Livre, chapitre
[2, 31]	ἕω. ἔπλει δὲ τὸ πλοῖον	εἰς	Ἀλεξάνδρειαν, τὴν μεγάλην τοῦ Νείλου
[2, 14]	δὲ ἡ γῆ, ἡ δὲ	εἰς	ἀμφότερα αὑτὴν ἥρμοσε. καὶ γὰρ
[2, 3]	βίαιοι θεοί, ψυχὴν κατασχόντες ἐκμαίνουσιν	εἰς	ἀναισχυντίαν, ὁ μὲν καίων αὐτὴν
[2, 14]	ἄγρας· ὅ τι γὰρ ἂν	εἰς	αὐτὴν ἐμπέσῃ τῆς τοῦ χρυσοῦ
[2, 37]	εἰς γυναῖκας, ὅσον ὁμιλῆσαι ταῖς	εἰς	Ἀφροδίτην πωλουμέναις· ἄλλος γὰρ ἂν
[2, 38]	ἔφη, μὴ πρωτόπειρος ἀλλὰ γέρων	εἰς	Ἀφροδίτην τυγχάνειν, τοσαύτας ἡμῖν καταχέας
[2, 37]	ἡδονήν, ἐγὼ μὲν πρωτόπειρος ὢν	εἰς	γυναῖκας, ὅσον ὁμιλῆσαι ταῖς εἰς
[2, 3]	ἤδη δὲ καὶ αὐτὴ περιεργότερον	εἰς	ἐμὲ βλέπειν ἐθρασύνετο. καὶ ταῦτα
[2, 13]	ὕβρις, ὡς καὶ τοῖς ὠσὶν	εἰς	ἔρωτα τρυφᾶν καὶ ταῦτα πάσχειν
[2, 5]	τοῦ Σατύρου παροξυνθεὶς ἤσκουν ἐμαυτὸν	εἰς	εὐτολμίαν ἐπὶ τὴν παρθένον· Μέχρι
[2, 35]	καὶ τὸ κάλλος αὐτοῖς δριμύτερον	εἰς	ἡδονήν. Πῶς δριμύτερον, ἔφην, ὅ
[2, 14]	πολέμου περιστάντος καὶ τῆς παιδὸς	εἰς	ἡμᾶς ἐκκειμένης μεμαθήκει μὲν ἕκαστα
[2, 12]	ἁπάντων ὀρνίθων εἶναι βασιλέα. οὐκ	εἰς	μακρὰν δὲ ἀπέβη τοῦ τέρατος
[2, 36]	ὅσον ἐλαττοῦται τῷ χρόνῳ, τοσοῦτον	εἰς	μέγεθος ἐκτείνεται πόθῳ. καὶ τὸ
[2, 33]	δὲ ὁ Σάτυρος παρέφερεν· ὥστε	εἰς	μέσον καταθέμενοι ἃ εἴχομεν τὸ
[2, 37]	τοῦτον τὸν χρόνον φοιτῶσιν ἀλλήλαις	εἰς	ὁμιλίαν καὶ ὡς δύνανται βιάζονται
[2, 37]	εἰ διὰ πυρός τις ἀναβαίνει	εἰς	οὐρανόν· οὕτως ἀνέβη Ἡρακλῆς. εἰ
[2, 37]	ἐξ ὀνύχων κρεμάμενον. Σεμέλην δὲ	εἰς	οὐρανοὺς ἀνήγαγεν οὐκ ὄρνις ὠμηστής,
[2, 36]	μετείη. οὐδεμία δὲ ἀνέβη ποτὲ	εἰς	οὐρανοὺς διὰ κάλλος γυνή (καὶ
[2, 37]	πάνδημον. ἠράσθη μειρακίου Φρυγός, ἀνήγαγεν	εἰς	οὐρανοὺς τὸν Φρύγα· τὸ δὲ
[2, 7]	γὰρ αὐτὴν ὑπό τινος Αἰγυπτίας	εἰς	πληγὰς σφηκῶν καὶ μελιττῶν. καὶ
[2, 14]	ὦτα. ἐὰν γὰρ ὀλίγος ἄνεμος	εἰς	τὰς δίνας ἐμπέσῃ, τὸ μὲν
[2, 16]	ἔνδον ὑπέμεινε (συνέκειτο γὰρ ἡμῖν	εἰς	ταὐτὸν ἐλθεῖν, ὡς ἂν τῶν
[2, 2]	καὶ θιγόντι μὲν ψυχρόν ἐστιν,	εἰς	τὴν γαστέρα δὲ καταθορὸν ἀναπνεῖ
[2, 14]	γῇ. Ἀθηνᾶν δὲ Ἥφαιστον ἔχειν·	εἰς	τὴν ἐλαίαν ᾐνίξατο καὶ τὸ
[2, 14]	προσήψατο μόνον, ἡ πίσσα δὲ	εἰς	τὴν ἤπειρον ἥρπασε τὴν ἄγραν.
