HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδέν 5
οὐδέποτε 1
Οὐκ 1
οὐκ 35
οὐκέτι 1
οὖν 43
οὔπω 2

Fréquences [« »]
32 ἐν
25 τὰς
29 τοῖς
35 οὐκ
35 πρὸς
35 τῷ
43 εἰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ACHILLES TATIUS, Leucippé et Clitophon, livre II

οὐκ

Livre, chapitre

[2, 12]   φέρων τὴν ἄγραν. ἐδόκει τοίνυν οὐκ ἀγαθὸν εἶναι· καὶ δὴ ἐπέσχον

[2, 34]   δικαστήριον οἱ τοῦ μειρακίου γονεῖς οὐκ ἄκοντα· καὶ γὰρ ἐπελθὼν ἀπελογούμην

[2, 38]   ἐμφορῇ, διψῇς ἔτι φιλεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἀποσπάσειας τὸ στόμα, μέχρις

[2, 38]   ἔσχες τὰ φιλήματα. φιλῶν δὲ οὐκ ἂν ἔχοις κόρον, ἀλλ´ ὅσον

[2, 4]   Ἔρως, ὦ γενναῖε, ἔφη, δειλίας οὐκ ἀνέχεται. ὁρᾷς αὐτοῦ τὸ σχῆμα

[2, 35]   τι παρακῦψαν μόνον οἴχεται καὶ οὐκ ἀπολαῦσαι δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ´

[2, 29]   τῶν ἐκ τοῦ λόγου κυμάτων, οὐκ ἀποπτύσασαι τὸν ἀφρόν, οἰδοῦσι περὶ

[2, 38]   τὸ δὲ κάλλος τὸ παιδικὸν οὐκ ἀρδεύεται μύρων ὀσφραῖς οὐδὲ δολεραῖς

[2, 14]   γὰρ ἐν θαλάσσῃ κάθηται καὶ οὐκ ἀφῆκε τὴν γῆν· συνδεῖ γὰρ

[2, 24]   φαντάσματα, τὸν δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον οὐκ ἐθεασάμην. νῦν ἀθλιώτερον ἀνετμήθης τὴν

[2, 2]   ἑορτῆς διηγοῦνται πατέρα μῦθον, οἶνον οὐκ εἶναί ποτε παρ´ ἀνθρώποις ὅπου

[2, 12]   ἔλεγον ἁπάντων ὀρνίθων εἶναι βασιλέα. οὐκ εἰς μακρὰν δὲ ἀπέβη τοῦ

[2, 24]   σε κἂν Θρᾲξ νικήσας ὕβρισεν· οὐκ εἶχεν ἡ συμφορὰ διὰ τὴν

[2, 22]   νήμασιν ἐμπλακείς, καὶ τὴν ἀράχνην οὐκ ἔλαθεν ἐμπεσών. ὡς δὲ οὐκέτι

[2, 34]   ἐμπνέων καὶ περιέβαλλε καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἐμίσει με τὸν πονηρὸν ὁ

[2, 34]   ἐχώρει δρόμῳ, καὶ τὸ μειράκιον οὐκ ἐξετρέπετο, βοῶντος ἐμοῦ καὶ κεκραγότος·

