Livre, chapitre
[2, 4]	ἀθλητὴς γένωμαι. Ἔρως, ὦ γενναῖε,	ἔφη,	δειλίας οὐκ ἀνέχεται. ὁρᾷς αὐτοῦ
[2, 34]	καὶ ὁ Μενέλαος, Τἀμὰ δακρύεις,	ἔφη,	ἢ καὶ σέ τι τοιοῦτον
[2, 28]	δοκιμασία, δοκίμασον. Ἔτι καὶ τοῦτο,	ἔφη	ἡ Πάνθεια, λείπεται, ἵνα καὶ
[2, 22]	χιτών. ταῦτα εἰπών, Ὥρα τοίνυν,	ἔφη,	καὶ σὲ τὰς ἀράχνας φοβεῖσθαι.
[2, 7]	ἡ δὲ διασχοῦσα, Τί ποιεῖς;	ἔφη.	καὶ σὺ κατεπᾴδεις; Τὴν ἐπῳδόν,
[2, 21]	τὰ ὦτα κινοῦντα, Τί πάσχεις;	ἔφη·	καὶ τί δή ποτε οὐδὲ
[2, 4]	τὸν ἐλέγξαντα μισεῖ. Ἤδη δέ,	ἔφη,	καὶ τὸ αὐτόματον ἡμῶν προὐνόησεν.
[2, 21]	λέων, Τί οὖν ἔτι ἀποθνῄσκειν,	ἔφη,	με δεῖ, τοσοῦτον ὄντα καὶ
[2, 38]	Μενέλαος, Ἀλλὰ σύ μοι δοκεῖς,	ἔφη,	μὴ πρωτόπειρος ἀλλὰ γέρων εἰς
[2, 10]	δεῖπνον ὁ Σάτυρός μοι προσελθὼν	ἔφη·	Νῦν μὲν ἀνδρίζεσθαι καιρός. ἡ
[2, 30]	ἀκοῦσαι πρὸς τὸν Σάτυρον, Δέομαι,	ἔφη,	πρὸς θεῶν ξένων καὶ ἐγχωρίων,
[2, 28]	θυγατέρα ἵεται καί, Οὐκ ἐρεῖς,	ἔφη,	τὴν συσκευὴν τοῦ δράματος; ἰδοὺ
[2, 21]	φοβοῦμαι. καὶ ὁ Προμηθεὺς ἐπιστὰς	ἔφη·	Τί με μάτην αἰτιᾷ; τὰ
[2, 36]	ὁ Μενέλαος, Ἀγνοεῖς, ὦ Κλειτοφῶν,	ἔφη,	τὸ κεφάλαιον τῆς ἡδονῆς. ποθεινὸν
[2, 2]	τὴν ἄμπελον, Τοῦτο μέν ἐστιν,	ἔφη,	τὸ ὕδωρ, τοῦτο δὲ ἡ
[2, 35]	γὰρ πολὺ ἄμεινον, ὁ Μενέλαος	ἔφη,	τοῦτο ἐκείνου; καὶ γὰρ ἁπλούστεροι
[2, 2]	ἡδονῆς πῦρ. καὶ ὁ Διόνυσος	ἔφη·	Τοῦτό ἐστιν ὀπώρας ὕδωρ, τοῦτό
[2, 21]	τύχην παραπτάντος αὐτῷ κώνωπος, Ὁρᾷς,	ἔφη,	τοῦτο τὸ βραχὺ τὸ βομβοῦν;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006