HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ταράξας 1
ταραχθεῖσα 2
ταραχθέντες 1
τὰς 25
ταῦρος 1
Ταῦτα 3
ταῦτά 1

Fréquences [« »]
23 ἂν
22 δέ
23 τῇ
25 τὰς
29 τοῖς
32 ἐν
35 οὐκ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

τὰς

Livre, chapitre

[2, 32]   ἱστίον καθίετο, ἡ ναῦς ἀπεσαλεύετο, τὰς ἀγκύρας ἀνέσπων, ὁ λιμὴν κατελείπετο·

[2, 34]   οὐκ ἔπειθον, εἱπόμην κἀγὼ ἐπὶ τὰς ἄγρας. ἐθηρῶμεν οὖν ἱππεύοντες ἄμφω

[2, 22]   Ὥρα τοίνυν, ἔφη, καὶ σὲ τὰς ἀράχνας φοβεῖσθαι. καὶ ἅμα ἐγέλασεν.

[2, 28]   ~Ἡ οὖν Πάνθεια ἀναστᾶσα περὶ τὰς βασάνους τῆς Κλειοῦς ηὐτρεπίζετο καὶ

[2, 11]   γάμους, ἤδη δὲ ἅψαντος αὐτοῦ τὰς δᾷδας ἀποσβεσθῆναι τὸ πῦρ· ᾗ

[2, 14]   ἐὰν γὰρ ὀλίγος ἄνεμος εἰς τὰς δίνας ἐμπέσῃ, τὸ μὲν ὕδωρ

[2, 24]   ἀνῴμωξεν, Ἀπώλεσάς μου, λέγουσα, Λευκίππη, τὰς ἐλπίδας. οἴμοι, Σώστρατε· σὺ μὲν

[2, 38]   αἱ περιπλοκαί· καὶ οὐ μαλθάσσει τὰς ἐν Ἀφροδίτῃ περιπλοκὰς ὑγρότητι σαρκῶν,

[2, 34]   κεκραγότος· Ἕλκε τὸν ἵππον, μετένεγκε τὰς ἡνίας· πονηρὸν τὸ θηρίον. ἀνᾴξας

[2, 31]   τῇ δεσποίνῃ διακονησόμενος. ἀνοίγει δὴ τὰς θύρας ὁ Σάτυρος, καὶ προήλθομεν·

[2, 23]   ἅμα ἔλεγε καὶ ἥκομεν ἐπὶ τὰς θύρας τῆς ἐρωμένης. καὶ ὁ

[2, 20]   τῆς ἑσπέρας, ἀναπετάσας τοῦ δωματίου τὰς θύρας, ὥστε ἔργον ἦν αὐτὸν

[2, 1]   ἐπῄνει τὸ ᾆσμα. εἴ τις τὰς καμπὰς τῆς ᾠδῆς περιελὼν ψιλὸν

[2, 19]   δέ τις ἕτερος ἐπέκλειε καὶ τὰς κλεῖς ἔβαλλε διὰ τῆς ὀπῆς·

[2, 19]   εἰς τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν τὰς κλεῖς, ὅπως ἀνοίξειε. ταύταις οὖν

[2, 15]   ἀναβαῖνον, κατὰ μικρὸν ἑκατέρωθεν κυρτούμενον τὰς κορυφὰς συνάγει τοσοῦτον, ὅσον αἱ

[2, 18]   πυράν, ἐξαίφνης βοῶντες συντρέχουσι καὶ τὰς μὲν δᾷδας ἡμῶν ἀποσβεννύουσι, φευγόντων

[2, 37]   ἡλίους. εἰ δὲ δεῖ μεθέντα τὰς μυθολογίας αὐτὴν εἰπεῖν τὴν ἐν

[2, 16]   ἐπέκειτο, καθ´ ἣν ἠκηκόει πάσας τὰς παρθένους ἀπαντᾶν ἐπὶ θάλατταν. ὁ

[2, 31]   προήλθομεν· ὡς δὲ παρῆμεν ἐπὶ τὰς πύλας, ἐπέβημεν τοῦ ὀχήματος. ἦμεν

[2, 2]   δὲ καὶ πρὸ τοῦ στόματος τὰς ῥῖνας εὐφραίνει καὶ θιγόντι μὲν

[2, 23]   γὰρ τοῦ κινδύνου φόβος ἐθορύβει τὰς τῆς ψυχῆς ἐλπίδας, ἡ δὲ

[2, 18]   ἐσθῆτας καὶ τῶν γενείων ἐψίλωντο τὰς τρίχας· ἔφερον δὲ ἕκαστος ὑπὸ

[2, 34]   ἀποθάνοι ζῶν. τὸ δὲ οἰκτρότερον, τὰς χεῖρας ὤρεγέ μοι μικρὸν ἔτι

[2, 8]   ἐκπέμπουσαι κάτω τὴν ἡδονὴν ἕλκουσι τὰς ψυχὰς ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα.

