Livre, chapitre
[2, 17]	λέμβον, δίδωσι δὲ τῷ Ζήνωνι·	τοῦτο	γὰρ ἦν ὄνομα τῷ οἰκέτῃ,
[2, 11]	καὶ μᾶλλον ἠπείγετο συναγαγεῖν ἡμᾶς.	τοῦτο	δὲ εἰς τὴν ὑστεραίαν παρεσκευάζετο.
[2, 2]	μέν ἐστιν, ἔφη, τὸ ὕδωρ,	τοῦτο	δὲ ἡ πηγή. ὁ μὲν
[2, 2]	καὶ λεπτὴν ἔχει τὴν ἡδονήν,	τοῦτο	δὲ καὶ πρὸ τοῦ στόματος
[2, 6]	δέσποινα, εἶπεν· Ἐγὼ σή; μὴ	τοῦτο	εἴπῃς. Καὶ μὴν πέπρακέ μέ
[2, 35]	πολὺ ἄμεινον, ὁ Μενέλαος ἔφη,	τοῦτο	ἐκείνου; καὶ γὰρ ἁπλούστεροι παῖδες
[2, 19]	τὴν ἕω καλέσασα τὸν εἰς	τοῦτο	ἐπιτεταγμένον διέβαλλε πάλιν τὰς κλεῖς,
[2, 28]	τις δοκιμασία, δοκίμασον. Ἔτι καὶ	τοῦτο,	ἔφη ἡ Πάνθεια, λείπεται, ἵνα
[2, 9]	ἤδη πλέον. καὶ τρίτον ἐγένετο	τοῦτο	καὶ τέταρτον καὶ τὸ λοιπὸν
[2, 37]	πρὸς τὰ φιλήματα. καὶ διὰ	τοῦτο	μὲν ἔχει τὸ σῶμα ἐν
[2, 37]	τὸν Περσέα σιωπᾷς; Ἀλκμήνῃ δὲ	τοῦτο	μόνον δῶρον ἀρκεῖ, ὅτι δι´
[2, 21]	ἡ δὲ σὴ ψυχὴ πρὸς	τοῦτο	μόνον μαλακίζεται. ἔκλαιεν οὖν ἑαυτὸν
[2, 17]	ἀπῆλθεν. ~Ναῦν δὲ εἶχεν ἰδίαν,	τοῦτο	προκατασκευάσας οἴκοθεν εἰ τύχοι τῆς
[2, 21]	παραπτάντος αὐτῷ κώνωπος, Ὁρᾷς, ἔφη,	τοῦτο	τὸ βραχὺ τὸ βομβοῦν; ἢν
[2, 2]	ὦ ξένε, σοὶ τὸ ὕδωρ	τοῦτο	τὸ πορφυροῦν; πόθεν οὕτως εὗρες
[2, 36]	πόθῳ. καὶ τὸ ῥόδον διὰ	τοῦτο	τῶν ἄλλων εὐμορφότερόν ἐστι φυτῶν,
[2, 9]	ἐναρμοσάμενος τὸ ἐμὸν ἔπινον, ἀποστολιμαῖον	τοῦτο	φίλημα ποιῶν, καὶ ἅμα κατεφίλουν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/02/2006