Livre, chapitre |
[2, 31] |
τύχην
ἐκείνην
ἀπεδήμει
τὴν
ἡμέραν,
|
τῇ |
δεσποίνῃ
διακονησόμενος.
ἀνοίγει
δὴ
τὰς |
[2, 11] |
τὴν
βαφὴν
προσῄει
καὶ
ἀπέπλυνε
|
τῇ |
θαλάσσῃ,
καὶ
τὸ
αἷμα
λαμπρότερον |
[2, 10] |
ταύτην
ἀπάξω
διαλεγόμενος.
ταῦτα
εἰπὼν
|
τῇ
|
Κλειοῖ
μὲν
αὐτός,
ἐγὼ
δὲ |
[2, 6] |
~Ταῦτα
διαλεγόμενος
ἔλαθον
ἐπιστὰς
ἀπροοράτως
|
τῇ |
κόρῃ
καὶ
ὠχρίασά
τε
ἰδὼν |
[2, 9] |
ἐκπώματα
καὶ
τὸ
μὲν
ἐμὸν
|
τῇ |
κόρῃ
προτίθησι,
τὸ
δὲ
ἐκείνης
|
[2, 11] |
τὴν
ὑστεραίαν
παρεσκευάζετο.
ἐώνητο
δὲ
|
τῇ |
κόρῃ
τὰ
πρὸς
τὸν
γάμον· |
[2, 14] |
φλέγεται,
ἀλλ´
ὕδατός
εἰσιν
ἐν
|
τῇ |
κρήνῃ
καὶ
πυρὸς
σπονδαί.
ἐπεὶ |
[2, 23] |
καὶ
καταθέμενον
ὑπτίαν,
μέσην
ἀνατεμεῖν
|
τῇ |
μαχαίρᾳ
τὴν
γαστέρα,
κάτωθεν
ἀρξάμενον |
[2, 6] |
σοι
θεῶν
ὥσπερ
τὸν
Ἡρακλέα
|
τῇ |
Ὀμφάλῃ.
Τὸν
Ἑρμῆν
λέγεις;
τούτῳ |
[2, 10] |
Κλειοῖ
μὲν
αὐτός,
ἐγὼ
δὲ
|
τῇ |
παιδὶ
διαλαχόντες
ἐφηδρεύομεν.
καὶ
οὕτως |
[2, 20] |
ἀντιπαίζειν
καὶ
αὐτός,
ἐνετίθει
δὲ
|
τῇ |
παιδιᾷ
τῆς
γνώμης
τὸ
ἄσπονδον. |
[2, 31] |
τῆς
κύλικος
τῆς
τελευταίας,
ἣν
|
τῇ |
Πανθείᾳ
προσέφερεν·
ἡ
δὲ
ἀναστᾶσα
|
[2, 4] |
ἐπιτήδειον
ἴδω
καιρὸν
τοῦ
σε
|
τῇ |
παρθένῳ
δύνασθαι
καθ´
αὑτὸν
συνεῖναι |
[2, 15] |
ἐπὶ
τὴν
Τύρον
ἔπεμπε,
καὶ
|
τῇ |
πόλει
συνδοκοῦν.
ὁ
οὖν
Καλλισθένης |
[2, 7] |
τὸ
αὐτόματόν
μοι
συνήργησεν.
~Ἔτυχε
|
τῇ |
προτεραίᾳ
ταύτης
ἡμέρᾳ
περὶ
μεσημβρίαν |
[2, 29] |
ἄμυναν,
ἀλγεινότερα
γίνεται
τὰ
ἕλκη
|
τῇ |
σιωπῇ·
αἱ
γὰρ
ὠδῖνες
τῶν |
[2, 19] |
τῆς
κόρης
συνειδυίας,
μηδὲν
ἀντιπρᾶξαι
|
τῇ |
τέχνῃ.
ταῦτα
ἦν
τὰ
συγκείμενα. |
[2, 21] |
τὸ
βομβοῦν;
ἢν
εἰσδύῃ
μου
|
τῇ |
τῆς
ἀκοῆς
ὁδῷ,
τέθνηκα.
καὶ |
[2, 37] |
ἐπαφώμενος
ἰδίαν
ἡδονήν.
ἐν
δὲ
|
τῇ |
τῆς
Ἀφροδίτης
ἀκμῇ
οἰστρεῖ
μὲν |
[2, 27] |
μή,
μένειν
αὐτοῦ,
παραδόντας
ἑαυτοὺς
|
τῇ |
τύχῃ.
κοιμηθέντες
οὖν
ὀλίγον
τῆς |
[2, 14] |
δὲ
πλοῦτος
ταύτῃ
κάτω
τεταμίευται
|
τῇ |
τῶν
ὑδάτων
ἰλύϊ
δεδεμένος,
καὶ |
[2, 34] |
πεφονευμένος,
ἀλλὰ
τὴν
ψυχὴν
ἀφῆκε
|
τῇ |
φονευσάσῃ
μου
περιπλεκόμενος
δεξιᾷ.
ἄγουσιν |
[2, 13] |
ταῦτα
πάσχειν
ἀπὸ
ῥημάτων,
ἃ
|
τῇ |
ψυχῇ
τρωθέντες
διακονοῦσιν
ὀφθαλμοί.
προσελθὼν
|