Livre, chapitre
[2, 32]	ἱστίον καθίετο, ἡ ναῦς ἀπεσαλεύετο,	τὰς	ἀγκύρας ἀνέσπων, ὁ λιμὴν κατελείπετο·
[2, 34]	οὐκ ἔπειθον, εἱπόμην κἀγὼ ἐπὶ	τὰς	ἄγρας. ἐθηρῶμεν οὖν ἱππεύοντες ἄμφω
[2, 22]	Ὥρα τοίνυν, ἔφη, καὶ σὲ	τὰς	ἀράχνας φοβεῖσθαι. καὶ ἅμα ἐγέλασεν.
[2, 28]	~Ἡ οὖν Πάνθεια ἀναστᾶσα περὶ	τὰς	βασάνους τῆς Κλειοῦς ηὐτρεπίζετο καὶ
[2, 11]	γάμους, ἤδη δὲ ἅψαντος αὐτοῦ	τὰς	δᾷδας ἀποσβεσθῆναι τὸ πῦρ· ᾗ
[2, 14]	ἐὰν γὰρ ὀλίγος ἄνεμος εἰς	τὰς	δίνας ἐμπέσῃ, τὸ μὲν ὕδωρ
[2, 24]	ἀνῴμωξεν, Ἀπώλεσάς μου, λέγουσα, Λευκίππη,	τὰς	ἐλπίδας. οἴμοι, Σώστρατε· σὺ μὲν
[2, 38]	αἱ περιπλοκαί· καὶ οὐ μαλθάσσει	τὰς	ἐν Ἀφροδίτῃ περιπλοκὰς ὑγρότητι σαρκῶν,
[2, 34]	κεκραγότος· Ἕλκε τὸν ἵππον, μετένεγκε	τὰς	ἡνίας· πονηρὸν τὸ θηρίον. ἀνᾴξας
[2, 31]	τῇ δεσποίνῃ διακονησόμενος. ἀνοίγει δὴ	τὰς	θύρας ὁ Σάτυρος, καὶ προήλθομεν·
[2, 23]	ἅμα ἔλεγε καὶ ἥκομεν ἐπὶ	τὰς	θύρας τῆς ἐρωμένης. καὶ ὁ
[2, 20]	τῆς ἑσπέρας, ἀναπετάσας τοῦ δωματίου	τὰς	θύρας, ὥστε ἔργον ἦν αὐτὸν
[2, 1]	ἐπῄνει τὸ ᾆσμα. εἴ τις	τὰς	καμπὰς τῆς ᾠδῆς περιελὼν ψιλὸν
[2, 19]	δέ τις ἕτερος ἐπέκλειε καὶ	τὰς	κλεῖς ἔβαλλε διὰ τῆς ὀπῆς·
[2, 19]	εἰς τοῦτο ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν	τὰς	κλεῖς, ὅπως ἀνοίξειε. ταύταις οὖν
[2, 15]	ἀναβαῖνον, κατὰ μικρὸν ἑκατέρωθεν κυρτούμενον	τὰς	κορυφὰς συνάγει τοσοῦτον, ὅσον αἱ
[2, 18]	πυράν, ἐξαίφνης βοῶντες συντρέχουσι καὶ	τὰς	μὲν δᾷδας ἡμῶν ἀποσβεννύουσι, φευγόντων
[2, 37]	ἡλίους. εἰ δὲ δεῖ μεθέντα	τὰς	μυθολογίας αὐτὴν εἰπεῖν τὴν ἐν
[2, 16]	ἐπέκειτο, καθ´ ἣν ἠκηκόει πάσας	τὰς	παρθένους ἀπαντᾶν ἐπὶ θάλατταν. ὁ
[2, 31]	προήλθομεν· ὡς δὲ παρῆμεν ἐπὶ	τὰς	πύλας, ἐπέβημεν τοῦ ὀχήματος. ἦμεν
[2, 2]	δὲ καὶ πρὸ τοῦ στόματος	τὰς	ῥῖνας εὐφραίνει καὶ θιγόντι μὲν
[2, 23]	γὰρ τοῦ κινδύνου φόβος ἐθορύβει	τὰς	τῆς ψυχῆς ἐλπίδας, ἡ δὲ
[2, 18]	ἐσθῆτας καὶ τῶν γενείων ἐψίλωντο	τὰς	τρίχας· ἔφερον δὲ ἕκαστος ὑπὸ
[2, 34]	ἀποθάνοι ζῶν. τὸ δὲ οἰκτρότερον,	τὰς	χεῖρας ὤρεγέ μοι μικρὸν ἔτι
[2, 8]	ἐκπέμπουσαι κάτω τὴν ἡδονὴν ἕλκουσι	τὰς	ψυχὰς ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/02/2006