[2, 7]   τοῦ χείλους, ἔφην. ἀλλὰ τί οὐκ ἐπᾴδεις, φιλτάτη; ἡ δὲ προσῆλθέ

[2, 34]   κρατεῖν οὐκ ἠδυνάμην. ὡς δὲ οὐκ ἔπειθον, εἱπόμην κἀγὼ ἐπὶ τὰς

[2, 5]   κακόδαιμον, οὐ σωφρονεῖς; τί δὲ οὐκ ἐρᾷς ὧν σε δεῖ; παρθένον

[2, 14]   ἔστιν ὥσπερ τῆς νήσου τράχηλος. οὐκ ἐρρίζωται δὲ κατὰ τῆς θαλάσσης,

[2, 27]   ὑμεῖς φατε, ὅ τε καταμηνύσων οὐκ ἔσται, τῆς Κλειοῦς ἐκ μέσου

[2, 38]   ὡς δὲ οἶδε φιλεῖ, καὶ οὐκ ἔστι τέχνης ἀλλὰ τῆς φύσεως

[2, 35]   πρὶν ὁ πίνων κορεσθῇ. καὶ οὐκ ἔστιν ἀπὸ παιδὸς ἀπελθεῖν ἐραστὴν

[2, 29]   οὖν ἡ Λευκίππη γεμισθεῖσα συμφορῶν οὐκ ἔφερε τὴν προσβολήν. ~Ἐν τούτῳ

[2, 38]   τὰ δὲ φιλήματα σοφίαν μὲν οὐκ ἔχει γυναικείαν, οὐδὲ μαγγανεύει τοῖς

[2, 5]   ἂν φυλάξῃ μου τὸ τόξον, οὐκ ἔχεις φυλάξασθαι τὸ πῦρ. ἂν

[2, 38]   συμπεσεῖν καὶ φανερῶς περιχυθῆναι, καὶ οὐκ ἔχουσιν αἰσχύνην αἱ περιπλοκαί· καὶ

[2, 6]   ὅμως οὖν, ὡς ἂν τεθορυβημένος οὐκ ἔχων τί εἴπω, Χαῖρε, ἔφην,

[2, 34]   ἦν. ἐπεῖχον τὰ πολλά, κρατεῖν οὐκ ἠδυνάμην. ὡς δὲ οὐκ ἔπειθον,

[2, 31]   εὑρήσειν ἐκεῖ ναῦν ἐφορμοῦσαν. καὶ οὐκ ἠτυχήσαμεν· ὡς γὰρ ἐπὶ τοῦ

[2, 8]   ἄκων καὶ λυπούμενος, ἡ δὲ οὐκ οἶδ´ ὅπως εἶχεν. ῥᾴων οὖν

[2, 35]   ἤτοι, ὡς κοινωνὸν ἔρωτος εὑρών. οὐκ οἶδα γὰρ πῶς ἐπιχωριάζει νῦν

[2, 8]   ψυχὰς ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα. οὐκ οἶδα δὲ οὕτω πρότερον ἡσθείσης

[2, 37]   Σεμέλην δὲ εἰς οὐρανοὺς ἀνήγαγεν οὐκ ὄρνις ὠμηστής, ἀλλὰ πῦρ. καὶ

[2, 37]   ἐν φθορᾷ θνητὴν φύσιν μιμούμενον, οὐκ οὐράνιόν ἐστιν ἀλλὰ πάνδημον. ἠράσθη

