HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
λέγει 5
Λέγει 4
λέγειν 19
λέγεις 35
λέγεσθαι 3
λέγεται 7
Λέγεται 3

Fréquences [« »]
35 αὖ
35 αὐτοῦ
34 μετὰ
35 λέγεις
36 τῇ
37 εἰ
38 διὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XII

λέγεις

Livre, Chap.

[12, 50]   οὐ ταῦτα οὕτως ἔχειν. Εὖ λέγεις· ἀλλ´ ὅπη δή, πειρῶ φράζειν.

[12, 52]   ἡμεῖς εἰς τὸ δυνατὸν ἃ λέγεις. Ἀλλ´ οὐδὲν τάχ´ ἂν ἴσως

[12, 52]   δὲ ἀργία καὶ τρυφή. Ἀληθέστατα λέγεις. Ἀργίᾳ μὲν δὴ καὶ ῥᾳθυμίᾳ

[12, 51]   περὶ ἕκαστον τρία νοεῖν; Πῶς λέγεις; Ἓν μὲν τὴν οὐσίαν, ἓν

[12, 51]   ἐρωτωμένου βλέποντας ἀσφαλέστερον ὁρᾶν. Πῶς λέγεις; Ἧι προσέοικε κινήσει νοῦς τῶν

[12, 52]   ἕκαστον τῆς μοίρας λαγχάνῃ. Πῇ λέγεις; Ἧιπερ ἂν ἔχοι ῥᾳστώνη ἐπιμελείας

[12, 50]   ἀληθεῖς εἶναι τὰς θέσεις. Πῶς λέγεις; Θεούς, ὦ μακάριε, πρῶτον εἶναί

[12, 52]   ἀρετὴν ψυχῆς θήσομεν; ἢ πῶς λέγεις; Καὶ πῶς; Ἀλλ´ εἰς τοὐναντίον;

[12, 52]   δεξάμενος διαβιβῶ τὸν ποταμόν. Ὀρθῶς λέγεις· καὶ σύ τε οὕτω ταῦτα

[12, 52]   ὡς οὐκ οἶσθα ὅ τι λέγεις, καλῶς ἄν σοι θεὸς αὐτὸς

[12, 50]   σώματος, ἄλλως δὲ οὐδαμῶς. Ἀληθέστατα λέγεις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΝΑʹ ΩΣ Ο ΠΛΑΤΩΝ

[12, 51]   δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν. Εὖ λέγεις. Μὴ νῦν ἐξ ἐναντίας οἷον

[12, 51]   κινοῦσαν δὲ ἕτερα, δευτέραν. Ἀληθέστατα λέγεις. Ὁπότε δὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν

[12, 52]   καὶ χαλεπότητά ἐστον πεφυκότες; Πῶς λέγεις; Ὁρᾶν μέν που καὶ ἀκούειν

[12, 32]   ἐστι πάμπολυ ἡττώμενον; Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις, ὅτι πολὺ κρατεῖται ἐν ἅπασιν,

[12, 4]   ψευδέσιν; Οὐ μανθάνω, ἔφη, πῶς λέγεις. Οὐ μανθάνεις, ἦν δ´ ἐγώ,

[12, 51]   Ὃ μὲν γὰρ δὴ σὺ λέγεις, οὐδ´ ὅσιον εἶναί μοι φαίνεται·

[12, 32]   δὲ ὅλον ἔχει ὡς σὺ λέγεις. Οὐδὲν ἄρα ἐστίν, ὦ φίλε,

[12, 51]   δημιουργοὶ λόγῳ καλῶν εἰκόνων. Ὀρθότατα λέγεις. Οὐκοῦν αὕτη γε ἡ μηδέποτε

[12, 52]   μέτεστιν αὐτῷ που δειλίας. Ὀρθότατα λέγεις. Οὐκοῦν τὸ λοιπόν, εἴπερ ἀμελοῦσι

