Livre, chapitre |
[2, 31] |
ἐπὶ
τὴν
πόλιν
καὶ
εὐθὺς
|
ἐπὶ |
Βηρυτὸν
τὸν
δρόμον
ἐποιούμεθα,
νομίζοντες |
[2, 7] |
Οἴμοι,
φιλτάτη,
πάλιν
τέτρωμαι
χαλεπώτερον·
|
ἐπὶ |
γὰρ
τὴν
καρδίαν
κατέρρευσε
τὸ |
[2, 19] |
τέτταρα
οἰκήματα
ἔχον,
δύο
μὲν
|
ἐπὶ |
δεξιά,
δύο
δὲ
ἐπὶ
θάτερα· |
[2, 12] |
καλλιερῆσαι
Ξενίῳ
Διῒ
νυκτὸς
μεσούσης
|
ἐπὶ |
θάλατταν
ἥκοντας·
ὁ
γὰρ
ὄρνις |
[2, 16] |
ἠκηκόει
πάσας
τὰς
παρθένους
ἀπαντᾶν
|
ἐπὶ |
θάλατταν.
ὁ
μὲν
οὖν
ταῦτα |
[2, 17] |
ἐγένετο
κατὰ
Σάραπτα
κώμην
Τυρίων
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ
κειμένην,
ἐνταῦθα
προσπορίζεται
λέμβον, |
[2, 19] |
μὲν
ἐπὶ
δεξιά,
δύο
δὲ
|
ἐπὶ |
θάτερα·
μέσος
δὲ
διεῖργε
στενωπὸς |
[2, 10] |
τὸ
δωμάτιον
αὑτῆς,
ἐγὼ
δὲ
|
ἐπὶ |
θάτερα,
σφόδρα
ἀνιώμενος,
ἔργον
οὕτω |
[2, 31] |
θεράποντες
αὐτοῦ.
ἐπελαύνομεν
οὖν
τὴν
|
ἐπὶ
|
Σιδῶνα
καὶ
περὶ
μοίρας
τῆς |
[2, 29] |
τούτων
ἁπάντων
πατήρ,
καὶ
ἔοικεν
|
ἐπὶ |
σκοπῷ
τόξον
βάλλειν
καὶ
ἐπιτυγχάνειν |
[2, 10] |
καὶ
οὐδὲν
εἰπών,
ἀλλ´
ὡς
|
ἐπὶ |
συγκείμενον
ἔργον
ὡς
εἶχον
περιχυθεὶς |
[2, 34] |
δὲ
οὐκ
ἔπειθον,
εἱπόμην
κἀγὼ
|
ἐπὶ |
τὰς
ἄγρας.
ἐθηρῶμεν
οὖν
ἱππεύοντες |
[2, 23] |
γένῃ.
ἅμα
ἔλεγε
καὶ
ἥκομεν
|
ἐπὶ |
τὰς
θύρας
τῆς
ἐρωμένης.
καὶ |
[2, 31] |
καὶ
προήλθομεν·
ὡς
δὲ
παρῆμεν
|
ἐπὶ |
τὰς
πύλας,
ἐπέβημεν
τοῦ
ὀχήματος. |
[2, 17] |
ἦν
ὄνομα
τῷ
οἰκέτῃ,
ὃν
|
ἐπὶ |
τὴν
ἁρπαγὴν
παρεσκευάκει.
ὁ
δὲ |
[2, 34] |
ἧς
νῦν
τέλος
ἐχούσης
αὖθις
|
ἐπὶ |
τὴν
ἐμαυτοῦ
καταίρω.
ἐπεδάκρυσεν
ὁ |
[2, 31] |
οὖν
ἐρωτήσαντες
ποῦ
πλεῖ,
μετεσκευαζόμεθα
|
ἐπὶ |
τὴν
θάλασσαν
ἐκ
τῆς
γῆς, |
[2, 12] |
ἀπέβη·
τὸν
γὰρ
ἀετὸν
ἀναπτάντα
|
ἐπὶ |
τὴν
θάλασσαν
συνέβη
φανῆναι
μηκέτι. |
[2, 28] |
ὡς
δ´
ἦν
ἀφανής,
πάλιν
|
ἐπὶ
|
τὴν
θυγατέρα
ἵεται
καί,
Οὐκ |
[2, 23] |
θυρῶν,
εὐθὺς
ἀνεπήδησα·
ἡ
δὲ
|
ἐπὶ |
τὴν
κλίνην
παρῆν.
συνεὶς
οὖν |
[2, 27] |
λοιπόν,
περὶ
τὴν
ἕω
πάλιν
|
ἐπὶ |
τὴν
οἰκίαν
ἐπανήλθομεν.