Livre, chapitre
[2, 12]	φέρων τὴν ἄγραν. ἐδόκει τοίνυν	οὐκ	ἀγαθὸν εἶναι· καὶ δὴ ἐπέσχον
[2, 34]	δικαστήριον οἱ τοῦ μειρακίου γονεῖς	οὐκ	ἄκοντα· καὶ γὰρ ἐπελθὼν ἀπελογούμην
[2, 38]	ἐμφορῇ, διψῇς ἔτι φιλεῖν, καὶ	οὐκ	ἂν ἀποσπάσειας τὸ στόμα, μέχρις
[2, 38]	ἔσχες τὰ φιλήματα. φιλῶν δὲ	οὐκ	ἂν ἔχοις κόρον, ἀλλ´ ὅσον
[2, 4]	Ἔρως, ὦ γενναῖε, ἔφη, δειλίας	οὐκ	ἀνέχεται. ὁρᾷς αὐτοῦ τὸ σχῆμα
[2, 35]	τι παρακῦψαν μόνον οἴχεται καὶ	οὐκ	ἀπολαῦσαι δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ´
[2, 29]	τῶν ἐκ τοῦ λόγου κυμάτων,	οὐκ	ἀποπτύσασαι τὸν ἀφρόν, οἰδοῦσι περὶ
[2, 38]	τὸ δὲ κάλλος τὸ παιδικὸν	οὐκ	ἀρδεύεται μύρων ὀσφραῖς οὐδὲ δολεραῖς
[2, 14]	γὰρ ἐν θαλάσσῃ κάθηται καὶ	οὐκ	ἀφῆκε τὴν γῆν· συνδεῖ γὰρ
[2, 24]	φαντάσματα, τὸν δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον	οὐκ	ἐθεασάμην. νῦν ἀθλιώτερον ἀνετμήθης τὴν
[2, 2]	ἑορτῆς διηγοῦνται πατέρα μῦθον, οἶνον	οὐκ	εἶναί ποτε παρ´ ἀνθρώποις ὅπου
[2, 12]	ἔλεγον ἁπάντων ὀρνίθων εἶναι βασιλέα.	οὐκ	εἰς μακρὰν δὲ ἀπέβη τοῦ
[2, 24]	σε κἂν Θρᾲξ νικήσας ὕβρισεν·	οὐκ	εἶχεν ἡ συμφορὰ διὰ τὴν
[2, 22]	νήμασιν ἐμπλακείς, καὶ τὴν ἀράχνην	οὐκ	ἔλαθεν ἐμπεσών. ὡς δὲ οὐκέτι
[2, 34]	ἐμπνέων καὶ περιέβαλλε καὶ ἀποθνῄσκων	οὐκ	ἐμίσει με τὸν πονηρὸν ὁ
[2, 34]	ἐχώρει δρόμῳ, καὶ τὸ μειράκιον	οὐκ	ἐξετρέπετο, βοῶντος ἐμοῦ καὶ κεκραγότος·
[2, 7]	τοῦ χείλους, ἔφην. ἀλλὰ τί	οὐκ	ἐπᾴδεις, φιλτάτη; ἡ δὲ προσῆλθέ
[2, 34]	κρατεῖν οὐκ ἠδυνάμην. ὡς δὲ	οὐκ	ἔπειθον, εἱπόμην κἀγὼ ἐπὶ τὰς
[2, 5]	κακόδαιμον, οὐ σωφρονεῖς; τί δὲ	οὐκ	ἐρᾷς ὧν σε δεῖ; παρθένον
[2, 14]	ἔστιν ὥσπερ τῆς νήσου τράχηλος.	οὐκ	ἐρρίζωται δὲ κατὰ τῆς θαλάσσης,
[2, 27]	ὑμεῖς φατε, ὅ τε καταμηνύσων	οὐκ	ἔσται, τῆς Κλειοῦς ἐκ μέσου
[2, 38]	ὡς δὲ οἶδε φιλεῖ, καὶ	οὐκ	ἔστι τέχνης ἀλλὰ τῆς φύσεως
[2, 35]	πρὶν ὁ πίνων κορεσθῇ. καὶ	οὐκ	ἔστιν ἀπὸ παιδὸς ἀπελθεῖν ἐραστὴν
[2, 29]	οὖν ἡ Λευκίππη γεμισθεῖσα συμφορῶν	οὐκ	ἔφερε τὴν προσβολήν. ~Ἐν τούτῳ
[2, 38]	τὰ δὲ φιλήματα σοφίαν μὲν	οὐκ	ἔχει γυναικείαν, οὐδὲ μαγγανεύει τοῖς
[2, 5]	ἂν φυλάξῃ μου τὸ τόξον,	οὐκ	ἔχεις φυλάξασθαι τὸ πῦρ. ἂν
[2, 38]	συμπεσεῖν καὶ φανερῶς περιχυθῆναι, καὶ	οὐκ	ἔχουσιν αἰσχύνην αἱ περιπλοκαί· καὶ
[2, 6]	ὅμως οὖν, ὡς ἂν τεθορυβημένος	οὐκ	ἔχων τί εἴπω, Χαῖρε, ἔφην,
[2, 34]	ἦν. ἐπεῖχον τὰ πολλά, κρατεῖν	οὐκ	ἠδυνάμην. ὡς δὲ οὐκ ἔπειθον,
[2, 31]	εὑρήσειν ἐκεῖ ναῦν ἐφορμοῦσαν. καὶ	οὐκ	ἠτυχήσαμεν· ὡς γὰρ ἐπὶ τοῦ
[2, 8]	ἄκων καὶ λυπούμενος, ἡ δὲ	οὐκ	οἶδ´ ὅπως εἶχεν. ῥᾴων οὖν
[2, 35]	ἤτοι, ὡς κοινωνὸν ἔρωτος εὑρών.	οὐκ	οἶδα γὰρ πῶς ἐπιχωριάζει νῦν
[2, 8]	ψυχὰς ἄνω πρὸς τὰ φιλήματα.	οὐκ	οἶδα δὲ οὕτω πρότερον ἡσθείσης
[2, 37]	Σεμέλην δὲ εἰς οὐρανοὺς ἀνήγαγεν	οὐκ	ὄρνις ὠμηστής, ἀλλὰ πῦρ. καὶ
[2, 37]	ἐν φθορᾷ θνητὴν φύσιν μιμούμενον,	οὐκ	οὐράνιόν ἐστιν ἀλλὰ πάνδημον. ἠράσθη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/02/2006