HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τύχῃ 1
τύχην 4
τύχοι 1
τῷ 35
τῶν 70
ὑάκινθος 1
ὕβρεως 1

Fréquences [« »]
32 ἐν
35 οὐκ
35 πρὸς
35 τῷ
43 εἰς
43 οὖν
44 ἐπὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

τῷ

Livre, chapitre

[2, 37]   καταβῆναι κάτω, ἀναστρέφον τε σὺν τῷ ἄσθματι τὸ φίλημα καὶ μιχθὲν

[2, 31]   ἐπὶ τὸν θυρωρόν. κἀκεῖνον βεβλήκει τῷ αὐτῷ πόματι. ὄχημα δὲ εὐτρεπὲς

[2, 31]   ἑτέραν ἡ Λευκίππη θαλαμηπόλον, ἣν τῷ αὐτῷ φαρμάκῳ καταβαπτίσας ὁ Σάτυρος

[2, 22]   τῶν προσώπων, περιϊπτάμενος ἅμα καὶ τῷ βόμβῳ καταυλῶν. ὁ δὲ λέων

[2, 1]   εὐκινήτοις πετάλοις τρυφᾷ, τὸ πέταλον τῷ Ζεφύρῳ γελᾷ. ἡ μὲν ταῦτα

[2, 17]   ἐνταῦθα προσπορίζεται λέμβον, δίδωσι δὲ τῷ Ζήνωνι· τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα

[2, 19]   ἐπεπείκειν τὴν κόρην ὑποδέξασθαί με τῷ θαλάμῳ νυκτός, τῆς Κλειοῦς συνεργούσης,

[2, 31]   γὰρ καὶ αὐτῆς, ἐξ οὗ τῷ θαλάμῳ προσεληλύθει, ἐρᾶν) ἐπὶ τὴν

[2, 18]   ὑστεραίαν παρεσκευαζόμεθα νύκτωρ ὡς θυσόμενοι τῷ θεῷ. τούτων δὲ τὸν Ζήνωνα

[2, 3]   ἄγουσιν ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἐκείνῳ τῷ θεῷ. φιλοφρονούμενος οὖν ὁ πατὴρ

[2, 26]   παρελθόντες οὖν εἴσω τῶν θυρῶν τῷ Κλεινίᾳ διηγούμεθα τὰ γεγονότα καὶ

[2, 36]   μὲν γὰρ εἰς χρῆσιν χρονιώτερον τῷ κόρῳ μαραίνει τὸ τερπνόν· τὸ

[2, 22]   ἀρχώμεθα μάχης. ἅμα λέγων ἐμπίπτει τῷ λέοντι καὶ εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς

[2, 11]   τῷ μέλανι συνυφαίνετο, ἑξῆς δὲ τῷ λευκῷ τὸ λοιπὸν ἐπυρρία κορυφούμενον·

[2, 11]   τὸ δὲ μέσον σῶμα λευκὸν τῷ μέλανι συνυφαίνετο, ἑξῆς δὲ τῷ

[2, 13]   ἔχειν τὴν ζημίαν, προσεῖχε τούτῳ τῷ νόμῳ. καὶ ὁ μὲν ἐζήτει

[2, 17]   Ζήνωνι· τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ οἰκέτῃ, ὃν ἐπὶ τὴν ἁρπαγὴν

[2, 10]   Κλειώ, ἡ δὲ παρθένος ἐν τῷ περιπάτῳ κατελέλειπτο. ἐπιτηρήσας οὖν ὅτε

[2, 10]   ὁ Σάτυρος ὑπαντιάζει με φαιδρῷ τῷ προσώπῳ· καθορᾶν γάρ μοι ἐδόκει

[2, 22]   μένω, καὶ περιϊππεύω τὸν ἄνθρωπον τῷ πτερῷ, γελῶ δὲ αὐτὸν βλέπων

[2, 5]   τὴν φλόγα, αὐτῷ σε καταλήψομαι τῷ πτερῷ. ~Ταῦτα διαλεγόμενος ἔλαθον ἐπιστὰς

[2, 4]   ἢ ἐτολμῶμεν οὐδέν. ~Κοινοῦμαι δὴ τῷ Σατύρῳ τὸ πᾶν καὶ συμπράττειν

[2, 18]   ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν καὶ ἐνθέμενοι τῷ σκάφει, ἐμβάντες εὐθὺς ὄρνιθος δίκην

