HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τόλμης 1
τομή 1
Τὸν 2
τὸν 89
τόξα 1
τοξεύει 1
τοξεύματα 2

Fréquences [« »]
80 γὰρ
75 ἡ
87 μὲν
89 τὸν
89 τοῦ
104 τῆς
112 ὁ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

τὸν

Livre, chapitre

[2, 22]   ἠγριαίνετο καὶ μετεστρέφετο πάντῃ καὶ τὸν ἀέρα περιέχασκεν· ὁ δὲ κώνωψ

[2, 15]   τὸ δὲ πνεῦμα ἀναπεμπόμενον εἰς τὸν ἀέρα τὴν ὀδμὴν ἐκεράννυε, καὶ

[2, 22]   ὁ λέων ἐκεκμήκει σκιαμαχῶν πρὸς τὸν ἀέρα τοῖς ὀδοῦσι καὶ εἱστήκει

[2, 12]   ἐγὼ δὲ ταῦτα ὡς ἐγένετο τὸν ἀετὸν ὑπερεπῄνουν καὶ δικαίως ἔλεγον

[2, 21]   δυνατώτερον. Ὁ δὲ τοιοῦτος, ἔφασκε, τὸν ἀλεκτρυόνα φοβοῦμαι. καὶ ὁ Προμηθεὺς

[2, 12]   μου θόρυβος ἐξαίφνης γίνεται κατὰ τὸν ἀνδρῶνα τῆς οἰκίας. ἐγεγόνει δέ

[2, 2]   παρ´ αὐτοῖς, οὐ τὸν μέλανα τὸν ἀνθοσμίαν, οὐ τὸν τῆς Βιβλίας

[2, 22]   φεύγω καὶ μένω, καὶ περιϊππεύω τὸν ἄνθρωπον τῷ πτερῷ, γελῶ δὲ

[2, 22]   ὦμοι παχεῖς καὶ πολλὴ περὶ τὸν αὐχένα κόμη. τὴν κατόπιν οὖν

[2, 15]   μὲν γὰρ μέγεθος πάνυ μέγας, τὸν αὐχένα παχύς, τὸν νῶτον πλατύς,

[2, 29]   τοῦ λόγου κυμάτων, οὐκ ἀποπτύσασαι τὸν ἀφρόν, οἰδοῦσι περὶ ἑαυτὰς πεφυσημέναι.

[2, 29]   δὲ τούτων ἁπάντων φάρμακον, ἀμύνασθαι τὸν βαλόντα τοῖς αὐτοῖς βλήμασι· λόγος

[2, 2]   πρὸς τὴν ἄμπελον ὁ θεὸς τὸν βουκόλον, καὶ τῶν βοτρύων λαβὼν

[2, 2]   ἐπὶ τοῦτον ἧκεν ὁ Διόνυσος τὸν βουκόλον· ὁ δὲ αὐτῷ παρατίθησιν

[2, 11]   δὲ τῇ κόρῃ τὰ πρὸς τὸν γάμον· περιδέραιον μὲν λίθων ποικίλων,

[2, 12]   μηχανὴν δι´ ἧς δυναίμην ἀναβαλέσθαι τὸν γάμον. σκοποῦντος δέ μου θόρυβος

[2, 12]   τὸ δὲ ἔργον εὐθὺς ἀπέβη· τὸν γὰρ ἀετὸν ἀναπτάντα ἐπὶ τὴν

[2, 2]   γὰρ ἑορτὴ προτρυγαίου Διονύσου τότε. τὸν γὰρ Διόνυσον Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν,

[2, 3]   ἱερὸν τοῦ θεοῦ πολυτελῆ, μετὰ τὸν Γλαύκου τοῦ Χίου δεύτερον. ὑέλου

[2, 24]   καὶ τὰ τῶν ἐνυπνίων φαντάσματα, τὸν δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον οὐκ ἐθεασάμην.