~Ἡ
οὖν |
[2, 26] |
θυρωρὸν
ἀπιέναι
πρὸς
ἐρωμένην,
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
οἰκίαν
ἐρχόμεθα
τὴν
Κλεινίου. |
[2, 5] |
παροξυνθεὶς
ἤσκουν
ἐμαυτὸν
εἰς
εὐτολμίαν
|
ἐπὶ |
τὴν
παρθένον·
Μέχρι
τίνος,
ἄνανδρε, |
[2, 31] |
μοίρας
τῆς
νυκτὸς
δύο
παρῆμεν
|
ἐπὶ |
τὴν
πόλιν
καὶ
εὐθὺς
ἐπὶ |
[2, 31] |
οὗ
τῷ
θαλάμῳ
προσεληλύθει,
ἐρᾶν)
|
ἐπὶ |
τὴν
τρίτην
θήραν
ἔρχεται,
ἐπὶ |
[2, 15] |
ἁλιεύεται.
~Ταῦτα
εἰπὼν
τὴν
θυσίαν
|
ἐπὶ |
τὴν
Τύρον
ἔπεμπε,
καὶ
τῇ |
[2, 17] |
κώμης
ἐκείνης
καὶ
δῆτα
ἀπέπλευσεν
|
ἐπὶ |
τὴν
Τύρον.
ἔστι
δὲ
μικρὸν |
[2, 29] |
τόξον
βάλλειν
καὶ
ἐπιτυγχάνειν
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
ψυχὴν
πέμπειν
τὰ
βλήματα |
[2, 18] |
νεανίσκοι
δέκα.
ὀκτὼ
δὲ
ἑτέρους
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς
εἶχον
προλοχίσαντες,
οἳ |
[2, 34] |
περιπλεκόμενος
δεξιᾷ.
ἄγουσιν
οὖν
με
|
ἐπὶ |
τὸ
δικαστήριον
οἱ
τοῦ
μειρακίου |
[2, 10] |
ἡ
μὲν
ἐπέκεινα
τρέπεται
τὴν
|
ἐπὶ |
τὸ
δωμάτιον
αὑτῆς,
ἐγὼ
δὲ |
[2, 23] |
ἐφεύγομεν
διὰ
τοῦ
σκότους
καὶ
|
ἐπὶ |
τὸ
δωμάτιον
ἑαυτῶν
ἤλθομεν.
~Ἡ |
[2, 1] |
~Ἅμα
δὲ
ἑαυτοὺς
ἐπαινοῦντες
|
ἐπὶ |
τὸ
δωμάτιον
ἐβαδίζομεν
τῆς
κόρης, |
[2, 32] |
οὔπω
πελαγίζοντος
τοῦ
σκάφους
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τοῖς
λιμέσιν
ἐποχουμένου.
ὡς
δὲ |
[2, 31] |
ἐπὶ
τὴν
τρίτην
θήραν
ἔρχεται,
|
ἐπὶ |
τὸν
θυρωρόν.
κἀκεῖνον
βεβλήκει
τῷ |
[2, 23] |
δείματος,
ὡς
εἶχεν
ἀναπηδᾷ
καὶ
|
ἐπὶ |
τὸν
τῆς
θυγατρὸς
θάλαμον
τρέχει |
[2, 10] |
εἰθισμένα
τῆς
Κλειοῦς
ἑπομένης,
πρὶν
|
ἐπὶ |
τὸν
ὕπνον
τραπῆναι.
ἐγὼ
δέ |
[2, 31] |
καὶ
οὐκ
ἠτυχήσαμεν·
ὡς
γὰρ
|
ἐπὶ |
τοῦ
Βηρυτίων
λιμένος
ἤλθομεν,
ἀναγόμενον |
[2, 19] |
ἡ
μήτηρ
ἔκλειεν
ἔνδοθεν
τὴν
|
ἐπὶ |
τοῦ
στενωποῦ
θύραν·
ἔξωθεν
δέ |
[2, 7] |
ἦ
που
καὶ
σὺ
μέλιτταν
|
ἐπὶ |
τοῦ
στόματος
φέρεις·
καὶ
γὰρ |
[2, 2] |
πατέρα,
ὅσον
Ἀττικὸν
εἶναι
δοκεῖν.
|
ἐπὶ |
τοῦτον
ἧκεν
ὁ
Διόνυσος
τὸν |
[2, 18] |
εἵπετο.
ἄρτι
δὲ
γενομένων
ἡμῶν
|
ἐπὶ |
τῷ
χείλει
τῆς
θαλάσσης,
ὁ |
[2, 19] |
τὴν
Λευκίππην
διελεγόμην·
Μέχρι
τίνος
|
ἐπὶ |
τῶν
φιλημάτων
ἱστάμεθα,
φιλτάτη;
καλὰ |
[2, 1] |
ἐγὼ
δὲ
ἐδόκουν
τὸ
ῥόδον
|
ἐπὶ |
τῶν
χειλέων
αὐτῆς
ὁρᾶν,
ὡς |