Livre, Chap. |
[12, 29] |
καὶ
κακὰ
ἐλάττω
κατ´
ἀνθρώπους
|
εἴη. |
Ἀλλ´
οὔτ´
ἀπολέσθαι
τὰ
κακὰ |
[12, 51] |
πλάτους
καὶ
βάθους
καὶ
ῥώμης
|
εἴη |
γεγονότα
ἄν,
εἴπερ
καὶ
ψυχὴ |
[12, 28] |
πλάτους
καὶ
βάθους
καὶ
ῥώμης
|
εἴη |
γεγονότα
ἄν,
εἴπερ
καὶ
ψυχὴ |
[12, 50] |
τὰ
ψυχῆς
συγγενῆ
πρότερα
ἂν
|
εἴη |
γεγονότα
τῶν
σώματι
προσηκόντων,
οὔσης |
[12, 25] |
πόλει,
τακτὰ
δὲ
τἄλλα
ἂν
|
εἴη |
γεωργήματα
καὶ
πᾶσα
ἡ
δίαιτα. |
[12, 10] |
τε
καὶ
τιμῶν
ἕνεκα
τοιοῦτος
|
εἴη. |
Γυμνωτέος
δὴ
πάντων
πλὴν
δικαιοσύνης |
[12, 16] |
μετὰ
ἀνδρίας
κραθέντων
τρίτον
ἂν
|
εἴη |
δικαιοσύνη,
τέταρτον
δὲ
ἀνδρία.
Ταῦτα |
[12, 22] |
θεοῦ
ἢ
θείου
τινὸς
ἂν
|
εἴη. |
Εἰκότως
ἄρα
καὶ
παρ´
Ἑβραίοις |
[12, 50] |
βαρέων
καὶ
κούφων
πρότερα
ἂν
|
εἴη· |
καὶ
δὴ
καὶ
τὰ
μεγάλα |
[12, 50] |
καὶ
ἀρχόμενα
ἂν
ἐκ
τέχνης
|
εἴη |
καὶ
νοῦ.
Πῶς
οὐκ
ὀρθῶς; |
[12, 48] |
ὡς
οὐκ
ἂν
πολυφόρος
τ´
|
εἴη |
καὶ
πάμφορος
ἅμα·
τοῦτο
γὰρ |
[12, 27] |
ἀρετὴ
σαφέστερον
ἡμῖν
διηρθρωμένον
ἂν
|
εἴη. |
Καὶ
παρ´
ἡμῖν
ὁ
θεῖος |
[12, 27] |
ἡμῶν
μῦθος
ἀρετῆς
σεσωσμένος
ἂν
|
εἴη, |
καὶ
τὸ
κρείττω
ἑαυτοῦ
καὶ |
[12, 1] |
νόμων,
εἷς
τῶν
καλλίστων
ἂν
|
εἴη |
νόμων
μὴ
ζητεῖν
τῶν
νέων |
[12, 51] |
κίνησις
ἀνοίας
ἂν
αὖ
πάσης
|
εἴη |
ξυγγενής.
Εἴη
γὰρ
ἂν
ἀληθέστατα. |
[12, 12] |
θεώμενος
τὴν
αὑτοῦ
τμῆσιν
κοσμιώτερος
|
εἴη |
ὁ
ἄνθρωπος,
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[12, 33] |
ἐστιν,
ὁ
δὲ
μήτε
ἑωρακὼς
|
εἴη |
ποτὲ
ὀρθῶς
αὐτὴν
ἑαυτῇ
κοινωνοῦσαν |
[12, 51] |
τὸν
αὐτὸν
γὰρ
τρόπον
ἂν
|
εἴη |
που
σῶμα,
σύνθετον
ὂν
ἐκ |
[12, 48] |
οὖν.
Οὐ
τοίνυν
ἀνίατος
ἂν
|
εἴη |
πρὸς
ἀρετῆς
κτῆσιν.
Εἰ
μὲν |
[12, 52] |
τοῖς
κεκτημένοις
ἡμᾶς
ἀμελεῖν
ἂν
|
εἴη |
προσῆκον,
ἐπιμελεστάτοις
τε
οὖσι
καὶ |
[12, 34] |
ἐγκωμίων
αὐτοὺς
τυγχάνειν
πρέπον
ἂν
|
εἴη. |
Πῶς
δ´
οὔ;
Τούς
γε |
[12, 1] |
Κρητικῇ
πολιτείᾳ,
λόγος
ἂν
ἕτερος
|
εἴη· |
τὰ
γοῦν
λεγόμενα
πρὸς
τῶν |
[12, 18] |
παιδείαν
ὁ
νῦν
λόγος
ἂν
|
εἴη, |
τὴν
δὲ
πρὸς
ἀρετὴν
ἐκ |
[12, 52] |
γενέσεως
μετειληφότα
πλήθεσιν
ἂν
ὁρᾶν
|
εἴη |
τῆς
μετατιθεμένης
κοσμήσεως.
Νῦν
δ´ |
[12, 52] |
τὸν
οὐρανὸν
ἀναπτήσῃ
ὅμοιον
ἂν
|
εἴη |
τῷ
παρὰ
τῷ
Δαβὶδ
τοῦτον |
[12, 52] |
σοι
καὶ
περὶ
ἐκείνων
ἂν
|
εἴη |
τῶν
οὓς
σὺ
κατιδὼν
ἐκ |
[12, 52] |
σοι
καὶ
περὶ
ἐκείνων
ἂν
|
εἴη |
τῶν
οὓς
σὺ
κατιδὼν
ἐκ |
[12, 52] |
Ἀλλ´
οὐδὲν
τάχ´
ἂν
ἴσως
|
εἴη |
χαλεπὸν
ἐνδείξασθαι
τοῦτό
γε,
ὡς |