[2, 22]	ὥσπερ παλαιστὴς τὸ σῶμα σκευάζων	εἰς	τὴν συμπλοκὴν ἀπέρρει τῶν τοῦ
[2, 1]	τις τῆς κάλυκος τὸ περιφερὲς	εἰς	τὴν τοῦ στόματος ἔκλεισε μορφήν.
[2, 15]	εἷς γενέσθαι· καὶ ταχὺ καταπλεύσας	εἰς	τὴν Τύρον καὶ ἐκμαθὼν τὴν
[2, 11]	ἠπείγετο συναγαγεῖν ἡμᾶς. τοῦτο δὲ	εἰς	τὴν ὑστεραίαν παρεσκευάζετο. ἐώνητο δὲ
[2, 18]	ἀετοῦ καὶ τῶν μάντεων· καὶ	εἰς	τὴν ὑστεραίαν παρεσκευαζόμεθα νύκτωρ ὡς
[2, 23]	ἔπιε, καὶ μικρὸν διαλιπών, ὅσον	εἰς	τὸ δωμάτιον αὐτοῦ φθάσαι, καταπεσὼν
[2, 22]	χείλεσιν. καὶ ὁ μὲν ἔκλινεν	εἰς	τὸ λυποῦν μέρος, ἀνακάμπτων ἔνθα
[2, 14]	ἐκεῖ χρυσοῦ πηγή. κοντὸν οὖν	εἰς	τὸ ὕδωρ βαπτίζουσι πίσσῃ πεφαρμαγμένον
[2, 15]	ὀδμήν. τὸ δὲ πνεῦμα ἀναπεμπόμενον	εἰς	τὸν ἀέρα τὴν ὀδμὴν ἐκεράννυε,
[2, 31]	προσέφερεν· ἡ δὲ ἀναστᾶσα ᾤχετο	εἰς	τὸν θάλαμον αὑτῆς καὶ εὐθὺς
[2, 11]	καὶ λαβὼν μαλλὸν ἐρίου καθῆκεν	εἰς	τὸν χηραμὸν αὐτοῦ τὸ ἔριον,
[2, 35]	γὰρ πῶς ἐπιχωριάζει νῦν ὁ	εἰς	τοὺς ἄρρενας ἔρως. Οὐ γὰρ
[2, 22]	λέγων ἐμπίπτει τῷ λέοντι καὶ	εἰς	τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπηδᾷ καὶ εἴ
[2, 19]	περὶ τὴν ἕω καλέσασα τὸν	εἰς	τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν τὰς
[2, 14]	οὗτος) Ὥρα πέμπειν ἡμᾶς θυσίαν	εἰς	Τύρον, εἶπεν, Ἡρακλεῖ· τὰ μὲν
[2, 20]	ὁ οὖν Σάτυρος, βουλόμενος αὐτὸν	εἰς	φιλίαν ἀγαγεῖν, προσέπαιζε πολλάκις καὶ
[2, 36]	τὸ ἀκόρεστον. τὸ μὲν γὰρ	εἰς	χρῆσιν χρονιώτερον τῷ κόρῳ μαραίνει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006