[2, 35]   κατηφῆ πάνυ τῶν ἑαυτοῦ μεμνημένον, τὸν δὲ Κλεινίαν ὑποδακρύοντα μνήμῃ Χαρικλέους,

[2, 37]   δὲ κάλλος τῶν γυναικῶν αὐτὸν τὸν Δία κατήγαγεν ἐξ οὐρανοῦ. διὰ

[2, 31]   πόλιν καὶ εὐθὺς ἐπὶ Βηρυτὸν τὸν δρόμον ἐποιούμεθα, νομίζοντες εὑρήσειν ἐκεῖ

[2, 19]   καὶ περὶ τὴν ἕω καλέσασα τὸν εἰς τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν

[2, 4]   ἐλεγχθῇ πρός τινος, ὡς ὀνειδίζοντα τὸν ἐλέγξαντα μισεῖ. Ἤδη δέ, ἔφη,

[2, 21]   χαρίζομαι δέ σοι τοῦ μύθου τὸν ἐλέφαντα. ~Λέγει τοίνυν κώνωψ ἀλαζών

[2, 18]   θυσόμενοι τῷ θεῷ. τούτων δὲ τὸν Ζήνωνα ἐλάνθανεν οὐδέν· ἀλλ´ ἐπειδὴ

[2, 6]   μέ τίς σοι θεῶν ὥσπερ τὸν Ἡρακλέα τῇ Ὀμφάλῃ. Τὸν Ἑρμῆν

[2, 14]   καὶ φυτοῦ· οὕτως οὐ φεύγει τὸν Ἥφαιστον Ἀθηνᾶ. καὶ ὁ Χαιρεφῶν

[2, 4]   αὐτόματον ἡμῶν προὐνόησεν. ἡ γὰρ τὸν θάλαμον αὐτῆς πεπιστευμένη Κλειὼ κεκοινώνηκέ

[2, 31]   ἡ δὲ ἀναστᾶσα ᾤχετο εἰς τὸν θάλαμον αὑτῆς καὶ εὐθὺς ἐκάθευδεν.

[2, 26]   ὁ Κλεινίας, ἐν ὑπερῴῳ γὰρ τὸν θάλαμον εἶχε, διαλεγομένων ἡμῶν ἀκούσας

[2, 2]   ἡδονῆς βακχεύεται καὶ λέγει πρὸς τὸν θεόν· Πόθεν, ὦ ξένε, σοὶ

[2, 2]   Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ τὸν Μάρωνος τὸν Θρᾴκιον, οὐ Χῖον ἐκ Λακαίνης,

[2, 26]   οὕτως εἰχόμεθα ἔργου, σκηψάμενοι πρὸς τὸν θυρωρὸν ἀπιέναι πρὸς ἐρωμένην, καὶ

[2, 31]   τὴν τρίτην θήραν ἔρχεται, ἐπὶ τὸν θυρωρόν. κἀκεῖνον βεβλήκει τῷ αὐτῷ

[2, 2]   τινα φιλόξενον ποιμένα, οἷον Ἀθηναῖοι τὸν Ἰκάριον λέγουσι, καὶ τοῦτον ἐνταῦθα

[2, 2]   οὐ Χῖον ἐκ Λακαίνης, οὐ τὸν Ἰκάρου τὸν νησιώτην, ἀλλὰ τούτους

[2, 34]   φθάσῃ τὸ θηρίον καὶ πατάξῃ τὸν ἵππον, ἐναγκυλωσάμενος τὸ ἀκόντιον, πρὶν

[2, 34]   Κλεινίας καταλέγει τὸν Χαρικλέα καὶ τὸν ἵππον, κἀγὼ τἀμαυτοῦ. ~Ὁρῶν οὖν

[2, 34]   βοῶντος ἐμοῦ καὶ κεκραγότος· Ἕλκε τὸν ἵππον, μετένεγκε τὰς ἡνίας· πονηρὸν

[2, 2]   Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν, ἐπεὶ καὶ τὸν Κάδμου μῦθον ᾄδουσι. καὶ τῆς

[2, 13]   τὴν ἀκολασίαν ἠρνήσατο. θυμὸς ἴσχει τὸν Καλλισθένην καὶ ἠτιμᾶσθαι νομίσαντα ὑπὸ

[2, 22]   μακρότερον δὲ ποιούμενος τῆς πτήσεως τὸν κύκλον ὑπὸ περιττῆς ἀπειροκαλίας ἀράχνης