[12, 29]   ἣν ἀδύνατον ἐκφυγεῖν. Τίνα δὴ λέγεις; Παραδειγμάτων, ὦ φίλε, ἐν τῷ

[12, 51]   ὂν ἐκ τῶν αὐτῶν. Ὀρθότατα λέγεις. Πότερον οὖν ἐκ τούτου τοῦ

[12, 49]   ὄντα. Πῇ δή, ἔφη, διανοούμενος λέγεις; Ῥητέον, ἦν δ´ ἐγώ, καίτοι

[12, 48]   μάλιστα, ὦ ξένε. Παπαῖ, οἷον λέγεις. Τί δέ; περὶ αὐτὴν ἡ

[12, 51]   οὔσῃ. Καὶ μάλα ἀληθὲς ὃ λέγεις. Τί δέ; τρέφεται καὶ γίγνεται

[12, 51]   οἰκειοτάτην τε καὶ ὁμοίαν. Πῶς λέγεις; Τὸ κατὰ ταὐτὰ δήπου καὶ

[12, 29]   ἢ οὔ; Ἔγωγε, καὶ ἀληθῆ λέγεις. Τοιγάρτοι, ὦ φίλε, ἰδίᾳ τε

[12, 8]   ὦ φίλε, καὶ ξυγχωροῦμεν ὃ λέγεις. Τοῦτο μὲν τοίνυν οὕτω κείσθω

[12, 19]   περ αἴσθωνται. Ἀλλὰ δὴ τίνα λέγεις τρόπον τῆς διαγραφῆς; Λαβόντες, ἦν

[12, 51]   ἑστώτων ἐν μέσῳ λαμβάνοντα δύναμιν λέγεις, φήσομεν, ἐν ἑνὶ κινεῖσθαι, καθάπερ

[12, 29]   ἑκάστοις ἀπορῶν. Παντάπασι τὰ γιγνόμενα λέγεις, ὦ Σώκρατες. Ὅταν δέ γέ

[12, 29]   οὐδὲν ἑαυτὴν συγκαθιεῖσα. Πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες; Ὥσπερ καὶ Θαλῆν

[12, 50]   δὴ τεχνικὰ πάντες προσαγορεύομεν. Πῶς λέγεις; Ὧδ´ ἔτι σαφέστερον ἐρῶ· πῦρ

