Alphabétiquement     [«   »]
ἡμέρων 1
ἡμετέρας 1
ΗΜΙΝ 4
ἡμῖν 54
ἥμισυ 1
ΗΜΩΝ 1
ἡμῶν 21
Fréquences     [«    »]
52 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
45 τὰς
44 τις
54 ἡμῖν
57
64 πάντα
65
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Eusèbe de Césarée, Préparation évangélique, livre XII

ἡμῖν


Livre, Chap.
[12, 51]   ἐπιόντα περὶ τούτων λόγον νῦν  ἡμῖν   ἄθρει. Λέγε μόνον. Τὰ περὶ
[12, 36]   πάλιν ἐν ἑτέρῳ φησί· Πᾶς  ἡμῖν   αἰδείσθω τὸν ἑαυτοῦ πρεσβύτερον ἔργῳ
[12, 52]   δειλίας γὰρ ἔγγονοι ἔν γε  ἡμῖν   ἀργία, ῥᾳθυμίας δὲ ἀργία καὶ
[12, 24]   καὶ νήφοντας. Εἰκότως τοιγαροῦν καὶ  ἡμῖν   αὐτοῖς ἐν τοῖς συμποσίοις ᾠδὰς
[12, 51]   τῇδε εἴπωμεν καὶ ἀποκρινώμεθα πάλιν  ἡμῖν   αὐτοῖσιν· εἰ σταίη πως τὰ
[12, 16]   οὐδαμῶς ἐστι καταφανῆ. Καὶ παρ´  ἡμῖν   δὲ εἴρηται· Ζητεῖτε πρῶτον τὴν
[12, 10]   διὰ τούτων περὶ τῶν παρ´  ἡμῖν   διαπρεπόντων ἐν εὐσεβείᾳ καὶ ἀληθεῖ
[12, 27]   κακία δὴ καὶ ἀρετὴ σαφέστερον  ἡμῖν   διηρθρωμένον ἂν εἴη. Καὶ παρ´
[12, 33]   Οὐ δὴ χρὴ καὶ παρ´  ἡμῖν   εἴ τινες φαίνοιντο δίχα προστάτου
[12, 48]   καὶ ὕλης πῶς μέρος ἑκάστων  ἡμῖν   εἴληχε; Προσέοικε τῇ τῆς ἄλλης
[12, 52]   Ἀνάγκη. Καὶ τῶν μὲν προσήκειν  ἡμῖν,   εἴπερ, ὁπόσα φλαῦρα, θεοῖς δὲ
[12, 48]   πέρι τὰ νῦν δὴ λεχθέντα  ἡμῖν,   εἴς τινας ὀγδοήκοντα σταδίους. Τί
[12, 51]   σμικρόν τε τούτων ἕκαστον παρ´  ἡμῖν   ἔνεστι καὶ φαῦλον καὶ οὐδαμῆ
[12, 51]   οἷον πῦρ ἔστι μὲν παρ´  ἡμῖν,   ἔστι δ´ ἐν τῷ παντί.
[12, 34]   ἐπιστήσηται καλόν. Ταῦτα δὲ πάντα  ἡμῖν   ἔστω κοινὰ ἀνδράσι τε καὶ
[12, 47]   νομοθετεῖ, λέγων ὧδε· Δώδεκα μὲν  ἡμῖν   χώρα πᾶσα εἰς δύναμιν
[12, 51]   σμικρὸν μέν τι τὸ παρ´  ἡμῖν   καὶ ἀσθενὲς καὶ φαῦλον, τὸ
[12, 48]   ἠθῶν κτῆσιν. Ἀλλὰ γὰρ τοσούτων  ἡμῖν   καὶ μέχρι τοῦδε ἀποδεδειγμένων σκεψώμεθα
[12, 51]   δὴ περὶ ἑκάστου τῶν παρ´  ἡμῖν   λαβὲ τὸ τοιόνδε. Ποῖον; Ὅτι
[12, 19]   δὴ τοῖς φιλοσόφοις καὶ ἀπιστήσουσιν  ἡμῖν   λέγουσιν ὡς οὐκ ἄν ποτε
[12, 32]   Εἰκότως ἄρα καὶ παρ´  ἡμῖν   λόγος ὑποδέχεται πᾶν γένος οὐ
[12, 14]   ταῦτα μὲν ἀφῶμεν, ἕως ἂν  ἡμῖν   μηνυτής τις ἱκανὸς φανῇ, ποτέρως
[12, 51]   δή, θεὸν εἴ ποτε παρακλητέον  ἡμῖν,   νῦν ἔστω τοῦτο οὕτω γενόμενον·
[12, 27]   διηρθρωμένον ἂν εἴη. Καὶ παρ´  ἡμῖν   θεῖος τὰ ὅμοια διδάσκει
[12, 2]   ἂν τελείαν ὀνομάσειε. Καὶ παρ´  ἡμῖν   σωτήριος λόγος ὁμοῦ συζεύξας
[12, 7]   μετὰ πολλῆς πραγματείας. Καὶ παρ´  ἡμῖν   σωτήριος λόγος φησί· Μὴ