[2, 11]   μυθολογοῦσι Τύριοι τοῦ ποιμένος εὑρεῖν τὸν κύνα, ᾗ καὶ μέχρι τούτου

[2, 31]   Σάτυρος τοῦ φαρμάκου λείψανον, ᾧ τὸν Κώνωπα ἦν κατακοιμίσας· τούτου διακονούμενος

[2, 22]   τοίνυν κώνωψ ἀλαζών ποτε πρὸς τὸν λέοντα· Εἶτα κἀμοῦ βασιλεύειν νομίζεις

[2, 1]   μὲν ᾖσεν Ὁμήρου τὴν πρὸς τὸν λέοντα τοῦ συὸς μάχην. ἔπειτά

[2, 29]   ὀργὴ περιϋλακτοῦσα τὴν καρδίαν ἐπικλύζει τὸν λογισμὸν τῷ τῆς μανίας ἀφρῷ.

[2, 1]   ᾠδῆς περιελὼν ψιλὸν ἔλεγεν ἁρμονίας τὸν λόγον, οὕτως ἂν εἶχεν ὁ

[2, 2]   τὸν τῆς Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ τὸν Μάρωνος τὸν Θρᾴκιον, οὐ Χῖον

[2, 2]   ὅπου μήπω παρ´ αὐτοῖς, οὐ τὸν μέλανα τὸν ἀνθοσμίαν, οὐ τὸν

[2, 35]   κἀγὼ τἀμαυτοῦ. ~Ὁρῶν οὖν ἐγὼ τὸν Μενέλαον κατηφῆ πάνυ τῶν ἑαυτοῦ

[2, 2]   ἐκ Λακαίνης, οὐ τὸν Ἰκάρου τὸν νησιώτην, ἀλλὰ τούτους μὲν ἅπαντας

[2, 15]   πάνυ μέγας, τὸν αὐχένα παχύς, τὸν νῶτον πλατύς, τὴν γαστέρα πολύς,

[2, 3]   τῷ συνήθει πυρί, ὁ δὲ τὸν οἶνον ὑπέκκαυμα φέρων· οἶνος γὰρ

[2, 12]   μάντεις ὁ πατὴρ καὶ τερατοσκόπους τὸν οἰωνὸν διηγεῖται. οἱ δὲ ἔφασαν

[2, 3]   ὁ βότρυς ὑποπερκάζεται καὶ σταφυλὴν τὸν ὄμφακα ποιεῖ. Διόνυσος δὲ ἐντετύπωται

[2, 36]   ἂν δὲ μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ, τὸν οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν, ἵνα καὶ

[2, 11]   καὶ μέχρι τούτου βάπτουσιν Ἀφροδίτης τὸν πέπλον. ἦν γὰρ χρόνος ὅτε

[2, 37]   Δανάης τὴν λάρνακα γελᾷς, πῶς τὸν Περσέα σιωπᾷς; Ἀλκμήνῃ δὲ τοῦτο

[2, 32]   θεοὺς σωτῆρας καλοῦντες, εὐφημοῦντες αἴσιον τὸν πλοῦν γενέσθαι· τὸ πνεῦμα ᾔρετο

[2, 2]   ὁ Διόνυσος ἐπαινεῖ τῆς φιλοφροσύνης τὸν ποιμένα καὶ αὐτῷ προτείνει κύλικα

[2, 13]   οὖν τῷ Σωστράτῳ πρὶν ἢ τὸν πόλεμον τοῖς Βυζαντίοις ἐπιπεσεῖν, ᾐτεῖτο

[2, 34]   καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἐμίσει με τὸν πονηρὸν ὁ ὑπ´ ἐμοῦ πεφονευμένος,

[2, 21]   κώνωπος εἴπω. ~Ὁ λέων κατεμέμφετο τὸν Προμηθέα πολλάκις, ὅτι μέγαν μὲν

[2, 30]   ἡ δὲ πρὶν ἀκοῦσαι πρὸς τὸν Σάτυρον, Δέομαι, ἔφη, πρὸς θεῶν

[2, 23]   πείθεται. ἐπεὶ δὲ ἧκε πρὸς τὸν Σάτυρον, εἶτα δειπνήσας ἔμελλεν ἀπιέναι,

