Livre, Chap.
[12, 51]	οὖσαν, τὴν αὐτὴν ἑαυτὴν κινοῦσαν,	φήσομεν	ἀναγκαίως εἶναι πρεσβυτάτην καὶ κρατίστην
[12, 52]	αἰσχρὰ τούτων, τὰ δὲ καλὰ	φήσομεν;	Ἀνάγκη. Καὶ τῶν μὲν προσήκειν
[12, 51]	ἐν μέσῳ λαμβάνοντα δύναμιν λέγεις,	φήσομεν,	ἐν ἑνὶ κινεῖσθαι, καθάπερ ἡ
[12, 51]	ἢ καὶ ξυμμιγεῖ, τί ποτε	φήσομεν	ἐν τῷ τοιούτῳ πάθος ἐνεῖναι;
[12, 51]	ἡμῖν σῶμα ἆρ´ οὐ ψυχὴν	φήσομεν	ἔχειν; Δῆλον ὅτι φήσομεν. Πόθεν,
[12, 32]	Ἀλλ´ ἔστι γάρ, οἶμαι, ὡς	φήσομεν,	καὶ γυνὴ ἰατρική, ἡ δ´
[12, 15]	ταῦτα ἐν τῷ τότε χρόνῳ	φήσομεν.	Καὶ μεθ´ ἕτερά φησιν· Οὐκοῦν
[12, 51]	ψυχὴν φήσομεν ἔχειν; Δῆλον ὅτι	φήσομεν.	Πόθεν, ὦ φίλε Πρώταρχε, λαβόν,
[12, 43]	ἐν τῇ πόλει ἀδελφοί, ὡς	φήσομεν	πρὸς αὐτοὺς μυθολογοῦντες, ἀλλ´ ὁ
[12, 49]	δή, οἶμαι, καὶ τὸν ποιητικὸν	φήσομεν	χρώματα ἄττα ἑκάστῳ τῶν τεχνῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/09/2008