Livre, chapitre |
[2, 34] |
εἰ
καὶ
ψυχὴν
εἶχον
ὅλως,
|
ὡς |
ἂν
ἄλλος
τις
ἀποθάνοι
ζῶν. |
[2, 25] |
ἦν;
~Ἐθάρσησεν
οὖν
ἡ
παρθένος,
|
ὡς |
ἂν
ἐμοῦ
διαπεφευγότος,
καὶ
λέγει· |
[2, 18] |
ἐκόμιζον
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
θυσίαν,
|
ὡς |
ἂν
ἥκιστα
ὑποπτευθεῖεν·
ἡμεῖς
δὲ |
[2, 6] |
ἡ
Κλειὼ
συμπαρῆν.
ὅμως
οὖν,
|
ὡς |
ἂν
τεθορυβημένος
οὐκ
ἔχων
τί |
[2, 16] |
γὰρ
ἡμῖν
εἰς
ταὐτὸν
ἐλθεῖν,
|
ὡς |
ἂν
τῶν
πολλῶν
ἐξιόντων)
ὥστε |
[2, 22] |
διαέριον
τὸ
πτερόν,
ἐμπεσὼν
δὲ
|
ὡς |
ἀπὸ
βέλους
ποιῶ
τὸ
τραῦμα· |
[2, 32] |
τῆς
νηὸς
κατὰ
μικρὸν
ἀναχωροῦσαν,
|
ὡς |
αὐτὴν
πλέουσαν·
παιανισμὸς
ἦν
καὶ |
[2, 31] |
ναῦν
ἐφορμοῦσαν.
καὶ
οὐκ
ἠτυχήσαμεν·
|
ὡς |
γὰρ
ἐπὶ
τοῦ
Βηρυτίων
λιμένος |
[2, 28] |
ηὐτρεπίζετο
καὶ
καλεῖν
αὐτὴν
ἐκέλευεν.
|
ὡς |
δ´
ἦν
ἀφανής,
πάλιν
ἐπὶ
|
[2, 32] |
ἀλλ´
ἐπὶ
τοῖς
λιμέσιν
ἐποχουμένου.
|
ὡς |
δὲ
ἔδοξεν
οὔριον
εἶναι
πρὸς |
[2, 11] |
καὶ
ὁ
μὲν
ἰχθὺν
προσεδόκησεν,
|
ὡς |
δὲ
εἶδε
τοῦ
κόχλου
τὴν
|
[2, 23] |
μηχανὴν
καὶ
ὤκνει
τὸ
πρῶτον.
|
ὡς |
δὲ
ἡ
βελτίστη
γαστὴρ
κατηνάγκασε, |
[2, 12] |
ὁ
πατὴρ
προτέλεια
τῶν
γάμων.
|
ὡς |
δὲ
ἤκουσα,
ἀπωλώλειν
καὶ
ἐζήτουν |
[2, 10] |
εἶχον
περιχυθεὶς
τὴν
κόρην
κατεφίλουν.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ἐπεχείρουν
τι
προὔργου |
[2, 11] |
καὶ
τὸ
αἷμα
λαμπρότερον
ἐπορφύρετο·
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ταῖς
χερσὶν
ἔθιγε, |
[2, 38] |
μαγγανεύει
τοῖς
χείλεσι
σινάμωρον
ἀπάτην,
|
ὡς |
δὲ
οἶδε
φιλεῖ,
καὶ
οὐκ |
[2, 34] |
τὰ
πολλά,
κρατεῖν
οὐκ
ἠδυνάμην.
|
ὡς |
δὲ
οὐκ
ἔπειθον,
εἱπόμην
κἀγὼ |
[2, 22] |
τὴν
ἀράχνην
οὐκ
ἔλαθεν
ἐμπεσών.