[2, 30]   ~Ἐν τούτῳ δὲ ἔτυχον πέμψαι τὸν Σάτυρον πρὸς τὴν κόρην ἀποπειρασόμενον

[2, 13]   διακείμενος. ἐπιβουλεύει δ´ οὖν καὶ τὸν Σώστρατον ἀμύνασθαι τῆς ὕβρεως καὶ

[2, 22]   δὲ παταχθεὶς ἐξαίφνης βοᾷ καὶ τὸν τετρωκότα ζητεῖ. ἐγὼ δὲ παρὼν

[2, 2]   τὸν μέλανα τὸν ἀνθοσμίαν, οὐ τὸν τῆς Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ τὸν

[2, 23]   ὡς εἶχεν ἀναπηδᾷ καὶ ἐπὶ τὸν τῆς θυγατρὸς θάλαμον τρέχει (ἐγγὺς

[2, 16]   λῃστὰς ἐπ´ αὐτὴν συγκροτῆσαι, καταλέξας τὸν τρόπον τῆς ἁρπαγῆς. πανήγυρις δὲ

[2, 24]   τῆς μαχαίρας τομή· οὐδὲ εἶδον τὸν ὑβρίσαντά σε, οὐδὲ οἶδά μου

[2, 23]   δωμάτιον αὐτοῦ φθάσαι, καταπεσὼν ἔκειτο, τὸν ὕπνον καθεύδων τοῦ φαρμάκου. ὁ

[2, 10]   τῆς Κλειοῦς ἑπομένης, πρὶν ἐπὶ τὸν ὕπνον τραπῆναι. ἐγὼ δέ σοι

[2, 25]   δὲ πεφοβημένη, μηδὲ ἀνακραγεῖν διὰ τὸν φόβον δυναμένη. φόβος γὰρ γλώττης

[2, 23]   ἐλπὶς τοῦ τυχεῖν ἐπεκάλυπτεν ἡδονῇ τὸν φόβον· οὕτω καὶ τὸ ἐλπίζον

[2, 37]   μειρακίου Φρυγός, ἀνήγαγεν εἰς οὐρανοὺς τὸν Φρύγα· τὸ δὲ κάλλος τῶν

[2, 34]   στενάξας οὖν ὁ Κλεινίας καταλέγει τὸν Χαρικλέα καὶ τὸν ἵππον, κἀγὼ

[2, 11]   λαβὼν μαλλὸν ἐρίου καθῆκεν εἰς τὸν χηραμὸν αὐτοῦ τὸ ἔριον, ζητῶν

[2, 14]   Τύριος, ἐκθειάζων αὐτόν, Πάντα μὲν τὸν χρησμόν, εἶπεν, ἐξηγήσω καλῶς· μὴ

[2, 37]   μαίνεται. αἱ δὲ γλῶτται τοῦτον τὸν χρόνον φοιτῶσιν ἀλλήλαις εἰς ὁμιλίαν

[2, 14]   κλεῖθρα. ὁ δὲ κοντὸς πρὸς τὸν χρυσὸν οἷον πρὸς ἰχθὺν ἄγκιστρον

[2, 23]   μου κατακλιθέντος. ἐγὼ μὲν δὴ τὸν ψόφον ἀκούσας ἀνοιγομένων τῶν θυρῶν,

[2, 7]   κατεφίλουν σιωπῇ, κλέπτων τῶν φιλημάτων τὸν ψόφον, ἡ δὲ ἀνοίγουσα καὶ

[2, 10]   ἔργον οὕτω καλὸν ἀπολέσας, καὶ τὸν ψόφον λοιδορῶν. ἐν τούτῳ δὲ

[2, 10]   καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ποιήσας τὸν ψόφον, προσιόντα θεασάμενός τινα. ~Ὀλίγων