[2, 11]   καὶ καταθραύει τοῖς ὀδοῦσι, καὶ τῷ στόματι τοῦ κυνὸς περιρρέει τοῦ

[2, 3]   ἀναισχυντίαν, ὁ μὲν καίων αὐτὴν τῷ συνήθει πυρί, ὁ δὲ τὸν

[2, 13]   τρωθέντες διακονοῦσιν ὀφθαλμοί. προσελθὼν οὖν τῷ Σωστράτῳ πρὶν ἢ τὸν πόλεμον

[2, 7]   κλείουσα τῶν χειλέων τὴν συμβολὴν τῷ τῆς ἐπῳδῆς ψιθυρίσματι φιλήματα ἐποίει

[2, 29]   τὴν καρδίαν ἐπικλύζει τὸν λογισμὸν τῷ τῆς μανίας ἀφρῷ. λόγος δὲ

[2, 35]   δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ´ ἔοικε τῷ τοῦ Ταντάλου πόματι; πολλάκις γὰρ

[2, 37]   στόματος χειλέων ἀναθορὸν συντυγχάνει πλανωμένῳ τῷ φιλήματι καὶ ζητοῦντι καταβῆναι κάτω,

[2, 37]   τὴν καρδίαν· ἡ δὲ ταραχθεῖσα τῷ φιλήματι πάλλεται. εἰ δὲ μὴ

[2, 35]   οἴχεται καὶ οὐκ ἀπολαῦσαι δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ´ ἔοικε τῷ τοῦ

[2, 18]   ἄρτι δὲ γενομένων ἡμῶν ἐπὶ τῷ χείλει τῆς θαλάσσης, ὁ μὲν

[2, 36]   καὶ τὸ κάλλος ὅσον ἐλαττοῦται τῷ χρόνῳ, τοσοῦτον εἰς μέγεθος ἐκτείνεται

[2, 11]   ἐπυρρία κορυφούμενον· ὁ λίθος δὲ τῷ χρυσῷ στεφανούμενος ὀφθαλμὸν ἐμιμεῖτο χρυσοῦν.