|
ὡς |
δὲ
οὐκέτι
εἶχε
φυγεῖν,
ἀδημονῶν |
[2, 31] |
θύρας
ὁ
Σάτυρος,
καὶ
προήλθομεν·
|
ὡς |
δὲ
παρῆμεν
ἐπὶ
τὰς
πύλας, |
[2, 6] |
εἶπον,
εἰδυῖα
σαφῶς
ὃ
λέγω;
|
ὡς |
δὲ
περιέπλεκον
λόγους
ἐκ
λόγων, |
[2, 7] |
ὅτι
μου
τὴν
ὀδύνην
ἰάσω.
|
ὡς |
δὲ
συνῆκεν
ὃ
λέγω
καὶ |
[2, 18] |
ἤδη
μέσην
ἐπέραινε
τὴν
θάλασσαν.
|
ὡς |
δὲ
τοῖς
Σαράπτοις
προσέσχον,
πόρρωθεν |
[2, 17] |
ἀπεσάλευε
τῆς
γῆς,
ἅμα
μὲν
|
ὡς |
δοκοίη
τοῖς
πολίταις
ἕπεσθαι,
ἅμα |
[2, 37] |
φοιτῶσιν
ἀλλήλαις
εἰς
ὁμιλίαν
καὶ
|
ὡς |
δύνανται
βιάζονται
κἀκεῖναι
φιλεῖν·
σὺ |
[2, 12] |
φανῆναι
μηκέτι.
ἐγὼ
δὲ
ταῦτα
|
ὡς |
ἐγένετο
τὸν
ἀετὸν
ὑπερεπῄνουν
καὶ |
[2, 1] |
ἐπὶ
τῶν
χειλέων
αὐτῆς
ὁρᾶν,
|
ὡς |
εἴ
τις
τῆς
κάλυκος
τὸ |
[2, 9] |
κατεφίλουν
τὸ
ἔκπωμα.
ἡ
δὲ
|
ὡς |
εἶδεν,
συνῆκεν
ὅτι
τοῦ
χείλους |
[2, 34] |
συνέπιπτον
ἀλλήλοις,
ἐμὲ
δὲ
τρόμος,
|
ὡς |
εἶδον,
λαμβάνει·
καὶ
φοβούμενος
μὴ |
[2, 24] |
ἀνενεγκοῦσα
τὴν
Κλειὼ
κατὰ
κόρρης
|
ὡς |
εἶχε
ῥαπίζει
καὶ
ἐπιλαβομένη
τῶν |
[2, 23] |
αἰδοῦς.
ταραχθεῖσα
οὖν
ὑπὸ
δείματος,
|
ὡς
|
εἶχεν
ἀναπηδᾷ
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[2, 10] |
ἀλλ´
ὡς
ἐπὶ
συγκείμενον
ἔργον
|
ὡς |
εἶχον
περιχυθεὶς
τὴν
κόρην
κατεφίλουν. |
[2, 34] |
δὲ
ὁ
σῦς
σπουδῇ
ἔτρεχεν
|
ὡς |
ἐπ´
αὐτόν·
καὶ
οἱ
μὲν |
[2, 7] |
δὲ
προσῆλθέ
τε
καὶ
ἐνέθηκεν
|
ὡς |
ἐπᾴσουσα
τὸ
στόμα,
καί
τι |
[2, 10] |
ἐρημία.
καὶ
οὐδὲν
εἰπών,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἐπὶ
συγκείμενον
ἔργον
ὡς
εἶχον |
[2, 4] |
μοι
καὶ
ἔχει
πρός
με
|
ὡς |
ἐραστήν.
ταύτην
παρασκευάσω
κατὰ
μικρὸν |
[2, 4] |
ἀνέχεται.