Livre, chapitre
[2, 22]	ἠγριαίνετο καὶ μετεστρέφετο πάντῃ καὶ	τὸν	ἀέρα περιέχασκεν· ὁ δὲ κώνωψ
[2, 15]	τὸ δὲ πνεῦμα ἀναπεμπόμενον εἰς	τὸν	ἀέρα τὴν ὀδμὴν ἐκεράννυε, καὶ
[2, 22]	ὁ λέων ἐκεκμήκει σκιαμαχῶν πρὸς	τὸν	ἀέρα τοῖς ὀδοῦσι καὶ εἱστήκει
[2, 12]	ἐγὼ δὲ ταῦτα ὡς ἐγένετο	τὸν	ἀετὸν ὑπερεπῄνουν καὶ δικαίως ἔλεγον
[2, 21]	δυνατώτερον. Ὁ δὲ τοιοῦτος, ἔφασκε,	τὸν	ἀλεκτρυόνα φοβοῦμαι. καὶ ὁ Προμηθεὺς
[2, 12]	μου θόρυβος ἐξαίφνης γίνεται κατὰ	τὸν	ἀνδρῶνα τῆς οἰκίας. ἐγεγόνει δέ
[2, 2]	παρ´ αὐτοῖς, οὐ τὸν μέλανα	τὸν	ἀνθοσμίαν, οὐ τὸν τῆς Βιβλίας
[2, 22]	φεύγω καὶ μένω, καὶ περιϊππεύω	τὸν	ἄνθρωπον τῷ πτερῷ, γελῶ δὲ
[2, 22]	ὦμοι παχεῖς καὶ πολλὴ περὶ	τὸν	αὐχένα κόμη. τὴν κατόπιν οὖν
[2, 15]	μὲν γὰρ μέγεθος πάνυ μέγας,	τὸν	αὐχένα παχύς, τὸν νῶτον πλατύς,
[2, 29]	τοῦ λόγου κυμάτων, οὐκ ἀποπτύσασαι	τὸν	ἀφρόν, οἰδοῦσι περὶ ἑαυτὰς πεφυσημέναι.
[2, 29]	δὲ τούτων ἁπάντων φάρμακον, ἀμύνασθαι	τὸν	βαλόντα τοῖς αὐτοῖς βλήμασι· λόγος
[2, 2]	πρὸς τὴν ἄμπελον ὁ θεὸς	τὸν	βουκόλον, καὶ τῶν βοτρύων λαβὼν
[2, 2]	ἐπὶ τοῦτον ἧκεν ὁ Διόνυσος	τὸν	βουκόλον· ὁ δὲ αὐτῷ παρατίθησιν
[2, 11]	δὲ τῇ κόρῃ τὰ πρὸς	τὸν	γάμον· περιδέραιον μὲν λίθων ποικίλων,
[2, 12]	μηχανὴν δι´ ἧς δυναίμην ἀναβαλέσθαι	τὸν	γάμον. σκοποῦντος δέ μου θόρυβος
[2, 12]	τὸ δὲ ἔργον εὐθὺς ἀπέβη·	τὸν	γὰρ ἀετὸν ἀναπτάντα ἐπὶ τὴν
[2, 2]	γὰρ ἑορτὴ προτρυγαίου Διονύσου τότε.	τὸν	γὰρ Διόνυσον Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν,
[2, 3]	ἱερὸν τοῦ θεοῦ πολυτελῆ, μετὰ	τὸν	Γλαύκου τοῦ Χίου δεύτερον. ὑέλου
[2, 24]	καὶ τὰ τῶν ἐνυπνίων φαντάσματα,	τὸν	δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον οὐκ ἐθεασάμην.
[2, 35]	κατηφῆ πάνυ τῶν ἑαυτοῦ μεμνημένον,	τὸν	δὲ Κλεινίαν ὑποδακρύοντα μνήμῃ Χαρικλέους,
[2, 37]	δὲ κάλλος τῶν γυναικῶν αὐτὸν	τὸν	Δία κατήγαγεν ἐξ οὐρανοῦ. διὰ