Livre, chapitre
[2, 37]	καταβῆναι κάτω, ἀναστρέφον τε σὺν	τῷ	ἄσθματι τὸ φίλημα καὶ μιχθὲν
[2, 31]	ἐπὶ τὸν θυρωρόν. κἀκεῖνον βεβλήκει	τῷ	αὐτῷ πόματι. ὄχημα δὲ εὐτρεπὲς
[2, 31]	ἑτέραν ἡ Λευκίππη θαλαμηπόλον, ἣν	τῷ	αὐτῷ φαρμάκῳ καταβαπτίσας ὁ Σάτυρος
[2, 22]	τῶν προσώπων, περιϊπτάμενος ἅμα καὶ	τῷ	βόμβῳ καταυλῶν. ὁ δὲ λέων
[2, 1]	εὐκινήτοις πετάλοις τρυφᾷ, τὸ πέταλον	τῷ	Ζεφύρῳ γελᾷ. ἡ μὲν ταῦτα
[2, 17]	ἐνταῦθα προσπορίζεται λέμβον, δίδωσι δὲ	τῷ	Ζήνωνι· τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα
[2, 19]	ἐπεπείκειν τὴν κόρην ὑποδέξασθαί με	τῷ	θαλάμῳ νυκτός, τῆς Κλειοῦς συνεργούσης,
[2, 31]	γὰρ καὶ αὐτῆς, ἐξ οὗ	τῷ	θαλάμῳ προσεληλύθει, ἐρᾶν) ἐπὶ τὴν
[2, 18]	ὑστεραίαν παρεσκευαζόμεθα νύκτωρ ὡς θυσόμενοι	τῷ	θεῷ. τούτων δὲ τὸν Ζήνωνα
[2, 3]	ἄγουσιν ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἐκείνῳ	τῷ	θεῷ. φιλοφρονούμενος οὖν ὁ πατὴρ
[2, 26]	παρελθόντες οὖν εἴσω τῶν θυρῶν	τῷ	Κλεινίᾳ διηγούμεθα τὰ γεγονότα καὶ
[2, 36]	μὲν γὰρ εἰς χρῆσιν χρονιώτερον	τῷ	κόρῳ μαραίνει τὸ τερπνόν· τὸ
[2, 22]	ἀρχώμεθα μάχης. ἅμα λέγων ἐμπίπτει	τῷ	λέοντι καὶ εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς
[2, 11]	τῷ μέλανι συνυφαίνετο, ἑξῆς δὲ	τῷ	λευκῷ τὸ λοιπὸν ἐπυρρία κορυφούμενον·
[2, 11]	τὸ δὲ μέσον σῶμα λευκὸν	τῷ	μέλανι συνυφαίνετο, ἑξῆς δὲ τῷ
[2, 13]	ἔχειν τὴν ζημίαν, προσεῖχε τούτῳ	τῷ	νόμῳ. καὶ ὁ μὲν ἐζήτει
[2, 17]	Ζήνωνι· τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα	τῷ	οἰκέτῃ, ὃν ἐπὶ τὴν ἁρπαγὴν
[2, 10]	Κλειώ, ἡ δὲ παρθένος ἐν	τῷ	περιπάτῳ κατελέλειπτο. ἐπιτηρήσας οὖν ὅτε
[2, 10]	ὁ Σάτυρος ὑπαντιάζει με φαιδρῷ	τῷ	προσώπῳ· καθορᾶν γάρ μοι ἐδόκει
[2, 22]	μένω, καὶ περιϊππεύω τὸν ἄνθρωπον	τῷ	πτερῷ, γελῶ δὲ αὐτὸν βλέπων
[2, 5]	τὴν φλόγα, αὐτῷ σε καταλήψομαι	τῷ	πτερῷ. ~Ταῦτα διαλεγόμενος ἔλαθον ἐπιστὰς
[2, 4]	ἢ ἐτολμῶμεν οὐδέν. ~Κοινοῦμαι δὴ	τῷ	Σατύρῳ τὸ πᾶν καὶ συμπράττειν
[2, 18]	ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν καὶ ἐνθέμενοι	τῷ	σκάφει, ἐμβάντες εὐθὺς ὄρνιθος δίκην
[2, 11]	καὶ καταθραύει τοῖς ὀδοῦσι, καὶ	τῷ	στόματι τοῦ κυνὸς περιρρέει τοῦ
[2, 3]	ἀναισχυντίαν, ὁ μὲν καίων αὐτὴν	τῷ	συνήθει πυρί, ὁ δὲ τὸν
[2, 13]	τρωθέντες διακονοῦσιν ὀφθαλμοί. προσελθὼν οὖν	τῷ	Σωστράτῳ πρὶν ἢ τὸν πόλεμον
[2, 7]	κλείουσα τῶν χειλέων τὴν συμβολὴν	τῷ	τῆς ἐπῳδῆς ψιθυρίσματι φιλήματα ἐποίει
[2, 29]	τὴν καρδίαν ἐπικλύζει τὸν λογισμὸν	τῷ	τῆς μανίας ἀφρῷ. λόγος δὲ
[2, 35]	δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ´ ἔοικε	τῷ	τοῦ Ταντάλου πόματι; πολλάκις γὰρ
[2, 37]	στόματος χειλέων ἀναθορὸν συντυγχάνει πλανωμένῳ	τῷ	φιλήματι καὶ ζητοῦντι καταβῆναι κάτω,
[2, 37]	τὴν καρδίαν· ἡ δὲ ταραχθεῖσα	τῷ	φιλήματι πάλλεται. εἰ δὲ μὴ
[2, 35]	οἴχεται καὶ οὐκ ἀπολαῦσαι δίδωσι	τῷ	φιλοῦντι, ἀλλ´ ἔοικε τῷ τοῦ
[2, 18]	ἄρτι δὲ γενομένων ἡμῶν ἐπὶ	τῷ	χείλει τῆς θαλάσσης, ὁ μὲν
[2, 36]	καὶ τὸ κάλλος ὅσον ἐλαττοῦται	τῷ	χρόνῳ, τοσοῦτον εἰς μέγεθος ἐκτείνεται
[2, 11]	ἐπυρρία κορυφούμενον· ὁ λίθος δὲ	τῷ	χρυσῷ στεφανούμενος ὀφθαλμὸν ἐμιμεῖτο χρυσοῦν.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/02/2006