Livre, chapitre
[2, 14]	πηγή. κοντὸν οὖν εἰς τὸ	ὕδωρ	βαπτίζουσι πίσσῃ πεφαρμαγμένον ἀνοίγουσί τε
[2, 14]	αἱ Λιβύων παρθένοι, ὅτι τὸ	ὕδωρ	ἔχει πλούσιον. ὁ δὲ πλοῦτος
[2, 14]	τὸ γοῦν τῆς Σικελικῆς πηγῆς	ὕδωρ	κεκερασμένον ἔχει πῦρ· καὶ φλόγα
[2, 2]	Τοῦτο μέν ἐστιν, ἔφη, τὸ	ὕδωρ,	τοῦτο δὲ ἡ πηγή. ὁ
[2, 2]	Διόνυσος ἔφη· Τοῦτό ἐστιν ὀπώρας	ὕδωρ,	τοῦτό ἐστιν αἷμα βότρυος. ἄγει
[2, 2]	Πόθεν, ὦ ξένε, σοὶ τὸ	ὕδωρ	τοῦτο τὸ πορφυροῦν; πόθεν οὕτως
[2, 14]	τοῦ ὕδατος κατασβέννυται οὔτε τὸ	ὕδωρ	ὑπὸ τοῦ πυρὸς φλέγεται, ἀλλ´
[2, 14]	κατὰ τῆς θαλάσσης, ἀλλὰ τὸ	ὕδωρ	ὑπορρεῖ κάτωθεν. ὑπόκειται δὲ πορθμὸς
[2, 14]	ἄνω· θιγόντι δέ σοι τὸ	ὕδωρ	ψυχρόν ἐστιν οἷόνπερ χιών, καὶ
[2, 14]	τὰς δίνας ἐμπέσῃ, τὸ μὲν	ὕδωρ	ὡς χορδὴ κρούεται, τὸ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006