[2, 31]	πόλιν καὶ εὐθὺς ἐπὶ Βηρυτὸν	τὸν	δρόμον ἐποιούμεθα, νομίζοντες εὑρήσειν ἐκεῖ
[2, 19]	καὶ περὶ τὴν ἕω καλέσασα	τὸν	εἰς τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν
[2, 4]	ἐλεγχθῇ πρός τινος, ὡς ὀνειδίζοντα	τὸν	ἐλέγξαντα μισεῖ. Ἤδη δέ, ἔφη,
[2, 21]	χαρίζομαι δέ σοι τοῦ μύθου	τὸν	ἐλέφαντα. ~Λέγει τοίνυν κώνωψ ἀλαζών
[2, 18]	θυσόμενοι τῷ θεῷ. τούτων δὲ	τὸν	Ζήνωνα ἐλάνθανεν οὐδέν· ἀλλ´ ἐπειδὴ
[2, 6]	μέ τίς σοι θεῶν ὥσπερ	τὸν	Ἡρακλέα τῇ Ὀμφάλῃ. Τὸν Ἑρμῆν
[2, 14]	καὶ φυτοῦ· οὕτως οὐ φεύγει	τὸν	Ἥφαιστον Ἀθηνᾶ. καὶ ὁ Χαιρεφῶν
[2, 4]	αὐτόματον ἡμῶν προὐνόησεν. ἡ γὰρ	τὸν	θάλαμον αὐτῆς πεπιστευμένη Κλειὼ κεκοινώνηκέ
[2, 31]	ἡ δὲ ἀναστᾶσα ᾤχετο εἰς	τὸν	θάλαμον αὑτῆς καὶ εὐθὺς ἐκάθευδεν.
[2, 26]	ὁ Κλεινίας, ἐν ὑπερῴῳ γὰρ	τὸν	θάλαμον εἶχε, διαλεγομένων ἡμῶν ἀκούσας
[2, 2]	ἡδονῆς βακχεύεται καὶ λέγει πρὸς	τὸν	θεόν· Πόθεν, ὦ ξένε, σοὶ
[2, 2]	Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ τὸν Μάρωνος	τὸν	Θρᾴκιον, οὐ Χῖον ἐκ Λακαίνης,
[2, 26]	οὕτως εἰχόμεθα ἔργου, σκηψάμενοι πρὸς	τὸν	θυρωρὸν ἀπιέναι πρὸς ἐρωμένην, καὶ
[2, 31]	τὴν τρίτην θήραν ἔρχεται, ἐπὶ	τὸν	θυρωρόν. κἀκεῖνον βεβλήκει τῷ αὐτῷ
[2, 2]	τινα φιλόξενον ποιμένα, οἷον Ἀθηναῖοι	τὸν	Ἰκάριον λέγουσι, καὶ τοῦτον ἐνταῦθα
[2, 2]	οὐ Χῖον ἐκ Λακαίνης, οὐ	τὸν	Ἰκάρου τὸν νησιώτην, ἀλλὰ τούτους
[2, 34]	φθάσῃ τὸ θηρίον καὶ πατάξῃ	τὸν	ἵππον, ἐναγκυλωσάμενος τὸ ἀκόντιον, πρὶν
[2, 34]	Κλεινίας καταλέγει τὸν Χαρικλέα καὶ	τὸν	ἵππον, κἀγὼ τἀμαυτοῦ. ~Ὁρῶν οὖν
[2, 34]	βοῶντος ἐμοῦ καὶ κεκραγότος· Ἕλκε	τὸν	ἵππον, μετένεγκε τὰς ἡνίας· πονηρὸν
[2, 2]	Τύριοι νομίζουσιν ἑαυτῶν, ἐπεὶ καὶ	τὸν	Κάδμου μῦθον ᾄδουσι. καὶ τῆς
[2, 13]	τὴν ἀκολασίαν ἠρνήσατο. θυμὸς ἴσχει	τὸν	Καλλισθένην καὶ ἠτιμᾶσθαι νομίσαντα ὑπὸ
[2, 22]	μακρότερον δὲ ποιούμενος τῆς πτήσεως	τὸν	κύκλον ὑπὸ περιττῆς ἀπειροκαλίας ἀράχνης
[2, 11]	μυθολογοῦσι Τύριοι τοῦ ποιμένος εὑρεῖν	τὸν	κύνα, ᾗ καὶ μέχρι τούτου
