πόλεως, πλὴν ὅσῳ ἀσθενεστέρα,     δὲ ἰσχυροτέρα ἐστί. Φαίνεται. Καὶ
[12, 51]   ἀρχὴ κινήσεως. Ἆρ´ οὖν οὐχ     δι´ ἕτερον ἐν ἄλλῳ γιγνομένη
[12, 25]   ἂν εἴη γεωργήματα καὶ πᾶσα     δίαιτα. Καὶ Μωσῆς δὲ προλαβὼν
[12, 6]   τε εἶ σαυτῷ βοηθῆσαι, ὅταν     δίκη σοι καὶ
[12, 30]   τὰ πάντα οὐδὲ συγκαταβήσεται αὐτῷ     δόξα αὐτοῦ. Ἀλλὰ μηδὲ τὰς
[12, 21]   πλουτήσῃ ἄνθρωπος καὶ ὅταν πληθυνθῇ     δόξα τοῦ οἴκου αὐτοῦ. Ἐπὶ
[12, 30]   πλουτήσῃ ἄνθρωπος καὶ ὅταν πληθυνθῇ     δόξα τοῦ οἴκου αὐτοῦ· ὅτι
[12, 1]   ξένε, κελεύεις. Εἰκότως δῆτα καὶ     Ἑβραίων προλαβοῦσα γραφὴ τῆς τῶν
[12, 26]   τῷ λόγῳ διαμάχεσθαι, ὡς γέγονεν     εἰρημένη πολιτεία καὶ ἔστι καὶ
[12, 45]   ὠδῖνα ἐγείρειν τε καὶ ἀποπαύειν     ἐμὴ τέχνη δύναται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜϚ
[12, 1]   ἂν τὰς ψυχὰς νηπίοις, ἁπλούστερον     ἐν ταῖς θείαις γραφαῖς ἀνάγνωσις
[12, 30]   εἰσι· καί· Ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ     κακία αὐτῆς. Λέγει δὲ καὶ
[12, 8]   σμικρότατον εἶδος; οὐκ ἔστιν. Ἀλλ´     καλλίστη καὶ μεγίστη τῶν ξυμφωνιῶν
[12, 6]   τὸν κόσμον, ἵνα δὴ δικαία     κρίσις ᾖ. Καὶ ἑξῆς ἐπιφέρει·
[12, 6]   δίκη σοι καὶ     κρίσις, ἣν νῦν ἐγὼ ἔλεγον,
[12, 51]   Ὀρθότατα λέγεις. Οὐκοῦν αὕτη γε     μηδέποτε ὡσαύτως μηδὲ κατὰ τὰ
[12, 26]   καὶ γενήσεταί γε, ὅταν αὐτὴ     Μοῦσα πόλεως ἐγκρατὴς γένηται. Οὐ
[12, 51]   εἰ μέν, θαυμάσιε, φῶμεν,     ξύμπασα οὐρανοῦ ὁδὸς ἅμα καὶ
[12, 46]   ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζῴων. Καὶ     ὅρασις αὐτῶν ὁμοίωμα ἀνθρώπου ἐπ´
[12, 29]   ὡς ἀληθῶς δεινότης ἀνδρὸς καὶ     οὐδένειά τε καὶ ἀνανδρία.
[12, 20]   ὡς ἄρα παιδεία μέν ἐσθ´     παίδων ὁλκή τε καὶ ἀγωγὴ
[12, 51]   διακομίζει τὸ τοιοῦτον, καθάπερ ἡμᾶς     παρ´ ἡμῖν ψυχὴ πάντη περιφέρει·
[12, 11]   οἷον δὴ εὐωχίας οὔσης, ἀφίκετο     Πενία καὶ ἦν περὶ τὰς
[12, 51]   ὡς, ἐπειδὴ ψυχὴ μέν ἐστιν     περιάγουσα ἡμῖν πάντα, τὴν δὲ
[12, 48]   ξένε, ἀπέχει θαλάττης γε     πόλις, ἧς πέρι τὰ νῦν
[12, 27]   ἐλπίς, ἴδιον δὲ φόβος μὲν     πρὸ λύπης ἐλπίς, θάρρος δὲ
[12, 27]   πρὸ λύπης ἐλπίς, θάρρος δὲ     πρὸ τοῦ ἐναντίου. Ἐπὶ δὲ
[12, 29]   αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι καὶ     ῥητορικὴ ἐκείνη πως ἀπομαραίνεται, ὥστε
[12, 46]   φύσεις, τε Χιμαίρας καὶ     Σκύλλης καὶ Κερβέρου καὶ ἄλλαι
[12, 18]   τῶν προσηκόντων ἐθῶν, αὕτη ἔσθ´     συμφωνία ξύμπασα μὲν ἀρετή, τὸ
[12, 11]   δὲ τοῦ πρώτου ἀνδρός, ὃν     τοῦ θεοῦ μῆτίς τε καὶ
[12, 52]   ἀποστόλων τοῦ σωτῆρος ἡμῶν, ὧν     τῶν δογμάτων συμφωνία μιᾶς εἰκότως
[12, 51]   φήσομεν, ἐν ἑνὶ κινεῖσθαι, καθάπερ     τῶν ἑστάναι λεγομένων κύκλων στρέφεται
[12, 15]   λέγωμεν ἔχειν τότε, ὅτε ἐγένετο     φθορά, τὰ περὶ τοὺς ἀνθρώπους
[12, 16]   τῶν θείων ἡγεμονοῦν ἐστιν ἀγαθῶν,     φρόνησις, δεύτερον δὲ μετὰ νοῦ
[12, 52]   τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ     χείρ σου ὁδηγήσει με· ἀλλὰ
[12, 47]   λέγων ὧδε· Δώδεκα μὲν ἡμῖν     χώρα πᾶσα εἰς δύναμιν ἰσομοιρίᾳ
[12, 48]   λέγεις. Τί δέ; περὶ αὐτὴν     χώρα πότερα πάμφορος καί
[12, 20]   ὄντως ὀρθός ἐστιν. Ἵν´ οὖν     ψυχὴ τοῦ παιδὸς μὴ ἐναντία
[12, 29]   ὅτι δικαιότατος. Περὶ τοῦτο καὶ     ὡς ἀληθῶς δεινότης ἀνδρὸς καὶ
[12, 6]   ἀλγηδόνων καὶ ὀδυνῶν γίγνεται αὐτοῖς     ὠφέλεια καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/09/2008