Livre, chapitre |
[2, 38] |
~Καὶ
ὁ
Μενέλαος,
Ἀλλὰ
σύ
|
μοι |
δοκεῖς,
ἔφη,
μὴ
πρωτόπειρος
ἀλλὰ |
[2, 10] |
φαιδρῷ
τῷ
προσώπῳ·
καθορᾶν
γάρ
|
μοι
|
ἐδόκει
ὅσα
ἐπράττομεν,
ὑπό
τινι |
[2, 20] |
εἴποι
τις,
ὄνομα
Κώνωψ.
οὗτός
|
μοι |
ἐδόκει
πόρρωθεν
ἐπιτηρεῖν
τὰ
πραττόμενα |
[2, 22] |
μὲν
σάλπιγγος
παρατάττομαι,
σάλπιγξ
δέ
|
μοι |
καὶ
βέλος
τὸ
στόμα·
ὥστε |
[2, 4] |
θάλαμον
αὐτῆς
πεπιστευμένη
Κλειὼ
κεκοινώνηκέ
|
μοι |
καὶ
ἔχει
πρός
με
ὡς |
[2, 27] |
Κλειοῦς
μακρὰν
καὶ
λέγει·
Δοκῶ
|
μοι |
καλλίστην
γνώμην
εὑρηκέναι,
ταύτην
μὲν |
[2, 37] |
πλέον
ἔχοι
μεμυημένος·
εἰρήσεται
δέ
|
μοι, |
κἂν
μετρίως
ἔχω
πείρας.
γυναικὶ |
[2, 34] |
δὲ
οἰκτρότερον,
τὰς
χεῖρας
ὤρεγέ
|
μοι |
μικρὸν
ἔτι
ἐμπνέων
καὶ
περιέβαλλε |
[2, 18] |
δὲ
ἀνέπνευσα
μὲν
οὕτω
διαλυθέντων
|
μοι
|
παραδόξως
τῶν
γάμων,
ἠχθόμην
δὲ |
[2, 25] |
μῆτερ,
τὴν
παρθενίαν·
οὐδὲν
ἔργον
|
μοι
|
πέπρακται
τοιούτων
ῥημάτων
ἄξιον,
οὐδὲ |
[2, 26] |
γὰρ
περιμείνω
τὴν
ἕω,
θάνατός
|
μοι
|
πρόκειται,
τῶν
βασάνων
γλυκύτερος.
~Ὁ |
[2, 10] |
δὲ
τὸ
δεῖπνον
ὁ
Σάτυρός
|
μοι |
προσελθὼν
ἔφη·
Νῦν
μὲν
ἀνδρίζεσθαι |
[2, 6] |
λόγους
ἐκ
λόγων,
τὸ
αὐτόματόν
|
μοι |
συνήργησεν.
~Ἔτυχε
τῇ
προτεραίᾳ
ταύτης |
[2, 8] |
μεστὸς
ἐλπίδων·
ᾐσθόμην
δὲ
ἐπικαθημένου
|
μοι |
τοῦ
φιλήματος
ὥσπερ
σώματος
καὶ |
[2, 11] |
δὲ
ἡμερῶν
διελθουσῶν
ὁ
πατήρ
|
μοι |
τοὺς
γάμους
συνεκρότει
θᾶττον
ἢ |
[2, 34] |
ἐλεήσαντες
οὖν
οἱ
δικασταὶ
προσετιμήσαντό
|
μοι |
τριετῆ
φυγήν,
ἧς
νῦν
τέλος |