[2, 31]	Σάτυρος τοῦ φαρμάκου λείψανον, ᾧ	τὸν	Κώνωπα ἦν κατακοιμίσας· τούτου διακονούμενος
[2, 22]	τοίνυν κώνωψ ἀλαζών ποτε πρὸς	τὸν	λέοντα· Εἶτα κἀμοῦ βασιλεύειν νομίζεις
[2, 1]	μὲν ᾖσεν Ὁμήρου τὴν πρὸς	τὸν	λέοντα τοῦ συὸς μάχην. ἔπειτά
[2, 29]	ὀργὴ περιϋλακτοῦσα τὴν καρδίαν ἐπικλύζει	τὸν	λογισμὸν τῷ τῆς μανίας ἀφρῷ.
[2, 1]	ᾠδῆς περιελὼν ψιλὸν ἔλεγεν ἁρμονίας	τὸν	λόγον, οὕτως ἂν εἶχεν ὁ
[2, 2]	τὸν τῆς Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ	τὸν	Μάρωνος τὸν Θρᾴκιον, οὐ Χῖον
[2, 2]	ὅπου μήπω παρ´ αὐτοῖς, οὐ	τὸν	μέλανα τὸν ἀνθοσμίαν, οὐ τὸν
[2, 35]	κἀγὼ τἀμαυτοῦ. ~Ὁρῶν οὖν ἐγὼ	τὸν	Μενέλαον κατηφῆ πάνυ τῶν ἑαυτοῦ
[2, 2]	ἐκ Λακαίνης, οὐ τὸν Ἰκάρου	τὸν	νησιώτην, ἀλλὰ τούτους μὲν ἅπαντας
[2, 15]	πάνυ μέγας, τὸν αὐχένα παχύς,	τὸν	νῶτον πλατύς, τὴν γαστέρα πολύς,
[2, 3]	τῷ συνήθει πυρί, ὁ δὲ	τὸν	οἶνον ὑπέκκαυμα φέρων· οἶνος γὰρ
[2, 12]	μάντεις ὁ πατὴρ καὶ τερατοσκόπους	τὸν	οἰωνὸν διηγεῖται. οἱ δὲ ἔφασαν
[2, 3]	ὁ βότρυς ὑποπερκάζεται καὶ σταφυλὴν	τὸν	ὄμφακα ποιεῖ. Διόνυσος δὲ ἐντετύπωται
[2, 36]	ἂν δὲ μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ,	τὸν	οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν, ἵνα καὶ
[2, 11]	καὶ μέχρι τούτου βάπτουσιν Ἀφροδίτης	τὸν	πέπλον. ἦν γὰρ χρόνος ὅτε
[2, 37]	Δανάης τὴν λάρνακα γελᾷς, πῶς	τὸν	Περσέα σιωπᾷς; Ἀλκμήνῃ δὲ τοῦτο
[2, 32]	θεοὺς σωτῆρας καλοῦντες, εὐφημοῦντες αἴσιον	τὸν	πλοῦν γενέσθαι· τὸ πνεῦμα ᾔρετο
[2, 2]	ὁ Διόνυσος ἐπαινεῖ τῆς φιλοφροσύνης	τὸν	ποιμένα καὶ αὐτῷ προτείνει κύλικα
[2, 13]	οὖν τῷ Σωστράτῳ πρὶν ἢ	τὸν	πόλεμον τοῖς Βυζαντίοις ἐπιπεσεῖν, ᾐτεῖτο
[2, 34]	καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἐμίσει με	τὸν	πονηρὸν ὁ ὑπ´ ἐμοῦ πεφονευμένος,
[2, 21]	κώνωπος εἴπω. ~Ὁ λέων κατεμέμφετο	τὸν	Προμηθέα πολλάκις, ὅτι μέγαν μὲν