ὁρᾷς
αὐτοῦ
τὸ
σχῆμα
|
ὡς |
ἔστι
στρατιωτικόν·
τόξα
καὶ
φαρέτρα |
[2, 19] |
γενέσθαι
τὴν
ἄνοιξιν
πειρᾶται
καὶ
|
ὡς |
εὗρε
δυνατήν,
τὴν
Κλειὼ
ἐπεπείκει, |
[2, 14] |
μάντευμα,
Σώστρατος
(τοῦ
πολέμου
γάρ,
|
ὡς |
ἔφην,
στρατηγὸς
ἦν
οὗτος)
Ὥρα |
[2, 11] |
ἐλοιδόρει
τὴν
ἄγραν
καὶ
ἔρριψεν
|
ὡς |
θαλάσσης
σκύβαλον.
εὑρίσκει
δὲ
κύων |
[2, 8] |
ὥσπερ
σώματος
καὶ
ἐφύλαττον
ἀκριβῶς
|
ὡς |
θησαυρὸν
τὸ
φίλημα
τηρῶν
ἡδονῆς, |
[2, 18] |
εἰς
τὴν
ὑστεραίαν
παρεσκευαζόμεθα
νύκτωρ
|
ὡς |
θυσόμενοι
τῷ
θεῷ.
τούτων
δὲ |
[2, 21] |
ὅσον
ἰσχύος
ὁ
κώνωψ
ἔχει,
|
ὡς |
καὶ
ἐλέφαντα
φοβεῖν.
συνεὶς
οὖν |
[2, 4] |
μικρὸν
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχειν,
|
ὡς |
καὶ
συναίρεσθαι
πρὸς
τὸ
ἔργον. |
[2, 13] |
τοσαύτη
γὰρ
τοῖς
ἀκολάστοις
ὕβρις,
|
ὡς |
καὶ
τοῖς
ὠσὶν
εἰς
ἔρωτα |
[2, 22] |
λέοντα·
Εἶτα
κἀμοῦ
βασιλεύειν
νομίζεις
|
ὡς |
καὶ
τῶν
ἄλλων
θηρίων;
ἀλλ´ |
[2, 14] |
πλῆκτρον
γίνεται,
τὸ
ῥεῦμα
δὲ
|
ὡς |
κιθάρα
λαλεῖ.
ἀλλὰ
καὶ
λίμνη |
[2, 35] |
δ´
ἂν
εἴποι
νῦν
ἤτοι,
|
ὡς |
κοινωνὸν
ἔρωτος
εὑρών.
οὐκ
οἶδα |
[2, 15] |
ὡς
ὁ
Σικελικὸς
εὐτελὴς
οὐδ´
|
ὡς |
ὁ
Κύπριος
δυσειδής,
ἀλλ´
ἐκ |
[2, 15] |
γαστέρα
πολύς,
τὸ
κέρας
οὐχ
|
ὡς |
ὁ
Σικελικὸς
εὐτελὴς
οὐδ´
ὡς |
[2, 2] |
οἶνος
οὕτως
ἐς
ἀνθρώπους
παρῆλθεν,
|
ὡς |
ὁ
Τυρίων
λόγος.
~Ἑορτὴν
δὲ |
[2, 10] |
ἡ
γὰρ
μήτηρ
τῆς
κόρης,
|
ὡς |
οἶσθα,
μαλακίζεται
καὶ
καθ´
ἑαυτὴν |
[2, 4] |
ἐρῶν
ἂν
ἐλεγχθῇ
πρός
τινος,
|
ὡς |
ὀνειδίζοντα
τὸν
ἐλέγξαντα
μισεῖ.
Ἤδη |
[2, 30] |
μου
οὕτως
ἀφήσω.
ἐγὼ
δὲ
|
ὡς |
ταῦτα
ἤκουσα,
τὸ
πολὺ
τῆς |
[2, 27] |
κόρης
ἡ
μήτηρ
τίνα
κατέλαβεν,
|
ὡς |
ὑμεῖς
φατε,
ὅ
τε
καταμηνύσων |
[2, 14] |
δίνας
ἐμπέσῃ,
τὸ
μὲν
ὕδωρ
|
ὡς |
χορδὴ
κρούεται,
τὸ
δὲ
πνεῦμα |