Livre, chapitre
[2, 29]	οὐκ ἀποπτύσασαι τὸν ἀφρόν, οἰδοῦσι	περὶ	ἑαυτὰς πεφυσημέναι. τοσούτων οὖν ἡ
[2, 22]	δὲ ὀδόντες κενοὶ τῆς θήρας	περὶ	ἑαυτοὺς ἐκροτάλιζον. ἤδη τοίνυν ὁ
[2, 7]	~Ἔτυχε τῇ προτεραίᾳ ταύτης ἡμέρᾳ	περὶ	μεσημβρίαν ἡ παῖς ψάλλουσα κιθάρᾳ,
[2, 31]	οὖν τὴν ἐπὶ Σιδῶνα καὶ	περὶ	μοίρας τῆς νυκτὸς δύο παρῆμεν
[2, 31]	αὐτός. ἐπεὶ δὲ πάντες ἐκάθευδον,	περὶ	πρώτας νυκτὸς φυλακὰς προῄειμεν ἀψοφητί,
[2, 29]	ἐλευθερίαν καθαιρεῖ· ἡ λύπη δὲ	περὶ	τὰ στέρνα διανεμομένη κατατήκει τῆς
[2, 28]	ἐπανήλθομεν. ~Ἡ οὖν Πάνθεια ἀναστᾶσα	περὶ	τὰς βασάνους τῆς Κλειοῦς ηὐτρεπίζετο
[2, 14]	δὲ φοῖνιξ φυτόν. ἐρίζει δὲ	περὶ	ταύτης γῆ καὶ θάλασσα. ἕλκει
[2, 19]	ἡ δὲ λαβοῦσα ἐφύλαττε καὶ	περὶ	τὴν ἕω καλέσασα τὸν εἰς
[2, 27]	τῆς νυκτὸς ὅσον τὸ λοιπόν,	περὶ	τὴν ἕω πάλιν ἐπὶ τὴν
[2, 23]	τῆς παιδός, γίνεταί τι τοιοῦτον	περὶ	τὴν τῆς κόρης μητέρα· ἔτυχεν
[2, 38]	πρὸς ἄλληλα τὰ σώματα καὶ	περὶ	τῆς ἡδονῆς ἀθλεῖ. τὰ δὲ
[2, 37]	καὶ τοῖς ὀδοῦσι συμβάλλεται καὶ	περὶ	τὸ τοῦ φιλοῦντος στόμα βόσκεται
[2, 36]	πάνδημον ἔρριπται κάτω καὶ ἐγχρονίζει	περὶ	τοῖς σώμασιν. εἰ δὲ καὶ
[2, 22]	πτερῷ, γελῶ δὲ αὐτὸν βλέπων	περὶ	τοῖς τραύμασιν ὀρχούμενον. ἀλλὰ τί
[2, 22]	πλατύ, ὦμοι παχεῖς καὶ πολλὴ	περὶ	τὸν αὐχένα κόμη. τὴν κατόπιν
[2, 14]	αὐτῇ τὸ πῦρ καὶ ἀνάπτει	περὶ	τοὺς πτόρθους πολλὴν τὴν φλόγα·
[2, 27]	ἡμεῖς δὲ αὐτοῦ καταμείναντες ἐφροντίζομεν	περὶ	τῶν ἐσομένων· καὶ τέλος ἔδοξεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006