Livre, chapitre
[2, 38]	τὰ σώματα καὶ περὶ τῆς	ἡδονῆς	ἀθλεῖ. τὰ δὲ φιλήματα σοφίαν
[2, 2]	ἦν. ὁ δὲ πιὼν ὑφ´	ἡδονῆς	βακχεύεται καὶ λέγει πρὸς τὸν
[2, 37]	δὲ ἀμαθεῖς, Ἀφροδίτη δὲ ἀργή,	ἡδονῆς	δὲ οὐδέν. ~Καὶ ὁ Μενέλαος,
[2, 38]	τὸ στόμα, μέχρις ἂν ὑφ´	ἡδονῆς	ἐκφύγῃς τὰ φιλήματα.
[2, 8]	ὡς θησαυρὸν τὸ φίλημα τηρῶν	ἡδονῆς,	ὃ πρῶτόν ἐστι γλυκύ. καὶ
[2, 37]	Ἀφροδίτης ἀκμῇ οἰστρεῖ μὲν ὑφ´	ἡδονῆς,	περικέχηνε δὲ φιλοῦσα καὶ μαίνεται.
[2, 36]	Κλειτοφῶν, ἔφη, τὸ κεφάλαιον τῆς	ἡδονῆς.	ποθεινὸν γὰρ ἀεὶ τὸ ἀκόρεστον.
[2, 2]	γαστέρα δὲ καταθορὸν ἀναπνεῖ κάτωθεν	ἡδονῆς	πῦρ. καὶ ὁ Διόνυσος ἔφη·
[2, 15]	ὀδμὴν ἐκεράννυε, καὶ ἦν ἄνεμος	ἡδονῆς.	τὰ δὲ ἱερεῖα πολλὰ μὲν
[2, 37]	γενομένη πέφυκεν ἀσθμαίνειν ὑπὸ καυματώδους	ἡδονῆς,	τὸ δὲ ἄσθμα σὺν πνεύματι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006