Livre, chapitre
[2, 26]	τε οὖν ὁ Κλεινίας ἤκουσεν	ἡμῶν	ἃ πεπόνθαμεν καὶ τῆς Κλειοῦς
[2, 26]	γὰρ τὸν θάλαμον εἶχε, διαλεγομένων	ἡμῶν	ἀκούσας κατατρέχει τεταραγμένος. καὶ ἐν
[2, 33]	ἡμῖν φράσῃς, καὶ τὰ παρ´	ἡμῶν	ἀκούσῃ. ~Λέγει οὖν ὁ Μενέλαος·
[2, 18]	συντρέχουσι καὶ τὰς μὲν δᾷδας	ἡμῶν	ἀποσβεννύουσι, φευγόντων δὲ ἀτάκτως ὑπὸ
[2, 18]	ἐμβάντες εὐθὺς ὄρνιθος δίκην ἀφίπτανται.	ἡμῶν	δὲ οἱ μὲν ἔφευγον, οὐδὲν
[2, 18]	δὲ εἵπετο. ἄρτι δὲ γενομένων	ἡμῶν	ἐπὶ τῷ χείλει τῆς θαλάσσης,
[2, 26]	ἡμεῖς, ὅπως φύγοι, καὶ πάλιν	ἡμῶν	ἡ Κλειὼ τί ποιεῖν μέλλομεν.
[2, 10]	τι προὔργου ποιεῖν, ψόφος τις	ἡμῶν	κατόπιν γίνεται· καὶ ταραχθέντες ἀνεπηδήσαμεν.
[2, 4]	δέ, ἔφη, καὶ τὸ αὐτόματον	ἡμῶν	προὐνόησεν. ἡ γὰρ τὸν θάλαμον
[2, 11]	αὐτὸν διετάραττε πολλά. ἔδοξεν ἄγειν	ἡμῶν	τοὺς γάμους, ἤδη δὲ ἅψαντος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006