[12, 27]   ὅτι ταῦτα τὰ πάθη ἐν  ἡμῖν   οἷον νεῦρα σμήρινθοί τινες
[12, 44]   ἔγεγε νῦν δὴ ἀναγκαῖον εἶναι  ἡμῖν   ὁμολογεῖν πᾶσαν ἀρχήν, καθ´ ὅσον
[12, 18]   ἀλλ´ νῦν δὴ λόγος  ἡμῖν   ὁμολογηθεὶς μενέτω, ὡς οἵ γε
[12, 52]   γίγνοιτ´ ἂν τοιοῦτος πᾶς  ἡμῖν;   Ὀρθότατά γε εἰπών. Οὐκοῦν τόν
[12, 16]   τισιν ἔθεσι, τοῖς δὲ ἄλλοις  ἡμῖν   οὐδαμῶς ἐστι καταφανῆ. Καὶ παρ´
[12, 51]   σεμνύνοντες, ὡς νοῦς ἐστι βασιλεὺς  ἡμῖν   οὐρανοῦ τε καὶ γῆς. Καὶ
[12, 52]   ἄν; Νῦν δύο ὄντες τρισὶν  ἡμῖν   οὖσιν ἀποκρινάσθωσαν, οἱ θεοὺς μὲν
[12, 2]   ὀλίγων. Ποῖ δὴ τελευτᾷ νῦν  ἡμῖν   οὗτος λόγος; καὶ τί
[12, 51]   ψυχὴ μέν ἐστιν περιάγουσα  ἡμῖν   πάντα, τὴν δὲ οὐρανοῦ περιφορὰν
[12, 30]   ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΣΟΦΙΣΤΕΙΑΣ Καὶ παρ´  ἡμῖν   περὶ πάσης τῆς ἐν ἀνθρώποις
[12, 51]   παντὸς πῦρ ὑπὸ τοῦ παρ´  ἡμῖν   πυρός, τοὐναντίον ὑπ´ ἐκείνου
[12, 51]   Λέγε τὸ ποῖον. Τὸ παρ´  ἡμῖν   σῶμα ἆρ´ οὐ ψυχὴν φήσομεν
[12, 51]   τοῦ σώματος ὅλως τὸ παρ´  ἡμῖν   σῶμα, ἐκ τοῦ παρ´
[12, 51]   οἳ καὶ ἐπὶ πάντα ἁρμόττοντες  ἡμῖν   τὰ ἄστρα φανοῦνται. Τίνος; Ἡλίου
[12, 32]   ΤΗΝ ΠΡΟΕΙΡΗΜΕΝΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ Ἆρ´ οὖν  ἡμῖν   τά γε ἔμπροσθεν ὁμολογεῖται; Τοῦ
[12, 20]   ποιεῖν. Εἰκότως ἄρα καὶ παρ´  ἡμῖν   τὰς ὑπὸ τῶν θείων προφητῶν
[12, 0]   ~ΙI δωδέκατος  ἡμῖν   τῆς Εὐαγγελικῆς Προπαρασκευῆς ἐνθένδε ποθὲν
[12, 49]   ποιεῖ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, λέγε  ἡμῖν   τίς τῶν πόλεων διὰ σὲ
[12, 27]   τὴν ἀγωγήν, ὅπως ἂν ἐν  ἡμῖν   τὸ χρυσοῦν γένος νικᾷ τὰ
[12, 1]   καὶ ἐλάλησα. Ἔνθεν καὶ παρ´  ἡμῖν   τοῖς μὲν ἄρτι εἰσαγομένοις καὶ
[12, 51]   πολλὴ τὸ παράπαν τὸ γένος  ἡμῖν   τοῦτο ἀναίσθητον πάσαις ταῖς τοῦ
[12, 51]   σῶμα, ἐκ τοῦ παρ´  ἡμῖν   τοῦτο τρέφεταί τε καὶ ὅσα
[12, 50]   κινδυνεύειν, ἀλλ´ ὄντως σημαίνειν ταῦτα  ἡμῖν   τῷ λόγῳ. Πάνυ μὲν οὖν.
[12, 51]   Λέγε ὅπως βούλει, μηδὲν μῆκος  ἡμῖν   ὑπολογιζόμενος, Σώκρατες, ὡς οὐκ
[12, 24]   τοῦ προσήκοντος κόσμου τῶν παρ´  ἡμῖν   φυλάκων ἐπιμελομένων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕʹ ΟΤΙ
[12, 51]   τοιοῦτον, καθάπερ ἡμᾶς παρ´  ἡμῖν   ψυχὴ πάντη περιφέρει· ποθεν
[12, 51]   τοῦτ´ ἐν μὲν τοῖς παρ´  ἡμῖν   ψυχήν τε παρέχον καὶ σωμασκίαν
[12, 5]   ὁπωστιοῦν παρήσομεν. Πρῶτον μὲν δὴ  ἡμῖν,   ὡς ἔοικεν, ἐπιστατητέον τοῖς μυθοποιοῖς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/09/2008