Livre, chapitre
[2, 14]	καὶ τὸ πῦρ, ἃ παρ´	ἡμῖν	ἀλλήλοις συνοικεῖ. τὸ δὲ χωρίον
[2, 33]	φιλοφρονούμενος ἡμᾶς συναριστᾶν ἠξίου. καὶ	ἡμῖν	δὲ ὁ Σάτυρος παρέφερεν· ὥστε
[2, 31]	Κώνωπα ἦν κατακοιμίσας· τούτου διακονούμενος	ἡμῖν	ἐγχεῖ λαθὼν κατὰ τῆς κύλικος
[2, 16]	νοσεῖν ἔνδον ὑπέμεινε (συνέκειτο γὰρ	ἡμῖν	εἰς ταὐτὸν ἐλθεῖν, ὡς ἂν
[2, 10]	τῶν δένδρων λοχῶν μή τις	ἡμῖν	ἐπέλθῃ· καὶ αὐτὸς ἦν ὁ
[2, 31]	καὶ γὰρ ὁ Κώνωψ, ὅσπερ	ἡμῖν	ἐφήδρευε, κατὰ τύχην ἐκείνην ἀπεδήμει
[2, 3]	βλέπειν ἐθρασύνετο. καὶ ταῦτα μὲν	ἡμῖν	ἡμερῶν ἐπράττετο δέκα· καὶ πλέον
[2, 26]	ὥστε μόλις ὁ θυρωρὸς ἀνέῳξεν	ἡμῖν.	καὶ ὁ Κλεινίας, ἐν ὑπερῴῳ
[2, 9]	συνεπίνομεν. ᾠνοχόει δὲ ὁ Σάτυρος	ἡμῖν	καί τι ποιεῖ πρᾶγμα ἐρωτικόν.
[2, 38]	γέρων εἰς Ἀφροδίτην τυγχάνειν, τοσαύτας	ἡμῖν	καταχέας γυναικῶν περιεργίας. ἐν μέρει
[2, 20]	ἐδόκει πόρρωθεν ἐπιτηρεῖν τὰ πραττόμενα	ἡμῖν·	μάλιστα δέ, ὅπερ ἦν, ὑποπτεύσας
[2, 33]	τὴν ναῦν. ~Ἔτυχε δέ τις	ἡμῖν	νεανίσκος παρασκηνῶν, ὅς, ἐπεὶ καιρὸς
[2, 20]	ἦν, ὑποπτεύσας μή τι νύκτωρ	ἡμῖν	πραχθῇ, διενυκτέρευε μέχρι πόρρω τῆς
[2, 9]	συμφορήσας πάλιν τὰ ἐκπώματα ἐνήλλαξεν	ἡμῖν.	τότε ἤδη καὶ τὴν κόρην
[2, 33]	τῆς ἀποδημίας; Ἢν σὺ πρῶτος	ἡμῖν	φράσῃς, καὶ τὰ παρ´ ἡμῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006