[2, 30]	ἡ δὲ πρὶν ἀκοῦσαι πρὸς	τὸν	Σάτυρον, Δέομαι, ἔφη, πρὸς θεῶν
[2, 23]	πείθεται. ἐπεὶ δὲ ἧκε πρὸς	τὸν	Σάτυρον, εἶτα δειπνήσας ἔμελλεν ἀπιέναι,
[2, 30]	~Ἐν τούτῳ δὲ ἔτυχον πέμψαι	τὸν	Σάτυρον πρὸς τὴν κόρην ἀποπειρασόμενον
[2, 13]	διακείμενος. ἐπιβουλεύει δ´ οὖν καὶ	τὸν	Σώστρατον ἀμύνασθαι τῆς ὕβρεως καὶ
[2, 22]	δὲ παταχθεὶς ἐξαίφνης βοᾷ καὶ	τὸν	τετρωκότα ζητεῖ. ἐγὼ δὲ παρὼν
[2, 2]	τὸν μέλανα τὸν ἀνθοσμίαν, οὐ	τὸν	τῆς Βιβλίας ἀμπέλου, οὐ τὸν
[2, 23]	ὡς εἶχεν ἀναπηδᾷ καὶ ἐπὶ	τὸν	τῆς θυγατρὸς θάλαμον τρέχει (ἐγγὺς
[2, 16]	λῃστὰς ἐπ´ αὐτὴν συγκροτῆσαι, καταλέξας	τὸν	τρόπον τῆς ἁρπαγῆς. πανήγυρις δὲ
[2, 24]	τῆς μαχαίρας τομή· οὐδὲ εἶδον	τὸν	ὑβρίσαντά σε, οὐδὲ οἶδά μου
[2, 23]	δωμάτιον αὐτοῦ φθάσαι, καταπεσὼν ἔκειτο,	τὸν	ὕπνον καθεύδων τοῦ φαρμάκου. ὁ
[2, 10]	τῆς Κλειοῦς ἑπομένης, πρὶν ἐπὶ	τὸν	ὕπνον τραπῆναι. ἐγὼ δέ σοι
[2, 25]	δὲ πεφοβημένη, μηδὲ ἀνακραγεῖν διὰ	τὸν	φόβον δυναμένη. φόβος γὰρ γλώττης
[2, 23]	ἐλπὶς τοῦ τυχεῖν ἐπεκάλυπτεν ἡδονῇ	τὸν	φόβον· οὕτω καὶ τὸ ἐλπίζον
[2, 37]	μειρακίου Φρυγός, ἀνήγαγεν εἰς οὐρανοὺς	τὸν	Φρύγα· τὸ δὲ κάλλος τῶν
[2, 34]	στενάξας οὖν ὁ Κλεινίας καταλέγει	τὸν	Χαρικλέα καὶ τὸν ἵππον, κἀγὼ
[2, 11]	λαβὼν μαλλὸν ἐρίου καθῆκεν εἰς	τὸν	χηραμὸν αὐτοῦ τὸ ἔριον, ζητῶν
[2, 14]	Τύριος, ἐκθειάζων αὐτόν, Πάντα μὲν	τὸν	χρησμόν, εἶπεν, ἐξηγήσω καλῶς· μὴ
[2, 37]	μαίνεται. αἱ δὲ γλῶτται τοῦτον	τὸν	χρόνον φοιτῶσιν ἀλλήλαις εἰς ὁμιλίαν
[2, 14]	κλεῖθρα. ὁ δὲ κοντὸς πρὸς	τὸν	χρυσὸν οἷον πρὸς ἰχθὺν ἄγκιστρον
[2, 23]	μου κατακλιθέντος. ἐγὼ μὲν δὴ	τὸν	ψόφον ἀκούσας ἀνοιγομένων τῶν θυρῶν,
[2, 7]	κατεφίλουν σιωπῇ, κλέπτων τῶν φιλημάτων	τὸν	ψόφον, ἡ δὲ ἀνοίγουσα καὶ
[2, 10]	ἔργον οὕτω καλὸν ἀπολέσας, καὶ	τὸν	ψόφον λοιδορῶν. ἐν τούτῳ δὲ
[2, 10]	καὶ αὐτὸς ἦν ὁ ποιήσας	τὸν	ψόφον, προσιόντα θεασάμενός τινα. ~Ὀλίγων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/02/2006