[12, 52]   τοῦ παντὸς ἐπιμελουμένῳ. Πῶς αὖ λέγεις; Ὧδε· ἐπειδὴ κατεῖδεν ἡμῶν ὁ

[12, 29]   πάντας, ὦ Σώκρατες, πείθοις ἃ λέγεις ὥσπερ ἐμέ, πλείων ἂν εἰρήνη

Livre, Chap.
[12, 50]	οὐ ταῦτα οὕτως ἔχειν. Εὖ	λέγεις·	ἀλλ´ ὅπη δή, πειρῶ φράζειν.
[12, 52]	ἡμεῖς εἰς τὸ δυνατὸν ἃ	λέγεις.	Ἀλλ´ οὐδὲν τάχ´ ἂν ἴσως
[12, 52]	δὲ ἀργία καὶ τρυφή. Ἀληθέστατα	λέγεις.	Ἀργίᾳ μὲν δὴ καὶ ῥᾳθυμίᾳ
[12, 51]	περὶ ἕκαστον τρία νοεῖν; Πῶς	λέγεις;	Ἓν μὲν τὴν οὐσίαν, ἓν
[12, 51]	ἐρωτωμένου βλέποντας ἀσφαλέστερον ὁρᾶν. Πῶς	λέγεις;	Ἧι προσέοικε κινήσει νοῦς τῶν
[12, 52]	ἕκαστον τῆς μοίρας λαγχάνῃ. Πῇ	λέγεις;	Ἧιπερ ἂν ἔχοι ῥᾳστώνη ἐπιμελείας
[12, 50]	ἀληθεῖς εἶναι τὰς θέσεις. Πῶς	λέγεις;	Θεούς, ὦ μακάριε, πρῶτον εἶναί
[12, 52]	ἀρετὴν ψυχῆς θήσομεν; ἢ πῶς	λέγεις;	Καὶ πῶς; Ἀλλ´ εἰς τοὐναντίον;
[12, 52]	δεξάμενος διαβιβῶ τὸν ποταμόν. Ὀρθῶς	λέγεις·	καὶ σύ τε οὕτω ταῦτα
[12, 52]	ὡς οὐκ οἶσθα ὅ τι	λέγεις,	καλῶς ἄν σοι θεὸς αὐτὸς
[12, 50]	σώματος, ἄλλως δὲ οὐδαμῶς. Ἀληθέστατα	λέγεις.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΝΑʹ ΩΣ Ο ΠΛΑΤΩΝ
[12, 51]	δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν. Εὖ	λέγεις.	Μὴ νῦν ἐξ ἐναντίας οἷον
[12, 51]	κινοῦσαν δὲ ἕτερα, δευτέραν. Ἀληθέστατα	λέγεις.	Ὁπότε δὴ τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν
[12, 52]	καὶ χαλεπότητά ἐστον πεφυκότες; Πῶς	λέγεις;	Ὁρᾶν μέν που καὶ ἀκούειν
[12, 32]	ἐστι πάμπολυ ἡττώμενον; Ἀληθῆ, ἔφη,	λέγεις,	ὅτι πολὺ κρατεῖται ἐν ἅπασιν,
[12, 4]	ψευδέσιν; Οὐ μανθάνω, ἔφη, πῶς	λέγεις.	Οὐ μανθάνεις, ἦν δ´ ἐγώ,
[12, 51]	Ὃ μὲν γὰρ δὴ σὺ	λέγεις,	οὐδ´ ὅσιον εἶναί μοι φαίνεται·
[12, 32]	δὲ ὅλον ἔχει ὡς σὺ	λέγεις.	Οὐδὲν ἄρα ἐστίν, ὦ φίλε,
[12, 51]	δημιουργοὶ λόγῳ καλῶν εἰκόνων. Ὀρθότατα	λέγεις.	Οὐκοῦν αὕτη γε ἡ μηδέποτε
[12, 52]	μέτεστιν αὐτῷ που δειλίας. Ὀρθότατα	λέγεις.	Οὐκοῦν τὸ λοιπόν, εἴπερ ἀμελοῦσι
[12, 29]	ἣν ἀδύνατον ἐκφυγεῖν. Τίνα δὴ	λέγεις;	Παραδειγμάτων, ὦ φίλε, ἐν τῷ
[12, 51]	ὂν ἐκ τῶν αὐτῶν. Ὀρθότατα	λέγεις.	Πότερον οὖν ἐκ τούτου τοῦ
[12, 49]	ὄντα. Πῇ δή, ἔφη, διανοούμενος	λέγεις;	Ῥητέον, ἦν δ´ ἐγώ, καίτοι
[12, 48]	μάλιστα, ὦ ξένε. Παπαῖ, οἷον	λέγεις.	Τί δέ; περὶ αὐτὴν ἡ
[12, 51]	οὔσῃ. Καὶ μάλα ἀληθὲς ὃ	λέγεις.	Τί δέ; τρέφεται καὶ γίγνεται
[12, 51]	οἰκειοτάτην τε καὶ ὁμοίαν. Πῶς	λέγεις;	Τὸ κατὰ ταὐτὰ δήπου καὶ
[12, 29]	ἢ οὔ; Ἔγωγε, καὶ ἀληθῆ	λέγεις.	Τοιγάρτοι, ὦ φίλε, ἰδίᾳ τε
[12, 8]	ὦ φίλε, καὶ ξυγχωροῦμεν ὃ	λέγεις.	Τοῦτο μὲν τοίνυν οὕτω κείσθω
[12, 19]	περ αἴσθωνται. Ἀλλὰ δὴ τίνα	λέγεις	τρόπον τῆς διαγραφῆς; Λαβόντες, ἦν
[12, 51]	ἑστώτων ἐν μέσῳ λαμβάνοντα δύναμιν	λέγεις,	φήσομεν, ἐν ἑνὶ κινεῖσθαι, καθάπερ
[12, 29]	ἑκάστοις ἀπορῶν. Παντάπασι τὰ γιγνόμενα	λέγεις,	ὦ Σώκρατες. Ὅταν δέ γέ
[12, 29]	οὐδὲν ἑαυτὴν συγκαθιεῖσα. Πῶς τοῦτο	λέγεις,	ὦ Σώκρατες; Ὥσπερ καὶ Θαλῆν
[12, 50]	δὴ τεχνικὰ πάντες προσαγορεύομεν. Πῶς	λέγεις;	Ὧδ´ ἔτι σαφέστερον ἐρῶ· πῦρ
[12, 52]	τοῦ παντὸς ἐπιμελουμένῳ. Πῶς αὖ	λέγεις;	Ὧδε· ἐπειδὴ κατεῖδεν ἡμῶν ὁ
[12, 29]	πάντας, ὦ Σώκρατες, πείθοις ἃ	λέγεις	ὥσπερ ἐμέ, πλείων ἂν εἰρήνη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/09/2008