Livre, chapitre |
[2, 38] |
μοι
δοκεῖς,
ἔφη,
μὴ
πρωτόπειρος
|
ἀλλὰ |
γέρων
εἰς
Ἀφροδίτην
τυγχάνειν,
τοσαύτας |
[2, 7] |
καὶ
τιτρώσκει
σου
τὰ
φιλήματα.
|
ἀλλὰ |
δέομαι,
κατέπᾳσον
αὖθις
καὶ
μὴ |
[2, 14] |
ῥεῦμα
δὲ
ὡς
κιθάρα
λαλεῖ.
|
ἀλλὰ |
καὶ
λίμνη
Λιβυκὴ
μιμεῖται
γῆν |
[2, 4] |
μὴ
μέχρι
τῶν
ὀφθαλμῶν
πειρᾶν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ῥῆμα
δριμύτερον
εἰπεῖν.
τότε |
[2, 14] |
θαύμαζε
τὴν
τοῦ
πυρὸς
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
τοῦ
ὕδατος
φύσιν. |
[2, 15] |
Αἰγύπτιος
οὐ
τὸ
μέγεθος
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
χροιὰν
εὐτυχεῖ·
τὸ |
[2, 37] |
μόνον
ἐθέλει
φιλεῖν
τοῖς
χείλεσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ὀδοῦσι
συμβάλλεται
καὶ |
[2, 37] |
φύσιν
μιμούμενον,
οὐκ
οὐράνιόν
ἐστιν
|
ἀλλὰ |
πάνδημον.
ἠράσθη
μειρακίου
Φρυγός,
ἀνήγαγεν |
[2, 37] |
οὐρανοὺς
ἀνήγαγεν
οὐκ
ὄρνις
ὠμηστής,
|
ἀλλὰ |
πῦρ.
καὶ
μὴ
θαυμάσῃς,
εἰ
|
[2, 34] |
πονηρὸν
ὁ
ὑπ´
ἐμοῦ
πεφονευμένος,
|
ἀλλὰ |
τὴν
ψυχὴν
ἀφῆκε
τῇ
φονευσάσῃ |
[2, 38] |
φιλεῖ,
καὶ
οὐκ
ἔστι
τέχνης
|
ἀλλὰ |
τῆς
φύσεως
τὰ
φιλήματα.
αὕτη |
[2, 22] |
βλέπων
περὶ
τοῖς
τραύμασιν
ὀρχούμενον.
|
ἀλλὰ |
τί
δεῖ
λόγων;
ἀρχώμεθα
μάχης. |
[2, 7] |
κἀγώ,
Κατὰ
τοῦ
χείλους,
ἔφην.
|
ἀλλὰ |
τί
οὐκ
ἐπᾴδεις,
φιλτάτη;
ἡ |
[2, 36] |
τοῦ
κάλλους
αἱ
χορηγοὶ
θεαί.
|
ἀλλὰ |
τὸ
μὲν
οὐράνιον
ἄχθεται
θνητῷ |
[2, 14] |
ἐρρίζωται
δὲ
κατὰ
τῆς
θαλάσσης,
|
ἀλλὰ
|
τὸ
ὕδωρ
ὑπορρεῖ
κάτωθεν.
ὑπόκειται |
[2, 2] |
οὐ
τὸν
Ἰκάρου
τὸν
νησιώτην,
|
ἀλλὰ |
τούτους
μὲν
ἅπαντας
ἀποίκους
εἶναι |